17/11/2020
Αλ. Τσίπρας: Η Δημοκρατία και η ιστορική μνήμη δεν μπαίνουν σε καραντίνα
Δ. Τζανακόπουλος: Για μια κοινωνία δημοκρατίας ισότητας και αλληλεγγύης
H 17η Νοέμβρη βρίσκει τη χώρα σε πρωτοφανείς υγειονομικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Η πανδημία αναπτύσσεται ραγδαία, η οικονομία καταρρέει ραγδαία ενώ ο κυβερνητικός αυταρχισμός βρίσκει ευκαιρία να εκδηλωθεί με την αναστολή του άρθρου 11 του Συντάγματος.
Η οφειλόμενη τιμή στους πολίτες που αντιστάθηκαν, φέτος προσαρμόζεται στις επιβαλλόμενες συνθήκες. Η μνήμη όμως παραμένει αλώβητη και τα διδάγματα της παλλαϊκής εξέγερσης αποτελούν οδοδείκτη στη σημερινή πραγματικότητα. Ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι δύσκολος.
Ο Νοέμβρης όμως εξακολουθεί να μας εμπνέει. Και να αποτελεί σύμβολο και σημείο αναφοράς. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω!!! Θα υπερασπίσουμε τις ζωές μας και θα ασκήσουμε όλα τα δικαιώματά μας, τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο τις παρακαταθήκες του Νοέμβρη.
Ο αγώνας για τη Δημοκρατία είναι ένας αγώνας που δεν τελειώνει
Τιμούμε, σήμερα, τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Μίας εξέγερσης που έδωσε πνοή και αποτέλεσε έξαρση ελευθερίας και δημοκρατίας απέναντι στη Χούντα.
Το Πολυτεχνείο δεν είναι μία απλή γιορτή και δεν μπαίνει σε μουσείο. Αποδεικνύει ότι ο λαός, με το διαρκή του αγώνα για δημοκρατία, ισότητα, ελευθερία, βγαίνει νικητής.
Η φετινή επέτειος γίνεται σε συνθήκες πρωτόγνωρες. Ολόκληρος ο πλανήτης είναι αντιμέτωπος με μία πανδημική κρίση. Στη χώρα μας, ο κορωνοϊός δοκιμάζει τις αντοχές του συστήματος υγείας, την ελευθερία των πολιτών, της ίδια της δημοκρατίας.
Οι πολίτες δεχτήκαμε να στερηθούμε πολλά για να προστατευτεί το σημαντικότερο αγαθό: η Υγεία. Η κυβέρνηση, αντί να εκμεταλλευτεί τον χρόνο που της δόθηκε για να στελεχώσει το ΕΣΥ, επέμεινε στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της, ενώ παράλληλα, προτίμησε να ασχοληθεί με το δόγμα "νόμος και τάξη".
Τελευταία πράξη του δράματος, η χουντικής έμπνευσης απαγόρευση των συναθροίσεων ενόψει της επετείου του Πολυτεχνείου. Πλήθος φορέων, δικηγορικοί σύλλογοι , η Ένωση Δικαστών-Εισαγγελέων, η Διεθνής Αμνηστία, επιφανείς συνταγματολόγοι, κοινοβουλευτικά κόμματα, ενεργοί πολίτες εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για την καταστολή των ελευθεριών των πολιτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία τιμά, σε όλη την Ελλάδα, με πενταμελείς αντιπροσωπίες του, τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα, τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Διότι για εμάς ο αγώνας για τη Δημοκρατία είναι ένας αγώνας που δεν τελειώνει. Είναι διαρκής, είναι ένας αγώνας που αφορά κάθε μέρα στο σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου!
Ο Αγώνας για Δημοκρατία και Ελευθερία είναι διαρκής και επίκαιρος
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 είναι κορυφαία αντιδικτατορική εξέγερση. Μια κινητοποίηση από τον λαό για τον λαό, για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία.
Το Πολυτεχνείο απονομιμοποίησε πλήρως τη δικτατορία. Οι νεκροί του Πολυτεχνείου κατέρριψαν το ψέμα της «αναιμάκτου εθνοσωτηρίου επαναστάσεως».
Η δικτατορία των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, ήταν η απέλπιδα προσπάθεια να διασωθεί και να συντηρηθεί στην εξουσία ό,τι πιο σκοτεινό και ανελεύθερο υπήρξε στην Ελληνική κοινωνία πριν το 1967. Οι προοδευτικές δυνάμεις έρχονταν με φόρα να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό και αυτό έπρεπε να διακοπεί, να εμποδιστεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Η ιστορία πολλές φορές επαναλαμβάνεται, με τραγικό τρόπο. Ακόμα κι αν το Σύνταγμα δεν καταλυθεί και υπάρχει η επίφαση των θεσμών της αστικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, όταν κάποιος θελήσει επί σκοπόν να περιορίσει τα ατομικά, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, να ελέγξει την πληροφόρηση, να ενισχύσει την ανώτερη οικονομικά τάξη, να ελέγξει μέσω του φόβου τον λαό, μπορεί να το κάνει. Και μπορεί, όταν η κοινωνία δεν αντιδρά, δε διεκδικεί, δεν περιφρουρεί τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά της που αποκτήθηκαν με αίμα.
Εν όψει της φετινής επετείου και με πρόσχημα τις ιδιαίτερες υγειονομικές συνθήκες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαπολύει ευθεία επίθεση σε συνταγματικά δικαιώματα.
«Αναβαθμίζει» επικίνδυνα το ρόλο της αστυνομίας ήδη από το νομοσχέδιο που ψήφισε για τις δημόσιες συναθροίσεις τον Ιούλιο του 2020, με αποκορύφωμα το ΦΕΚ της 13ης Νοεμβρίου 2020, με το οποίο απαγορεύονται συναθροίσεις άνω των 4 ατόμων, προκαλώντας την κοινωνία ολόκληρη.
Εικόνες από σκοτεινές εποχές του παρελθόντος ξεπηδούν μπροστά στα μάτια μας.
Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες αποτελούν κατάκτηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Με όσα έχουν διαδραματιστεί το τελευταίο διάστημα αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η Δημοκρατία και οι Ελευθερίες βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Το καθήκον όλων μας είναι να τις προασπίσουμε και να τις περιφρουρήσουμε.
Καμία αντισυνταγματική απαγόρευση δε θα μας στερήσει το Δικαίωμα, την Υποχρέωση να τιμήσουμε τους αγώνες του λαού μας για Δημοκρατία. Έστω και με διαφορετικούς τρόπους, τηρώντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις για την προστασία της δημόσιας υγείας, της ανθρώπινης ζωής.
Ο συμβολισμός του Πολυτεχνείου, αποκτά φέτος μια διαφορετική διάσταση. Δόξα και Τιμή σε όσους αγωνίστηκαν και όσους έχασαν τη ζωή τους για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία.
«Ψωμί – Παιδεία - Ελευθερία»
«Το Πολυτεχνείο ζει, ο αγώνας συνεχίζεται»
Σαράντα εφτά χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου παραμένει ένας φάρος που φωτίζει τους αγώνες του λαού και της νεολαίας μας. Τα συνθήματά της είναι επίκαιρα όσο ποτέ.
Έχουμε χρέος να θυμόμαστε, αλλά και υποχρέωση να συνεχίζουμε τον αγώνα, ειδικά σήμερα που η κοινωνία ταλανίζεται από την οικονομική και υγειονομική κρίση, η φτωχοποίηση και η ανεργία αυξάνεται, ιδιαίτερα στους νέους/νέες, τα εργασιακά δικαιώματα καταπατώνται, η δημόσια παιδεία και υγεία βάλλονται και η Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα απαξιώνονται.
Η κυβέρνηση, με την αντισυνταγματική απαγόρευση της καθιερωμένης επετειακής πορείας και γενικά την απαγόρευση όλων των συναθροίσεων, σχεδιάζει την περιστολή του δικαιώματος στη διαδήλωση, στην αντίσταση, στους κοινωνικούς αγώνες. Για να εφαρμόσει, τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα κατεδαφίζοντας όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις.
Η μόνη τιμή στη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου και του Ελληνικού λαού που αντιστάθηκαν στη χούντα, είναι η συνέχιση του αγώνα, για Ελευθερία, Δημοκρατία και κοινωνική Δικαιοσύνη.
«Στην επέτειο της κορυφαίας αντιδικτατορικής δράσης, θυμόμαστε και τιμούμε τις σύγχρονες Ηρωίδες και τους σύγχρονους Ήρωες της πατρίδας μας. Θυμόμαστε και τιμούμε τη νεολαία της εποχής που αμφισβήτησε, πάλεψε, αγωνίστηκε, που μπήκε μπροστά και αποτέλεσε το παράδειγμα. Θυμόμαστε και τιμούμε όλες και όλους που με αυταπάρνηση και αλληλεγγύη, αντιμετώπισαν τη χούντα με θάρρος και συνέβαλαν τα μέγιστα στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Σήμερα, 47 χρόνια μετά, ο Νοέμβρης εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης και ελπίδας, να υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο αλλά και τίποτα δεν κατακτιέται χωρίς αγώνες. Μέσα στην περιδίνηση της πανδημικής κρίσης, σε αυτή τη τόσο ζοφερή καθημερινότητα που όλοι βιώνουμε, στέλνουμε ξανά ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους τους νοσταλγούς της χούντας και του φασισμού, σε όλους όσοι προσπαθούν να παραχαράξουν την ιστορία: Στον αγώνα για τη Δημοκρατία, θα μας βρίσκουν διαρκώς απέναντί τους!»
Συμπληρώνονται σήμερα 47 χρόνια από την Ιστορική κατάληψη του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη 1973, με πρωταγωνιστές τους φοιτητές και κυρίαρχο σύνθημα το "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία". Ένα σύνθημα τριών λέξεων που αντέχει στο χρόνο και δυστυχώς παραμένει πάντα επίκαιρο.
Η επέτειος σηματοδοτεί την αντίσταση στην επτάχρονη δικτατορία της χούντας, με καταλύτη το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα και είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση της και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Η επτάχρονη δικτατορία, αποτελεί δυστυχώς ένα από τα πιο μελανά σημεία στην Ιστορία του Ελληνισμού, γιατί είχε σαν συνέπεια, με αφορμή το πραξικόπημα για την ανατροπή του Μακαρίου και εξυπηρετώντας “πρόθυμα” σχέδια ξένων δυνάμεων, να δώσει το άλλοθι στην Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο.
Η χθεσινή προκλητική φιέστα του Ερντογάν στα Βαρώσια δείχνει ξεκάθαρα ποιες είναι οι πραγματικές απειλές που έχουμε να αντιμετωπίσουμε αλλά και ότι τόσα χρόνια μετά, πληρώνουμε τα εγκλήματά τους στην Κύπρο.
Σε μία τέτοια περίοδο, με την πανδημία σε έξαρση να απειλεί την Υγεία των Ελλήνων πολιτών και την Τουρκία να προκαλεί ανοικτά με τις κινήσεις της, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τις επιδιώξεις της, απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή συνεννόηση σε εθνικό επίπεδο.
Η Κυβέρνηση δυστυχώς με τις αποφάσεις της, την απαγόρευση των συγκεντρώσεων στο όνομα της προστασίας από την πανδημία, δυναμιτίζει κάθε προσπάθεια συνεννόησης, αντί να επιδιώκει κλίμα συναίνεσης.
Την στιγμή που τα κόμματα συμφωνούν να τιμήσουν την επέτειο λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές υγειονομικές συνθήκες της πανδημίας, με ευθύνη απέναντι στην προστασία της δημόσιας υγείας και της ζωής, με όλα τα απαραίτητα μέτρα και με την ελάχιστη δυνατή εκπροσώπηση .
Η πανελλήνια απαγόρευση συνάθροισης με πάνω από τέσσερα άτομα μέχρι στις 18 Νοέμβρη είναι απαράδεκτη και προκλητική με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων να την θεωρεί ως αντισυνταγματική .
Μια πράξη που μόνο δύο φορές στις πιο σκοτεινές στιγμές του παρελθόντος εφαρμόστηκε σε Πανελλήνια κλίμακα: Στις 21/04/1967 και στις 17/11/1973.
Αυτή η εμμονή ένα και μόνο στόχο εξυπηρετεί. Να δημιουργήσει συνθήκες συγκρουσιακής πόλωσης, κλίμα φόβου για ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων, για την πιο εύκολη εφαρμογή πολιτικών κατά της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας δεν επιβάλλονται με αμφιλεγόμενες αποφάσεις αλλά με πειθώ και σωστή συμπεριφορά ώστε να λειτουργεί ως παράδειγμα.
Όπως τότε, έτσι πάντα, για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία
Απέναντι στον αυταρχισμό εκείνων, που βρίσκουν πρόσχημα την πανδημία ώστε να σχετικοποιήσουν συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες, η απάντηση είναι τα μαθήματα Ελευθερίας και Δημοκρατίας από τα νιάτα της Ελλάδας μια μέρα σαν κι αυτή πριν από σαράντα επτά χρόνια. Για οτιδήποτε και οποιονδήποτε που ευνοείται από τον σκοταδισμό και τη φοβία, ακόμη και μέσα δημοκρατικά περιβάλλοντα, πάντα θα υπάρχει ένα Πολυτεχνείο που θα αντιτάσσει την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την Αλληλεγγύη. Για το Πολυτεχνείο των νιάτων της Ελλάδας, για τα Πολυτεχνεία των λαών όλου του κόσμου, για κάθε πράξη που μας κάνει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.
Στις φετινές ιδιαιτερότητες και στα πολλαπλά νοήματα της φετινής επετείου για την εξέγερση του Πολυτεχνείου στάθηκε στο μήνυμά του ο Βουλευτής Φθιώτιδας ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία Γιάννης Σαρακιώτης. Όπως δήλωσε:
«Κάθε χρόνο, είναι σύνηθες να αναφερόμαστε στη διαχρονικότητα του μηνύματος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973 και στο γεγονός ότι παραμένει επίκαιρο. Ωστόσο, κατά τη φετινή συγκυρία των αυταρχικών μέτρων της Κυβέρνησης και την υπονόμευση ακόμη και του Συντάγματος, με πρόσχημα την πανδημία και της προηγηθείσας κατάργησης του ακαδημαϊκού ασύλου, η έννοια του «επίκαιρου» αποκτά ευδιάκριτο νόημα και ουσιαστικό περιεχόμενο. Χωρίς να τίθεται σε καμία περίπτωση, σε δεύτερη μοίρα η προστασία της Δημόσιας Υγείας και έχοντας επίγνωση του τρόπου με τον οποίο μπορεί αυτή να περιφρουρηθεί. Χωρίς να μπαίνει σε καραντίνα η ίδια η Δημοκρατία και κάθε πράξη οφειλόμενης τιμής απέναντι σε όσους σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στη Χούντα των Συνταγματαρχών. Το Πολυτεχνείο ζει στην καρδιά και τη συνείδηση των δημοκρατικών πολιτών ως η θρυαλλίδα, που οδήγησε στην πτώση της. Ως μια ανάσα ελευθερίας, ενότητας και ομόνοιας. 47 χρόνια μετά, νιώθουμε την ευθύνη και εμπνεόμαστε με στόχο το ανέφικτο».
Σαράντα επτά χρόνια μετά, ο αγώνας συνεχίζεται. Η μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένει ζωντανή.
Σαράντα επτά χρόνια μετά, το αίτημα και ο διαχρονικός αγώνας για Υγεία, Παιδεία και Εργασία για όλο το λαό, δείχνουν πιο επίκαιρα από ποτέ.
Σαράντα επτά χρόνια μετά, οι αγώνες για Ελευθερία και Δημοκρατία εντείνονται και δυναμώνουν. Απέναντι στις πολιτικές μίας κυβέρνησης που επιτείνει την κοινωνική και οικονομική κρίση με τις πολιτικές της κι έχει επιλέξει να πορεύεται με αυταρχισμό και καταστολή.
Έχουμε χρέος να διατηρούμε την ιστορική μνήμη και να συνεχίζουμε τον αγώνα ειδικά τώρα, που η κοινωνία δοκιμάζεται από την τρέχουσα υγειονομική και οικονομική κρίση. Που η ανεργία και η ανασφάλεια αυξάνει, η Παιδεία και η Νεολαία στοχοποιείται, τα κοινωνικά δικαιώματα αμφισβητούνται.
Ο αγώνας για πρόοδο, κοινωνική χειραφέτηση, ευημερία, ελευθερία και αξιοπρέπεια του λαού είναι διαρκής. Ο αγώνας για την προάσπιση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας και την καταπολέμηση της ανεργίας και του αυταρχισμού, είναι διαχρονικός. Γι’ αυτό και τα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είναι διαχρονικά και πάντα επίκαιρα.
Σήμερα τιμούμε τους ανιδιοτελείς αγωνιστές και αγωνίστριες που αντιστάθηκαν στη Χούντα κι έδωσαν τη ζωή τους.
Σήμερα τιμούμε τους αγώνες του ελληνικού λαού για Δημοκρατία και Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Ψωμί, Υγεία, Παιδεία, Ελευθερία.
Κάθε γενιά δίνει τις δικές της μάχες, δημιουργεί τα δικά της Πολυτεχνεία
Ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μας βρίσκει αντιμέτωπους με μια πρωτόγνωρη υγειονομική, οικονομική και κοινωνική κρίση, για την διαχείριση της οποίας απόλυτη ευθύνη φέρει η Κυβέρνηση της ΝΔ. Μια Κυβέρνηση, που εκμεταλλευόμενη την συγκυρία, λειτουργεί με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με αντισυνταγματικές ρυθμίσεις, καταστολή και περιστολή των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, υιοθετώντας πρακτικές που θυμίζουν όλα εκείνα για τα οποία οι φοιτητές και οι φοιτήτριες εξεγέρθηκαν, για να μπορούμε εμείς σήμερα να ασκούμε τα κεκτημένα δημοκρατικά μας δικαιώματα. Μια κυβέρνηση, που οι πολιτικές της ευθύνες εξαντλούνται στον πολιτικό αυταρχισμό και στην ατομική ευθύνη των πολιτών.
Η προάσπιση του δημόσιου αγαθού της υγείας, η ισότιμη πρόσβαση των πολιτών σε αυτήν, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, η αξιοπρεπής εργασία, ο αγώνας για περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία, αλλά και ο αγώνας ενάντια στο φασισμό παραμένουν διαρκή αιτήματα και βάση νέων αγώνων. Και είναι αλήθεια, κάθε γενιά δίνει τις δικές της μάχες, δημιουργεί τα δικά της Πολυτεχνεία. Ιδιαίτερα σήμερα, ο αγώνας αυτός είναι ακόμη πιο επίκαιρος με μια κυβέρνηση που ολισθαίνει σε ένα διαρκώς αντιδημοκρατικό κατήφορο, με αποκορύφωμα τη χουντικής έμπνευσης απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων. Μια απαγόρευση που συνιστά ευθεία παραβίαση του άρθρου 11 του Συντάγματος. Αντίστοιχο γεγονός συνέβη δύο φορές στη νεότερη ιστορία μας. Η πρώτη την 21η Απριλίου του 1967 και η δεύτερη τη 17η Νοεμβρίου του 1973. Η σημειολογία της σημερινής απόφασης δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας του τρόπου διακυβέρνησης που οραματίζεται ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της ΝΔ. Η απάντηση στην ανικανότητα διαχείρισης της κρίσης που μαστίζει την κοινωνία, δεν μπορεί να είναι η λιγότερη δημοκρατία δεν μπορεί να είναι η εργαλειοποίηση του φόβου, ο αυταρχικός και αντιδημοκρατικός μονόδρομος της Κυβέρνησης.
47 χρόνια μετά, ο αγώνας για ψωμί-παιδεία-ελευθερία, ο διαρκής αγώνας για περιφρούρηση των θεμελιωδών αξιών και του δημοκρατικού πολιτεύματος παραμένει η μόνη απάντηση στην εγκαθίδρυση μιας αντιδημοκρατικής δυστοπίας, που κάποιοι απεργάζονται και προσδοκούν.
Ο δρόμος του Νοέμβρη, ο δρόμος του αγώνα
Με συντρόφισσες και συντρόφους καταθέτοντας λίγα λουλούδια στο μνημείο των Ηρώων του Πολυτεχνείου στον Κορυδαλλό, στις περίεργες ημέρες που ζούμε, που επαναφέρουν τα άσβεστα μηνύματα της εξέγερσης και της αντίστασης.
Αποτίοντας φόρο τιμής στην ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου, στο μνημείο των ηρώων της Μάχης της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι, ιστορικό χώρο όπου οι οργανώσεις του ΕΑΜ ΕΛΑΣ συγκρούστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές, τον Οκτώβρη του ΄44, τους κατανίκησαν και τους αιχμαλώτισαν.
Πρωτόγνωρες οι συνθήκες, αλλά απέναντι στον σημερινό αυταρχισμό, η ιστορική μνήμη και η σύνδεση των αγώνων του λαού μας απέναντι σε ξένους και ντόπιους τυράννους αποτελεί τον μοναδικό δρόμο δικαίωσης και τιμής του αγώνα του Νοέμβρη.
Ο βουλευτής Ροδόπης ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Χαρίτου τιμώντας την 47η επέτειο του Πολυτεχνείου κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στην Κομοτηνή και σε δήλωσή του για το διαχρονικό μήνυμα της σημερινής επετείου ανέφερε:
«Τιμούμε με πρωτόγνωρο τρόπο την επέτειο του Πολυτεχνείου. Το μήνυμά του όμως είναι ένα διαρκές προσκλητήριο αγώνα για μία κοινωνία δίκαιη με δημοκρατία, με ελευθερία, με ανεξαρτησία. Αυτό το μήνυμα ενοχλεί, γι’ αυτό η κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία θέλει να βάλει στον «πάγο» τις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο.
Το μήνυμά του όμως είναι ζωντανό και επίκαιρο.
Το μήνυμά του μας καλεί να προστατεύσουμε την ανθρώπινη ζωή και να θωρακίσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας απέναντι σε μία κυβέρνηση που ολιγωρεί, εφησυχάζει και έχει χάσει τον έλεγχο για την εξέλιξη της πανδημίας.
Το μήνυμα του είναι να υπερασπιστούμε τον κόσμο της εργασίας, να κρατηθεί όρθια η κοινωνία και οι νέοι μας, η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, για να μην πληρώσουν ξανά τα σπασμένα της κρίσης.
Το μήνυμά του είναι να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία από μία κυβέρνηση που επιλέγει την ένταση και την πόλωση, που επιδιώκει τον διχασμό μέσα στην κοινωνία, γιατί θέλει να συγκαλύψει τις δικές της μεγάλες πολιτικές ευθύνες.
Το εμβόλιο για την αντιμετώπιση της νόσου της πανδημίας θα το έχουμε σε λίγους μήνες. Το εμβόλιο, όμως, για να αντιμετωπίσουμε τη νοσηρή κατάσταση που γεννούν μέσα στην κοινωνία οι πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης το κρατούν οι ίδιοι οι πολίτες στα χέρια τους. Ένα μεγάλο δημοκρατικό, προοδευτικό, ενωτικό κίνημα που θα ανοίξει το δρόμο για ένα καλύτερο αύριο».
Ο αγώνας για την ελευθερία και τα δικαιώματα είναι και αγώνας για τη δημόσια υγεία
Ο αγώνας για την ελευθερία και τα δικαιώματα είναι η υπέρτατη έκφραση συλλογικού καθήκοντος και ατομικής υπευθυνότητας. Είναι και αγώνας για τη δημόσια υγεία, αγώνας που είναι ξεχωριστά επίκαιρος σήμερα.
Κάποτε η ισότητα παρουσιάστηκε ως «αντίπαλος» της ελευθερίας.
Μετά οι ελευθερίες εμφανίστηκαν ως «αντίπαλοι» της ασφάλειας.
Σήμερα, για κάποιους, υποτίθεται ότι τα κεκτημένα δικαιώματα είναι «αντίπαλοι» της ευθύνης της καθεμιάς και του καθενός μας.
Εμείς όμως αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο και ελευθερίας και ισότητας και δικαιωμάτων. Έναν κόσμο υπεύθυνων πολιτών σε πραγματικά ασφαλείς κοινωνίες.
Η πανδημία πρέπει να αντιμετωπιστεί, αλλά όχι εις βάρος της Δημοκρατίας
«είναι λυπηρό να έχουμε μια εικόνα αστυνομοκρατούμενης πόλης. Δηλαδή να μην μπορεί να πλησιάσει στο Πολυτεχνείο ένας πολίτης. Να μην μπορεί πουθενά στην Ελλάδα να γίνει μια συνάντηση 3 και πάνω ατόμων. Η πανδημία πρέπει να αντιμετωπιστεί αλλά όχι εις βάρος της δημοκρατίας, όπως επιχειρείται. Και επιχειρείται ακόμα να ξεχάσουμε τα μεγάλα υγειονομικά προβλήματα και να κουβεντιάζουμε το περιβόητο δόγμα νόμος και τάξη»
Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης του Πολυτεχνείου, δύναμη για το λαό μας
Στην επέτειο του ηρωικού Πολυτεχνείο, η ολοκληρωτικής έμπνευσης πρόσφατη απαγόρευση των συναθροίσεων, με υπογραφή του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας και καθ’ υπαγόρευση του αρμόδιου Υπουργού, κ. Χρυσοχοΐδη, μας γυρίζει δεκαετίες πίσω, σε σκοτεινές εποχές της μετεμφυλιακής ΕΡΕ.
Δεν μπορεί η υγειονομική κρίση και η Πανδημία να χρησιμοποιούνται από την Κυβέρνηση ως «πρόσχημα» για την κατάλυση δημοκρατικών ελευθεριών, παραβιάζοντας ακόμη και το Σύνταγμα.
Μάλιστα «προ ημερών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε προειδοποιήσει με ψήφισμά του για τον “κίνδυνο κατάχρησης εξουσίας” από τις εθνικές κυβερνήσεις οι οποίες λαμβάνουν μέτρα έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της πανδημίας και καλούσε την Επιτροπή να εντείνει τις προσπάθειές της δια της νομικής οδού όπου χρειάζεται.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι ευρωβουλευτές ζητούν “οι έκτακτες εξουσίες να είναι απαραίτητες, αναλογικές και να υπόκεινται σε δημοκρατικό έλεγχο”».
Όσο και να προσπαθεί η ΔΕΞΙΑ να σβήσει τις μνήμες και τα μηνύματα του Πολυτεχνείου για κοινωνική ευημερία, δικαιώματα και ελευθερίες, η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ.
Οι δημοκρατικές και αριστερές δυνάμεις της Πατρίδας μας μαζί με τον Ελληνικό λαό στήνουν Μέτωπο ενάντια στο Φασισμό και την οπισθοδρόμηση .
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΗ ΣΠΙΛΩΣΗ ΤΗΣ. ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ.
Μ. Τζούφη: «Η δημοκρατία δεν μπορεί να μπει σε καραντίνα»
Σε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο «Ηρώων Πολυτεχνείου», στα Ιωάννινα, προχώρησε αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Η Μερόπη Τζούφη τόνισε πως «η δημοκρατία δεν μπορεί να μπει σε καραντίνα. Σήμερα, με απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, τιμούμε και θυμόμαστε όλους και όλες που αγωνίστηκαν ενάντια στη Δικτατορία».
Παράλληλα, η βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ επέκρινε την απόφαση της κυβέρνησης για απαγόρευση των συναθροίσεων, χαρακτηρίζοντάς την «χουντικής έμπνευσης». Υπογράμμισε επίσης πως «η κυβέρνηση, έχοντας αποτύχει στη διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας, επιλέγει την πόλωση και τον αυταρχισμό».
Τέλος, τόνισε πως «απέναντι σε αυτήν την πρόκληση, είμαστε παρόντες και καλούμε τον ελληνικό λαό να διατηρήσει ενεργή την ιστορική μνήμη, καθώς οι αγώνες είναι μπροστά μας».
Τη βουλευτή Ιωαννίνων συνόδευσαν ο Άρης Σπέγγος, συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής (ΝΕ) του ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων, τα μέλη της ΝΕ Χρήστος Μαντάς, Γιάννης Στέφος και Θωμάς Ρέκατας, μέλη της νεολαίας του κόμματος, καθώς και ο Γιώργος Μάκης, αγωνιστής της αντιδικτατορικής πάλης και μέλος του ΣΦΕΑ.
Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργος Η. Παπαηλιού, μιλώντας ενώπιον της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ως εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στις κυρώσεις δύο διεθνών συμβάσεων «του μνημονίου κατανόησης στον τομέα της γεωργίας μεταξύ Ελλάδας και Κουβέϊτ» και «της σύμβασης παροχής … συμβουλευτικών υπηρεσιών μεταξύ του ΥΠΑΑΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας» προέταξε μία αναφορά για την επέτειο του «Πολυτεχνείου» :
Η σημερινή μέρα-η 17 Νοέμβρη είναι μέρα μνήμης και τιμής για όσους, εν ζωή και μη, κατέστησαν το «Πολυτεχνείο» το κορυφαίο γεγονός της πάλης της ελληνικής νεολαίας κατά της δικτατορίας της 21 ης Απριλίου και καταλύτη για την πτώση της.
Έκτοτε, μετά την κατάρρευση του χουντικού καθεστώτος, έχει διανυθεί πολύς και πυκνός χρόνος.
Σήμερα, και παρά το γεγονός, ότι οι συνθήκες είναι διαφορετικές, το μήνυμα της εξέγερσης του Νοέμβρη «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» παραμένει επίκαιρο και η υλοποίησή του παραμένει ζητούμενο. Σ΄ αυτό αποτυπώνονται προτάγματα, όπως η πάλη κατά του φασισμού, ο αγώνας για την οχύρωση και διεύρυνση της δημοκρατίας και για την οικοδόμηση κοινωνικού κράτους.
Κάποιοι επιχειρούν να θολώσουν το μήνυμα του «Πολυτεχνείου», να το απαξιώσουν και να το ακυρώσουν στη συνείδηση του λαού και ιδίως της νέας γενιάς. Να ακυρώσουν τους αγώνες για ελευθερία και δημοκρατία.
Δυστυχώς και παρότι οι συνθήκες σήμερα απαιτούν εθνική ενότητα και κοινωνική συνοχή, η κυβέρνηση της ΝΔ αυτό επιχειρεί, με την εν γένει πολιτική της και με την αντισυνταγματική κίνησή της «να βάλει στο γύψο» το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, φιμώνοντας και διαστρεβλώνοντας την αντίθετη άποψη και δημιουργώντας κλίμα και το πλαίσιο για τα επερχόμενα.
Όμως δεν θα τα καταφέρει.Το Πολυτεχνείο είναι σύμβολο, παρακαταθήκη, επιταγή και πεδίο για νέους δημοκρατικούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες !!!
Να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορία της χώρας μας!
Να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορία της χώρας μας!
Ζωντανή και κυρίως αληθινή.
Το χρωστάμε στα παιδιά που θα ‘ρθουνε, για να την παραδώσουν στους επόμενους.
Για να γνωρίζουν πόσο κρίσιμη, σημαντική, ταυτοτική και καθοριστική είναι η πλευρά της ιστορίας που ο καθένας στέκεται.
Το χρωστάμε, βαθιά, στα παιδιά που έφυγαν δίνοντας τον ωραίο αγώνα για Ελευθερία και Δημοκρατία, στους τραυματίες και τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που χτυπήθηκαν από τις σφαίρες έχοντας για μοναδικό τους όπλο τα οράματα, τα ιδανικά και τις ιδέες τους, που έδωσαν τη ζωή τους για ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, για τη Δημοκρατία στη χώρα μας.
Το χρωστάμε σε όσους αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν, κυνηγήθηκαν, πρόσφεραν τη νιότη τους στη δημοκρατία και το δίκιο, για να τους κατηγορούν ότι έκαναν καριέρες όσοι θεωρούν τα πολιτικά αξιώματα κληρονομικό τους δικαίωμα.
Αυτοί που σκοτώθηκαν το Νοέμβρη του ’73 είναι οι πολύτιμες και φωτεινές εγγραφές της σύγχρονης ιστορίας μας.
Έχει επιχειρηθεί συστηματικά να αμφισβητηθούν οι νεκροί του Πολυτεχνείου. Από όσους έχουν επιλέξει να σταθούν στη σκοτεινή πλευρά της Ιστορίας. Εκεί οφείλουμε να τους κρατήσουμε, στη δημόσια χλεύη και απαξία.
Τους γνωρίζετε και τους γνωρίζουμε …
Κάποιοι από αυτούς στελέχη, Υπουργοί και Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας, άλλοι ενεργοί ακόμη και σήμερα, άλλοι λιγότερο και άλλοι που έφυγαν από τη ζωή, φροντίζοντας, δίχως καμία ντροπή, φανερά και δημόσια να αρνηθούν την ιστορική αλήθεια, μιας και κατεδάφιζε το δημοκρατικό μανδύα συνεύρεσης και συγκατοίκησης με την ακροδεξιά.
Δίνοντας τα ονόματα των νεκρών του Πολυτεχνείου, από το πρωτότυπο έγγραφο της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Υποδιεύθυνσης Γενικής Ασφάλειας Αθηνών της εποχής, αισθάνομαι πως αποδίδω την ελάχιστη τιμή που τους πρέπει, την ευγνωμοσύνη που αισθανόμαστε για τη θυσία τους, το χρέος να κρατήσουμε ζωντανή και κυρίως αληθινή την ιστορία μας.
Ο αγώνας για τη Δημοκρατία είναι διαρκής και -δυστυχώς- επίκαιρος.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ
