Σύμφωνα με δηλώσεις της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας, ένας στους τρεις ασθενείς που χρειάζεται να υποβληθούν σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων δεν βρίσκουν δότη και επομένως χάνουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν με περισσότερες πιθανότητες την επιβίωση. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ασθενείς θα μπορούσαν να σωθούν εάν υπήρχαν δημόσιες Τράπεζες Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος (βλαστοκυττάρων), με «καταθέσεις» τουλάχιστον 10.000 μοσχευμάτων. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται 17 ιδιωτικές τράπεζες ομφαλοπλακουντιακού αίματος μόνο για προσωπική χρήση του δότη με κόστος 3.000 ? περίπου, ενώ οι ειδικοί επιστήμονες τονίζουν ότι οι πιθανότητες να χρησιμοποιηθούν αυτά τα μοσχεύματα για θεραπεία του δότη είναι μηδαμινές.

Το αποτέλεσμα είναι, πως κάθε χρόνο 80-100 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και δεκάδες παιδιά, αναζητούν δότη στο εξωτερικό, χωρίς όμως επιτυχία. Μάλιστα, στις περισσότερες των περιπτώσεων η αναμονή αγγίζει έως και τους 6 μήνες. Κάποιοι που στάθηκαν περισσότερο τυχεροί, μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό προκειμένου να υποβληθούν εκεί σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων. Τα τελευταία 4 χρόνια ξοδεύτηκαν 15 εκ. ? από τα ασφαλιστικά Ταμεία, για τη μετάβαση και τη νοσηλεία στο εξωτερικό. Όμως, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, για την κάλυψη του 96% του ελληνικού πληθυσμού, χρειάζονται μόνο 10.000 μονάδες  βλαστοκυττάρων κατατεθειμένες σε δυο, κατʼ αρχήν δημόσιες τράπεζες-μια στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη. Το συνολικό έργο θα μπορούσε να υλοποιηθεί σε ορίζοντα 7-8 ετών, με ετήσιο κόστος μόλις 2 εκ. ?.

Κατόπιν αυτών, ερωτάται ο κ. Υπουργός:

•    Είναι στις προθέσεις του να ιδρύσει δημόσιες τράπεζες βλαστοκυττάρων, οι οποίες θα εξασφαλίσουν στους ασθενείς που έχουν ανάγκη, κατάλληλο μόσχευμα για την περαιτέρω θεραπεία τους, με αποτέλεσμα λιγότερο κόστος για το ασφαλιστικό σύστημα;

Ο ερωτών Βουλευτής

ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ