Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη, βουλευτή Bορείου τομέα Β1 Αθηνών και τομεάρχη Εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στο ieidiseis.gr

Ο πρώτος νόμος που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ ήταν ο ν. 4622/2019 (Επιτελικό Κράτος). Ο νόμος συνοδεύτηκε από μία επικοινωνιακή καταιγίδα από πλευράς της κυβέρνησης. Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού, του εισηγητή του νομοσχεδίου κ. Γεραπετρίτη και άλλων προβεβλημένων στελεχών της κυβέρνησης, με το Eπιτελικό Κράτος θα είχαμε εκτός των άλλων, καλύτερο συντονισμό του κυβερνητικού έργου, αξιολόγηση, λογοδοσία, αποκομματικοποίηση, μείωση μετακλητών, αντιμετώπιση της διαφθοράς και της κακοδιοίκησης.

Έχουν περάσει 17 μήνες από τότε και το Επιτελικό Κράτος δεν φαίνεται να τα πηγαίνει και τόσο καλά. Σε όποια κρίση αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το αποτέλεσμα είναι υποδεέστερο από τον στόχο που η ίδια η κυβέρνηση διακηρυκτικά έχει θέσει. Μπορείτε να θυμηθείτε έναν τομέα ασκούμενης πολιτικής που η κυβέρνηση πέτυχε η πλησιάζει τον στόχο που είχε ίδια θέσει;

Το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής καταργείται και επανασυστήνεται, ενώ στο μεσοδιάστημα, οι σχετικές αρμοδιότητες πηγαινοέρχονται μεταξύ διαφόρων φορέων και προσώπων. Το Υπουργείο Εργασίας ετοιμάζει με τις ευλογίες του Μαξίμου, πρόγραμμα κατάρτισης επιστημόνων – ελεύθερων επαγγελματιών, το οποίο καταλήγει στον μεγαλύτερο τραγέλαφο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας του τόπου, με την ονομασία «σκόιλ ελικίκου». Ο τουρισμός ανοίγει το καλοκαίρι, χωρίς σχέδιο, χωρίς κανόνες και ενιαία υγειονομικά πρωτόκολλα, με οδυνηρά αποτελέσματα. Τα Υπουργεία Εσωτερικών και Υγείας αδυνατούν να συντονιστούν μεταξύ τους και να δώσουν σωστές προδιαγραφές στην ΚΕΔΕ για τις μάσκες στο σχολεία, με αποτέλεσμα ο σχετικός διαγωνισμός να οδηγείται σε πρωτοφανές φιάσκο.

Τη μία στιγμή τα κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν εμφατικά ότι αποκλείεται ένα δεύτερο lock down και την επόμενη ανακοινώνουν lock down. Εν μέσω πανδημίας έρχονται στο φως συγκλονιστικές αποκαλύψεις για ύπαρξη παράλληλων συστημάτων καταγραφής των κρουσμάτων του covid 19. Δημοσιογράφοι παραιτούνται από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ καταγγέλλοντας με τον πιο ωμό τρόπο παρεμβάσεις στη δουλειά τους και στην ερευνητική δημοσιογραφία που ασκούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ίδια ανάρτηση η δημοσιογράφος θυμίζει σε όλους μας ότι δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα παραδείγματα είναι ατέλειωτα και το συμπέρασμα αναμφισβήτητο: Η πλήρης απουσία συντονισμού του κυβερνητικού έργου είναι εμφανής και έχει οδυνηρές συνέπειες στην υγειονομική κρίση, στην οικονομική δραστηριότητα αλλά και σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής και οικονομικής ζωής της χώρας.

Αναφορικά με την αποκομματικοποίηση, πρόκειται ίσως για την πλέον κακόγουστη φάρσα. Η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε πλήρη άλωση του κράτους, διορίζοντας όλες τις διοικήσεις των οργανισμών του δημοσίου, με μοναδικό κριτήριο τα γαλάζια και «Σημιτικά» πιστοποιητικά. Ο αριθμός των μετακλητών προσεγγίζει πλέον τους 3.000 καταγράφοντας ρεκόρ δεκαετίας. Ταυτόχρονα έχουν αυξηθεί οι αποδοχές τους σε ποσοστό που φτάνει το 70% ενώ έχουν μειωθεί – στο πλαίσιο της αριστείας προφανώς – τα προσόντα διορισμού. Πλέον με την ΝΔ του κ. Μητσοτάκη αρκεί το απολυτήριο Λυκείου για την κάλυψη οποιασδήποτε θέσης μετακλητού συνεργάτη ενώ με Τσίπρα το 90% των θέσεων ήταν με πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά. Την ίδια στιγμή τοποθετούνται παντού στο Δημόσιο σε θέσεις προϊστάμενων, κομματικοί φίλοι και αρεστοί χωρίς καμία διαδικασία κρίσεων, ενώ -κάποιες φορές με πρόσχημα την πανδημία - εισάγονται διαρκώς παρεκκλίσεις από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις, από τις διαδικασίες του Ενιαίου Συστήματος Κινητικότητας καθώς και από τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων.

Το τελευταίο ίσως είναι και το πλέον σοβαρό. Σε όλο το εύρος του δημοσίου τομέα έχει στηθεί μια αδιαφανής βιομηχανία απευθείας αναθέσεων, που οδηγεί σε κατασπατάληση χρήματων του κρατικού προϋπολογισμού. Η λίστα Πέτσα, οι μάσκες στα σχολεία, η προμήθεια του πλωτού φράγματος που οι ακροδεξιοί εμπνευστές του το είχαν για ανάσχεση των προσφυγικών - μεταναστευτικών ροών και τελικά πήγε για ασκήσεις απορρύπανσης, οι αναθέσεις σε εταιρείες – φαντάσματα που συστήνονται την τελευταία στιγμή, οι υπερτιμολογήσεις υγειονομικού υλικού είναι μερικές μόνο από τις περιπτώσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Και βέβαια η κατ’ ευφημισμό ανεξάρτητη, Εθνική Αρχή Διαφάνειας, που είναι αρμόδια για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της κακοδιοίκησης, παραμένει αδρανής απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα.

Το συμπέρασμα είναι ορατό και στον πλέον καλόπιστο. Επί 17 μήνες δεν λειτουργεί κανένα Επιτελικό Κράτος. Λειτουργεί ένα απόλυτο Επιτελικό Μπάχαλο, διοικητικής ανικανότητας και ανεπάρκειας, πλήρους αναποτελεσματικότητας σε καιρούς βαθιάς και αχαρτογράφητης κρίσης. Έλλειψη συντονισμού, απουσία ελέγχου και λογοδοσίας, πελατειακές σχέσεις, αναξιοκρατία, αδιαφάνεια και κακοδιοίκηση είναι τα χαρακτηριστικά του κυβερνητικού έργου.

Κερασάκι στην τούρτα και πρόκληση μεγατόνων η προσθήκη στο κυβερνητικό ρόστερ, στην Αντιπροεδρία της Κυβέρνησης πρώην βουλευτή του κόμματος ΠΟΤΑΜΙ, που έχει διατελέσει βουλευτής της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα, που δηλώνει «αντικρατιστής». Θα μπορούσε να είναι αστείο αν δεν ήταν τόσο τραγικοί και δύσκολοι οι καιροί που ζούμε, θα μπορούσε να είναι η επιβεβαίωση του Βάρναλη: «Αχ πού΄ σαι νιότη που΄ δειχνες πως θα γινόμουν άλλος».

Όσο περνάει ο χρόνος, παρά το εχθρικό περιβάλλον, όλοι καταλαβαίνουν ότι με την προηγουμένη κυβέρνηση υπήρχε μια διαφορά. Μπορεί να κάναμε λάθη, μπορεί να υπήρχαν καθυστερήσεις, μπορεί να μην υπήρχε η απαραίτητη εμπειρία. Υπήρχε όμως η πολιτική βούληση να λυθούν προβλήματα που βασανίζουν χρόνια την ελληνική κοινωνία τα οποία μέχρι σήμερα μένουν άλυτα επειδή το σύστημα που κυβερνά την Ελλάδα ξανά έχει στηριχτεί πάνω σε αυτά τα λάθη και σε αυτές τις αδικίες. Πως μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι ένα κόμμα που βρισκόταν και βρίσκεται στη κυβέρνηση λόγω αυτών των σχέσεων μπορεί να τις πολεμήσει. Ήταν και είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Κάθε μέρα που περνάει θα φαίνεται περισσότερο αυτή η διαφορά.