Γεια σας αδέρφια μου,

αγωνιστές της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, της Ανεξαρτησίας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Στην Πλατεία αυτή, της Εθνικής Αντίστασης, συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να δηλώσουμε ότι δεν ξεχνάμε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι.

Σύντροφοι του ονείρου που θα γίνει κάποτε πραγματικότητα, από τη Μεσσηνία, τον Πάρνωνα και την Ηλεία ήρθα σήμερα εδώ για να σας μεταφέρω τις ζοφερές εικόνες που αντίκρισα. Αναλογιστείτε. Από τη μια μεριά η απόλυτη καταστροφή, οι φονικές πυρκαγιές, όπου 75 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, κάηκαν. Κι από την άλλη, το κράτος να σπεύδει να σώσει το Καζίνο Μον Παρνές. Σύντροφοι, κανείς μην το ξεχάσει αυτό ποτέ.

Παιδιά, που τα έλεγαν αλήτες, έσωσαν σε μια άλλη εποχή την πατρίδα μας. Απόγονοί τους είναι κάποια άλλα παιδιά, που τώρα τα λένε ταραξίες. Είσαστε εσείς, οι αγραυλούσες συνειδήσεις. Εσείς που σταθήκατε βιγλάτορες πάνω στα βουνά για να μην καεί ολόκληρη η πατρίδα μας. Εσείς που με τη αυτενέργεια που δείξατε ανοίξατε δρόμους. Εσείς είσαστε που στηρίξατε και τούτο το οικοδόμημα του ΣΥΡΙΖΑ, του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Κι αυτό είναι το νέο ιστορικό γεγονός, που θα γραφτεί μια μέρα στην ιστορία. Μαζί, όλες οι αριστερές δυνάμεις μπορούμε να ξεθεμελιώσουμε το δικομματισμό, μπορούμε να συντρίψουμε εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν να μας καταδυναστεύουν. Και τότε θα μπορούμε κι εμείς να πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπάρμπα στην Κορώνη.

Παιδιά μου που σας λένε ταραξίες, γιατί αγωνίζεστε ενάντια σε εκείνους που θέλουν να σας στερήσουν το μέλλον σας, ξεκινάμε τώρα έναν καινούριο αγώνα, όλοι μαζί, όπως κάποτε με το ΕΑΜ, όπως αργότερα με τη ΕΔΑ. Αγωνιζόμαστε και καλούμε όλους να έρθουν μαζί μας, να συμπορευτούμε σε αυτό τον αγώνα. Το μέλλον ανήκει σε μας, στα παιδιά και στα εγγόνια μας.

Ψηλά τις σημαίες του αγώνα. Όλοι μαζί θα νικήσουμε.

Αθήνα, 11 Σεπτεμβρίου 2007

Φωτογραφίες από τη συγκέντρωση: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11]