Έκθεση προς την Επιτροπή του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, που διερευνά τις παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου κατά τον πρόσφατο πόλεμο του Ισραήλ στο Λίβανο, υπέβαλαν ο βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Θανάσης Λεβέντης και το μέλος της Π..Γ. του ΣΥΝ Π.Τριγάζης συνοψίζοντας τις δικές τους μαρτυρίες από την επίσκεψη στη Βηρυτό που είχαν πραγματοποιήσει στις 25-27 Ιουλίου 2006 ως μέλη 7μελούς αντιπροσωπείας του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

«Είχαμε άμεση επαφή – αναφέρουν οι Θ.Λεβέντης και Π.Τριγάζης - με όλες τις όψεις ενός βάρβαρου πολέμου που ήταν πόλεμος εναντίον αμάχων, κατά κύριο λόγο».

Αναφέρονται στην επίσκεψη τους στο Νοσοκομείο Χαρίρι - το μεγαλύτερο του Λιβάνου - και σε μαρτυρίες που παραπέμπουν στη χρήση απαγορευμένων όπλων, ενώ τονίζουν ότι ο Ισραηλινός στρατός άφησε πίσω του πάνω από ένα εκατομμύριο βόμβες διασποράς των οποίων η απόσυρση επείγει.

Καταλήγοντας, επισημαίνουν ότι  «Το κύριο μήνυμα από την διαπίστωση αυτή πρέπει να είναι η ενίσχυση των προσπαθειών για ειρήνη με δικαιοσύνη στην Μ.Ανατολή, που απαιτεί πριν απʼ όλα τη λύση του Παλαιστινιακού με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Αυτός είναι ο δρόμος για την ασφάλεια όλων των λαών της περιοχής, του Ισραηλινού συμπεριλαμβανομένου»

********

Επισυνάπτεται ολόκληρη η Εκθεση.

«Έκθεση του βουλευτή Θαν. Λεβέντη και του μέλους της Π.Γ. του ΣΥΝ Πάνου Τριγάζη

Προς την Επιτροπή Έρευνας για τον Λίβανο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ

Αξιότιμοι κύριοι,

Χαιρετίζουμε την απόφαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ να συγκροτήσει επιτροπή για τη διερεύνηση των παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου στη διάρκεια του πρόσφατου πολέμου του Λιβάνου. Είμαστε βέβαιοι ότι έχετε πληθώρα πηγών για να αντλήσετε τα στοιχεία που θα οδηγήσουν στα πορίσματά σας. Ωστόσο, θα θέλαμε να καταθέσουμε και τη δική μας μαρτυρία. Δεν είμαστε ειδικοί σε θέματα ανθρωπιστικού δικαίου, είχαμε, όμως, άμεση επαφή με όλες τις όψεις ενός βάρβαρου πολέμου, που ήταν πόλεμος εναντίον αμάχων κατά κύριο λόγο.

1. Επισκεφθήκαμε το Λίβανο στις 25, 26 και 27 Ιουλίου 2006, συμμετέχοντας σε αποστολή ειρήνης και αλληλεγγύης του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Δεδομένου ότι το Ισραήλ είχε επιβάλει αεροπορικό και ναυτικό αποκλεισμό, φθάσαμε στην πρωτεύουσα του Λιβάνου οδικώς από τη Δαμασκό, ακολουθώντας όχι τον κανονικό αυτοκινητόδρομο που είχε βομβαρδιστεί, αλλά πηγαίνοντας βόρεια. Στο μεθοριακό σταθμό Αρίντα είχαμε τις πρώτες εικόνες του ανθρωπιστικού δράματος με τις ουρές των εκτοπισμένων που αναζητούσαν τη φυγή στη Συρία. Στη διάρκεια της διαδρομής μας είδαμε πολλούς σκελετούς οχημάτων, επιβατικών και φορτηγών, που δεν ήταν στρατιωτικά και είχαν βομβαρδιστεί.

2. Από την πρώτη ημέρα της επίσκεψής μας – 13η του πολέμου – είδαμε καπνούς να υψώνονται πάνω από βομβαρδιζόμενα κτίρια της Ν. Βηρυτού και συναντήσαμε ανθρώπους εξαιρετικά ανήσυχους, ιδιαίτερα μετά τον βομβαρδισμό από την ισραηλινή αεροπορία ακόμα και του φυλακίου του ΟΗΕ στο Khiyam, που κόστισε τη ζωή 4 παρατηρητών, πράξη που ο Γ.Γ. του Παγκόσμιου Οργανισμού  Κόφι Ανάν χαρακτήρισε «σκόπιμη». Τόσο ο επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Επιτροπής της Ε.Ε.  Patrick Renault, με τον οποίο κάναμε την πρώτη μας συνάντηση όσο και η ομάδα των Ελλήνων Γιατρών του Κόσμου μας πληροφόρησαν ότι οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι προς τον δοκιμαζόμενο Ν. Λίβανο παρέμεναν κλειστοί εκ μέρους του Ισραήλ, του οποίου οι δυνάμεις είχαν πλήξει 2 αυτοκίνητα του Ερυθρού σταυρού, ενώ 3 γιατροί και 14 τραυματιοφορείς είχαν χάσει τη ζωή τους την ώρα του καθήκοντος, καθώς και δύο άνθρωποι του τύπου (η δημοσιογράφος Layla Najib και ο τεχνικός Suleiman Chidiac).

3. Στη Βηρυτό κάναμε πολλές συναντήσεις με εκπροσώπους όλου του πολιτικού φάσματος του Λιβάνου και την Υπουργό Κοινωνικών Υποθέσεων κα Nayla Rene Moawad, τον Πρόεδρο Ghasan Jaaban, και τον Γραμματέα Διεθνών κ. Hussein Younes του Ιατρικού Συλλόγου Λιβάνου, αντιπροσωπεία περίπου 70 συνεργαζόμενων ΜΚΟ του Λιβάνου. Είμαστε σε συνεχή επαφή με την αποστολή των Ελλήνων Γιατρών του Κόσμου, που έφθασε στη Βηρυτό από τις 21/7/06 και έκανε επισκέψεις σε νοσοκομεία και καταυλισμούς προσφύγων. Επισκεφθήκαμε και εμείς το Νοσοκομείο Χαρίρι.

4.Επισκεπτόμενοι το οίκημα όπου στεγάζονται περίπου 70 ΜΚΟ του Λιβάνου, μας επιδόθηκε δική τους έκθεση για τις δύο πρώτες εβδομάδες του πολέμου όπου γινόταν αναφορά για πάνω από 375 νεκρούς και 1300 τραυματίες, πάνω από 500.000 εκτοπισμένους (από τους οποίους 35.000 είχαν βρει καταφύγιο σε πάνω από 160 δημόσια σχολεία στη Βηρυτό). Επίσης, για τον βομβαρδισμό πάνω από 300 πόλεων και χωριών σ΄όλο τον Λίβανο, 40 γεφυρών, όλων των κύριων δρόμων προς το νότο, 5 λιμανιών, του διεθνούς αεροδρομίου της Βηρυτού και 2 μικρότερων αεροδρομίων, πάνω από 25 σταθμών πετρελαίου. Επίσης ανέφεραν τον βομβαρδισμό διυλιστηρίου σε παράκτια περιοχή, 37 χιλιόμετρα νότια της Βηρυτού, με αποτέλεσμα να χυθούν περίπου 30 τόνοι αργού πετρελαίου στη θάλασσα και να δημιουργηθεί καταστροφική πετρελαιοκηλίδα μήκους 100 χιλιομέτρων, που για την αντιμετώπισή της οι υπηρεσίες της UNEP αδυνατούσαν να δράσουν όσο διαρκούσε ο ναυτικός αποκλεισμός του Λιβάνου από το Ισραήλ.

5. Παραμένουν έντονα χαραγμένες στη μνήμη μας οι τραγικές εικόνες από την επίσκεψή μας στο Νοσοκομείο Χαρίρι, το μεγαλύτερο του Λιβάνου, όπου συναντήσαμε τον Πρόεδρό του Wassim Wazzan και είδαμε ανθρώπους και ιδιαίτερα παιδιά με βαρειά τραύματα. Συνομιλώντας με τη διεύθυνση και τους γιατρούς του νοσοκομείου, ακούσαμε για ασυνήθιστα τραύματα, που παρέπεμπαν στο ενδεχόμενο χρήσης απαγορευμένων όπλων από τις δυνάμεις του Ισραήλ. Σχετικές καταγγελίες έκανε ο εκπρόσωπος της οργάνωσης human Rights Watch του Βελγίου  Peter Boukart, τον οποίο συναντήσαμε, καθώς η επίσκεψή του στο νοσοκομείο συνέπεσε με τη δική μας. Από πολλές πλευρές είχαμε πληροφορίες ότι οι δυνάμεις του Ισραηλινού στρατού χρησιμοποίησαν όπλα απαγορευμένα διεθνώς (όπως φωσφόρου και ναπαλμ), καθώς και «έξυπνες» βόμβες διασποράς.

6. Ειδικότερα μας απασχόλησε η τραγωδία του 45χρονου οδηγού ταξί Ahmed Ali  και της οικογένειάς του. Τον συναντήσαμε στο Νοσοκομείο Χαρίρι σε αναπηρικό καροτσάκι, αφού είχε χάσει και τα δύο του πόδια, ενώ σε άλλο όροφο του  νοσοκομείου νοσηλεύονταν τα 5 παιδιά του ελαφρύτερα τραυματισμένα, τα οποία επίσης επισκεφθήκαμε. Η σύζυγός του μας είπε ότι χτυπήθηκαν στις 19.7.06, ώρα 3 μ.μ., συνολικά 12 άτομα, ενώ βρίσκονταν σε καταφύγιο στο χωριό Μπλίντα, 5 χιλιόμετρα από τα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου. Η βόμβα τρύπησε την οροφή του καταφύγιου και τα θραύσματα από την έκρηξη της εκτοξεύθηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Από τον τρόπο που έδρασε το συγκεκριμένο όπλο και τις συνέπειές του γεννήθηκαν βάσιμες υπόνοιες ότι επρόκειτο για βόμβα διασποράς. Όπως διαπιστώθηκε μετά την κατάπαυση του πυρός χιλιάδες τέτοιες βόμβες χρησιμοποιήθηκαν από τις δυνάμεις του Ισραήλ. Σύμφωνα με τον Δήμαρχο της Κανά, κ. Salah Salameh, που επισκέφθηκε την Αθήνα στις 4-6/10/06, ο Ν. Λίβανος είναι γεμάτος με πάνω από 1 εκατομμύριο βόμβες διασποράς, που συνεχίζουν να σκοτώνουν μετά και την κατάπαυση του πυρός (22 νεκροί) εμποδίζοντας την επιστροφή στις εστίες και στις αγροτικές εργασίες τους χιλιάδων εκτοπισμένων οικογενειών. Επείγει η απόσυρση των βομβών αυτών.

Συμπεραίνοντας, θεωρούμε ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στο Λίβανο είχε βαριές συνέπειες για ολόκληρη τη χώρα και το λαό της, ενώ κόστισε τη ζωή πολλών αμάχων και οδήγησε στην καταστροφή υποδομών και στο Β. Ισραήλ. Σε καμία περίπτωση το επιχείρημα της αυτοάμυνας έναντι της Χεσμπολάχ που χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση του Ισραήλ δεν μπορεί να σταθεί. Είναι εντελώς απαράδεκτο και εξοργιστικό να υποστηρίζεται ότι τόση καταστροφή, που θα την υποστούν και οι επόμενες γενιές, έγινε  ως απάντηση στην απαγωγή 2 στρατιωτών.

Με βάση τα όσα προαναφέραμε είμαστε πεπεισμένοι ότι τελέστηκαν στη διάρκεια του πολέμου του Λιβάνου εγκλήματα πολέμου, τα οποία είμαστε βέβαιοι ότι θα διερευνήσει και θα διαπιστώσει η επιτροπή σας. Το κύριο μήνυμα από την διαπίστωση αυτή πρέπει να είναι η ενίσχυση των προσπαθειών για ειρήνη με δικαιοσύνη στην Μ.Ανατολή, που απαιτεί πριν απʼ όλα τη λύση του Παλαιστινιακού με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Αυτός είναι ο δρόμος για την ασφάλεια όλων των λαών της περιοχής, του Ισραηλινού συμπεριλαμβανομένου.

Αθήνα, 24 Οκτωβρίου 2006

Θανάσης Λεβέντης, Ιατρός,Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ

Πάνος Τριγάζης, Οικονομολόγος–Διεθνολόγος, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ»