Ομιλία Κυριακής Μάλαμα, βουλευτή Χαλκιδικής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στο σχέδιο νόμου “Ενίσχυση του εισοδήματος των μισθωτών, των νέων, της οικογένειας και της εργασίας - συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις”. Ολομέλεια Βουλής

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω την ομιλία μου, εκφράζοντας την βαθιά οδύνη μου για την απώλεια, εν ώρα καθήκοντος, των δύο πιλότων του Canadair που επιχειρούσε στην φωτιά στην Κάρυστο, του κυβερνήτη, σμηναγού Χρήστου Μουλά και του ανθυποσμηναγού Περικλή Στεφανίδη.

Τούτες τις ώρες οι σκέψεις όλων μας είναι με τους οικείους τους, με τις οικογένειες τους που θρηνούν δύο νέα παιδιά, δύο ανθρώπους που έπεσαν στο καθήκον για να προστατέψουν τις ζωές μας, τις περιουσίες μας και τον φυσικό μας πλούτο. Η Πολιτεία οφείλει να αναγνωρίσει αυτή την θυσία με πράξεις, προβαίνοντας στα δέοντα και κυρίως διερευνώντας εξονυχιστικά τις συνθήκες του δυστυχήματος.

Πρέπει αυτή η θυσία να είναι και η τελευταία και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση άμεσα σε έναν μακρόπνοο σχεδιασμό πολιτικής προστασίας από τις πυρκαγιές, ώστε να μην επαφίεται η αντιμετώπιση τους μόνο στην αυτοθυσία των στελεχών της Πυροσβεστικής, των ενόπλων Δυνάμεων, της Αυτοδιοίκησης, των εθελοντών, των επαγγελματικών και των πολιτών, αλλά να στηρίζεται στην επάρκεια επιχειρησιακών μέσων και σε πρωτόκολλα αυξημένης προστασίας της ζωής και της ασφάλειας των επιχειρούντων.

Με άλλα λόγια η θυσία των δύο αυτών νέων παιδιών, να μας ταρακουνήσει όλους για να αλλάξουμε ρότα, για να αντιληφθούμε το θέμα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών στις πλήρεις διαστάσεις του, για να περάσουμε από τα λόγια στα έργα. Αιωνία η μνήμη των πιλότων μας. Κι επιτρέψτε μου τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να εισέλθω στα θέματα του νομοσχεδίου που συζητούμε σήμερα.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οποιαδήποτε ελάφρυνση φορολογικών βαρών, οποιαδήποτε ενίσχυση εισοδημάτων κι οποιαδήποτε παρέμβαση τόνωσης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία αποτελεί βήμα ανακούφισης της κοινωνίας, η οποία χειμάζεται από την σοβαρή οικονομική κρίση που βιώνουμε. Απαντάει, όμως, το νομοσχέδιο που έχουμε μπροστά μας σε αυτές τις ανάγκες; Η άποψη μας είναι πως όχι.

Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο με παρεμβάσεις που δεν καλύπτουν, ούτε τον πληθωρισμό, ούτε τις αυξήσεις στο κόστος ζωής, ούτε βέβαια περιορίζει την αισχροκέρδεια στα βασικά αγαθά. Με αυξήσεις των 40 και 50 ευρώ, είναι προφανές ότι είναι αδύνατον για τους εργαζόμενους να απαντήσουν στην καλπάζουσα ακρίβεια, η οποία έχει εκτοξεύσει τις τιμές κι έχει βυθίσει την ποιότητα ζωής εργαζόμενων και συνταξιούχων.

Είναι προφανές ότι υπάρχουν όρια στις δημοσιονομικές δυνατότητες, όμως, το βασικό ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση έχει αξιοποιήσει αυτά τα όρια προς όφελος της κοινωνίας. Ακούμε διαρκώς για υπερπλεονάσματα, για υπερβάσεις στόχων στα έσοδα και θυμόμαστε την αντίστοιχη συζήτηση που αφορούσε τα υπερκέρδη των μεγάλων ενεργειακών εταιριών. Τι βιώνει αυτή τη στιγμή η οικονομία; Μία αφαίμαξη μέσα από τους έμμεσους φόρους, μία πίεση από τις διαρκείς αυξήσεις βασικών αγαθών, μία συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και τον περιορισμό των περιθωρίων για τις μικρές επιχειρήσεις.

Τι αποτέλεσμα έχει αυτή η υπεράντληση έμμεσων φόρων; Την ανακύκλωση της ακρίβειας με κερδισμένους τους μεγάλους της αγοράς και με χαμένους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους επιχειρηματίες. Λέτε ότι παρουσιάστηκε υπερπλεόνασμα 3,5 δισεκατομμυρίων, αλλά δεν διανέμετε ούτε το ένα τέταρτο αυτού στην κοινωνία. Τα ίδια κάνατε με την περιβόητη φορολόγηση των υπερκερδών της ενέργειας. Λέγατε πολλά, αλλά στο τέλος φορολογήσατε ελάχιστα αυτά τα υπερκέρδη. Και βέβαια, μέσα στο νομοσχέδιο, εκτός από τα ελάχιστα επιδόματα και τις υποτυπώδεις αυξήσεις υπάρχουν και μια σειρά από κυνικές διατάξεις, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τους συνταξιούχους.

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο; Εργασία μέχρι και τα 74 έτη για τους εργαζόμενους που χτυπήθηκαν από την κρίση και την ανεργία και δεν έχουν συμπληρώσει συντάξιμο χρόνο. Τι λέτε σε αυτούς τους ανθρώπους; Ότι αν δεν έχεις συμπληρώσει τα ένσημά σου, θα δουλεύεις μερί τα 74 χρόνια, αλλιώς δεν θα πάρεις τίποτα. Αυτά κάνετε και κατά τα άλλα χρυσώνετε το χάπι στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους με τα επιδόματα.

Ταυτόχρονα, θα περιμέναμε σε αυτό το νομοσχέδιο να υπήρχε και μια μέριμνα για τους ανθρώπους που δεν έχουν δική τους στέγη και που παλεύουν με τα ενοίκια και την επισφάλεια στο θέμα της στέγης. Προβλέπεται στο νομοσχέδιο πλαφόν στις αυξήσεις για τα ενοίκια που καταβάλλει το δημόσιο για την στέγαση των υπηρεσιών. Και το ερώτημα είναι γιατί δεν προχωράτε σε αντίστοιχα μέτρα για την κοινωνία που απειλείται από την αχαλίνωτη αγορά στα ενοίκια;

Πότε θα υλοποιήσετε την βασική σας προεκλογική, υποτίθεται, δέσμευση για τους πολίτες απέναντι στην αισχροκέρδεια των ενοικίων; Το ξέρετε ότι αυθαίρετα, ορισμένοι, κυρίως εταιρικοί κάτοχοι ακινήτων, ζητούν αυξήσεις στα ενοίκια πάνω από 25%; Αυτές οι αυξήσεις από ποιους μισθούς θα καλυφθούν; Εμείς λέμε ότι αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο υποτίθεται ότι υλοποιεί το 50% των υποσχέσεων της κυβέρνησης για τους μισθούς και την οικονομία, είναι σταγόνα σε έναν ωκεανό ακρίβειας.

Κι αν κάποιος ρωτήσει, καλοπροαίρετα, μα καλά εσείς θα δίνατε περισσότερα εμείς απαντάμε ξεκάθαρα : εμείς θα παλεύαμε για να μπει όριο στις αχαλίνωτες κι αδικαιολόγητες αυξήσεις και στην αισχροκέρδεια που κατατρώει τα εισοδήματα και εκμηδενίζει κάθε θετική δημοσιονομική παρέμβαση.

Ενδιαφέρεται η κυβέρνηση να παρέμβει σε αυτό το θέμα; Προφανώς και όχι. Λέει τα ίδια που έλεγε και κατά την ενεργειακή κρίση. Ότι δηλαδή είναι μάταιο να ελέγξουμε την αγορά, ότι δεν μπορούμε να περιορίσουμε την όρεξη των μεγάλων, ότι δεν είναι δυνατόν να βάλουμε όρια στις αυξήσεις στα ενοίκια, ότι γενικά δεν θέλουμε καμία παρέμβαση στις στρεβλώσεις της αγοράς, αντίθετα εμείς θέλουμε να τις χρηματοδοτούμε.

Καλούμε, λοιπόν, τους πολίτες να παρακολουθήσουν την συγκεκριμένη συζήτηση, με τα πραγματικά δεδομένα που βιώνουν γύρω τους κι όχι μέσα από την κυβερνητική ρητορική. Δεν μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι τις παρεμβάσεις του παρόντος νομοσχεδίου και πρέπει να απαιτήσουμε ρυθμιστικά και διαρθρωτικά μέτρα για τον περιορισμό της αισχροκέρδειας και για την πραγματική στήριξη των δημοσίων και κοινωνικών αγαθών.

Μόνο με τέτοιες παρεμβάσεις, η αγοραστική δύναμη και το επίπεδο της ζωής των συνανθρώπων μας θα ανέβει, μόνο έτσι θα ανασάνει η πραγματική οικονομία.

Σας ευχαριστώ

.