Ένα χρόνο μετά , η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στη δίνη της πανδημίας με το τρίτο επιδημιολογικό κύμα στην κυριολεξία να σαρώνει τη χώρα και την Αττική να καταγράφει ρεκόρ εισαγωγών και διασωληνωμένων.

Το ΕΣΥ έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια της κατάρρευσης και καταφέρνει να λειτουργεί στοιχειωδώς μόνο χάρη στην αυταπάρνηση των υγειονομικών του, δεκάδες συμπολίτες μας χάνουν καθημερινά τη ζωή τους, εκατοντάδες βρίσκονται διασωληνωμένοι, ενώ αρκετοί από αυτούς βρίσκονται εκτός ΜΕΘ. Την ίδια ώρα, το σχέδιο έκτακτης ανάγκης του επιτελικού κράτους του κ.Μητσοτάκη για την ενίσχυση του ΕΣΥ σε αυτή την κρίσιμη φάση, περιορίζεται στην «περαιτέρω συνεργασία» με τον ιδιωτικό τομέα.

Αντί να προχωρήσει έγκαιρα σε προσλήψεις μονίμων ιατρών, το Υπουργείο Υγείας, καλεί ιδιώτες ιατρούς να συνδράμουν έναντι αδράς αμοιβής στα νοσοκομεία, τη στιγμή μάλιστα που θα έπρεπε να στηρίξουν την ΠΦΥ ώστε να αποτελέσει ένα μηχανισμό ελέγχου των περιστατικών που προωθούνται στα νοσοκομεία.

Αντί να προχωρήσει σε επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, συμφωνεί στην «ευγενή» παραχώρηση νοσοκομείων , τα οποία μπαίνουν στη μάχη με ελάχιστες κλίνες, πάντα με το αζημίωτο φυσικά, αφού για κάθε κλίνη που διαθέτουν αποζημιώνονται με τα διπλά νοσήλεια. Σύμφωνα δε με υπηρεσιακά έγγραφα των ΥΠΕ, οι ασθενείς με covid για να μεταφερθούν στα ιδιωτικά νοσοκομεία θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, με τη νόσο πρακτικά να βρίσκεται σε αποδρομή ενώ ειδικευόμενοι γιατροί μετακινούνται με «εντέλλεσθε» προκειμένου να ενισχύσουν μικρές κλινικές!

Όσο για το σχέδιο «Ελευθερία» των εμβολιασμών, κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα ακόμα φιάσκο για την κυβέρνηση, η οποία παρά το ντόμινο των αποφάσεων πολλών ευρωπαϊκών χωρών που προχώρησαν σε αναστολή εμβολιασμών με το εμβόλιο της Astra-Zeneca,τηρεί σιγή ιχθύος, εντείνοντας ένα κλίμα αβεβαιότητας στην κοινωνία για την ασφάλεια του συγκεκριμένου εμβολίου.

Ο έλεγχος έχει πλέον χαθεί και η κυβέρνηση αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά κατώτερη των περιστάσεων.

Η αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής που ακολουθεί πιστά την τακτική του «ράβε-ξήλωνε» είναι πλέον πιο εμφανής από ποτέ.

Δυστυχώς, πλέον δεν είναι μόνο επικίνδυνη αλλά και εγκληματική.