Κατά τη διάρκεια της τέταρτης μέρας της συζήτησης στην Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2010 ο Θοδωρής Δρίτσας Βουλευτής Α΄ Πειραιά και Νησιών  υπογράμμισε την ανάγκη χάραξη μιας εναλλακτικής ριζοσπαστικής πολιτικής στους τομείς της άμυνας και της ναυτιλίας σε συνάρτηση με τα ζητήματα της δημοσιονομικής ομαλοποίησης.

Για τα θέματα της Εξωτερικής Πολιτικής και των Εξοπλισμών ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έκανε την παρακάτω τοποθέτηση:

«...είναι ανάγκη να επιδιώξουμε νέους όρους και νέες συμμαχίες, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές πεδίο, στα ζητήματα της άμυνας και σε συνάρτηση με αυτά στα ζητήματα των εξοπλισμών, ώστε να αμφισβητήσουμε ρεαλιστικά τη δογματική προσήλωση στο Σύμφωνο Σταθερότητας, να απεμπλακούμε από τη μέγγενη των ελεύθερων αγορών και να απεμπλακούμε από τη μέγγενη των ΝΑΤΟϊκών επιλογών, των ατλαντικών προτεραιοτήτων.

»Μόνιμη πληγή των δημόσιων οικονομικών οι στρατιωτικές δαπάνες τροφοδοτούν το έλλειμμα και το χρέος και απορροφούν πόρους που λείπουν από τις κοινωνικές δαπάνες. Εκτός από μια σειρά από άλλα κριτήρια κυριαρχεί το κριτήριο της διπλωματίας των εξοπλισμών το οποίο συνδέεται με τι συνολικότερες στρατηγικές και οικονομικές επιλογές και δεσμεύσεις της χώρας μας έτσι όπως έχουν συγκροτηθεί ιδιαίτερα τα τελευταία είκοσι χρόνια.

»Εμείς υποστηρίζουμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται να απεμπλακεί από τον Ατλαντισμό, να διακόψει αμέσως τη συμμετοχή της σε εκστρατείες, όπως το Αφγανιστάν και αλλού, να εξαιρεθεί ως προς την Ε.Ε. από τις προβλέψεις του άρθρου 42 της Συνθήκης της Λισαβόνας για την κοινή πολιτική και άμυνα και τους εξοπλισμούς, πολύ περισσότερο μάλιστα αφού δεν υφίσταται καμιά ευρωπαϊκή εγγύηση των ανατολικών συνόρων από την πλευρά της Ε.Ε.»

Για τα ελληνοτουρκικά ο Θοδωρής Δρίτσας δήλωσε:

«Αλλά και στα ελληνοτουρκικά χρειάζεται στροφή 180 μοιρών. Να προτείνει και να διεκδικήσει η Ελλάδα αμοιβαία μείωση στρατιωτικών δαπανών με δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα. Αυτό απαιτεί μια άλλη πολιτική. Αυτή η πρόταση δε θα έδινε μεγαλύτερο βάρος άραγε σε όσα ορθά λέμε για το casus belli; Πρέπει να θέσουμε τα ζητήματα αυτά όχι μόνο ως μια διμερής σχέση αλλά ως μια διεθνή πρωτοβουλία, ως μια κεντρική πολιτική επιλογή ειρηνικού μηνύματος προς όλο τον κόσμο.

»…στην πραγματικότητα, κατά την εκτίμηση μας η όξυνση των ελληνοτουρκικών διαφορών είναι βάση για την κερδοφορία των βιομηχανιών όπλων και την ενίσχυση του ΝΑΤΟ. Δε θα κουραστούμε να το λέμε. Το λένε και δυνάμεις πολιτικές και άνθρωποι από την απέναντι πλευρά του Αιγαίου που σκέπτονται, όπως εμείς».

Τέλος, ο Θοδωρής Δρίτσας έκλεισε την ομιλία του με τα ζητήματα της Ναυτιλίας όπου επεσήμανε: 

«Στον Προϋπολογισμό έχουμε ένα πλήθος φορολογικών απαλλαγών και έχουμε και μια δυσλειτουργία του ΝΑΤ με τις ανείσπρακτες εισφορές εκ μέρους των εφοπλιστικών εταιριών και των άλλων παραγόντων της ναυτιλίας. Όλα αυτά πρέπει να ενεργοποιήσουν μια άλλη πολιτική που κυρίως θα στοχεύει στην ενίσχυση των Ελλήνων ναυτικών, που αποτελούν το μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής ναυτιλίας, στα εισοδήματα των Ελλήνων ναυτικών, στην ασφαλιστική τους κάλυψη από το ΝΑΤ και όχι στην απαξίωση του ναυτικού επαγγέλματος και της ναυτοσύνης, που αποτελεί ιστορικό συστατικό στοιχείο του DNA και πολιτισμικά και παραγωγικά και κοινωνικά για τη χώρα μας»