Συνέντευξη του Νίκου Παππά, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτή Β3’ Νότιου Τομέα Αθηνών, στη Real News

Ο ΣΥΡΙΖΑ στη μετά Τσίπρα εποχή φαίνεται να βυθίζεται στην εσωστρέφεια και στη μάχη των τάσεων. Τα καρφιά μεταξύ στελεχών δίνουν και παίρνουν. Υπάρχει κίνδυνος διάσπασης;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία προέρχεται από ένα πολύ αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα και από το «σοκ» -ας το δούμε και ανθρώπινα, μεταξύ άλλων- που προκάλεσε η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα μετά από 15 χρόνια στην ηγεσία του κόμματος και πάνω από 10 χρόνια ηγεμονίας στον χώρο.
Θα διαφωνήσω με όσους μιλούν για «ομηρικές μάχες». Μπορεί τα πολιτικά γεγονότα που μας αφορούν να είναι πυκνά τις τελευταίες ημέρες και αυτό να δημιουργεί την αίσθηση μίας συμπιεσμένης και με ένταση κομματικής καθημερινότητας, αλλά οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι, μέσα σε λίγες ημέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία εξέλεξε, μέσω της Πολιτικής Γραμματείας και της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, τον πρόεδρο της Κ.Ο. και την ομάδα που θα μας εκπροσωπεί στο κοινοβούλιο, κάτι που έγινε με σχεδόν απόλυτη ομοφωνία.
Δείξαμε σημαντικά αντανακλαστικά. Έχουμε, όμως, και τις «παραδόσεις» μας. Δεν φοβόμαστε την αυτοκριτική, την οποία κάνουμε ακόμα και ενώπιον της κοινωνίας και όχι πίσω από κλειστές πόρτες, σε λογικές ισορροπιών και με προσδοκίες ανταλλαγμάτων. Βεβαίως, σε αυτή τη δύσκολη στιγμή χρειάζεται ψυχραιμία από όλες και όλους. Και από τα στελέχη και από τα μέλη μας.
Ο Αλέξης Τσίπρας αποτέλεσε και θα αποτελεί, ως εγγυητής πλέον της ενότητας, τη συγκολλητική ουσία των απόψεων, των ιδεών, των διαφορετικών παραδόσεων που συναντώνται στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Οι έως τώρα επιλογές μας και η ομαλή λειτουργία των οργάνων δείχνουν την πίστη μας στην ενότητα και την καλή συνεργασία.

Κάποιοι λένε ότι, αντί να συζητάτε γιατί σας γύρισε ο κόσμος την πλάτη, αποφασίσατε να προχωρήσετε στην εκλογή ηγεσίας. Μήπως βάζετε το κάρο μπροστά από το άλογο;
Το κάρο δεν θα μπει μπροστά από το άλογο. Οφείλουμε να κάνουμε τη συζήτηση βαθιά πολιτική και να μη διστάσουμε να δούμε τα διλήμματα κατάματα.
Θα αναδιπλωθούμε, φοβούμενοι τα ανοίγματα;  Ή θα υπηρετήσουμε τη διακήρυξή μας, που λέει ότι φτάνουμε μέχρι το προοδευτικό Κέντρο; Θα επιστρέψουμε στην περιοχή της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των μικρών ποσοστών ή θα ανακάμψουμε ως ευρεία παράταξη, η οποία μπορεί να κερδίσει μέσα σε συνθήκες ενισχυμένης αναλογικής;
Σε κάθε περίπτωση θα πάμε συγκροτημένα, με αναλυτικό διάλογο και, βεβαίως, συμμετοχή των μελών. Όχι ως καμικάζι.
Στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, οι τοποθετήσεις των συντρόφων περιείχαν και ανάδειξη των -κατά τους ίδιους και τις ίδιες- αιτιών της ήττας, ενώ εκτεταμένη συζήτηση θα υπάρξει και στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική συζήτηση προηγείται τον προσώπων. Η συζήτηση για τα πρόσωπα έχει σημασία, αλλά ερήμην πολιτικής είναι κενό γράμμα.
 
Ο Χρήστος Σπίρτζης άφησε αιχμές για το οικονομικό επιτελείο, λέγοντας πως δεν είχε αντιληφθεί την ανάσα που είχε πάρει η αγορά και ο Δημήτρης Βίτσας πως δεν είχατε πάρει χαμπάρι τι γινόταν στην κοινωνία. Συμφωνείτε; Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαψε να ακούει την κοινωνία;
Το σημαντικότερο είναι ότι μέρος της κοινωνίας έπαψε να ακούει τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Και θα είναι υποκριτικό να μην αναγνωρίσουμε ότι ήταν κρίσιμη η δυνατότητα δαπανών με απευθείας ανάθεση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Μπορεί τα δημόσιο χρέος να αυξήθηκε κατά 50 δισ. ευρώ, αλλά αυτό, αντικειμενικά, οικοδόμησε συναινέσεις και ανοχές μέσα στην κοινωνία, τις οποίες εμείς υποτιμήσαμε.
Τα τελευταία χρόνια δεν βρήκαμε σημείο επαφής με τους ενδιάμεσους θεσμούς κοινωνικής εκπροσώπησης, δεν διατηρήσαμε την εκλογική συμμαχία του 2015 μεταξύ μισθωτών και μεσαίας τάξης, δεν πείσαμε ότι πολύ σκληρές μνημονιακές πολιτικές, που μας επιβλήθηκαν, δεν ήταν δικό μας πρόγραμμα και, τέλος, υπερ-προβάλλαμε το ότι ήμασταν «καλοί διαπραγματευτές», επαναφέροντας στον κόσμο αρνητικές μνήμες της διαπραγμάτευσης και της πίεσης.
Βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, ρυθμίσαμε το χρέος και αφήσαμε γεμάτα ταμεία. Μήπως, όμως, η διαρκής υπόμνηση των 37 δισ. ευρώ είναι η άλλη όψη του νομίσματος της υπερφορολόγησης;
Η Αριστερά, η δημοκρατική προοδευτική παράταξη πρέπει να ενσωματώνει και να εκφράζει τις θετικές προσδοκίες του λαού, όχι να γίνεται συνώνυμο της αγωνίας και των δύσκολων στιγμών της περασμένης δεκαετίας.

Γίνεται μεγάλη κουβέντα για την πορεία που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στροφή προς τα αριστερά ή προς το Κέντρο;
Θα ήταν λάθος μια αναδίπλωσή μας στη «φωλιά» της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η διακήρυξή μας, η ταυτότητά μας δηλαδή, μέσα από την ευρύτητα και το βάθος της, είναι σαφής. Ως κόμμα εκφράζουμε και συσπειρώνουμε όλο τον κόσμο από τη ριζοσπαστική Αριστερά ως το προοδευτικό Κέντρο.
Με δεδομένο ότι η ενισχυμένη αναλογική απαιτεί ποσοστά 35% ως 40% για τον σχηματισμό κυβέρνησης από ένα κόμμα, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι ο πολιτικός μας αυτοπεριορισμός.
Με την ενισχυμένη αναλογική, οι εκλογές κερδίζονται στο Κέντρο. Κερδίζονται αν πείσεις μετριοπαθείς ψηφοφόρους ότι το προοδευτικό σου πρόγραμμα απαντά στις ανάγκες τους. Το 2015 φτάσαμε στο 35% γιατί πείσαμε μετριοπαθείς, κεντρώους και νεολαία να έρθουν στην κάλπη μας. Φέραμε στην κάλπη μας τη μεσαία τάξη. Θα το ξανακάνουμε.
Στο ερώτημα, λοιπόν, έχουμε απαντήσει. Και, μάλιστα, ομόφωνα. Το επόμενο ερώτημα είναι αν υπηρετήσαμε ορθά και με ποια «όρεξη» τη στρατηγική συσπείρωσης όλου αυτού του κόσμου. Υπάρχουν ήδη ρητές προτάσεις που ζητούν να ακυρώσουμε αυτή τη στρατηγική. Θα απαντηθούν και αυτά.

Το 2019, με έναν παντοδύναμο εσωκομματικά Αλέξη Τσίπρα, το κόμμα δεν προχώρησε στις αναγκαίες αλλαγές. Θεωρείτε ότι μπορεί να συμβεί αυτό τώρα χωρίς τον φυσικό του ηγέτη και με έναν ΣΥΡΙΖΑ διχασμένο και πεσμένο στο καναβάτσο;
Η κατάσταση περιορισμού στην οποία μας υπέβαλε η πανδημία ήταν ένα θέμα. Η μη ανάληψη συγκεκριμένων πολιτικών που θα μας οδηγούσε σε βαθύτερη γείωση ή η μη σωστή επικοινωνία των θέσεών μας ένα ακόμα.
Οι οργανωτικές μας αστοχίες ή η μη ολοκληρωτική προσήλωση στον στόχο είναι ζητήματα που θα ενταχθούν στην αποτίμηση που θα κάνουμε.
Ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει και υπηρέτησε αυτό που λέμε διεύρυνση και μετασχηματισμό. Όχι τώρα, εδώ και μία δεκαετία. Και εμείς θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση και χωρίς υποχωρητικές ισορροπίες σε αυτόν τον δρόμο.
Τα περί διχόνοιας και αδύναμου ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία θα αποδειχθούν σύντομα φρούδες ελπίδες των πολιτικών μας αντιπάλων. Είτε αυτοί είναι στη Ν.Δ., είτε στο ΠΑΣΟΚ, είτε σε άλλα κόμματα.

Γνωρίζετε πολύ καλά τον Αλέξη Τσίπρα. Πιστεύετε ότι θα προχωρήσει στο μέλλον στην ίδρυση κόμματος, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να βρει την περπατησιά του το επόμενο διάστημα;
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν εγκατέλειπε στα δύσκολα. Ποτέ δεν εγκατέλειψε όσους και όσες πίστευαν στον ίδιο και στις πολιτικές μας. Και τώρα και αύριο εδώ θα είναι.

Θα είστε υποψήφιος για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ;
Προηγείται η συζήτηση για το που πρέπει να πάει το κόμμα. Η συζήτηση για τα πρόσωπα έπεται. Τα μέλη θα αποφασίσουν κατ’ αρχάς το που θα πάμε και βεβαίως μετά το ποιος θα ηγηθεί. ​

Φωτογραφία: ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI