Δήλωση της βουλευτού Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και Τομεάρχη Πολιτισμού της Κ.Ο. σχετικά με την προβολή της ταινίας του Μάνου Καρατζογιάννη «Μελίνα – Στοπ Καρέ, Αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα» στην πλατφόρμα Ertflix της ΕΡΤ

]To 2020 έκλεισε με ένα γεγονός δυσοίωνου συμβολισμού. Σε μια επετειακή χρονιά, 100 χρόνια μετά τη γέννηση της Μελίνας Μερκούρη, η ταινία του Μάνου Καρατζογιάννη «Μελίνα – Στοπ Καρέ, Αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα» προβλήθηκε στην πλατφόρμα Ertflix της ΕΡΤ «πετσοκομμένη», χωρίς εκείνο το κομμάτι της που αφορούσε την παρουσία της Μελίνας στην πολιτική ζωή της χώρας, τη θητεία της στο υπουργείο Πολιτισμού και τη διεκδίκηση των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Γυρισμένη κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης χρονιάς για όλους μας και ακόμη περισσότερο για τους ανθρώπους του πολιτισμού, χρηματοδοτημένη εν μέρει από το ΥΠΠΟΑ, η ταινία του Μ. Καρατζογιάννη, με τη συμμετοχή μιας πλειάδας λαμπρών ηθοποιών που έχουν τιμηθεί με το βραβείο που φέρει το όνομα της σπουδαίας ηθοποιού και πολιτικού, ιχνηλατεί τη σύγχρονη ελληνική ιστορία μέσα από το βλέμμα και την εμπειρία της Μελίνας.

Αδιανόητη θα ήταν αυτή η ιχνηλάτηση χωρίς την πολιτική Μελίνα. Καμία εξήγηση δεν δόθηκε, κανείς δεν απάντησε στις διαμαρτυρίες επικαλούμενος έστω κάποιο ατυχές συμβάν, καμία ανάληψη ευθύνης για τη λογοκρισία, αν πράγματι επρόκειτο για κάτι τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά η κόπια αποκαταστάθηκε όταν πλήθυναν οι διαμαρτυρίες και πλέον προβάλλεται ολόκληρη.

Το περιστατικό αναδεικνύει ωστόσο στο επίπεδο του συμβολισμού μια δυσάρεστη πραγματικότητα, που διακρίνουμε και αλλού. Την προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία, να αναθεωρηθεί έτσι ώστε να εξαλειφθεί κάθε ίχνος κοινωνικής και λαϊκής διεκδίκησης, κάθε αιχμή που σημάδεψε τη μεταπολίτευση, την ταραχώδη εκείνη περίοδο των πρώτων χρόνων της αποκατάστασης της δημοκρατίας, της οποίας η Μελίνα Μερκούρη υπήρξε εμβληματική μορφή.

Ας ευχηθούμε η νέα χρονιά να είναι, μεταξύ άλλων, μια χρονιά αντίστασης σε κάθε προσπάθεια πολιτικής απονεύρωσης, μια χρονιά διεκδίκησης αυτού του κομματιού της ιστορίας μας και εκείνων των αιτημάτων του που γίνονται ξανά επίκαιρα.