Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Κατ αρχήν αισθάνομαι τιμή και βαρύ το φορτίο, γιατί με την ιδιότητα που με κάλεσε η κα Πρόεδρος διαδέχομαι τον Νίκο τον Κωνσταντόπουλο, δέκα μήνες μετά από την Προεδρία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και δέκα χρόνια μετά από την μαχητική παρουσία του, απ αυτό το βήμα, ως Προέδρου του κόμματός μαςου. Και θέλω να ελπίζω, ότι σ ένα μικρό έστω βαθμό, θα ανταποκριθώ στην κληρονομιά που αναλαμβάνω. Ευχαριστώ πολύ.

Θέλω όμως ταυτόχρονα, αγαπητοί συνάδελφοι, να εκφράσω την απογοήτευσή μου για τη συζήτηση που γίνεται για τον προϋπολογισμό στη Βουλή. Όχι μόνο γιατί τόσα χρόνια συνήθισα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου το Κοινοβούλιο δεν ήταν απλώς ένα πεδίο συζήτησής, ήταν ένα πεδίο πρωτοβουλιών, τροποποιήσεων, τροπολογιών, παρεμβάσεων. Γιατί κυρίως

μ Μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ξεκίνησαν τα Μεσογειακά Προγράμματα., μ Μέσα στο Κοινοβούλιο ξεκίνησαν τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Εδώ απλώς είναι ένα πεδίο συζήτησης, χωρίς δυνατότητα προτάσεων των βουλευτών και κυρίως. χΧθες είδαμε την εικόνα, που βλέπει κανείς σ ένα σχολείο, σ ένα Γυμνάσιο,, όπου οι μαθητές καλούνται να πουν το μάθημα της Φυσικής και λένε το μάθημα των Αρχαίων. Κυριαρχήθηκε η χθεσινή συνεδρίαση όχι από τα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, αλλά από τον Ντενκτάς. Και νομίζω ότι είναι προσβολή, είναι προσβολή από αυτή τη Βουλή, τη στιγμή που ο συνταξιούχος, ο άνεργος, ο μικρός επαγγελματίας, ο αγρότης περιμένει να καταλάβει τι γίνεται, τι θα γίνει τον επόμενο χρόνο, εμείς να λειτουργούμε με βάση κομματικές σκοπιμότητες, και να στρέφουμεφέρνουμε αλλού τη συζήτηση. Η αλήθεια είναι ότι αν πρόσεχε κανείς τις ομιλίες βουλευτών συμπολίτευσης, αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκεί που αξίζανε ήταν όταν φέρνανε, όπως ο προηγούμενος ομιλητής, τα τοπικά θέματα αντί να περάσουν την κομματική γραμμή, που την έδωσε μετο σύνθημα ο κ. Ρουσσόπουλος, ή τηντο άρπαξε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ., Δδηλαδή να αποφύγουμε τελικά να μην συζητήσουμε πάνω στα οικονομικά ζητήματα και να μην συζητήσουμε οικονομικές πολιτικές που οι διαφορές των δύο κομμάτων δεν είναι τόσο μεγάλες.

Εγώ θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις πολιτικές πάνω στα ζητήματα του Προϋπολογισμού τα οποία συζητάμε.

Οι βουλευτές της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας αναφέρθηκαν σε έκταση σε όλα τα θέματα.

Το πρώτο ζήτημα που θέλω να αναφέρω είναι η απογραφή. Γιατί τόση οργή από την πλευρά των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για την απογραφή; . Σας δίνω μία συμβουλή, πάρτε τα πρακτικά της περσινής συζήτησής του Προϋπολογισμού και διαβάστε την τοποθέτηση του Παναγιώτη του Λαφαζάνη. Τι λέει για τους Ειδικούς Λογαριασμούς, τι λέει για τις μαύρες και άσπρες τρύπες, τι λέει για τα ελλείμματα που δεν περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό, τι λέει για τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων και θα δείτε ότι όλα τα προβλήματα υπήρχαν... από πριν. Φυσικά βέβαια έχει μεγάλες ευθύνες η σημερινή κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Αλογοσκούφης, διότι τα προβλήματα αυτά που υπήρχανε τα αξιοποίησε προς ίδιον όφελος. Διότι η ελληνική κυβέρνηση στο δυτικό τύπο εμφανίζεται ως η κυβερνητική ENRON. Δηλαδή η χώρα, αυτή η οποία κάνει τις μεγάλες αλχημείες στη λογιστική διευθέτηση των δημοσίων της οικονομικών. Κι όχι μόνο έχει ευθύνες γι αυτό το λόγο, έχει ευθύνες γιατί τα ελλείμματα, οι Ειδικοί Λογαριασμοί συνεχίζονται , οι ανακρίβειες συνεχίζονται σε τεράστιο βαθμό. Ένα στοιχείοα θα αναφέρω, μου το έδωσε προ ολίγου ένας υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης., Σστον Κωδικό 1900 του Προϋπολογισμού αναφέρεται ότι τα έσοδα που εισπράττονται για την Ε.Ε. είναι 295 εκατομ. �. Πριν από ενάμιση μήνα περίπου, στο πίνακα Νο 7 του Σχεδίου Γενικού Προϋπολογισμού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι ίδιοι οι πόροι της Ελλάδας υπολογίζονται σε 168 εκατομ. �. Για το ίδιο μέγεθος, για το ίδιο κονδύλι, έχουμε εντελώς διαφορετική τοποθέτηση καταγραφή στον Προϋπολογισμό της Ε.Ε. , εντελώς διαφορετική στον Ελληνικό Προϋπολογισμό. Ας μας το εξηγήσει ο κ. Αλογοσκούφης αυτό. Κύριε Υπουργέ, περιμένω μίαν απάντηση σ αυτό. Είναι ένα κριτήριο, πιστεύω, ενός πολλαπλού αριθμού ανακριβειών οι οποίες περιλαμβάνονται. Αν είμαστε όμως μια ENRON, θα λαμβάναμε μέτρα, οι ίδιες οι Η.Π.Α. περάσανε μετά, το νόμο Sarbanis Auxley Act προκειμένου κάπως να περιορίσουν τις λογιστικές αυτές ατασθαλίες που γίνοντανι. Εμείς γιατί δεν κάνουμε τίποτα. Γιατί δεν υπάρχει μια πρόταση από την Κυβέρνηση, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση για το πώς θα καταγράφονται τα δημόσια οικονομικά, η οποία μπορεί να γίνει από κοινού δεκτή. Γιατί μόνο ο Συνασπισμός κάνει αυτές τις προτάσεις; Γιατί να είναι μόνο ο ειδικός εισηγητής του ΣΥΝ ο Γιάννης ο Δραγασάκης ο οποίος κάνει αυτές τις προτάσεις; Γιατί υπάρχει σιωπή σ αυτές τις προτάσεις; Να υπάρξει γραφείο της Βουλής, να υπάρξει ανεξάρτητος οργανισμός ή γιατί δεν υπάρχουν άλλες προτάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να μας λύσουν το πρόβλημα.

Το δεύτερο σημείο που θέλω να θέσω, αναφέρεταιε πάλι σ΄ ένα σχετικό ζήτημα που απασχόλησε πολύ. Το θέμα των εξοπλισμών, που ήταν ένα από τα βασικά, στοιχεία για το ποιος κατέγραφε σωστά και ποιος όχι τα θέματα αυτά στον κρατικό Προϋπολογισμό. Αρκετοί συνάδελφοι έχουν περάσει, και τους ξέρουν όλοι πια, στα τηλεοπτικά παράθυρα με ευκαιρία την Εξεταστική Επιτροπή για τους εξοπλισμούς. Τι ειπώθηκε εκεί: Φταίει ο κ. Σπηλιωτόπουλος, φταίει ο κ. Τσοχατζόπουλος, όπως στις μετεγγραφές φταίει ο κ. Βούγιας, φταίει ο κ. Τσιτουρίδης. Υπήρξαν προτάσεις να εξυγιάνουμε το καθεστώς; Υπήρξαν προτάσεις να βγούμε απ αυτή την κατάσταση, όπου η Ελλάδα μέσα στην Ε.Ε. των 15 έχει το μεγαλύτερο ποσοστό, 4,4%, του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για εξοπλισμούς, ενώ μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις , όπως η Γαλλία, η Βρετανία έχουν το 2,5%. Προβληματιστήκαμε γιατί στον κάθε Έλληνα αναλογούν κάθε χρόνο 580�, κατά την Financial Time, κατά κεφαλή χρέος για τους εξοπλισμούς. Αναλογιστήκαμε ότι τα περιβόητα TOR M1, το καθένα απ αυτά, μπορεί να εξασφαλίσει, εάν δεν υπήρχε, θέσεις για χιλιάδες καθηγητές ή νοσηλευτές ή γιατρούς ή νέους που θα μπορούσαν να προσληφθούνε; Ο Προϋπολογισμός που πρότεινε η κυβέρνηση, ουσιαστικά έχει αμελητέες μειώσεις των στρατιωτικών δαπανών και για μας στο Συνασπισμό, οι στρατιωτιιτκές δαπάνες είναι ένα «χρυσωρυχείο»,, όχι γιατί υποτιμούμε εμείς την ανάγκη να στηρίξουμε την ακεραιότητα της πατρίδας μας, αλλά γιατί υπάρχει μία τεράστια κατασπατάληση πόρων η οποία μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα μέσα από μία τάξη και μέσα από μείωση των εξοπλισμών να βρούμε χρηματοδοτήσεις για την παιδεία, για την υγεία, για την ανεργία κλπ.

Τρίτο σημείο που θέλω να αναφέρω. Υπάρχει η αίσθηση ότι ο φετινός Προϋπολογισμός είναι ένας Προϋπολογισμός τρόμου και απειλής, είναι έτσι όπως είναι σήμερα, αλλά αύριο θα είναι διαφορετικός και οι σημερινές παρεμβάσεις της Ε.Ε. επιβεβαιώνουν αυτό ακριβώς το στοιχείο. Δεν θέλουν οι πολίτες ... αυτόν τον τρόμο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν χώρες όπως οι ΗΠΑ, οι οποίες είναι οι πατριάρχες των πολιτικών που εφαρμόζονται στον ευρύτερο καπιταλιστικό χώρο, που έχουν 6,4% έλλειμμα. , τΤο έλλειμμα μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό, μπορεί και να είναι παραγωγικό. Το έλλειμμα μπορεί να πηγαίνει στους πλούσιους, μπορεί πηγαίνει στην ανάπτυξη και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Βέβαια μας λένε, ότι υπάρχει το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας. Υπάρχει πράγματι το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας. Η Γαλλία όμως έχει 4% έλλειμμα, η Γερμανία είχε 4% το 2003 και πάγωσε το Σύμφωνο Σταθερότητας. Γιατί μας στέλνουν εμάς αυτές τις επιστολές; Πέφτουμε από παράγραφο σε παράγραφο. Είμαστε στην 104, παρ. 7 μας προειδοποιούσανε , περάσαμε στην 104 παρ. ,8 μας κάνουνε παρατηρήσεις τώρα. Μπορεί να περάσουμε στην 104 παρ. 9 και να κάνουνε δεχτούμε υπόδειξη μέτρων. Ποιοι θα μας προειδοποιήσουν;; Θα δεχθούμε εμείς εδώ στην Ελλάδα να είναι ο Υπουργός Οικονομικών της Σλοβενίας και της Λετονίας και της Σλοβακίας μαζί με τον Γάλλο ή τον Βρετανό Υπουργό, εκείνοι οι οποίοι θα μας υποδεικνύουνε τι οικονομική πολιτική θα ακολουθήσουμε; Και να φθάσουμε και στα πρόστιμα. , που τα Τα πρόστιμα που είναι η αποθέωση του παραλογισμού του Συμφώνου Σταθερότητας. Γιατί, όταν μια χώρα υποφέρει από μεγάλα ελλείμματα, και την αναγκάζουν να έχει κι άλλο έλλειμμα μέσα από τα πρόστιμα που θα πληρώσει;. Είναι σαν να έχεις έναν μεθυσμένο και του δώσεις να πιει ένα ποτήρι ουίσκι. Αυτή είναι η λογική, η παράλογη, του Συμφώνου Σταθερότητας. Γι αυτό πιστεύω ότι υπάρχουνε ευθύνες και στα δύο κόμματα. Σ αυτό που ήταν κυβέρνήση μέχρι πριν λίγους μήνες και σ αυτό που είναι κυβέρνηση τώρα. Υπάρχουν ευθύνες και γιατί το έλλειμμα είναι μεγάλο και γιατί δεν μάχονται για την αντιμετώπιση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας. Ανησυχούμε εμείς. Ανησυχούμε. Είδαμε κάτω από τις παρεμβάσεις του ECOFIN, του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε. , τη Γερμανία, για πρώτη φορά μετά το 1945 να μειώνει το επίδομα ανεργίας. Είδαμε την Ιταλία να πηγαίνει να κάνει ψηφοφορία εμπιστοσύνης μέσα στη Βουλή, προκειμένου να περάσει η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.

Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα θέλαμε την τοποθέτησή σας πάνω στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Εμείς ως Συνασπισμός επιμένουμε στην κατάργησή του. Θέλουμε να αντικατασταθεί από ένα Σύμφωνο Ανάπτυξης και Κοινωνικής Δικαιοσύνης, το οποίο θα μπορεί να δεχθεί τα ελλείμματα εκείνα που μπορούν να αποτελέσουν μηχανισμό Ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου, όχι ότι τα δικά μας ήταν τέτοια .

Το τέταρτο σημείο. Μιλάμε για τον Προϋπολογισμό και ανταλλάσσουμε απόψεις. Τι προϋπολογισμό όμως θα σκέφτονται να κάνουνε οι άνεργες της Σίσερ Πάλκσο, ε, Ενάμιση χρόνο, χωρίς προγράμματα κατάρτισης. Οι άνεργοι του Ομίλου Ηλιάδη. Οι ναυτεργάτες που απειλούνται να φύγουνε από τον Ποταμιάνο. Οι εργάτες του ....Ντάριγκ στη Χαλκίδα, οι εργάτες και οι εργάτριες της Τρικολάν, οι ναυτεργάτες του Ρίου Αντιρίου, το μισό εκατομμύριο άνεργοι, οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι συνταξιούχου του ΟΓΑ ΙΚΑ, αυτοί που σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη του Ιδρύματος Κοινωνικών Ερευνών, δεν πάνε στο εστιατόριο κι είναι δεκάδες χιλιάδες που βλέπουν το εστιατόριο απέξω. Δεν έχουν την απαραίτητη θέρμανση, δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε για μια βδομάδα διακοπές. Τι προϋπολογισμό να κάνουμε μ΄ αυτή τη λογική και μ αυτά τα νούμερα που έχει ο Προϋπολογισμός. Αρκεί κανείς να δει τα έσοδα. Που ρίχνει το βάρος ο Προϋπολογισμός. Αρνήθηκε η κυβέρνηση να κάνει τιμαριθμοποίηση στη φορολογική κλίμακα εισοδημάτων. 15.000 � αφορολόγητα και τιμαριθμοποίηση πάρα πέρα, για να ελαφρυνθείούν το σώμα εκείνο των μισθωτών, τωνάλλων εργαζομένων, οι οποίοι έχουνε επαρκές εισόδημα ή χαμηλό, το οποίο τους το τσιμπάει στη συνέχεια η εφορία. Και την ίδια στιγμή βλέπουμε στα κέρδη και στα μερίσματα από 40% που ήτανε το 2000 με τις παρεμβάσεις της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνήσης ο φόρος να πηγαίνει στο 25%. Τα εισοδήματα από υπεραξία μετοχών να έχουν μηδενική φορολογία., Ππώς θα αντιμετωπισθεί μ αυτόν τον κοινωνικά άδικο προϋπολογισμό, το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας και του εισοδήματος; Υπήρξε μία συνταρακτική είδηση χθεές στις εφημερίδες, συνταρακτική που δ. Δείχνει πούυ βρίσκεται η χώρα μας. Για 1869 μόνιμες θέσεις σε δύο διαγωνισμούς του Υπουργείου Υγείας και σ ένα διαγωνισμό του Υπουργείου Δικαιοσύνης έγιναν 130.000 αιτήσεις. Είναι ένα νούμερο ντροπής, δείχνει, όχι μόνο την αγωνία, δείχνει τοα προβλήματα έλλειμμα στην αξιοπρέπειας και την αυτοεκτίμησης των συμπολιτών μας και ειδικά των νέων. Γιατί σήμερα οι γονείς πηγαίνουν τα παιδιά τους στα Αγγλικά, τα τρέχουν στο Φροντιστήριο και προσπαθούν να κάνουν εξοικονόμηση πόρων και υφίστανται χιλιάδες στερήσεις; Για ποιο λόγο; Για να τα δούνε μετά από 10 � 15 χρόνια να είναι 1 στους 130.000 για 1500 αιτήσεις σ ένα Υπουργείο; Μπορούμε να το δεχθούμε αυτό; Μπορούμε να δεχθούμε τον πόνο της οικογένειας; Μπορούμε να δεχθούμε την κατάθλιψη των νέων ανθρώπων; Μπορούμε να δεχθούμε νέους ανθρώπους που μέχρι τα 30, τα 40, είναι αναγκασμένοι να μένουν ακόμη στο παιδικό δωμάτιο γιατί δεν έχουν βρει δουλειά να νοικιάσουν ένα studio ή ένα δυάρι να στεγάσουν την οικογένειά τους;

Είστε, κυρίες και κύριοι της Ν.Δ, μια παράταξη που λέει πολλά υπέρ της οικογένειας, τι κάνουμε όμως για όλον αυτόν τον κόσμο. Είμαστε μια χώρα φτώχιας. Το 20% είναι φτωχοί στην Ελλάδα. Είμαστε μια χώρα της ακρίβειας. Είμαστε μια χώρα της ανεργίας. Για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το θέμα της ανεργίας είναι προτεραιότητα και δεν είναι μόνο στα λόγια. Έχουμε δώσει δείγμα γραφής σε αντίθεση, αν θέλετε, με την τοποθέτηση όλων των άλλων κομμάτων., πώς Μμπορούμε να παρέμβουμε, να κινητοποιήσουμε, να συμβάλλουμε στη δημιουργία μαζικών κινημάτων και να συμβάλλουμε στην έναρξη ορισμένων έστω πενιχρών αποτελεσμάτων, όπως έγινε με το θέμα των συμβασιούχων.

Θέλουμε το 35ωρο. Θέλουμε θέσεις εργασίας στο Περιβάλλον, στον πολιτισμό, στην ποιότητα ζωής. Θέλουμε επίδομα ανεργία που να είναι το 80% του αντίστοιχου μεροκάματου. Θέλουμε Ελάχιστο Κοινωνικά Εγγυημένο Εισόδημα. Θέλουμε εξίσωση της αποζημίωσης για τις απολύσεις του εργάτη και του υπαλλήλου. Θέλουμε κατώτατο μεροκάματο 1100 �.Δεν θέλουμε τιμές Βρυξελλών και μισθούς Αθηνών. Θέλουμε κατώτατο μεροκάματο 1100 �. Γι �αυτά θα αγωνιστούμε μετά τον Προϋπολογισμό.

Πέμπτο σημείο. ΑΜια ανάπτυξη σε βάθος και με ορίζοντα, ε. Είναι αυτή που περιλαμβάνεται στον Προϋπολογισμό; Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Ελάτε να πιείτε καφέ στην Κουμουνδούρου. Να σας κεράσουμε καφέ. Θα δείτε, ότι τα γραφεία του Συνασπισμού σήμερα είναι στην China Town της Αθήνας. Δεν μας πειράζει καθόλου. Ξέρουμε ότι οι τάσεις είναι για πολυπολιτισμικές πόλεις, για μια Αθήνα πολυπολιτισμική και είμαστε ανοιχτοί και φιλόξενοι απέναντι στους ξένους. Ξέρουμε ότι η Κίνα είναι μια μεγάλη δύναμη, ότι θα μπορούσε να ήταν αντίρροπο των ΗΠΑ και θέλουμε καλές σχέσεις μαζί της. θέλουμε εμπόριο μαζί της. θέλουμε φθηνά προϊόντα ένδυσης υπόδησης για τους εργαζόμενους, δεν θέλουμε όμως η Νάουσα, που ήταν η πόλη της κλωστοϋφαντουργίας, να έχει 45% ανεργία. Δεν θέλουμε οι 9000 επιχειρήσεις πλεκτικής να αρχίσουν να καταρρέουνε η μία μετά την άλλη. Δεν θέλουμε τη διάλυση της βαμβακοκαλλιέργειας. Αντιστεκόμαστε στην έννοια της ανταγωνιστικότητας, με τον τρόπο που ειπώθηκε και από τα δύο κόμματα. Δεν θέλουμε το μεροκάματο του Έλληνα να αρχίσει να προσεγγίζει το μεροκάματο του Κινέζου εργάτη. Σύμφωνα με την εταιρία Werner, το ωρομίσθιο του ΈΕλληνα κλωστοϋφαντουργού, ήταν 7,56 δολάρια, ενώ του Κινέζου ήταν 69 σεντς. Δεν μπορούμε να δεχθούμε εμείς αυτήν την πορεία μέσα από ένα σύστήμα άνευ ελέγχου, προς την εξαθλίωση των εργαζομένων, της εργατικής τάξης της χώρας.

Μπορούσαμε να κάνουμε κάτι; Μπορούσαμε. Μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Πρώτον να έχουμε έναν έλεγχο. Να μην αφήσουμε έχουμε την Ιταλική Μαφία να ελέγχει μεγάλο μέρος της Κινέζικης αγοράς εδώ. Να έχουμε εξειδίκευση των προϊόντων μας. Να προχωρήσουμε σε επώνυμα προϊόντα. Να καθετοποιήσουμε το βαμβάκι. Να μην καταργήσουμε τον Οργανισμό Βάμβακος. Έχουμε υψηλή ποιότητα και προστιθέμενη αξία. Τι απ όλα αυτά ακούστηκε εδώ από τους Υπουργούς της Κυβέρνησης; Τι ακούστηκε για τις οικονομικές προκλήσεις της ένταξης του Τουρκίας και τις δυνατότητες; Για τις οικονομικές προκλήσεις και τις δυνατότητες της επανάστασης της Πληροφορικής, τη διεύρυνση της Ε.Ε.; Απολύτως τίποτα. Μόνο για την απογραφή, έγινε συζήτηση.

Έκτο σημείο, είναι ότι πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να υπάρχει ανοιχτός ορίζοντας στις πολιτικές μας. Πιστεύουμε ότι μπορούσε η Ελλάδα να έχει σημαντική συμβολή στις καινοτομίες, παρ ότι μικρή χώρα. Γιατί η Νότιος Αφρική σήμερα προβάλλει ως παραγωγός ενός από τα ισχυρότερα φάρμακα για τον υιό του AIDS; Γιατί προβάλλει ως παραγωγός ενός από τα ισχυρότερα αντίδοτα στην παχυσαρκία. Γιατί η Κούβα βρήκε το εμβόλιο μηνιγγίτιδας; Τι γίνεται η έρευνα στην Ελλάδα. Διατίθεται μόνο το 0,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Υποβαθμισμένη η έρευνα στον Προϋπολογισμό. Στην τελευταία θέση της Ένωσης η χώρα μας. Η Φιλανδία διαθέτει 3,4%. Με ποσοστό 30% απορρόφησης που βρίσκεται στο 30% στο Πρόγραμμα της Κοινωνίας της Πληροφορικής από την Ε.Ε. Δεν έχει ξεκινήσει η δημιουργία των ευρυωζωζωνικών βρόγχων για τις περιφέρειαε ς στα συστήματα πληροφορικής του προγράμματoςα OPIS C δεν έχουν έχει ξεκινήσει καν. Λήγει το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Αντίστοιχη κατάσταση στην Παιδεία. Το �είπαν πολλοί συνάδελφοι. 3,57% το ποσοστό που διατίθεται.. Η Δανία 8,3%. Τελευταίοι στην Ευρώπη των 25. Πίσω μας είναι μόνο η Ρουμανία από τις υποψήφιες χώρες. Θέλετε να προχωρήσουμε; Δεν θέλουμε διπλή βάρδια. Δεν θέλουμε κατάργηση του σχολείου στις δυσπρόσιτες περιφέρειες. Θέλουμε ενισχυτική διδασκαλία. Εργαστήρια φυσικών επιστημών. Επιμόρφωση εκπαιδευτικών. Μεταπτυχιακά υψηλού επιπέδου. Ανοιχτό πανεπιστήμιο για όσους το θέλουν. Διαπολιτισμική εκπαίδευση.

Αντίστοιχη κατάσταση και στον Πολιτισμό. Κύριε Πρωθυπουργέ είστε Υπουργός Πολιτισμού. Το κονδύλι, είναι κάτω από το 0,7% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, η Α Εφορία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων για χρέη 100.000� σέρνονται στα δικαστήρια. Πού θα δούμε τα αγάλματά μας; Στις φυλακές. Γιατί δεν δίνεται στη δημοσιότητα την έκθεση που έγινε για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα; Γιατί την κρατάτε;

Έβδομο σημείο. Η οικολογική και Περιφερειακήά διάσταση. Εδώ πέρα δεν είναι απλώς θέμα αγροτών. Έχουνε μια μεγάλη απερήμωση, εγκατάλειψη των χωριών. Έχουμε μια επιθετική πολιτική της Ε.Ε. με την αποσύνδεση ενίσχυσης από την παραγωγή, που έκανε, η οποία είναι αντικίνητρο στην ανάπτυξη της παραγωγής, πώς περιμένουμε οι νέοι να κρατηθούν στις ρίζες τους όταν το εισόδημα είναι 50% από το εισόδημα της πόλης. Και δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί παρά τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το Συμβούλιο Υπουργών στο οποίο συμμετείχε και η Ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε μείωση 1 δις � για τις αγροτικές δαπάνες.

Αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει στο θέμα των Περιφερειών, τ ανέπτυξε η συνάδελφος Ξηροτύρη. Τα ίδια κκαι στο θέμα της οικολογίας, που είναι κεντρική προτεραιότητα για το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Θέλουμε βιολογική γεωργία, ήπιο τουρισμό, κατάργηση της χρήσης των μεταλλαγμένων και απαγόρευση. Έχουν γίνει πολύ σημαντικές προτάσεις από τον Μιχάλη τον Παπαγιαννάκη, ως εισηγητή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Να να χρησιμοποιηθεί το φορολογικό σύστημα ως ένας από τους μοχλούς για τον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας μας.

Όγδοο και τελευταίο σημείο είναι ο δικός μας προϋπολογισμός. Όχι προϋπολογισμός εσόδων εξόδων , αλλά πολιτικής δράσης. Εμείς θα καταψηφίσουμε αυτόν τον Προϋπολογισμό αλλά δεν αρκεί αυτό. Θα είμαστε απέναντί του. Η κυβέρνηση προωθεί την εκποίηση του δημοσίου, εμείς θα τον θέλουμε το Δημόσιο μοχλό ανάπτυξης το δημόσιο. Η κυβέρνηση προχωρεί έργα με συγχρηματοδοτήσεις αφήνοντάς τα στον ιδιωτικό τομέα, εμείς θέλουμε αξιοποίηση κοινωνικών πόρων και ενίσχυση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Η κυβέρνηση αποδέχεται μοιρολατρικά τη φτώχεια, εμείς θα δώσουμε κάθε μάχη για την εξάλειψή της. Αποδέχεται τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους εμείς θα αγωνιστούμε για την ενίσχυσή του. Μειώνει τη φορολογία των κερδών εμείς θέλουμε την αύξησή τηους. Θεοποιεί τον επιχειρηματία εμείς σεβόμαστε την εργασία. Στηρίζειτε την ανεξέλεγκτη αγορά, εμείς στηριζόμαστε στον κοινωνικό σχεδιασμό. Είμαστε απέναντί σας κ. Πρωθυπουργέ και είμαστε και απέναντι στις ανάλογες τοποθετήσεις ή επιδιώξεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στην ομιλία των πρώην Υπουργών του ΠΑΣΟΚ, πέραν από την απογραφή, κυριάρχησαν: προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, συγχρηματοδοτήσεις, ανταγωνιστικότητα που κρύβουνει την επίθεση στην εργασία.

Στον προϋπολογισμό μας καταλαβαίνουμε και πιστεύω ότι όλοι πρέπει να το καταλάβουμε, ότι πρέπει να αγωνιστούμε με τους εργαζόμενους της Ευρώπης ολόκληρης. Γιατί και οι αγροτικές τιμές και η πολύ ειδική συμφωνία που έφερε το πρόβλημα με τις εισαγωγές, στην Πλεκτική και στην Ένδυση και θέματα Περιφερειακής Ανάπτυξης και η αντιμετώπιση του Συμφώνου Σταθερότητας έχουν σχέση με το κοινό μέτωπο πάληςι στην Ευρώπη. Γι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για μας το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Forum. Έχει ιδιαίτερη σημασία το Ευρωπαϊκό Κκόμμα της Αριστεράς. Θέλουμε ενότητα δράσης, θέλουμε να βρεθούμε μαζί οι Αριστεροί στην Ευρώπη., Ασκούμεέχουμε κριτικές, σε απόσταση από την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Θέλουμε να βρεθούμε δίπλα στους εργαζόμενους και ανέργους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στα μεγάλα μέτωπα, στα μεγάλα κινήματα, τα οικολογικά, τα κοινωνικά και θέλουμε την ενότητα της Αριστεράς. Εμείςπειδή βλέπουμε πολλές φορές στο Συνασπισμό, ειδικά από την ταξική σκοπιά της Αριστεράς βλέπουμε ταξική σκοπιά, ότι το κατεστημένο και το μεγάλο κεφάλαιο θέλει την Αριστερά να αλληλοκατηγορείται. Οοπορτουνιστές και, δογματικοί, συμβιβαστικοί και, ανυποχώρητοι. Έτσι Ααυτοί μόνο κερδίζουνε. Ο εργαζόμενος που βλέπει την Αριστερά διασπασμένη, διαιρεμένη απογοητεύεται. Χάνει την εμπιστοσύνη του. Μπορούμε αντί να είμαστε μικροί χείμαρροι να είμαστε ένα μεγάλο ποτάμι της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μπορούμε μέσα σ αυτή τη Βουλή να είναι 30 και 40 βουλευτές της Αριστεράς και να αλλάξει και ο τόνος και η ουσία των πολιτικών εξελίξεων.

Θέλω να τελειώσω αισιόδοξα. Υπάρχουν σκιές, υπάρχουν προβλήματα διεθνώς, στην Ευρώπη, στη χώρα μας. Όμως η ανθρωπότητα ποτέ δεν είχε τέτοιο πλούτο. Η ανθρωπότητα ποτέ δεν είχε τόσες ιατρικές γνώσεις. Οι τεχνολογίες των επικοινωνιών ποτέ δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένες. Ποτέ δεν υπήρχε τέτοιο διανοητικό οπλοστάσιο. Τέτοια φάρμακα, τέτοια μέσα τεχνικά μέσαής. Μπορούν τα πράγματα να είναι πολύ καλύτερα. Μπορεί να μην περιμένει η συνταξιούχοςα με το ρολόι στην λαϊκή για να πάει ψωνίσει όταν πια τελειώνει. Μπορούν να μην ζουν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες με εισόδημα ημερήσιο 10,5� Μπορούν αγόρια και κορίτσια να φεύγουν από την οικογένειά τους στα 20 όχι στα 45. Μπορούμε να τα κάνουμε αυτά, θέλει όμως σοβαρή αλλαγή πολιτικής. Πιστεύουμε ότι η ενότητα της Αριστεράς, η μεγάλη Αριστερά που μπορούμε να χτίσουμε, μπορεί να γίνει ένας μοχλός να πετύχουμε καλύτερες μέρες.