Είναι γνωστό, ότι ο Τύπος, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης - Επικοινωνίας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, συνεισφέροντας στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.

«Η 4η εξουσία γαρ, κατ΄ άλλους η 1η».

Τα δημοτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης - Επικοινωνίας συνεισφέρουν στην ενημέρωση των δημοτών-πολιτών, στη βάση αντικειμενικής, πολυφωνικής και οικονομικής λειτουργίας, και στη στήριξη των δήμων.

Τα δημοτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης - Επικοινωνίας και ο επαρχιακός Τύπος αποτελούν, ακόμη, πεδίο αυτονομίας, ανεξαρτησίας, ελεύθερης έκφρασης και πολυφωνίας, ανεξαρτήτως της πολιτικής ταυτότητας της εκάστοτε δημοτικής αρχής. Και μάλιστα, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σε μία εποχή, κατά την οποία η συγκέντρωση κεφαλαίων, πόρων, ανθρώπινου δυναμικού και εν γένει δυνάμεων οδηγούν στην άσκηση ασφυκτικής πίεσης στις ανεξάρτητες φωνές.

Στον αντίποδα, το καθεστώς ιδιοκτησίας των «κεντρικών» συστημικών Μέσων Ενημέρωσης που ταυτίζεται ή συνδέεται με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και η οικοδόμηση σχέσεων διαπλοκής αυτών (των «κεντρικών» συστημικών Μέσων Ενημέρωσης) με τις τράπεζες και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, αλλά και οι γνωστές κυβερνητικές επιλογές, έχουν ως αποτέλεσμα την κατάταξη της χώρας στην 108η ή 107η θέση ως προς την ελευθερία του Τύπου.

Τα ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης του «κέντρου» (και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), παρότι επιχειρείται κυριαρχήσουν στο χώρο της ενημέρωσης, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα δημοτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης - Επικοινωνίας και τον περιφερειακό-επαρχιακό Τύπο. Και αυτό, διότι το αντικείμενο των τελευταίων εντοπίζεται σε τοπικά θέματα, σε θέματα της περιφέρειας (της ελληνικής επαρχίας), με τα οποία τα «κεντρικά» ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν και απαξιούν να ασχοληθούν. Συνήθως τα αγνοούν.

Τα δημοτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης - Επικοινωνίας χρειάζονται «καθαρούς» κανόνες και στήριξη από την πολιτεία, προκειμένου να επιβιώσουν και να προσφέρουν.