Η Χαρά Καφαντάρη, Βουλευτής Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στην τοποθέτηση της, σήμερα, στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπ. Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής «Ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στον νησιωτικό χώρο, διατάξεις για συμμόρφωση με υποχρεώσεις διεθνούς ναυσιπλοΐας και την αναβάθμιση Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. και ειδικές ρυθμίσεις για την ψηφιοποίηση και εν γένει ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής ναυτιλίας στη μετά-COVID εποχή», αφού απάντησε στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της ΝΔ, κ. Βρούτση, υπενθυμίζοντας τις πολιτικές της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα (αδειοδοτημένα κανάλια, πληρωμή αδειών μίνιμουμ αριθμού εργαζομένων) τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:

·         Το νομοσχέδιο δεν έχει όραμα και ολιστική στρατηγική για τον θαλάσσιο χώρο. Είναι ρουσφετολογικό αναδεικνύοντας την ενός ανδρός αρχή του εκάστοτε Υπουργού Ναυτιλίας και εξυπηρετεί μεγάλα συμφέροντα στη θάλασσα.

·         Αποτυπώνει καθαρά την «ιδεοληπτική» νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ και στο θαλάσσιο χώρο με ρύθμιση για την πλοηγική υπηρεσία ανοίγοντας την κερκόπορτα στους ιδιώτες

·         Αν και φιλελεύθερη η ΝΔ, εισαγάγει τη μονοπωλιακή διαχείριση απορριμμάτων στα λιμάνια αλλοιώνοντας τον ανταγωνισμό, κάτι που κάθε άλλο παρά φιλελεύθερη πολιτική είναι, ενώ παραβιάζει και τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 352/2017.

·         Ουσιαστικά καταργεί τη ΡΑΛ – ανεξάρτητη αρχή – καθώς το 80% των αρμοδιοτήτων της μεταφέρονται στον Υπουργό. Υποβαθμίζει το περιβάλλον εξαιρώντας συγκεκριμένα έργα ναυσιπλοΐας και θαλάσσιας επιτήρησης από περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις.

·         Δεν εισάγει τίποτα σχετικά με τη θαλάσσια χωροταξία, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Μεσογείου και την προστασία της βιοποικιλότητας και των παράκτιων περιοχών.

·         «Φαίνεται» ότι για την Κυβέρνηση δεν υπάρχει η Σύμβαση των Παρισίων για το Κλίμα ούτε η Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, ούτε τα σχέδια προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή. Η νησιωτικότητα και οι σχετικές πολιτικές μάλλον είναι άγνωστες στην ΝΔ, ειδικά την περίοδο της πανδημίας που διανύουμε.

Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση της Χ. Καφαντάρη
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν μπορώ να μην απαντήσω –βέβαια λείπει αυτή τη στιγμή- στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, τον κ. Βρούτση, ο οποίος αναφέρθηκε σχετικά με τη δικαστική υπόθεση για το σπίτι που νοίκιασε ο πρώην Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο Σούνιο.
Γι’ άλλη μια φορά εμφανίζεται η Νέα Δημοκρατία και ο Κοινοβουλευτικός της Εκπρόσωπός εδώ στη Βουλή ως συνήγοροι δύο δημοσιογράφων, οι οποίοι αρνήθηκαν να αποκαταστήσουν την αλήθεια. Υπάρχει, όμως, δικαιοσύνη και είμαι σίγουρη ότι η δικαιοσύνη θα αποδοθεί.
Και δεύτερον, να υπενθυμίσω και σε αυτούς και σε αυτές που μας ακούν κάποια πράγματα που ειπωθήκαν πάλι από τον κ. Βρούτση για το τηλεοπτικό τοπίο και των μέσων μαζικής επικοινωνίας επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Θα υπενθυμίσω ότι έχουμε κανάλια αδειοδοτημένα, αυτό δεν είναι μικρό πράγμα. Κάποιοι έβαλαν το χέρι στην τσέπη για πρώτη φορά. Το πολύ σημαντικό και για τους δημοσιογράφους και για όλους οι οποίοι δουλεύουν στον Τύπο είναι ότι εξασφαλίστηκαν από τον νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ τετρακόσιοι εργαζόμενοι.
Αυτή τη στιγμή γνωρίζουμε όλοι ότι ετοιμάζονται να καταργήσουν αυτό το ελάχιστο των τετρακοσίων. Ο κ. Πέτσας σαν Κυβερνητικός Εκπρόσωπος πριν από δεκαπέντε, είκοσι μέρες πήρε πίσω μια σχετική σκέψη και ρύθμιση. Θα δούμε, όμως, τι θα γίνει από εδώ και πέρα, γιατί πρέπει να λέγονται αλήθειες στο ελληνικό Κοινοβούλιο, γιατί μας ακούνε Έλληνες και Ελληνίδες.
Σχετικά με το σχέδιο νόμου που συζητάμε. Πραγματικά, το σχέδιο νόμου αποτυπώνει καθαρά την πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Πρώτον, νεοφιλελευθερισμός βασισμένος σε ιδεοληψίες και βέβαια εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών συμφερόντων. Είναι κάτι που γίνεται σε όλους τους τομείς. Γιατί να μη γίνει και στη ναυτιλία;
Είναι προσφιλής τακτική η ιδιωτικοποίηση για τη Νέα Δημοκρατία. Το διατυμπανίζει για τον ιδιωτικό τομέα πάντα. Η ρύθμιση που γίνεται για την πλοηγική υπηρεσία πραγματικά είναι μια κερκόπορτα για να πάμε εκεί, πέρα των κινδύνων που δημιουργούνται και θα αναφερθώ παραπέρα.
Δεύτερον, εξυπηρετούμε τους λίγους, στο άρθρο 25 με τη μονοπωλιακή διαχείριση των απορριμμάτων στα λιμάνια. Και αν θέλετε, επειδή εσείς είστε φιλελεύθεροι, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, καταργείτε και τον ανταγωνισμό. Αυτό δεν είναι μικρό πράγμα.
Τρίτον, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος από την «πράσινη» Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη που έχει να κάνει με τον τρόπο διαχείρισης των αποβλήτων –σε σχέση με αυτό που ανέφερα πριν, τη μονοπωλιακή διαχείριση- και από την άλλη μεριά με την κατάργηση περιβαλλοντικών αδειών για έργα τα οποία θεωρούνται, χωρίς να είναι, έργα εθνικής άμυνας.
Δεν υπάρχει θαλάσσια πολιτική, όμως, η οποία να μην εισάγει -και περιμέναμε σε αυτό το νομοσχέδιο, που εσείς θεωρείτε εμβληματικό, ότι θα το κάνατε- ρυθμίσεις σημαντικές για τα οικοσυστήματα, για τη θαλάσσια χωροταξία και όλα αυτά.
Τέταρτον, κατάργηση ανεξάρτητων αρχών. Έμμεσα αυτή τη στιγμή με τις ρυθμίσεις που υπάρχουν και με το ότι 80% των αρμοδιοτήτων της ΡΑΛ θα πηγαίνουν στο Υπουργείο είναι ουσιαστικά κατάργηση αυτής της αρχής. Δηλαδή έχουμε την ενός ανδρός αρχή, τον εκάστοτε Υπουργό Ναυτιλίας. Αυτό βέβαια είναι και το επιτελικό σας κράτος, συγκεντροποίηση, έλλειψη κανόνων.
Στο συγκεκριμένο υπάρχει -το ανέφερε και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος- έμμεσα παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στα λιμάνια, γιατί ο ΟΛΠ, ο ΟΛΘ είναι ιδιωτικοποιημένα λιμάνια σε ιδιωτικά συμφέροντα. Έχει να κάνει με το προηγούμενο που αναφέρθηκα, με τη διαχείριση των απορριμμάτων σε έναν χωρίς ελέγχους. Δηλαδή οι πύλες της χώρας μας –γιατί τα λιμάνια είναι οι πύλες της χώρας μας- είναι ανοιχτές και δεν ελέγχονται. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό αν γινόταν στο σπίτι σας.
Έχουμε άλλο ένα νομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας που έπρεπε να αντιμετωπίζει τα νησιά, αυτό που λέμε νησιωτικότητα, με βάση τα σύγχρονα δεδομένα του παρόντος, σχετικά με τις επιπτώσεις της πανδημίας, η οποία όξυνε τις ανισότητες.
Νησιωτικότητα, αυτός ο όρος που μας αρέσει να τον λέμε, σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα και εμείς είχαμε προτείνει στην αναθεώρηση του Συντάγματος, στο άρθρο 101 κάθε διοικητική πράξη του κράτους να περιλαμβάνει συγκεκριμένες πολιτικές για τη νησιωτικότητα και για τις ορεινές περιοχές.
Έχουμε ένα νομοσχέδιο, λοιπόν, με τον βαρύγδουπο τίτλο «θαλάσσια πολιτική, ολοκληρωμένη, κ.λπ.», τα προβλήματα όμως των νησιών παραμένουν, οξύνονται και δεν βλέπουμε συγκεκριμένες δράσεις, δίνοντας ένα όραμα για την άμβλυνση των ανισοτήτων όχι μόνο και μέσα στην πανδημία, αλλά και γενικότερα.
Το θαλάσσιο περιβάλλον πώς το αντιμετωπίζουμε; Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση θεωρεί πως το περιβάλλον της αποτελεί ένα εμπόδιο. Αυτό το έχουμε δει πάρα πολλές φορές στη θητεία της Νέας Δημοκρατίας, το έχουμε δει στον αναπτυξιακό νόμο τον Νοέμβριο του 2019, στον αντιπεριβαλλοντικό νόμο του κ. Χατζηδάκη, το βλέπουμε τώρα πάλι και μέσα στο άρθρο που αναφέρθηκα πριν για τη διαχείριση αποβλήτων στα λιμάνια, αλλά το βλέπουμε ακόμα και στο άρθρο 30, την εξαίρεση συγκεκριμένων έργων ναυσιπλοΐας και θαλάσσιας επιτήρησης από διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, υπάρχει σοβαρό ζήτημα στο εν λόγω σχέδιο νόμου, το οποίο δεν έχει ένα όραμα. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα σχέδιο νόμου χωρίς όραμα, ρουσφετολογικό, εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Περιμέναμε στη θαλάσσια πολιτική -που λέει και στον τίτλο- να μιλάει για τις επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και την αντιμετώπισή τους από την ναυσιπλοΐα, να μιλάει για την αέρια ρύπανση, η οποία δημιουργείται σε μεγάλα λιμάνια. Όσοι είναι από τον Πειραιά το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά. Πώς τροφοδοτούνται με ηλεκτρικό τα πλοία τα οποία ελλιμενίζονται;
Θα υπήρχαν προτάσεις και σχέδια για την προστασία της βιοποικιλότητας, διότι μην ξεχνάμε ότι η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα και τα νερά της ανανεώνονται κάθε εκατό χρόνια, οπότε η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι σημαντική.
Διότι, ξέρετε, κύριοι της Κυβέρνησης, υπάρχει και η Συμφωνία των Παρισίων, υπάρχουν και οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, όπως και μια σειρά από ευρωπαϊκές δεσμεύσεις.
Κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, ήθελα να σας πω ότι τον Σεπτέμβριο του 2020 σας κάναμε μια ερώτηση για το Πρωτόκολλο της Βαρκελώνης και για δύο σημεία, το άρθρο 8 και το άρθρο 9, που μιλούν για υπερατλαντικές δραστηριότητες και για διαχείριση παράκτιας ζώνης.
Η απάντηση του Υπουργείου σας ήταν ότι είναι θέμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και εμείς δεν ασχολούμαστε.
Πρέπει να το δείτε, διότι δεν νοείται θαλάσσια πολιτική χωρίς προστασία και χωρίς κύρωση διεθνών συμβάσεων που θα προστατεύουν τον θαλάσσιο και παράκτιο χώρο.