Συνέντευξη του Ευκλείδη Τσακαλώτου στην ιστοσελίδα dnews.gr και το δημοσιογράφο Φοίβο Κλαυδιανό

Πιστεύετε ότι υπάρχουν κυβερνητικές ευθύνες για την καταστροφή στο θεσσαλικό κάμπο;
Με την καρδιά και το μυαλό στους ανθρώπους που χάθηκαν, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η καταστροφή στη Θεσσαλία είναι τεράστια και πως θα χρειαστεί πάρα πολύς καιρός για να επανέλθει εκεί η όποια κανονικότητα. Πράγματι, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σφοδρότητα των καιρικών φαινομένων που έπληξαν την περιοχή – για τα οποία ωστόσο υπήρχαν προειδοποιήσεις από επιστήμονες, τους οποίους το «επιτελικό» κράτος επέλεξε να αγνοήσει. Η σφοδρότητα όμως αυτή, δεν μπορεί επ’ ουδενί να αποτελέσει άλλοθι για την κυβέρνηση και τους χειρισμούς της.

Είναι γνωστό πως ο θεσσαλικός κάμπος έχει πληγεί και στο παρελθόν από πλημμύρες, με την τελευταία μεγάλη καταστροφή να καταγράφεται το 2020 με τον «Ιανό», ο οποίος προκάλεσε μεγάλες ζημιές, φέρνοντας ακόμα μια φορά στο προσκήνιο την αναγκαιότητα συνολικού σχεδιασμού αντιμετώπισης των πλημμυρών στην περιοχή, από τη στιγμή μάλιστα που είναι σαφές ότι τα φαινόμενα αυτά - εξαιτίας της κλιματικής κρίσης – δεν αναμένεται να εκλείψουν.

Όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ της στην Καθημερινή η Δώρα Αντωνίου, υπολογίζεται ότι μετά τον «Ιανό», διατέθηκαν, συνολικά, περίπου 400 εκατ. ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα στην περιοχή. Ωστόσο, η βασική επισήμανση ανθρώπων που ασχολούνται με τα αυτοδιοικητικά και παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, είναι ότι δεν εκπονήθηκε μια κεντρική, μεγάλη μελέτη, που να συνδέει όλα τα επιμέρους έργα και να δίνει τη συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος. Αντί γι’ αυτό, έγιναν πολλά αποσπασματικά, μικρής κλίμακας έργα, συχνά επιφανειακά, με απευθείας αναθέσεις και δυσανάλογα υψηλή χρηματοδότηση σε σχέση με το παραγόμενο αποτέλεσμα. Μιλούν περισσότερο για έργα βιτρίνας, για ασφαλτικά σε περιοχές που δεν είχαν πληγεί, για απευθείας αναθέσεις, για εργολαβίες με τόσο υψηλές εκπτώσεις που εξαρχής προκαλούσαν αμφιβολίες για την ποιότητα και την επάρκεια των έργων.

Στον αντίποδα αυτών των πρακτικών, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το 2018, είχε κυρώσει στη βουλή Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνου Πλημμύρας. Το συγκεκριμένο σχέδιο έπρεπε να είχε επικαιροποιηθεί, αναθεωρηθεί και υποβληθεί επίσημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση έως τις 31.12.2021, αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έκανε τίποτα γι΄ αυτό. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε προειδοποιήσει την Ελλάδα από τον Φεβρουάριο του 2022 ότι δεν εφαρμόζει την υποχρέωσή της να παρέχει επικαιροποιημένους χάρτες κινδύνου πλημμύρας, ως όφειλε. Οι εν λόγω χάρτες αποτελούν τη βάση για την κατάρτιση σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας.

Με άλλα λόγια, η Νέα Δημοκρατία εφαρμόζει πάντα την ίδια καταστροφική συνταγή – ένα μίγμα νεοφιλελευθερισμού και πελατειακού κράτους - με το κράτος να συρρικνώνεται συνεχώς, να χάνει τον αναπτυξιακό του ρόλο, και να μοιράζονται χρήματα στον ιδιωτικό τομέα με αδιαφανείς διαδικασίες. Θα ήθελα εδώ να επισημάνω ότι με την πραγματοποίηση των παραπάνω δαπανών, το ΑΕΠ της χώρας φαίνεται μεν να αυξάνεται όμως αυτό δεν συνεπάγεται αυτομάτως βελτίωση της οικονομίας και της ανθεκτικότητάς της. Γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία το πώς δαπανώνται τα χρήματα. Και για την οικονομία, αλλά και για την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Είμαι βέβαιος λοιπόν, ότι προκειμένου να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον παρόμοια φαινόμενα, πρέπει ως χώρα να πραγματοποιήσουμε μεγάλες επενδύσεις στις υποδομές, με χρηματοδότηση και από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία και από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Με μακροχρόνιο κεντρικό σχεδιασμό αλλά και ενισχυμένο ρόλο της περιφερειακής διοίκησης, με τρόπο που να εκμεταλλευόμαστε τη συσσωρευμένη γνώση των τοπικών φορέων, των περιβαλλοντικών οργανώσεων, των επιστημονικών φορέων. Και με έλεγχο και σεβασμό στις δημόσιες δαπάνες, αναγνωρίζοντας και επικοινωνώντας την αξία των δημόσιων αγαθών για τη βελτίωση της ζωής μας.

Προγραμματικά, οργανωτικά, ιδεολογικα, επικοινωνιακά... σε όλους τους τομείς. Μετά από την εξαντλητική περιοδεία που κάνατε σε όλη την Ελλάδα, ποια αντιληφθήκατε ότι είναι τα σημαντικότερα πεδία αλλαγών που πρέπει να γίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ;
Όπως έχω αναφέρει από την ανακοίνωση κιόλας της υποψηφιότητας μου, στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να προχωρήσουμε με συνέχεια και τομή.

Συνέχεια, γιατί δεν είμαστε ένα κόμμα που δημιουργήθηκε χθες, έχουμε ιστορία για την οποία είμαστε υπερήφανοι και την οποία οφείλουμε να τιμήσουμε. Και τομή γιατί είμαστε ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός, που εξελίσσεται στο χρόνο για να ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες, στα προβλήματα, στις προσδοκίες και στις ελπίδες της κοινωνίας. Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα πολιτικό σχέδιο, με χρονικό ορίζοντα, που θα λέει πού θέλουμε να φτάσουμε το 2026 και το οποίο θα καθορίζει τον οδικό χάρτη της πορείας μέχρι εκεί.

Ένα σχέδιο που θα εμβαθύνει στην ταυτότητά μας, γιατί όταν απευθυνόμαστε στον κόσμο να μας ψηφίσει, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι για το ποιοι είμαστε, αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να πείσουμε για την αξιοπιστία μας. Είμαστε κόμμα της δημοκρατικής σύγχρονης Αριστεράς, και όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ Αριστεράς-Δεξιάς είναι ξεπερασμένες, είναι σε όλους αντιληπτό ότι οι πολιτικές έχουν πρόσημο. Είναι ξεκάθαρο, για παράδειγμα, ποιος υποστηρίζει και για ποιο λόγο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και ποιος τα δημόσια, ποιος ενισχύει τη δημόσια υγεία και ποιος διαφημίζει τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, ποιος θέλει ισχυρό κοινωνικό κράτος με δημόσιο σύστημα ασφάλισης και ποιος - στο όνομα της ανάπτυξης, μέσω της μείωσης φορολογίας για λίγους - περικόπτει κοινωνικές δημόσιες δαπάνες.

Ένα σχέδιο που θα εμβαθύνει στις κοινωνικές μας αναφορές, γιατί δεν μπορούμε να υποσχόμαστε τα πάντα στους πάντες. Όπου θα υπάρχουν προτεραιότητες, γιατί κάποιες πολιτικές θα είναι άμεσα εφαρμόσιμες, κάποιες θα γίνουν πράξη σε δεύτερο χρόνο και κάποιες δεν θα τις συζητήσουμε καν, γιατί είναι εκτός του πολιτικού μας σχεδίου. Και ναι, μπορεί να δυσαρεστήσουμε κάποιους αλλά όποιος έχει πολλές προτεραιότητες, στην πράξη δεν έχει καμία.

Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο που θα εμβαθύνει στον προγραμματικό μας λόγο. Εμείς πρέπει να πούμε στον κόσμο: είμαστε το κόμμα της σύγχρονης δημοκρατικής Αριστεράς. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής μας πετύχαμε πολλά, έστω και αν δεν καταφέραμε να εφαρμόσουμε όλες τις πολιτικές που θα θέλαμε γιατί ήμασταν σε καθεστώς μνημονίων. Ονειρευόμαστε μια κοινωνία με αυτά και αυτά τα χαρακτηριστικά, και οι πολιτικές που θα εφαρμόσουμε για να το πετύχουμε, θα είναι αυτές και αυτές. Και να δουλέψουμε, από αύριο κιόλας, τις συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις μας.

Για να γίνουν όλα τα παραπάνω πράξη, χρειαζόμαστε ένα κόμμα δημοκρατικό, καλά γειωμένο στην κοινωνία, όπου η φωνή των μελών θα φτάνει στην ηγετική ομάδα, και ο πρόεδρος - πρώτος ανάμεσα σε ίσους - θα λογοδοτεί στα όργανα χωρίς να τα παρακάμπτει, στο όνομα μιας δήθεν αδιαμεσολάβητης σχέσης με το λαό. Που θα κυριαρχεί ο σεβασμός σε όλους, στη βούληση και στις προτάσεις των μελών, στη λειτουργία και τις αποφάσεις των οργάνων. Και που θα υπάρχει αυτό που ονομάζω «συνείδηση ΣΥΡΙΖΑ», δηλαδή τα ρεύματα θα συζητούν πολιτικά και έτσι θα προκύπτουν οι συνθέσεις θέσεων, μια συνεχής διαδικασία που βελτιώνει τις θέσεις του κόμματος χωρίς να το αλλοτριώνει. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να επιτευχθεί και η διεύρυνση, που όμως δεν θα είναι ευκαιριακή και μόνο από τα πάνω, αλλά και από τα κάτω, ουσιαστική και ανθεκτική στο χρόνο.

Να σας υπενθυμίσω ότι όλα αυτά τα έχουμε επεξεργαστεί, και έχουμε ήδη καταθέσει για διαβούλευση σε όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μέσω των νομαρχιακών επιτροπών, συγκεκριμένες προτάσεις για τη λειτουργία του κόμματος.

Γιατί επιλέξατε να ξεκινήσετε την ομιλία σας στο Διαρκές Συνέδριο με την αναφορά για την τοξικότητα του διαδικτύου;
Το κόμμα είναι ο καθρέφτης μας στην κοινωνία. Αν ονειρεύεσαι μια κοινωνία πιο δημοκρατική, αλληλέγγυα, συμπεριληπτική, με ίσες ευκαιρίες για όλες, όλους, όλα, που να λειτουργεί αποτελεσματικά, πρέπει να αρχίσεις από το σπίτι σου, από το κόμμα σου. Ο σεβασμός, που είναι ο θεμέλιος λίθος της δημοκρατίας, πρέπει να διατρέχει όλη τη λειτουργία του κόμματος, από κάτω μέχρι πάνω και αντίστροφα.

Το προηγούμενο διάστημα είδαμε πολλές παρεμβάσεις στο διαδίκτυο -πολιτικές και μη- που μόνο ο σεβασμός δεν τις διακρίνει. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν φωνή και βήμα σε όλους, κάτι που ενισχύει τη δημοκρατία και τον πλουραλισμό απόψεων. Από την άλλη, η ανωνυμία και η έλλειψη λογοδοσίας που αυτά προσφέρουν, δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου μπορούν να βρίσκουν έκφραση μερικά από τα πιο ταπεινά ένστικτα του ανθρώπου: μισαλλοδοξία, επιθετικότητα, άκρατος ανταγωνισμός. Ένα περιβάλλον όπου, πολλές φορές, η είδηση δεν διαχωρίζεται από την άποψη - με συχνότατη διαστρέβλωση της πρώτης – ένα περιβάλλον όπου, ενίοτε, λέγονται ξεκάθαρα ψέματα χωρίς καμία απολύτως συνέπεια.

Για αυτό αναφέρθηκα στην ανάγκη να υπάρχει προσοχή στη χρήση του αλλά και στην ανάγκη το ίδιο το κόμμα να φροντίσει ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα που δεν εκφράζουν ούτε τις αξίες μας, ούτε την ηθική μας. Αυτό που χρειαζόμαστε, και απαιτούμε, είναι να κυριαρχήσει ο σεβασμός σε όλα τα επίπεδα.

Πολλοί λένε ότι παρά τον αρχικό θόρυβο της εμφάνισης Κασσελάκη, το μεγάλο ντέρμπι δεν θα αφορά την πρώτη θέση αλλά την δεύτερη και το αποτέλεσμά του θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τις μετέπειτα εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Συμφωνείτε;
Δεν θέλω να αναφερθώ σε προγνωστικά. Η κάλπη είναι κάλπη και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα. Είναι άλλωστε παρατηρημένο ότι πολλές φορές τα προγνωστικά πέφτουν έξω, ακόμα και σε εκλογικές αναμετρήσεις όπου υπάρχουν πολλές και οργανωμένες μετρήσεις της κοινής γνώμης. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για προεδρικές εκλογές, όπου δεν είναι γνωστό το μέγεθος του εκλογικού σώματος και άρα δεν είναι δυνατόν να βρεθεί ένα τυχαίο δείγμα αυτού του σώματος.

Προσωπικά, στοχεύω στην πρώτη θέση και πιστεύω ότι είναι ένας στόχος απολύτως εφικτός. Αλλά ακόμα και να μην εκλεγώ πρόεδρος, θα παραμείνω στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και θα προσφέρω όπου και όσο μπορώ, προτάσσοντας το καλό του κόμματος αλλά και του κόσμου που στηρίζεται σε αυτό για ένα καλύτερο μέλλον.