Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν εργαλείο για την απανθρακοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Όμως η εγκατάσταση και λειτουργία των ΑΠΕ δεν μπορεί να γίνεται χωρίς σχεδιασμό και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη ο χαρακτήρας και οι ιδιαίτερες δραστηριότητες, που για διάφορες περιοχές συνιστούν συγκριτικά πλεονεκτήματα για την ανάπτυξή τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ενδεχόμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο Μαίναλο και στο Λύκαιον προκαλεί προβληματισμό και ανησυχία.
Το Μαίναλο και το Λύκαιον αποτελούν περιοχές με ιδιαίτερο-ανεπανάληπτο φυσικό κάλλος, πλούσια βιοποικιλότητα και έντονη ιστορικότητα. Αποτελούν πηγές υγείας και ζωής, πόλους αναπτυξιακής δυναμικής και πλούτου.
Στο Μαίναλο βρίσκονται «μνημεία» της φύσης και της ιστορίας : Στα μονοπάτια του, στο φαράγγι του Λούσιου, αποτυπώνονται η ανόθευτη φύση και το φυσικό κάλλος. Η σειρά ιστορικών τόπων και τοποθεσιών (Τρίκορφα, Λιμποβίσι, Πιάνα, Χρυσοβίτσι, Στεμνίτσα, Δημητσάνα κλπ) και τα μοναστήρια (το «Άγιον Όρος» της Πελοποννήσου) αποτελούν σημεία αναφοράς της Επανάστασης του 1821 που εκπέμπουν ιστορικότητα για τον Ελλάδα και την Ορθοδοξία.
Το Λύκαιον, με το ιερό του Διός, τους Λύκαιους αγώνες και την πρώτη πόλη στο κόσμο, τη Λυκόσουρα, έχει ιδιαίτερη μυθολογική αξία,
Όλα αυτά συνιστούν συγκριτικά πλεονεκτήματα για την ευρύτερη περιοχή, την Αρκαδία και την Πελοπόννησο, που πρέπει να διαφυλαχθούν-να προστατευθούν ως «κόρη οφθαλμού».
Με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών και τα πρόδρομα και συνωδά έργα που απαιτούνται, θα προσβληθούν η βιοποικιλότητα, το φυσικό τοπίο και η ιστορικότητα και θα πληγούν. η αγροτουριστική δραστηριότητα και οι ιδιαίτερες μορφές της, που αποτελούν τον βραχίονα ήπιας ανάπτυξης, περιβαλλοντικά φιλικής και οικονομικά επωφελούς, για τη φύση και τους ανθρώπους αυτών των περιοχών και εν τέλει προϋπόθεση αειφορίας..
Αυτό πρέπει και μπορεί να αποτραπεί με την ενεργοποίηση και κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών.