Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, «Κύρωση των συμβάσεων παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των Οργανισμών Λιμένος Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλέκος Αλαβάνος, είπε μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Πρόκειται για ένα απερίγραπτο νομοσχέδιο, το οποίο όχι μόνο παραχωρεί ουσιαστικά τη δημόσια περιουσία σε ιδιώτες αλλά και απειλεί θέσεις εργασίας που υπάρχουν, σε δημόσιες επιχειρήσεις που πάνε καλά. Είναι, ένα νομοσχέδιο που δίνει δείγματα γραφής μιας πολιτικής και μιας Κυβέρνησης, η οποία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις απαιτήσεις που θα είχε ως κυβέρνηση του δημοσίου, ως κυβέρνηση του ελληνικού κράτους, ως εκφραστής του ελληνικού λαού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και δυνάμεις που θα περίμενε κανείς να είναι συμπαραστάτες, είτε σιωπηλοί είτε ανοιχτοί υποστηρικτές της Κυβέρνησης στο θέμα των λιμανιών, διαφοροποιούνται. Άκουσα χθες και μου έκανε μεγάλη εντύπωση, τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Εξαγωγέων της Βόρειας Ελλάδας σε μια τοποθέτηση που μετέδιδε ένας τηλεοπτικός σταθμός να λέει ότι δεν γίνεται να πάει άλλο αυτή η κατάσταση, διότι όντως οι εξαγωγείς, άλλες επιχειρήσεις, δέχονται ήδη τις επιδράσεις των κινητοποιήσεων των εργαζομένων και καλούν την Κυβέρνηση να απαλύνει τα μέτρα της. ..

Μέχρι τώρα είχε αναπτυχθεί μια ιδεολογία εδώ ότι πουλάμε ή δίνουμε ή κάνουμε συμβάσεις παραχώρησης σε ιδιώτες, για επιχειρησιακούς χώρους του δημοσίου, γιατί είναι ζημιογόνοι, διότι δεν μπορεί π.χ. ο φορολογούμενος πολίτης να πληρώνει την Ολυμπιακή Αεροπορία, η οποία έχει τεράστιες ζημιές και καλύπτεται από δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού που προέρχονται από τους φόρους.

Και αυτή τη λογική εμείς την αμφισβητούμε, γιατί πρέπει να δούμε γιατί οι Ολυμπιακές Αεροπορίες έφτασαν να είναι ζημιογόνες και ποιος τις χρησιμοποίησε ως παραρτήματα του κόμματός του, όταν ήταν στην κυβέρνηση. Εν πάση περιπτώσει, ήταν ένα επιχείρημα που έπιανε κάπως. Εδώ δεν καταλαβαίνουμε. Εδώ έχουμε επιχειρηματικές δραστηριότητες, οι οποίες είναι κερδοφόρες, έχουμε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, έχουμε τον ΟΠΑΠ, έχουμε τον Ο.Τ.Ε, έχουμε τη Δ.Ε.Η. και όλες αυτές με διάφορους τρόπους παραχωρούνται στον ιδιωτικό τομέα. Έχουμε το λιμάνι του Πειραιά και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Έχουμε 200% αύξηση της κερδοφορίας του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.

Τι άλλο θέλει κανείς; Πόσες επιχειρήσεις ιδιωτικές στην Ελλάδα έχουν τέτοια αύξηση της κερδοφορίας; Για ποιο λόγο επομένως ένα πεδίο δραστηριότητας του δημοσίου που έχει σχέση και με τις υποδομές για την ανάπτυξη μας, έχει σχέση και με τα μεγάλα δίκτυα συγκοινωνιών στα οποία πρέπει να συμμετέχουμε και τις μακροπρόθεσμες πολιτικές προς όφελος της χώρας, έχει σχέση και με την εθνική μας ασφάλεια, έχει σχέση με όλα αυτά τα ζητήματα, είναι κερδοφόρο, δεν στοιχίζει ένα ευρώ στο δημόσιο, το παραδίδουμε προς ιδιωτικοποίηση;

Διάβασα από τη χθεσινή παρέμβαση του Υπουργού στα Πρακτικά διάφορα επιχειρήματα, τα οποία δεν στέκουν. Λένε γιατί το ίδιο έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ή με το Ρίο-Αντίρριο. Δηλαδή τα επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας είναι οι αμαρτίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό.

(TL)

Μας λέει η Κυβέρνηση ότι χρειάζονται δημόσιοι διαγωνισμοί, που παίρνουν πάρα πολύ καιρό. Είπε και ο κ. Δρίτσας ότι πάρα πολύ καιρό παίρνουν και οι γερανογέφυρες των ιδιωτών. Γιατί να μη γίνουν πιο ευέλικτες οι δημόσιες επιχειρήσεις; Γιατί να μην μπορούν να προμηθεύονται ή να κάνουν τις επενδύσεις τους με ένα πιο ευέλικτο, ελεγχόμενο και σύντομο τρόπο;

ΑΣΕΠ που είναι χρήσιμο. Το χρήσιμο ποιείται σαν το μεγάλο κόλπο. Εκεί καταλήξαμε. Δεν έχουν γιατρούς τα νοσοκομεία και επικαλούμαστε το ΑΣΕΠ. Υπάρχουν προβλήματα δυσλειτουργιών σε δημόσιες επιχειρήσεις και επικαλούμαστε το ΑΣΕΠ, αντί να βρούμε τρόπους, που στη θέση των δύο και τριών χρόνων που χρειάζονται, να μπορούν να λύνονται τα θέματα με αξιοκρατία, με αντικειμενικά κριτήρια μέσα σε δύο ή τρεις μήνες.

Μας είπατε επίσης ότι το ίδιο κάνουν, λέει, και οι άλλες κυβερνήσεις. Και αναφέρατε ορισμένες κυβερνήσεις, κύριε Υπουργέ, και μας πείσατε. Αναφέρατε τον κ. Ερντογάν. Εντάξει. Αν η Νέα Δημοκρατία έχει ισλαμική πολιτική για τα λιμάνια, να μας το πει. Αναφέρατε τον κ. Μουμπάρακ. Εντάξει. Αν οι πολιτικές μιας κυβέρνησης δικτατορικής στον αραβικό κόσμο και αυτά που κάνει στο Σουέζ είναι το υπόδειγμα για τη Νέα Δημοκρατία, να μας το πει. Να ξέρουμε κι εμείς τα ιδεολογικά βάθρα και τις πηγές έμπνευσης της Νέας Δημοκρατίας.

Εγώ θα σας αναφέρω όμως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το 2003 –ήμουν Ευρωβουλευτής ακόμη τότε- έρχεται πρόταση της Κομισιόν για την απελευθέρωση των λιμανιών. Και υπάρχει μια πανευρωπαϊκή κινητοποίηση και η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απορρίπτει την πρόταση αυτή της Κομισιόν. Το 2006 έρχεται πάλι πρόταση από την Κομισιόν, η οποία απορρίπτεται ξανά από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με 523 ψήφους έναντι 132.

Αυτή η πολιτική, την οποία μας προτείνετε, για την απελευθέρωση των λιμενικών εργασιών, για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, δεν είναι μια ευρωπαϊκή πολιτική. Ίσα-ίσα έχει συναντήσει την αντίθεση της μεγάλης πλειοψηφίας των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών λαών, των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ακριβώς εκφράζεται μέσα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Δεν μπορείτε επομένως να μας την προτείνετε. Δεν μπορείτε να μας λέτε για την Αίγυπτο και για την Τουρκία. Δεν μπορείτε να «φλερτάρετε» με συμβάσεις παραχώρησης με κρατικές επιχειρήσεις άλλων χωρών, είτε αυτή είναι η COSCO της Κίνας είτε είναι η Dubai Ports των Αραβικών Εμιράτων, λέγοντας ότι δεν μπορούμε εμείς ως ελληνική Κυβέρνηση, μπορούν όμως τα κεφάλαια τα κρατικά άλλων χωρών.

Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι μια φοβερή ομολογία αποτυχίας της Νέας Δημοκρατίας. Και είναι ένα ερώτημα αυτό: τι θα γίνει; Δεν μπορεί να αντιμετωπίζετε έτσι τον δημόσιο πλούτο. Δεν μπορεί να έχουμε μια Κυβέρνηση, η οποία το μόνο που έχει να προσφέρει είναι να πουλάει και να πουλάει κερδοφόρες επιχειρήσεις και να πουλάει επιχειρήσεις με δυνατότητες και να πουλάει επιχειρήσεις με εξαιρετικές προοπτικές, κρίσιμες, «κλειδιά» για την ανάπτυξή μας.

Γιατί, κύριε Βουλγαράκη; Γιατί κι εσείς και ο κ. Αλογοσκούφης και ο κ. Καραμανλής δεν αναζητάτε μια ικανοποίηση, αν θέλετε, των δημιουργικών σας δυνατοτήτων στον ιδιωτικό τομέα; Γιατί ο κ. Καμμένος εδώ πέρα είναι σε μια θέση υπουργική και, αφού πιστεύει τόσο πολύ στον ιδιωτικό τομέα, δεν παρέμεινε, αν θέλετε, σε μια οικογενειακή παράδοση που έχει, σημαντική, στον ιδιωτικό χώρο;

Και στον ιδιωτικό χώρο έχει μάθει, φαντάζομαι, από την παράδοση αυτή ότι παλεύεις για να επιβιώσεις. Ξέρεις ότι υπάρχουν ανταγωνιστές, οι οποίοι είναι καλύτεροι, οι οποίοι μπορεί να κάνουν μεγαλύτερες επενδύσεις ή οι οποίοι μπορεί να έχουν περισσότερα κεφάλαια. Παλεύεις όμως για να επιβιώσεις.

Για ποιο λόγο, λοιπόν, έρχεστε ως μέλη της Κυβέρνησης αυτής, προκειμένου να εκποιήσετε τον δημόσιο πλούτο; Κατά τη γνώμη μου, αυτό που παραδέχεστε είναι η αρχή του τέλους σας, ότι δεν έχει νόημα πια μια τέτοια πολιτική, ότι το έχει καταλάβει ο κόσμος, ότι το έχει καταλάβει παγκοσμίως και το έχει καταλάβει και στην Ελλάδα.

Και σας ανέφερε ο κ. Λαφαζάνης τη συμβολική περίπτωση της Northern Rock στη Μεγάλη Βρετανία, που μία από τις μεγάλες τράπεζες μόνο, τελικά, υπό εθνικοποίηση μπορούσε να σωθεί. Και εσείς μας λέτε ότι επειδή είναι δημόσια, δεν μπορούν να σωθούν. Διαβάστε τι συζητήθηκε στο Νταβός. Διαβάστε που σήμερα επικαλούνται οι εκφραστές των μεγάλων ιδιωτικών οικονομικών δυνάμεων παγκοσμίως τον δημόσιο τομέα και τη δημόσια παρέμβαση ως ένα στοιχείο για την επιβίωσή τους.

Τέλος, θα ήθελα να πω και κάτι άλλο σε σχέση με τις εργασιακές σχέσεις. Ακολουθείτε μια πολιτική παράνοιας και σχιζοφρένειας. Περνάτε το ασφαλιστικό. Το επόμενο μεγάλο νομοσχέδιο που θα προσπαθήσετε να περάσετε είναι το ασφαλιστικό, στο οποίο κάνετε κηρύγματα ενάντια στην πρόωρη συνταξιοδότηση, και θέλετε να δουλεύει κάποιος μέχρι να φτάσεις στην πόρτα του νεκροταφείου.

Και εδώ, την προηγούμενη βδομάδα, περάσατε ένα νομοσχέδιο που λέτε για εθελούσια έξοδο. Και για την εθελούσια έξοδο αυτή εσείς είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε σχεδόν όσα κονδύλια θα πάρετε από το ενοίκιο για τα λιμάνια στα πλαίσια της σύμβασης παραχώρησης, για να φύγουν νωρίς οι εργαζόμενοι. Τι θέλετε επιτέλους; Τι θέλετε; Νέους συνταξιούχους; Γέρους συνταξιούχους; Εθελούσια έξοδο; Δουλειά μέχρι τα 67;

Είστε μια Κυβέρνηση, η οποία δεν έχει έρμα, δεν έχει πυξίδα, δεν χρειάζεστε στη χώρα. Είστε ζημιά για τη χώρα. Όσο πιο γρήγορα την απαλλάξετε από την παρουσία σας, τόσο καλύτερα. Και πιστεύω ότι αυτό γίνεται τόσο καλύτερα, γιατί σήμερα υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις για ριζοσπαστικά διαφορετικές πολιτικές, με πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς.»