Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, βουλευτής Βόρειου τομέα Αθηνών και υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, παραχώρησε σήμερα συνέντευξη στο Κόκκινο και στους δημοσιογράφους Γιώργο Μελιγγώνη και Γιώργο Τραπεζιώτη.

Ερωτηθείς, στην αρχή της συνέντευξης, γιατί δεν προχώρησε, τελικά, η πρότασή του για κοινή παρουσία όλων των υποψήφιων προέδρων – στο πλαίσιο μιας συλλογικής, συγκροτημένης παρουσίας του κόμματος – στις πληγείσες από τις φονικές πλημμύρες περιοχές, εξέφρασε την απογοήτευσή του για τη χαμένη ευκαιρία να παρουσιαστεί το όλον κόμμα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συντεταγμένα, δίπλα στους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται, και εμφανίστηκε αντίθετος στις κατά μόνας επισκέψεις υποψηφίων εκτιμώντας πως κάτι τέτοιο στέλνει λάθος μηνύματα. Υπενθύμισε, δε, ότι τη συγκεκριμένη πρόταση την είχε διατυπώσει γραπτώς προς τη γραμματέα, τον αναπληρωτή γραμματέα και τον επικεφαλής της ΚΟ του κόμματος.
Υπενθύμισε ότι ο ίδιος χθες επισκέφθηκε δομές αλληλεγγύης στον Βύρωνα – εξαίροντας την ανιδιοτελή προσφορά τους - αλλά και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην εκδήλωση που διοργανώνει απόψε στη Νέα Σμύρνη, υπό τον τίτλο: «Φυσικές καταστροφές και κλιματική κρίση: ευθύνες, επιπτώσεις, προτάσεις» με τη συμμετοχή εξειδικευμένων επιστημόνων, πληγέντων από τη Θεσσαλία αλλά και εθελοντές στο πεδίο της έμπρακτης αλληλεγγύης. Επεσήμανε ότι ο κρατικός μηχανισμός και το επιτελικό κράτος ούτε έχουν ακούσει ούτε ακούνε τους επιστήμονες, ενώ ιδιαίτερη ήταν η αναφορά του στην έλλειψη οργάνωσης και συνεργασίας μεταξύ υπουργείων, πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων.
«Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να οργανώσει ένα μεθύσι σε μια μπυραρία», είπε δηκτικά εντείνοντας, στη συνέχεια, την κριτική του σε σχέση με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και την ανεπάρκεια αντιπλημμυρικών έργων. Υπογράμμισε τη σημασία της ανθεκτικότητας, επισημαίνοντας πως η έλλειψή της φάνηκε στην περίπτωση της Θεσσαλίας.
Αυτό που χρειάζεται είναι αλλαγή παραδείγματος, τόνισε εμφατικά. . Το να δίνουμε χρήματα στις αποζημιώσεις και όχι στην πρόληψη, είναι και ακριβό και αναποτελεσματικό. Πρέπει λοιπόν να χτίσεις σε δύο επίπεδα: το πρώτο είναι το υπόβαθρο, δηλαδή να υπάρχει χωροταξία παντού, κτηματολόγια, δασικοί χάρτες κλπ. Αυτό δεν υπάρχει εξαιτίας του φοβερού μίγματος νεοφιλελευθερισμού και πελατειακού κράτους της ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, για παράδειγμα, είχε ανεβάσει δασικούς χάρτες, και η ΝΔ τους κατέβασε για πελατειακούς λόγους. Το δεύτερο επίπεδο, είναι να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη Θεσσαλία: από το τι πρέπει να παράγουν μέχρι τα αντιπλημμυρικά έργα, τις βιομηχανικές διεργασίες, με ένα κράτος που θα έχει συνέχεια. Γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε καταγραφή των ρεμάτων, ενώ υπάρχουν υπηρεσίες όπως το Αστεροσκοπείο ή το ΓΕΩΤΕΕ που υποχρηματοδοτούνται και δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά.
Συνεπώς, χρειαζόμαστε ένα αναπτυξιακό κράτος με ισχυρή περιφερειακή διάσταση. Να φύγουμε από τη λογική της καταστολής.
Επεσήμανε ακόμα ότι τα τελευταία 30-40 χρόνια έχουμε υποχώρηση του αναπτυξιακού κράτους, κάτι που έχει ιδεολογικό πρόσημο καθώς οι κυβερνώντες έχτιζαν πάνω στη ιδέα πως οτιδήποτε ιδιωτικό είναι καλό και οτιδήποτε δημόσιο είναι κακό, χωρίς να δίνουν καμία βαρύτητα στο δημόσιο πλούτο και στα κοινά αγαθά. Είναι δεδομένο ότι δεν μπορούμε να έχουμε απόλυτη προστασία απέναντι σε όλες τις πλημμύρες, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για το κράτος να μην είναι αναπτυξιακό, να μην ξέρει και να μη σχεδιάζει πού θέλει να πάει.
Ανέφερε ότι, κατά την άποψή του, χρειαζόμαστε επενδύσεις σχεδόν του επιπέδου του σχεδίου Μάρσαλ, επισημαίνοντας ότι τα χρήματα μπορούν να βρεθούν αφενός από τον κρατικό προϋπολογισμό και αφετέρου από τα ευρωπαϊκά κονδύλια.
Γιατί πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτά τα χρήματα θα τα πληρώσουμε, ούτως ή άλλως, εκ των υστέρων. Να φύγουμε, λοιπόν, από τη λογική της κυβέρνησης - να δώσουμε χρήματα σε φίλους μας - και να αξιοποιήσουμε την επιστημονική και περιφερειακή γνώση καθώς και τη γνώση των κινημάτων, που ξέρουν πολλά πράγματα για τη φύση. Στη Θεσσαλία πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να έχουν προοπτική, να αποφύγουμε την εσωτερική μετανάστευση. Και αυτό μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για όλη την Ελλάδα, για το πώς σχεδιάζεται ένα αναπτυξιακό κράτος.
Στη συνέχεια, απαντώντας σε ερώτηση για την απουσία του κρατικού μηχανισμού στις πληγείσες περιοχές, ο κ. Τσακαλώτος επεσήμανε την ανάγκη να επανεξετάσουμε τη δομή της εξουσίας, και την ανάγκη να έχουν ενισχυμένο ρόλο οι περιφέρειες την επόμενη ημέρα. Γιατί οι ντόπιοι είναι αυτοί που ξέρουν, το είδαμε και στις πυρκαγιές -οι ντόπιοι έλεγαν στους πυροσβέστες από ποιο δρόμο θα πάνε. Γι αυτό εμείς είχαμε αποκεντρωμένους φορείς διαχείρισης για τις φωτιές, γιατί για παράδειγμα οι άνθρωποι στην Κρήτη ξέρουν τον τόπο τους, ξέρουν πού είναι το ρυάκι, ξέρουν να πουν στην πυροσβεστική όχι από αριστερά γιατί εκεί θα κολλήσεις, αλλά πήγαινε από δεξιά.
Γι΄αυτό και, όπως επεσήμανε, χρειάζεται αλλαγή παραδείγματος παντού. Ακόμα και εντός του κόμματος. Και επανέλαβε ότι εάν εκλεγεί πρόεδρος, θα είναι πρώτος ανάμεσα σε ίσους, κάτι που θα ισχύει και εάν εκλεγεί πρωθυπουργός. Γιατί δεν μπορεί, για παράδειγμα, να συνεχίσει να έχει στα χέρια του ο πρωθυπουργός την ΕΡΤ, να έχει σε κάθε υπουργείο τον βασικό υπουργό αλλά από κάτω να έχει έναν υφυπουργό που να τον ελέγχει, δεν μπορεί να μη δουλεύει το υπουργικό συμβούλιο.
Το επιτελικό κράτος δεν λειτουργεί και χρειάζεται, και στο επίπεδο του κράτους, μια συλλογική ηγεσία που να συζητάει, να προγραμματίζει τις παρεμβάσεις της. Και μια πολύ ισχυρή περιφερειακή διάσταση. Γιατί αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση δεν συνομιλεί καν με τους επιστήμονες, έχουμε γυρίσει, είπε, πίσω στην εποχή του Γαλιλαίου, τότε που τον κατηγορούσε ο Πάπας για τη θεωρία του ότι η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο. Έτσι και η κυβέρνηση έφτασε να κατηγορεί το Αστεροσκοπείο ότι έχει πολιτικές σκοπιμότητες!
Επικριτικός απέναντι στον τρόπο με τον οποίο προσφεύγει η κυβέρνηση στον Ευρωπαϊκό μηχανισμό, στην κυρία Φον ντερ Λαιεν, τόνισε ότι θα έπρεπε οι πόροι να είχαν εκ των προτέρων εξασφαλιστεί από το ΤΑΑ, επισημαίνοντας για ακόμα μια φορά τη σημασία της ανθεκτικότητας. Θα είχε, τόνισε, πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να γίνει μια μελέτη για τη «χαμένη μεγάλη ευκαιρία», για το πού πήγαν και πώς χάθηκαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια μετά το 1974.
Ερωτώμενος, στη συνέχεια, μίλησε για το κόμμα που οραματίζεται, ένα κόμμα το οποίο φτιάχνει, δημιουργεί πολιτική, έχει τμήματα που επεξεργάζονται θέσεις, που συνεργάζονται με επιστήμονες, έχει βαθιά γνώση και παρεμβαίνει όχι μόνο βραχυπρόθεσμα με βάση την επικαιρότητα, αλλά που ξέρει πού θέλει να πάει και στην κοινωνία και στην οικονομία. Γιατί όταν υπάρχει όραμα, οι καθημερινές σου παρεμβάσεις είναι πολύ πιο έγκυρες και ο κόσμος καταλαβαίνει ότι δεν λες απλώς ότι θέλεις να κυβερνήσεις, αλλά ότι έχεις ένα σχέδιο για την επόμενη μέρα. Ένα σχέδιο δουλεμένο με την κοινωνία, με φορείς, με επιστήμονες.
Το παράδειγμα πρέπει να αλλάξει βήμα- βήμα, να πάρουμε στα σοβαρά την κλιματική κρίση – η οποία για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται να αλλάξουν τα παραγωγικά και καταναλωτικά πρότυπα, χρειάζεται ένα αναπτυξιακό κράτος. Υπάρχει μια ολόκληρη αντίπαλη ιδεολογία στην Αριστερά, η οποία (αντίπαλη ιδεολογία) λέει ότι οι αγορές έχουν τις λύσεις για όλα, ότι απλά πρέπει να δίνουμε λεφτά στον ιδιωτικό τομέα.
Εμείς οφείλουμε να πείσουμε τον κόσμο ότι δεν είμαστε ένα παθητικό κόμμα, ότι επεξεργαζόμαστε προτάσεις, ότι έχουμε για παράδειγμα άλλο στίγμα για τον τουρισμό, άλλη σχέση με το περιβάλλον και το δημόσιο χώρο. Να μετατρέψουμε το φόβο και την ανασφάλεια σε όραμα, που πατάει στην επιστήμη αλλά και στα κινήματα, και μεταφράζεται σε συγκεκριμένες πολιτικές.
Η ΝΔ βασίζεται στα διαφόρων ειδών “pass”, αλλά αυτό δεν είναι βιώσιμο, κάτι που θα γίνει αργά η γρήγορα αντιληπτό στον κόσμο. Όντως, σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία μειωμένων προσδοκιών, κάτι για το οποίο φέρει ευθύνη – στο βαθμό φυσικά που του αναλογεί - και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αφού προφανώς δεν πείσαμε τον κόσμο ότι μπορούμε καλύτερα. Οφείλαμε, το 2018, να θυμίσουμε στον κόσμο ότι βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, ότι ρυθμίσαμε το χρέος, ότι μειώσαμε τις ανισότητες και τη φτώχεια, να αναγνωρίσουμε ότι κάναμε και λάθη. Αλλά έπρεπε να έχουμε πει πως τώρα αλλάζουμε σελίδα, και με μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έτσι θα είναι οι εργασιακές σχέσεις, έτσι θα είναι το δημόσιο σύστημα υγείας, έτσι θα είναι το παραγωγικό μοντέλο, έτσι θα είναι οι θεσμοί του κράτους. Αντ΄ αυτού, η πλάστιγγα έγερνε πιο πολύ στην τρέχουσα πολιτική, προφανώς εξαιτίας της πίεσης της καθημερινότητας.
Όμως το κόμμα πρέπει να έχει όραμα, να έχει μια συλλογική ηγεσία και συλλογικές διεργασίες, να έχει άποψη και να παρεμβαίνει, να συζητάει πολιτικά, ιδεολογικά, να δίνει χωρίς δεύτερη σκέψη τις ιδεολογικές μάχες σε όλα τα επίπεδα. Ένα κόμμα που θα πείθει τον κόσμο ότι λέει αυτά που εννοεί και εννοεί αυτά που λέει. Μόνο έτσι θα επανακτήσουμε την αξιοπιστία μας και τη στήριξη του κόσμου.

.