Ο εργοδότης προσδιορίζει τον χρόνο εργασίας, μετακινεί ή αποσπά οποιονδήποτε εργαζόμενο στην ελληνική επικράτεια, καθορίζει τον χρόνο και τη σειρά για τις άδειες, επιβάλλει πρόστιμα μέχρι το 1/4 του μισθού και υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δουλέψουν μέχρι την επομένη των Χριστουγέννων.

Αυτά μεταξύ άλλων προβλέπει ο Κανονισμός Εργασίας γνωστού Ομίλου πολυκαταστημάτων, ο οποίος επικυρώθηκε από την Επιθεώρηση Εργασίας του αρμόδιου Υπουργείου μόλις τον περασμένο μήνα, ενώ βρίσκεται σε ισχύ από το 2020. Στόχος ήταν προφανώς να ενσωματωθεί η ισχύουσα νομοθεσία του κ. Χατζηδάκη.

Για να δούμε τώρα, πως η απορρύθμιση κάθε εργασιακής προστασίας από τη ΝΔ, οδηγεί πρακτικά σε δυσμενέστερη θέση τους εργαζόμενους.

Ο Κανονισμός Εργασίας της εν λόγω εταιρείας ουσιαστικά ταυτίζεται με την ατομική σύμβαση εργασίας που καλούνται να υπογράψουν οι εργαζόμενοι. Μετά την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας από τη ΝΔ, ουσιαστικά οι εργαζόμενοι δεν έχουν να προσφύγουν και να αντιπαραθέσουν κανένα ευμενέστερο όρο κατά τη σύναψη της ατομικής σύμβασης.

Αν οι Συλλογικές και Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας ήταν σε ισχύ, ο Κανονισμός Εργασίας της όποιας εταιρείας θα έπρεπε να είναι συμβατός με όσα αυτές ορίζουν και δημιουργούν ένα μίνιμουμ πλαίσιο προστασίας εργασιακών δικαιωμάτων.

Η περαιτέρω ελαστικοποίηση το ωραρίου, η ουσιαστική κατάργηση των υπερωριών και η θεσμοθέτηση της υπερεργασίας, η δημιουργία «παντοδύναμων» εργοδοτών που έχουν τη δυνατότητα να μεταβάλουν μονομερώς της εργασιακές συνθήκες τα οποία πρόσφατα νομοθέτησε η ΝΔ, ολοκληρώνουν το «πάζλ» των νέων εργασιακών σχέσεων.

Εργασιακές σχέσεις που βγάζουν τον εργαζόμενο από την εξίσωση και συμπιέζουν ασφυκτικά τα δικαιώματά του. Λειτουργία της αγοράς που βλέπει την υγιή ρύθμιση του εργασιακού πλαισίου ως παράγοντα που μειώνει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Αυτή είναι η ιδέα της ΝΔ για τον τρόπο δομής και λειτουργίας της εργασίας σήμερα.

Την ώρα που οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία) προχωρούν σε αύξηση του κατώτατου μισθού και στήριξη της εργασίας στις έκτακτες συνθήκες πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης, η απάντηση του κ. Μητσοτάκη είναι φτωχότεροι και λιγότερο προστατευμένοι εργαζόμενοι.