Ερώτηση προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Π. Θεοδωρικάκο  κατέθεσαν οι βουλευτές  Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Κώστας Μάρκου και Σία Αναγνωστοπούλου με σκοπό να ενημερωθούν για τις προθέσεις του Υπουργείου να συγκροτήσει στην χώρα μας μια διακριτή διασωστική ομάδα σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.

Όπως επισημαίνουν οι βουλευτές, αφενός η ανθρώπινη αξία είναι απαραβίαστη και τα δύσβατα ορεινά μέρη χρήζουν της μέριμνας της πολιτείας για να μην θρηνήσουμε άλλες ανθρώπινες ζωές. Αφετέρου,  δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που θέλει να παρουσιάζεται και να είναι χειμερινός τουριστικός προορισμός να μην υπάρχει άμεση δυνατότητα επιχείρησης από αέρος και οι διασωστικές πρωτοβουλίες να αποτίθενται αποκλειστικά στο προσωπικό των Ειδικών Μονάδων Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ).

Επισημαίνουν δε στον Υπουργό αυτό που είναι κοινός τόπος στους Ορειβατικούς Συλλόγους και τους φορείς του τουρισμού, ότι δηλαδή χρειάζονται εξειδικευμένα διασωστικά ελικόπτερα ικανά να παρέμβουν σε επιλεγμένα σημεία της χώρας άμεσα και ειδικά εκπαιδευμένη διασωστική ομάδα που θα πρέπει να περιλαμβάνει τον ρόλο των οδηγών βουνού.

Οι καταθέτοντες βουλευτές μαζί με 26 συνυπογράφοντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ συντάσσονται με πλήθος πολιτών και οργανώσεων που θέτουν μετ’ επιτάσεως την αγωνία τους να εξελιχθεί η διασωστική μεθοδολογία σύμφωνα με την σύγχρονη διεθνή πρακτική.

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη

Θέμα: «Να εξελιχθεί η διασωστική μεθοδολογία σύμφωνα με την σύγχρονη διεθνή πρακτική»

Η απώλεια πριν δύο εβδομάδες του νεαρού σκιέρ στα Τζουμέρκα και των 3 αναρριχητών στον Χελμό, ανέδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο την επιτακτική ανάγκη ύπαρξης μόνιμου μηχανισμού άμεσης διάσωσης, σύμφωνα με τα πρότυπα των χωρών της Ευρώπης που έχουν αναπτυγμένο ορεινό τουρισμό. Πλήθος πολιτών και οργανώσεων θέτουν μετ’ επιτάσεως την αγωνία τους να εξελιχθεί η διασωστική μεθοδολογία σύμφωνα με την σύγχρονη διεθνή πρακτική.

Η χώρα μας γεμάτη βουνά είναι αναπόφευκτα πόλος έλξης αθλητών διαφόρων ορεινών αθλημάτων, με αποτέλεσμα τα ατυχήματα να γίνονται συχνότερα. Παράλληλα με την ορειβατική κοινότητα, υπάρχει ανάγκη να νοιώσουν πιο ασφαλείς οι κάτοικοι ορεινών και δύσβατων περιοχών, καθώς και οι επισκέπτες τους.

Την ύπαρξη διασωστικών ελικοπτέρων επισημαίνουν οι Ορειβατικοί και Πεζοπορικοί σύλλογοι, καθώς αυτήν την στιγμή όλα τα διασωστικά μέσα και τα ελικόπτερα είναι εξειδικευμένα κυρίως για τη διάσωση στη θάλασσα, οπότε δεν έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν δυσπρόσιτες πλαγιές στα βουνά με αποτέλεσμα οι τραυματισμένοι να καταλήγουν λόγω έλλειψης έγκαιρης διάσωσης. Μικρά και ευέλικτα ελικόπτερα και πιλότοι με ειδική εκπαίδευση στην ορεινή διάσωση δεν υφίστανται. Όπως αναφέρουν, απαιτείται προσέγγιση των ορθοπλαγιών σε απόσταση ελάχιστων μέτρων, αποβίβαση διασωστών σε απόκρημνες κόψεις, γνώση των κινήσεων του αέρα κοντά στα βράχια, και γενικά χειρισμοί που εκ πρώτης όψεως δείχνουν επικίνδυνοι.

Ειδικά εκπαιδευμένοι διασώστες επίσης εκλείπουν. Η Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών δεν είναι ικανή παρακολουθώντας απλώς κάποια μαθήματα ορειβασίας, ή εθελοντές που έχουν κάνει μαθήματα διάσωσης, να αποτελούν την κύρια ομάδα ορεινής διάσωσης της χώρας μας. Ο υπάρχων μηχανισμός ορεινής διάσωσης θα πρέπει να περιλαμβάνει και τον ρόλο των οδηγών βουνού.

Έκκληση έχουν απευθύνει ομοίως οι φορείς του τουρισμού και οι ξενοδόχοι, οι οποίοι ανησυχούν, γνωρίζοντας πως χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, είτε έχουν εξειδικευμένες γνώσεις είτε όχι, ξεκινούν για ορειβασία ή περιπάτους εντός του εθνικού δρυμούς και σε δύσβατες κάποιες φορές περιοχές, με τον κίνδυνο να συμβεί το οτιδήποτε να παραμονεύει.

Ξεκινώντας από το προφανές, οι φορείς του τουρισμού ζητούν η ορεινή αναψυχή να αντιμετωπίζεται όπως κάθε αναψυχή στην χώρα μας. Με έναν αποτελεσματικό μηχανισμό διάσωσης και την διαθεσιμότητα ειδικά εξοπλισμένων μέσων, που θα μπορούν να παρεμβαίνουν σε περίπτωση που χρειαστεί, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, όπως συμβαίνει στις άλλες κατηγορίες αναψυχής.

Επειδή η ανθρώπινη αξία είναι απαραβίαστη.
Επειδή δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που θέλει να παρουσιάζεται και να είναι χειμερινός τουριστικός προορισμός, να μην υπάρχει άμεση δυνατότητα επιχείρησης από αέρος και οι διασωστικές πρωτοβουλίες να αποτίθενται αποκλειστικά στο προσωπικό των Ειδικών Μονάδων Αντιμετώπισης Καταστροφών, που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να έχει εξειδίκευση σε όλα τα αντικείμενα που καλείται να αντιμετωπίσει.

Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Τι προτίθεται να κάνει στο άμεσο μέλλον για τις διασωστικές ανάγκες των ορεινών περιοχών;
2. Ποια θα είναι συγκεκριμένα τα εναέρια μέσα επιχείρησης με τα οποία θα εξοπλιστεί το κράτος για αυτήν την ανάγκη;
3. Πώς θα μπορούσε να οργανωθεί μια ομάδα διάσωσης γενικότερα, σύμφωνα με τα σύγχρονα διεθνή πρότυπα;
Οι ερωτώντες βουλευτές

Μάρκου Κώστας

Αναγνωστοπούλου Αθανασία(Σία)

Αβραμάκης Ελευθέριος

Αλεξιάδης Τρύφωνας

Αυγέρη Θεοδώρα

Αυλωνίτης Αλέξανδρος Χρήστος

Βαρδάκης Σωκράτης

Βαρεμένος Γεώργιος

Βέττα Καλλιόπη

Ζουράρις Κωνσταντίνος

Θραψανιώτης Μανόλης

Κασιμάτη Νίνα

Μάλαμα Κυριακή

Μεϊκόπουλος Ελευθέριος

Μπάρκας Κωνσταντίνος

Μπουρνούς Ιωάννης

Μωραΐτης Θάνος

Νοτοπούλου Αικατερίνη

Ξενογιαννακοπούλου Αικατερίνη

Παπαηλιού Γεώργιος

Πέρκα Θεοπίστη

Πούλου Παναγιού

Σκουρολιάκος Παναγιώτης

Συρμαλένιος Νικόλαος

Φάμελλος Σωκράτης

Φωτίου Θεανώ

Χρηστίδου Ραλλία

Ψυχογιός Γεώργιος