Δήλωση των βουλευτών Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς συμφώνησε να διαγράψει περίπου 138 εκατ. ευρώ από δάνειο μεγαλύτερο από 149 εκατ. γνωστού επιχειρηματία του τζόγου και χαρίζονται στους εφοπλιστές δεκάδες εκατομμύρια προκαλώντας το κοινό αίσθημα και την απρόσωπη και ίση ισχύ των κανόνων για όλους.

Την ώρα που η κυβέρνηση αμνηστεύει, παραγράφει και προφυλάσσει από «δυσάρεστες» δικαστικές αποφάσεις τις ποινικές ευθύνες των διοικητών των τραπεζών επιτρέποντάς τους να μεθοδεύουν κακουργηματικές πράξεις διαχείρισης των κεφαλαίων τους προς όφελος τρίτων και εις βάρος των λοιπών πολιτών.

Ενόσω  η κυβέρνηση καταβάλλει προσπάθειες να «διευκολύνει» ιδιώτες μετόχους της Τράπεζας Πειραιώς έχοντας ως κοινό στόχο την περαιτέρω απομείωση των εδραιωμένων συμφερόντων του Δημοσίου, όπως αυτά είναι διατυπωμένα στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «State Aid SA. 43364 (2015/N) – Greece» με στόχο μια προσωρινή «κρατικοποίηση» που θα την διαδεχθεί σύντομα μια κεφαλαιακά επισφαλής ιδιωτικοποίηση, όπως έχει επισημάνει ο Χρηματοπιστωτικός Τομέας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική συμμαχία.

Την ίδια ώρα η ίδια τράπεζα αποφασίζει να κλείσει χωρίς αποχρώντα λόγο το κατάστημα της στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, το οποίο  εξυπηρετεί όλο τον πρώην Δήμο Ρίου, αναγκάζοντας τους πελάτες της να οδηγούνται για συναλλαγές στο ισόγειο του Περιφερειακού Νοσοκομείου (Νοσοκομείο αναφοράς για τον Κορωνοϊό), με ότι αυτό συνεπάγεται. Ο χώρος που λειτουργεί τώρα το συγκεκριμένο κατάστημα, στο Πανεπιστήμιο («Πάρκο της Ειρήνης») εκτός από την πολύ καλή λειτουργικότητά του, λόγω του μεγέθους του χώρου στάθμευσης, τους στεγασμένους εξωτερικούς χώρους αναμονής, κ.λ.π. τηρεί όλες τις προϋποθέσεις υγιεινής και ασφάλειας, που απαιτούνται για τον Κορωνοϊό covid-19.

Όπως έχουμε επισημάνει επανειλημμένως στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία η υγειονομική κρίση που ενέσκηψε σε όλο τον πλανήτη ανέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο την σημασία που έχει η ύπαρξη μεγάλου και συμπεριληπτικού κοινωνικού κράτους δικαίου. Εκτός όμως από αυτή τη με τραγικό τρόπο συνεπαγωγή, αποτελεί ταυτόχρονα μια παγκόσμια δοκιμασία, κατά την διάρκεια της οποίας αναδεικνύεται η αληθινή υπόσταση του καθενός και της καθεμίας. Τα πιστωτικά ιδρύματα δεν εξαιρούνται από τον καθοριστικό ρόλο που οφείλουν να διαδραματίσουν σε αυτή τη δύσκολη συνθήκη, ούτε είναι άμοιρα κριτικής και στενής παρακολούθησης των πεπραγμένων τους.