Με βάση ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας, προωθείται –στα πλαίσια της συνέχισης των δήθεν μεταρρυθμίσεων- η διαδικασία πώλησης της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ) με στόχο την πλήρη ιδιωτικοποίηση της.

Η εταιρία Β.Φ.Λ. Α.Ε  ιδρύθηκε το 1961 από τον Όμιλο της Εμπορικής Τράπεζας και άρχισε να λειτουργεί το 1965 στην περιοχή της Νέας Καρβάλης στην Καβάλα. Μεταξύ των ενδιαφερομένων αναφέρονται ο αμερικανοαιγυπτιακός όμιλος προμηθευτών πρώτων υλών σε εργοστάσια λιπασμάτων ΙDΑgro και ο όμιλος Λαυρεντιάδη.

Το Δημόσιο, δεν συμμετέχει σήμερα, άμεσα στην ΒΦΛ, αλλά έμμεσα, αφού το 33,1% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας ανήκει στην Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), που το απέκτησε έναντι χρεών (περίπου 55 εκατ. ευρώ). Στο μ.κ. επίσης συμμετέχουν με 33,2% η Εμπορική Τράπεζα, με 22% η Εθνική Τράπεζα και Εθνική κεφαλαίου , με 7,8% η Alpha Bank με περίπου 8% και ορισμένες άλλες με μικρότερη συμμετοχή(ΦΟΙΝΙΞ - METROLIFE ΕΜΠΟΡΙΚΗ/ THURANIA ESTABLISHMENT S.A./ PARTICIPATION CHIMIQUES S.A./ RHODIA S.A.)

Η εταιρεία Rothschild που είναι σύμβουλος της εταιρείας Rhodia στην ανασυγκρότησή της, έχει  αναλάβει και τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης της ΒΦΛ ερευνώντας στη διεθνή αγορά για πιθανό ενδιαφέρον ξένων επενδυτών. Σημειώνεται  ότι η Rothschild είναι σύμβουλος αποκρατικοποίησης και της ΔΕΠΑ, μαζί με τις Alpha Bank, Deutsche Bank, και UBS.

Μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση δεν υπάρχει κάποια εξήγηση για την ιδιωτικοποίηση της ΒΦΛ. Με βάση μάλιστα διερεύνησή μας, η αρμόδια διεύθυνση(Βιομηχανίας) του ΥΠΑΝ δεν έχει ερωτηθεί για τη σκοπιμότητα αυτής της ιδιωτικοποίησης. Αποδεικνύεται ότι στη λογική της κυβέρνησης δεν έχει θέση η αναπτυξιακή διάσταση αλλά η εισπρακτική λογική, η δογματική νεοφιλελεύθερη λογική. Ο συνεχώς διευρυνόμενος ρόλος των τραπεζών, δυστυχώς, έχει σαν συνέπεια την βιομηχανική πολιτική ή καλύτερα την αντιβιομηχανική πολιτική της χώρας να την ασκούν οι Τράπεζες.

Αλλά η ανεξήγητη πολιτική στα λιπάσματα δεν είναι μόνο σημερινή. Όπως είχε καταγγείλει το καλοκαίρι, με αφορμή σχετική συζήτηση στη Βουλή, για το θέμα των λιπασμάτων, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ  Σ.Ανδριοπούλου,  είχε κατατεθεί συνολική πρόταση, από την πλευρά των συνδικαλιστικών φορέων (δεκαετία του 1980) για εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη του κλάδο. Η κεντρική θέση της ομοσπονδίας ήταν η δημιουργία ενιαίου φορέα λιπασμάτων, με την ένταξη σε αυτόν και των τεσσάρων εργοστασίων που υπήρχαν ο οποίος θα είχε καθοριστικό ρόλο στη χάραξη και άσκηση εθνικής κλαδικής πολιτικής. Πολιτικής για την πραγματοποίηση επενδύσεων εκσυγχρονισμού και επέκτασης σε νέα προϊόντα, τη διασφάλιση της απασχόλησης και των εργασιακών δικαιωμάτων, τον εφοδιασμό του Έλληνα αγρότη σε όλη την επικράτεια με λιπάσματα καλής ποιότητας και χαμηλής τιμής, ώστε να παραμείνει ανταγωνιστική η ελληνική γεωργία. Δυστυχώς οι ως σήμερα επιλογές των διαφόρων κυβερνήσεων αγνόησαν τις θέσεις των φορέων.

Σήμερα, παρά τα υπαρκτά προβλήματα που αφορούν κυρίως την εσωτερική αγορά,  η ΒΦΛ είναι κερδοφόρος και έχει προοπτική. Δραστηριοποιούμενη στην παραγωγή και εμπορία λιπασμάτων, παρουσιάζει για πολλά χρόνια ένα σημαντικό  έργο και συνεχίζει με επιτυχία την παραγωγική της συνεισφορά. Η επιχείρηση –από όσα γνωρίζουμε-  έχει σήμερα σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα(Τουρκία, Κίνα, Αλβανία, Βουλγαρία, Ν.Αμερική, Μαλάουϊ).

Αν και έχουν ακουστεί και άλλες σκέψεις για επέκταση της δραστηριότητας σε άλλους τομείς, γεγονός είναι ότι η επιχείρηση και σήμερα λειτουργεί κερδοφόρα.

Για την χρήση 2008 ότι οι πωλήσεις της ΒΦΛ ξεπέρασαν το 2008 τα 215 εκατ. ευρώ, ενώ τα κέρδη προ φόρων πέρυσι έφτασαν στα περίπου 31,7 εκατ. ευρώ. Η κυβέρνηση δεν έχει λοιπόν καμία δικαιολογία για τη  ιδιωτικοποίησή της.

Αυτό που οφείλει η κυβέρνηση, είναι, αντί να σκέφτεται την «κλασική» διέξοδο της πώλησης, οφείλει να αντιμετωπίσει τον εκσυγχρονισμό της και τη λειτουργία της με πλήρη σεβασμό στο περιβάλλον, με δεδομένο ότι πρόκειται για μια χημική βιομηχανία με ιδιαίτερα ευαίσθητα χαρακτηριστικά. Η κυβέρνηση, εφόσον γίνεται λόγος για τη  μοναδική λιπασματοβιομηχανία στην Ελλάδα, αν θέλει να στηρίξει την αγροτική παραγωγή, να επηρεάσει τις τιμές, να αποφύγει επιβάρυνση του περιβάλλοντος,  οφείλει να στηρίξει και να στηριχτεί στη ΒΦΛ και όχι να  την πωλήσει.

Επειδή συζητείται διεύρυνση του αντικειμένου και προς άλλες κατευθύνσεις να ληφθεί σοβαρά υπόψη ο παράγοντας του περιβάλλοντος και ο κίνδυνος ατυχημάτων. Στα όποια σχέδια να ληφθεί υπόψη  η γνώμη της τοπικής κοινωνίας. Επίσης δεν πρέπει να αγνοηθεί η τοπική κοινωνία (μαζικοί φορείς, εργαζόμενοι, τοπική αυτοδιοίκηση) που ομόθυμα έχουν εκφραστεί ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΒΦΛ.

Με βάση τα παραπάνω ερωτώνται ο κ.κ. Υπουργοί:

1.    Για ποιο λόγο η κυβέρνηση προωθεί την πώληση της ΒΦΛ παρότι είναι κερδοφόρος και γιατί δεν προχωρά σε νέες επενδύσεις παραγωγικού και περιβαλλοντικού εκσυγχρονισμού και στην ανασυγκρότησή της ως δημόσιας εταιρείας, πράγμα που θα έχει επικερδείς επιπτώσεις για το δημόσιο, τα συμφέροντα του ελληνικού λαού αλλά και τα τοπικά συμφέροντα;  

2.    Γιατί γενικότερα η κυβέρνηση, όπως φαίνεται και από τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ, την αναπτυξιακή πολιτική την έχει παραδώσει στις Τράπεζες, ενώ έχει ατονίσει κάθε κλαδικός και γενικότερα αναπτυξιακός σχεδιασμός;

3.    Ποια επίπτωση θα έχει τυχόν πώληση της ΒΦΛ στην αγροτική μας οικονομία; Γιατί δεν υιοθετούν την θέση της υπαγωγής της σε δημόσιο έλεγχο που μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο να στηριχτεί η εν λόγω εταιρεία αλλά και ολόκληρος ο αγροτικός τομέας;

4.    Η κυβέρνηση έχει μελετήσει κάποια αναπτυξιακά σχέδια και προτάσεις για την ΒΦΛ ή το μόνο για το οποίο  ενδιαφέρεται είναι η πώλησή της;

Ο ερωτών  βουλευτής

Λαφαζάνης Παναγιώτης