Στην επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλ. Αλαβάνου με θέμα "Ντόπινγκ στον ελληνικό αθλητισμό. Τι έχει αλλάξει από το 2004" απάντησε σήμερα ο Πρωθυπουργός.

Ο Αλ. Αλαβάνος στην ομιλία του, τόνισε:«κ. Πρωθυπουργέ διαφωνώ εντελώς, όχι με τις προθέσεις σας, δεν μπαίνω στις προθέσεις σας, με την τοποθέτησή σας. Και ο κύριος λόγος που διαφωνώ είναι γιατί βλέπω αυτά τα παιδιά, σχολείο, λύκειο, γυμνάσιο.. προσκεκλημένα στη Βουλή που παρακολουθούν τη σημερινή μας συνεδρίαση. Και σκέφτομαι ότι πολλοί γονείς, όταν ξέρουν ότι το παιδί τους στο γυμναστήριο είναι ήσυχοι. Δεν είναι στο ύποπτο στέκι. Και βλέπουμε σήμερα -όπως έχουμε δει και στο παρελθόν, χωρίς να αντιδράσουμε ουσιαστικά- ότι, αντί ο αθλητισμός να είναι ένας δρόμος ασφάλειας και αξιών και άσκησης για τα παιδιά μας, βλέπουμε την κορυφή του παγόβουνου, ότι είναι ένας άλλος δρόμος προς τις ουσίες. Ουσίες ακραίες και ουσίες οι οποίες σκοτώνουν. Και αυτό δεν είναι μόνο στην κορυφή του παγόβουνου.

Η δικιά σας τοποθέτηση -και γι αυτό διαφωνώ- λέει, εμείς φτιάχνουμε τον μπαξέ και ας μας βγει και μια τσουκνίδα. Δεν πειράζει. Θα την ξεριζώσουμε. Εγώ λέω ότι αυτό που βλέπουμε ως κατάχρηση ουσιών παράνομων αλλά και νόμιμων σε πλατιά κλίμακα των συμπληρωμάτων διατροφής και των βιταμινών κ.λπ. είναι ο καρπός αυτού ακριβώς που καλλιεργείται σήμερα και στη χώρα μας.

Και οι αιτίες είναι πολλές. Πρώτον, αναφερθήκατε στον πρωταθλητισμό. Αύριο το πρωί θα πάω να παρακολουθήσω το πρωτάθλημα ξιφασκίας, που ένας απ΄ αυτούς που το διεκδικεί είναι ο γιος μιας συνεργάτιδάς μου. Το δέχομαι αυτό. Μεγάλο πράγμα η άσκηση, η άμιλλα, η νίκη, η αποδοχή της ήττας. Όλα αυτά είναι μεγάλα πράγματα.. Δεν πρόκειται περί τούτου. Στην Ελλάδα, ειδικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, έχει εγκατασταθεί το δόγμα, ο πρωταθλητισμός αγιάζει τα μέσα. Με όποιο μέσο μπορούμε κάνουμε πρωταθλητισμό. Και δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι το οποίο φύτρωσε μόνο στην Ελλάδα. Εκεί οδήγησαν όλες αυτές οι προσπάθειες που είδαμε διεθνώς που φέρνουν αθλητές, όπως ο αμερικανός Καρλ Λιούις, ο οποίος πήρε το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα, επειδή ο πρώτος ο Μπεν Τζόνσον είχε ακυρωθεί λόγω αναβολικών. Και είναι ένα ερείπιο σήμερα. Και έχουμε και τις αθλήτριες της πρώην Ανατολικής Γερμανίας επί Χόνεκερ, που από γυναίκες γινόντουσαν άντρες.  Μέχρι πού θα πάει αυτή η αντίληψη; Τι θα δώσουμε για να κερδίσουμε ένα εκατοστό στον αγώνα δρόμου; Τι θα δώσει ο συγκεκριμένος αθλητής αλλά και ως σύνολο στην προσπάθεια για να κερδίσουμε ένα λεπτό στον αγώνα δρόμου ή ένα εκατοστό στο άλμα εις ύψος κ.λπ.;

Νομίζουμε ότι έχουμε έναν πόλεμο. Είναι πόλεμος πια. Δεν μπορούμε να λέμε ότι είναι ένα θέμα που θα το αντιμετωπίσουμε. Είναι ένα θέμα ζωής ή θανάτου και το βλέπουμε να έρχεται και στη χώρα μας.

Άρα πρέπει να απορρίψουμε αυτή την ιδέα του πρωταθλητισμού χωρίς όρια.

Το δεύτερο είναι αυτό το τεράστιο οικονομικό παιχνίδι που γίνεται. Γινόταν παλιά στο ποδόσφαιρο. Σήμερα έχει περάσει σ΄όλες τις πτυχές του αθλητισμού, των οικονομικών συμφερόντων, των φαρμακευτικών εταιρειών, των μεσαζόντων, των εμπόρων, αυτών που τηλεφωνούν στην Κίνα, των ξένων εταιρειών, των πολυεθνικών, το οποίο έχει καταλήξει στο να είναι το θερμοκήπιο για να έχουμε αυτά τα προβλήματα.

Το τρίτο, το οποίο μας ανησυχεί πάρα πολύ. Αυτή η προσπάθεια, ο αθλητισμός να χρησιμοποιηθεί ως ένας χώρος επιρροής οικονομικών ή πολιτικών δυνάμεων. Είναι τιμή για κάθε κόμμα, και για το δικό μας κόμμα, να έχεις ένα πρότυπο ενός ανθρώπου που αναδύθηκε στον αθλητισμό, έδωσε, προσέφερε -βλέπω τον κ. Ιωαννίδη, που τον έχετε στο Υπουργικό Συμβούλιο- υπάρχουν άλλοι συνάδελφοι κ.λπ. Αλλά εδώ βλέπουμε και κάτι άλλο. Βλέπουμε διάφορους γκουρού και διάφορες παράγοντες οι οποίοι δεν διώχθηκαν, ενώ οι αθλητές τους είχαν συλληφθεί να χρησιμοποιούν αυτές τις ουσίες, να παρελαύνουν από τα ευρωψηφοδέλτια, να παρελαύνουν από τα ψηφοδέλτια της Αυτοδιοίκησης, να είναι νομάρχες, να είναι υποψήφιοι βουλευτές. Μια προσπάθεια επιρροής. Την βλέπουμε και σήμερα με ανησυχητικό τρόπο.

Με ανησυχεί κ. Πρωθυπουργέ το γεγονός ότι κάθε μεγάλη οικονομική δύναμη στη χώρα μας, για να είναι άξια του ονόματός της, ή πρέπει να έχει μια εφημερίδα ή πρέπει να ελέγχει μια ομάδα ή μια Ομοσπονδία. Με ανησυχεί για όλα αυτά που συζητήσαμε. Για παράδειγμα, η Marfin Investment Group, αφού απέτυχε να χωθεί στην ΑΕΚ, σήμερα, στα πλαίσια πια αυτού του ανταγωνισμού που βλέπουμε ότι γίνεται στο ποδόσφαιρο,  ανταγωνισμού μεταξύ οικονομικών δυνάμεων να παίζονται αυτά τα παιχνίδια με τον ΠαναθηναΪκό και τη λαϊκή βάση που τους δίνει δύναμη πίεσης και υπαγόρευσης απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις.

Με ανησυχεί η έλλειψη ενημέρωσης που υπάρχει. Μας είπατε για τα σχολεία. Δεν υπάρχουν. Ρωτήστε αυτά τα παιδιά στα σχολεία. Και θα σας ποιο είναι χειρότερο φαινόμενο απ΄ όλα. Το χειρότερο, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αυτό που έγινε με την Ομοσπονδία στην Άρση Βαρών. Το χειρότερο φαινόμενο είναι ότι υπάρχουν γονείς, οι οποίοι πιέζουν τους γυμναστές μέσα στα γυμναστήρια να δώσουν συμπληρώματα διατροφής για να γίνουν πρωταθλητές τα παιδιά. Αυτά σημαίνει μια άλλη κουλτούρα, μια άλλη κατάσταση που επιβάλλεται κιόλας από το γεγονός ότι έχουμε άλλη τεχνολογία. Τις ουσίες που χρησιμοποιούσαν οι αμερικάνοι, τις χρησιμοποιούν σήμερα στην Κένυα. Έχουν ξεφύγει οι αμερικάνοι πια. Δεν ανιχνεύονται, μέχρι κάποιο διάστημα.

Δεν μας αφήνει επομένως δυνατότητα να δούμε το θέμα του ντόπινγκ ως μία εξαίρεση, αλλά ως ένα κεντρικό χαρακτηριστικό του αθλητισμού που έχουμε. Και ξέρω ότι κληρονομήσατε μια βεβαρημένη κατάσταση, στους Ολυμπιακούς, στους οποίους είχαμε αντιταχθεί για μια σειρά λόγους εμείς, και μ΄ αυτή την προσπάθεια να βρούμε την εθνική μας ταυτότητα μέσα από τα εκατοστά ή τα λεπτά τα οποία κερδίζουμε, αλλά προσαρμοστήκατε σ΄ αυτή την κατάσταση. Και την είδατε απλώς ως μια επιρροή, ποιος θα επηρεάζει τη μία ή την άλλη Ομοσπονδία.

Καταλήγοντας, θάθελα να πω ότι δεν αμφισβητώ κανενός κόμματος τις προθέσεις σ΄ αυτό το θέμα. Αμφισβητώ όμως την πολιτική τοποθέτηση και την αποτελεσματικότητα, Και θάθελα να σας θέσω μια σειρά ερωτηματικά. Δεν ξέρω αν μπορείτε να απαντήσετε τώρα. Να τα σημειώσετε όμως.

-    Αν και το σκάνδαλο που γίνεται τώρα, είναι σε εξέλιξη, στο θέμα της Άρσης Βαρών, η απόδοση ποινικών ευθυνών θα γίνεται σε όλους.

-    Εάν θα δημιουργηθεί Ανεξάρτητη Αρχή αντι-ντόμπινγκ

-    Αν εκτός από τις αρχικές τιμωρίες στους επαγγελματίες αθλητές ομαδικών αθλημάτων, θα εφαρμόζονται διοικητικές, οικονομικές και πειθαρχικές ποινές και στις ομάδες που επωφελούνται από το ντοπάρισμα.

-    Αν αντίστοιχες ποινές θα  μπαίνουν και σε οικονομικό επίπεδο και στις εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες.

-    Αν θα παίρνουμε ένα ποσοστό των κερδών των αθλητικών εταιρειών για να ενισχύσουμε το ΕΣΚΑΝ, το εργαστήριο αντι-ντόπινγκ κ.λπ.

-    Αν θα εναρμονίσουμε τη νομοθεσία για το ντόπινγκ με την  αντίστοιχη για την παραγωγή, εισαγωγή, εμπορία και διακίνηση φαρμακευτικών ουσιών.

-    Θέλουμε αυστηρή νομοθεσία στη διακίνηση των συμπληρωμάτων διατροφής, όπως υπάρχει σε μια σειρά -όχι σε όλες-  σε μια σειρά άλλες χώρες της Ε.Ε. Κι αν θα υπάρξει ενημέρωση στα σχολεία κ.λπ.

Και θάθελα να καταλήξω κ. Πρωθυπουργέ. Έχουμε αυτό το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Κι έχω μια ερώτηση: Πού είναι ο κ. Σανιδάς; Ο κ. Σανιδάς, που όταν είναι για κοινωνικό ζήτημα, για τους συμβασιούχους, επιτίθεται. Όταν είναι για δημοκρατικό ζήτημα, Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, επιτίθεται. Όταν είναι θέμα ενός έντιμου και άξιου, που έχει την κρίση των συναδέλφων του, δικαστού, όπως ο κ. Μπάγιας, επιτίθεται. Έχουμε το θέμα του ντόπινγκ. Το είχαμε τόσα χρόνια. Πού ήταν ο κ. Σανιδάς; Ανησυχούμε. Αντί να έχουμε στην κορυφή της Δικαιοσύνης πρόσωπα τα οποία έχουν μια κοινωνική ευαισθησία, έχουμε τελικά πρόσωπα που πάνε να μας δημιουργήσουν ξανά, να ξαναγυρίσουμε το σύνδρομο Κόλια, του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο οποίος ντρόπιασε και το σώμα του με τον ρόλο που έπαιξε.

Ευχαριστώ πολύ.»