Κοινή δήλωση 13 σημείων/προτάσεων από ευρωβουλευτές και βουλευτές της Αριστεράς που συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Εβδομάδα 2021, για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη στην ΕΕ - Συνυπογράφουν Δημ. Παπαδημούλης, Π. Κόκκαλης και οι Συμπρόεδροι της Ευρωομάδας της Αριστεράς, Μ. Ομπρί και Μ. Σίντερβαν

Μεταξύ άλλων ζητούν: Άμεση αναθεώρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ευρωπαϊκή ελάφρυνση του χρέους, διπλασιασμό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού Πυλώνα των Κοινωνικών δικαιωμάτων, περισσότερη διαφάνεια και δημοκρατική λογοδοσία - «Για να ανακάμψουμε από την κρίση, χρειαζόμαστε ριζικούς μετασχηματισμούς και ένα οικονομικό σύστημα βασισμένο στην κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική ένταξη και την κλιματική βιωσιμότητα»

Κοινή δήλωση 13 σημείων-προτάσεων συνυπογράφουν οι ευρωβουλευτές και βουλευτές της Αριστεράς που συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Εβδομάδα 2021. Μεταξύ αυτών, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, οι Συμπρόεδροι της Ευρωομάδας της Αριστεράς, Μανόν Ομπρί και Μάρτιν Σίντερβαν, και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Πέτρος Κόκκαλης.
Η Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Εβδομάδα συγκεντρώνει ευρωβουλευτές και βουλευτές από την ΕΕ, από χώρες παρατηρητές και υποψήφιες προς ένταξη για να συζητήσουν δημοσιονομικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα. Φέτος η Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Εβδομάδα επικεντρώθηκε στην ανάκαμψη μετά την κρίση της πανδημίας και τις μελλοντικές επενδύσεις.
Όπως επισημαίνουν στην κοινή δήλωσή τους οι ευρωβουλευτές και οι βουλευτές της Αριστεράς, «προκειμένου να ανακάμψουμε από την κρίση, χρειαζόμαστε ριζικούς μετασχηματισμούς για να αναπτύξουμε ένα οικονομικό σύστημα βασισμένο στην κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική ένταξη και την κλιματική βιωσιμότητα. Αυτό το ιστορικό καθήκον δεν μπορεί να αφεθεί στους “μηχανισμούς της αγοράς”, δεδομένου ιδίως ότι οι ιδιωτικοί φορείς έχουν προχωρήσει σε περικοπές κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ένας τέτοιος μετασχηματισμός απαιτεί μια σημαντική, συντονισμένη και συνεχή προσπάθεια στον τομέα των δημοσίων επενδύσεων». Και ζητούν μεταξύ άλλων:
- «Άμεση αναθεώρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης καθώς και να εφαρμοστεί ένας «χρυσός κανόνας» που να εξαιρεί από τον υπολογισμό του ελλείμματος τις δημόσιες επενδύσεις που σχετίζονται με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, της ανισότητας και της φτώχειας».
- «Μια σημαντική ευρωπαϊκή ελάφρυνση χρέους – τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το χρέος που δημιουργήθηκε λόγω της πανδημίας – προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα κρίση χρέους».
- «Διπλασιασμό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, με ιδιαίτερη έμφαση στο κομμάτι των επιχορηγήσεων».
- «Πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού Πυλώνα των Κοινωνικών Δικαιωμάτων, ιδίως με τον τερματισμό της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας, τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και την αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας στην εργασία και της επισφαλούς απασχόλησης, και  την ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων».
- «Μεγαλύτερη δημοκρατική λογοδοσία, διαφάνεια και εποπτεία των ευρωπαϊκών πολιτικών και θεσμών, με ενίσχυση του ρόλου των εθνικών Κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθώς και ισχυρότερη συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών. Για τον σκοπό αυτό, η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης μπορεί να αποδειχθεί μια μοναδική ευκαιρία».

Ακολουθεί ολόκληρη η κοινή δήλωση (μεταφρασμένη στα ελληνικά):

Η πανδημία του κορονοϊού άλλαξε ριζικά τη ζωή μας τον τελευταίο χρόνο. Οι κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις είναι άνευ προηγουμένου: Ο κόσμος αντιμετωπίζει μια ιστορική κρίση υγείας, η οποία ακολουθείται από μια βαθιά κοινωνική και οικονομική κρίση. Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή συνεχίζει να αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη και το μέλλον του ίδιου του ανθρώπινου πολιτισμού. Η ιδέα ότι μπορούμε απλά να επιστρέψουμε στο “κανονικό” είναι κρίσιμο λάθος. Προκειμένου να ανακάμψουμε από την κρίση, χρειαζόμαστε ριζικούς μετασχηματισμούς για να αναπτύξουμε ένα οικονομικό σύστημα βασισμένο στην κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική ένταξη και την κλιματική βιωσιμότητα. Αυτό το ιστορικό καθήκον δεν μπορεί να αφεθεί στους “μηχανισμούς της αγοράς”, δεδομένου ιδίως ότι οι ιδιωτικοί φορείς έχουν προχωρήσει σε περικοπές κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ένας τέτοιος μετασχηματισμός απαιτεί μια σημαντική, συντονισμένη και συνεχή προσπάθεια στον τομέα των δημοσίων επενδύσεων.
Η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης εισάγει για πρώτη φορά την έκδοση κοινού χρέους της ΕΕ για τη χρηματοδότηση της ανάκαμψης. Είναι ένα σημαντικό βήμα αλλά την ίδια στιγμή δεν είναι αρκετό. Δεδομένου του μεγέθους της πανδημίας και των συνεπειών της, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης θα αποδειχτούν ανεπαρκείς ενώ τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ του Ιουλίου 2020 οδήγησαν σε μαζικές περικοπές στο κομμάτι των επιχορηγήσεων, διαταράσσοντας σοβαρά την ισορροπία μεταξύ επιχορηγήσεων και δανείων και αντικατοπτρίζοντας τους περιορισμούς της ΕΕ και την προσέγγιση της κρίσης. Η εκταμίευση των κονδυλίων θα υπόκειται σε τακτικές αξιολογήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα εθνικά σχέδια θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν σε ιδιωτικοποιήσεις, καταστροφή το κράτος πρόνοιας, τεράστια επίπεδα φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής από τις οικονομικές ελίτ, κατάργηση των κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων, μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ των κρατών μελών και των περιφερειών καθώς και σε μεγαλύτερες εισοδηματικές ανισότητες – και επομένως σε λιγότερη εδαφική, κοινωνική και οικονομική συνοχή.
Εν τω μεταξύ, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης έχει ανασταλεί. Η ενεργοποίηση της γενικής ρήτρας διαφυγής είναι ένα θετικό βήμα, δεδομένης της αυξημένης ανάγκης για δημόσιες δαπάνες από τα κράτη μέλη για να αντιμετωπιστεί η πανδημία, και πρέπει να διατηρηθεί για όσο διάστημα χρειάζεται. Στο μεσοδιάστημα και πριν την απενεργοποίηση της γενικής ρήτρας διαφυγής, οι ισχύοντες κανόνες της ΕΕ για το δημόσιο χρέος πρέπει να αναθεωρηθούν και να μεταρρυθμιστούν διεξοδικά, προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα κρίση χρέους.
Εμείς, οι υπογράφοντες, οι οποίοι συμμετείχαμε στην Ευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Εβδομάδα 2021 (Διάσκεψη Ευρωπαϊκού Εξαμήνου και Διακοινοβουλευτική Διάσκεψη για τη σταθερότητα, τον οικονομικό συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση) καλούμε για:
    - Ένα δίκαιο, βιώσιμο και χωρίς αποκλεισμούς μοντέλο ανάπτυξης που θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πανδημική κρίση, την κλιματική κρίση και θα ανταποκριθεί στις αυξημένες οικονομικές, κοινωνικές, εδαφικές, ψηφιακές και δημογραφικές προκλήσεις.
    - Διπλασιασμό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, με ιδιαίτερη έμφαση στο κομμάτι των επιχορηγήσεων.
    -  Ένα φιλόδοξο πλαίσιο της ΕΕ για μια πράσινη και κοινωνική Ευρώπη για να ανακάμψει από την κρίση, το οποίο να περιλαμβάνει ένα νέο σύνολο οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πολιτικών υπέρ των ανθρώπων, των εργαζομένων και του κλίματος, είναι ζωτικής σημασίας για την έναρξη σοβαρών και συγκεκριμένων προσπαθειών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων στην ΕΕ, οι οποίες επιδεινώθηκαν περαιτέρω από την πανδημία.
    - Άμεση αναθεώρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, προκειμένου να ξεπεραστεί η προκυκλική προκατάληψη (όπως δηλώνεται από το Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο) και να προωθηθεί η διαφάνεια καθώς και να εφαρμοστεί ένας «χρυσός κανόνας» που να εξαιρεί από τον υπολογισμό του ελλείμματος τις δημόσιες επενδύσεις που σχετίζονται με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, της ανισότητας και της φτώχειας.
    - Μια σημαντική ευρωπαϊκή ελάφρυνση χρέους – τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το χρέος που δημιουργήθηκε λόγω της πανδημίας – προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα κρίση χρέους. Ήδη περισσότεροι από 100 οικονομολόγοι από 13 χώρες ζητούν ελάφρυνση του χρέους που διακρατά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (σχεδόν το 25% του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους) για να υποστηριχθεί πιο αποτελεσματικά η ανάκαμψη και να επιστρέψει γρηγορότερα η ανάπτυξη.
    - Βιώσιμες δημόσιες επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, οι οποίες θα επικεντρωθούν στη δημιουργία αξιοπρεπών και ασφαλών θέσεων εργασίας με δικαιώματα, αυξάνοντας ταυτόχρονα το βιοτικό επίπεδο και την κοινωνική προστασία των εργαζομένων, διασφαλίζοντας ότι τα δικαιώματα και τα πρότυπα των εργαζομένων και των ανθρώπων προστατεύονται ενόσω αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις που θέτει η ψηφιοποίηση και ο αυτοματισμός.
    - Πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού Πυλώνα των Κοινωνικών Δικαιωμάτων, ιδίως με τον τερματισμό της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας, τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των υπαρχουσών θέσεων εργασίας και τη δημιουργία νέων υψηλής ποιότητας, την αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας στην εργασία και της επισφαλούς απασχόλησης, την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω φύλου και ηλικίας, την ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, καθώς και τη διασφάλιση του δικαιώματος στην απεργία και του δικαιώματος συμμετοχής στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων των εταιρειών σε ένα δημοκρατικό και δίκαιο πλαίσιο.
    - Ισχυρή εποπτεία σε ό,τι αφορά την επέκταση της ενσωμάτωσης της τεχνητής νοημοσύνης, των πρωτοκόλλων μηχανικής μάθησης και της διαχείρισης μεγάλων δεδομένων και του τρόπου με τον οποίο αυτό το τρίπτυχο μπορεί να αλληλεπιδράσει, επηρεάσει και ενδεχομένως να καταστρέψει τις εργασιακές σχέσεις και τις συνθήκες απασχόλησης στη νέα εποχή της τεχνολογίας – όχι μέσω του πρίσματος της τεχνοφοβίας αλλά από την οπτική της διατήρησης της επιδίωξης για μια κοινωνία δίκαιη για όλους.
    - Ένα κοινό σύνολο ελάχιστων κοινωνικών δικαιωμάτων και προτύπων μέσω ενός αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που να ενισχύει προς τα πάνω την κοινωνική και οικονομική σύγκλιση και συνοχή μεταξύ ανθρώπων και εδαφών και να καταπολεμά το κοινωνικό ντάμπινγκ, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι τα κράτη μέλη έχουν αναφαίρετο το δικαίωμα να εφαρμόζουν καλύτερα δικαιώματα και υψηλότερα πρότυπα.
    - Ενεργητικές πολιτικές για την ισότητα των φύλων και την προστασία των παιδιών ενάντια στην οικονομική ανισότητα και τη φτώχεια που δημιουργούνται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, με ενίσχυση του κράτους πρόνοιας προς όφελος των ανθρώπων μέσω ενός προγράμματος κοινωνικών επενδύσεων, μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής κατά της φτώχειας και ενός ολοκληρωμένου προγράμματος κοινωνικής προστασίας – μια προσπάθεια που θα δεσμεύεται για την καταπολέμηση της ανισότητας των φύλων και για την κάλυψη της διαφοράς στις αμοιβές μεταξύ των φύλων στην Ευρώπη.
    - Ρήξη με νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ήταν καταστροφικές για τους λαούς της Ευρώπης και συνέβαλαν στην άνοδο των ακροδεξιών και ξενοφοβικών δυνάμεων, οι οποίες απειλούν τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ειρήνη.
    - Μια διεθνή Σύνοδο Κορυφής στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών με σκοπό τον καθορισμό ενός χάρτη πορείας και ενός κοινού σχεδίου δράσης για των τερματισμό των φορολογικών παραδείσων, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής, απαιτώντας επίσης πραγματική πολιτική δέσμευση για τη φορολόγηση των πραγματικών κατόχων του πλούτου και εκφράζοντας τη λύπη μας για την ανεπαρκή απάντηση της ΕΕ στα φορολογικά σκάνδαλα.
    - Μεγαλύτερη δημοκρατική λογοδοσία, διαφάνεια και εποπτεία των ευρωπαϊκών πολιτικών και θεσμών, με ενίσχυση του ρόλου των εθνικών Κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθώς και ισχυρότερη συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών. Για τον σκοπό αυτό, η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης μπορεί να αποδειχθεί μια μοναδική ευκαιρία.


Οι συνυπογράφοντες,
ευρωβουλευτές: Δημήτρης Παπαδημούλης (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Ελλάδα), Martin Schirdewan (Die Linke, Γερμανία), Manon Aubry (France Insoumise, Γαλλία), Πέτρος Κόκκαλης (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Ελλάδα), Younous Omarjee (France Insoumise, Γαλλία), Idoia Villanueva Ruiz (Podemos, Ισπανία), Nikolaj Villumsen (Enhedslisten, Δανία), Manuel Bompard (France Insoumise, Γαλλία), Jose Gusmão (Bloco de Esquerda, Πορτογαλία), Silvia Modig (Vasemmistoliitto, Φινλανδία)
& τα μέλη εθνικών Κοινοβουλίων: Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Ελλάδα), Paavo Arhinmaki (Vasemmistoliitto, Φινλανδία), Andrej Hunko (Die Linke, Γερμανία), Σκεύη Κουκουμά (ΑΚΕΛ, Κύπρος), Isabel Pires (Bloco de Esquerda, Πορτογαλία)