Ζώα αδέσποτα που εμείς οι άνθρωποι τους δώσαμε τον χαρακτηρισμό, γιατί απλά είμαστε οι υπαίτιοι που χαρακτηρίστηκαν έτσι, επειδή κάποτε τα αποκτήσαμε σαν να είναι αντικείμενα και κάπως έτσι τα εγκαταλείψαμε. Ημέρα Αδέσποτων ζώων λοιπόν και σας καλούμε να αναστοχαστούμε έστω για λίγο…γιατί θυμόμαστε αυτή την ημέρα.

Γιατί λοιπόν πρέπει να γίνουμε συνειδητοί κηδεμόνες ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς; Για αρχή, για να βγάλουμε κάθε πλάσμα ανυπεράσπιστο από συνθήκες εχθρικές για τη ζωή του (δρόμος, βουνό) ανεξάρτητα από την ηλικία του ή την αναπηρία του. Να το προστατεύσουμε από τις κακοποιήσεις. Να το βγάλουμε από τη βρωμιά και τη λάσπη ενός δήθεν καταφυγίου, μιας χωματερής αλλά και ενός κλουβιού, που για μια ζωή θα ήταν εκεί και θα μαράζωνε αν κάποιος από εμάς δεν ένοιωθε πως είναι περνάει η ζωή σου πίσω από τα κάγκελα. Δεσμά ατσάλινα τα οποία φτιάξαμε καλή τη πίστει στο όνομα ενός φροντιστικού θεσμού, ενός κατά τα φαινόμενα αξιοπρεπούς καταφυγίου για να το προστατεύσουμε ενώ αναμένουμε την λυτρωτική υιοθεσία του από κάποιο φιλόζωο.

Να του χαρίσουμε χάδι, ασφάλεια, φροντίδα, υπομονή να ξεπεράσει τα άσχημα βιώματα, τη θαλπωρή μιας οικογένειας και να μας χαρίσει αγάπη άπειρη χωρίς ερωτηματικά, χωρίς όσο ζει να σκεφτεί κάτι άλλο, κοιτώντας μας στα μάτια και ζητώντας ένα χάδι κάθε στιγμή ευτυχισμένο και χαρούμενο. Να γίνει απλά η ουρά μας σκυλίσια ή γατίσια.

Ημέρα Αδέσποτων ζώων…και ανηφορίζοντας ένα βουνό, όχι μόνο δυστυχώς μιας επαρχιακής πόλης αλλά και μιας αστικής περιοχής, θα βρούμε αδέσποτα άλογα ίσως και γαϊδουράκια τα οποία, αφού μας χάρισαν τα πάντα στη ζωή τους, εμείς τα εγκαταλείψαμε γιατί απλά δεν μας χρησίμευαν πια. Είναι και αυτά θύματα μιας δήθεν ανθρωποκεντρικής πλην ζωοκτόνας κυριαρχίας στην βάση της οποίας ευαγγελιζόμαστε πως μας ανήκει μέσα στη Φύση...Πόσο λάθος να σκεφτόμαστε τον άνθρωπο πάνω από τα ζώα και κάθε ύπαρξη του έμβιου κόσμου. Αλώστε, αυτό δεν είναι και το πρώτο βήμα στο σκεπτικό αρνητικών διακρίσεων που κάνουν όσοι σκέφτονται πώς είναι πιο ίσοι από κάποιους άλλους συνανθρώπους τους!!!

Ημέρα Αδέσποτων Ζώων και πολλοί δάσκαλοι και δασκάλες στα σχολεία ζητούν να μιλήσουν στα παιδιά μας και εκείνα με τη σειρά τους να θεωρούν αυτονόητο ότι οφείλουν να προστατεύουν και να φροντίζουν κάθε πλάσμα που βρέθηκε ανήμπορο και κατατρεγμένο και κυρίως να μάθουν να το «βλέπουν». Μόνο έτσι και με μικρά βήματα κάθε φορά σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο, η κάθε μέρα θα γίνει η ημέρα των αδέσποτων.