Δήλωση της βουλευτή Βοιωτίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής Δεοντολογίας της Βουλής για την άρση της ασυλίας της

Φυσικά και δεν συμμετείχα σε πανηγύρια! Αλλά η Κυβέρνηση είναι σίγουρα για τα πανηγύρια και θα εξηγήσω γιατί.

Συμμετείχα, μετά από πρόσκληση Πολιτιστικών και Αθλητικών φορέων του Νομού, στις 4 Ιουλίου 2020, σε νόμιμα (βάσει των τότε υγειονομικών πρωτοκόλλων), αδειοδοτημένες εκδηλώσεις, όπου κλιμάκια της Περιφέρειας είχαν προβεί στον έλεγχο τήρησης των μέτρων. Τήρησα όλα τα μέτρα προστασίας και κατά την διάρκεια της παραμονής μου δεν διαπίστωσα την παραβίασή τους, όπως άλλωστε και το κλιμάκιο της Περιφέρειας στην πρώτη του επίσκεψη.

Απεχώρησα αμέσως μετά τον χαιρετισμό των οργανωτών, όπως αποδεικνύεται από την προκαταρκτική διαδικασία και την ανακοίνωση του Σωματείου, χωρίς καμία συμμετοχή μου σε χορούς και ξεφαντώματα.

Αυτά κατέθεσα με στοιχεία και στην αρμόδια Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής και έθεσα τον εαυτό μου, με εμπιστοσύνη, στην κρίση της.

Όμως, νομίζω ότι αδικούμαι και θίγεται η υπόληψή μου από την απόφασή της, γιατί εξισώνει διαφορετικές συμπεριφορές, για λόγους πολιτικής επικοινωνίας.

Ευχαριστώ τους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και του Μέρα25, που διέκριναν την διαφορετική στάση μου και δεν υπερψήφισαν την άρση της ασυλίας μου.

Και τώρα θέλω να εξηγήσω γιατί η Κυβέρνηση είναι για τα πανηγύρια και ως εκ τούτου επικίνδυνη.

Ο πρόχειρος, χωρίς υγειονομικούς κανόνες, κεντρικός σχεδιασμός που επέτρεψε τις εκδηλώσεις και τα πανηγύρια στην αρχή του καλοκαιριού, μάλλον αγνοούσε την ελληνική πραγματικότητα, το πώς δηλαδή διοργανώνονται οι εκδηλώσεις και τα καλοκαιρινά πανηγύρια στα χωριά μας.

Η συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν μία από τις αφορμές για την απαγόρευσή τους πανελλαδικά και ευτυχώς έγκαιρα θα έλεγα.

Η αβελτηρία όμως των κυβερνητικών σχεδιασμών φάνηκε και στον Τουρισμό, στο άνοιγμα των σχολείων και στον γενικό θερινό εφησυχασμό που ομολογήθηκε από κυβερνητικά στελέχη, αλλά και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό στην Βουλή, στη συζήτηση για την πανδημία.

Ας αναζητηθούν οι ευθύνες στους ανεκδιήγητους υπεύθυνους των ανεπαρκών σχεδιασμών, σε αυτούς που εργαλειοποιούν την υγειονομική κρίση για επικοινωνιακούς λόγους και μόνο.

Σε αυτούς που έχουν εγκληματική ευθύνη για τα υγειονομικά αποτελέσματα και την ολιγωρία τους στην μη ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, με συνέπεια την επισφάλεια της ανθρώπινης ζωής.

Σε αυτούς που οδηγούν την οικονομία στα βράχια, καταργούν εργασιακά δικαιώματα και φτωχοποιούν την κοινωνία.

Σε αυτούς, τέλος, που στο όνομα της υγειονομικής προστασίας, καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Σύνταγμα και την Δημοκρατία.

Η δική μου ευθύνη μάλλον περιορίζεται στο ότι τήρησα τα υγειονομικά μέτρα κι έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη ότι θα αναδείξει την αλήθεια.