• Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ,  ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ

• Η ΧΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Νομίζω ότι όλες οι τελευταίες εξελίξεις αλλά και οι συζητήσεις εδώ -για ένα προσεκτικό παρατηρητή- έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι στην ουσία σε αυτή τη χώρα έχουμε τρία κόμματα στη συσκευασία μιας πολιτικής: ΠΑ.ΣΟ.Κ. –ΛΑΟΣ- Νέα Δημοκρατία. Και τα τρία μαζί βουλιάζουν αυτή την ώρα τη χώρα σε μία απίστευτη άβυσσο, χωρίς μάλιστα κανένα απολύτως προστατευτικό δίχτυ.

Λυπάμαι πάρα πολύ, διότι, πέραν των άλλων, υπερασπίζοντας αποφάσεις σαν και αυτές που ελήφθησαν τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την δανειοδότηση της  χώρας (Ε.Ε.-ΔΝΤ), μετατρέπετε τη χώρα σε «μισοαποικία», σε «μπανανία» και σε αντεργατικό προτεκτοράτο, πρότυπο κοινωνικής κατεδάφισης για όλη την Ευρώπη.

Λυπάμαι πάρα πολύ να πω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ξεφύγει πλέον από τα πλαίσια μίας σοσιαλφιλελεύθερης πολιτικής. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ξεφύγει πλέον και από την κατεύθυνση μίας δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας. Η εξέλιξη του σημερινού ηγετικού ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ότι αντιπροσωπεύει πλέον την αιχμή του δόρατος για το ελληνικό και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Εκφράζει τις πιο μύχιες και βαθύτερες σκέψεις και επιδιώξεις του κεφαλαίου. Στο όνομα των συμφερόντων του κεφαλαίου βάζει αυτή τη στιγμή τη χώρα, έχει ανοίξει την πόρτα και οδεύουμε προς τα εκεί το επόμενο διάστημα,  στη χούντα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Διάβασα το προεκλογικό σας πρόγραμμα επανειλημμένα για να βρω τη λέξη Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν υπήρχε καν! Και πράγματι κανείς δεν διανοείτο ότι μπορούσε αυτή η χώρα μέσα σε λίγους μήνες να πέσει στο σφαγείο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κάτι το οποίο θεωρούσαμε ότι θα μπορούσε να ισχύει για χώρες «μπανανίες», για χώρες της Αφρικής, για χώρες ξεπεσμένες, για χώρες οι οποίες έχουν περάσει σε πτώχευση.

Δυστυχώς, εκεί κατάντησε η χώρα μας με ευθύνη και της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και τώρα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Κύριε Υπουργέ, έχετε εγκαταλείψει, πλέον, αυτό που λέγατε, ότι λεφτά υπάρχουν. Έλα, όμως, που δεν το έχετε εγκαταλείψει! Ή μάλλον, για να είμαι ακριβής, δεν το έχετε εγκαταλείψει για όλους.

Λεφτά δεν υπάρχουν και λεηλατείτε αυτήν τη στιγμή τα μικρομεσαία εισοδήματα!  Όμως, δεν μου λέτε: Πού βρήκατε τα λεφτά που δίνετε στις τράπεζες και ορισμένα από αυτά, μάλιστα, μετρητά; Αναφέρομαι στα 17 δισ. ευρώ στις τράπεζες, στο τραπεζικό κεφάλαιο. Πού τα βρήκατε αυτά; Εγώ θυμάμαι πάρα πολύ καλά σʼ αυτήν την Αίθουσα, όταν είχε φέρει τις νομοθετικές ρυθμίσεις η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τα 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες, να καταγγέλλετε με περισσότερη μανία, θα έλεγα, και από εμάς, ότι αυτές οι ρυθμίσεις αποτελούσαν δώρο και χαριστικές προσφορές προς τις τράπεζες. Και σωστά το λέγατε. Τώρα, όμως, όταν εσείς δίνετε τα 17 δισ., αυτά πάνε για ανάπτυξη; Αυτά πάνε για δανειοδότηση; Τώρα δεν πάνε για το τραπεζικό κεφάλαιο; Και δεν μου λέτε: Αυτά τα 17 δισ. ευρώ δεν ανεβάζουν το spread ή δεν ξέρουν οι διεθνείς αγορές, που τόσο προσφιλείς είναι σε εσάς, ότι όταν μιλάτε για 17 δισ. στις τράπεζες, στην ουσία διευρύνετε ισόποσα το δανεισμό της χώρας και εκτινάσσετε το spread το οποίο πληρώνει με ληστρικά επιτόκια ο ελληνικός λαός;

Και ερωτώ, λοιπόν: Γιατί κάνετε αυτήν την πολιτική σε τράπεζες, αναξιοπαθούσες, κατά τα άλλα, οι οποίες στις ανακοινώσεις με τους επίσημους ισολογισμούς τους βγάζουν κέρδη αυτήν την ώρα, μέσα στην κρίση, δισεκατομμυρίων ευρώ; Γιατί κάνετε αυτές τις πολιτικές; Και μη μου πείτε ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Βεβαίως, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Εναλλακτική λύση είναι μια στρατηγική εθνικοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ώστε να παίξει ένα διαφορετικό ρόλο από το ληστρικό ρόλο που παίζει σήμερα, ένα ρόλο αποκλειστικά αναπτυξιακό και κοινωνικό.

Σήμερα, μέσα στην κρίση, το δημόσιο έπρεπε να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, με άλλη κατεύθυνση βεβαίως και άλλον προσανατολισμό στο τραπεζικό σύστημα και να το αξιοποιήσει ως μοχλό διεξόδου από την κρίση και αναπτυξιακών προσανατολισμών για τη χώρα μας. Αυτές είναι οι πολιτικές που μπορούν να ανοίξουν δρόμους προόδου και όχι να χαρίζετε στους μετόχους και στα funds των τραπεζών 17 δισ. ευρώ. Ποιες τράπεζες; Σε αυτές στις οποίες ήρθε ο κ. Τρισέ και είπε «βεβαίως να τις ευεργετήσουμε», όταν ξεχνά ότι υπάρχουν κράτη τα οποία ληστεύονται και λεηλατούνται; Και θα συνεχίσει, όπως μας είπε, και το 2011 τον προνομιακό δανεισμό των τραπεζών με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου και με χαριστικό προνομιακό επιτόκιο 1%!!!

Σας ερωτώ: Επιτέλους, όταν προσφεύγετε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και θα δεχθείτε νέους όρους, ληστρικούς για τη χώρα,  όταν κάνετε αυτές τις πολιτικές, γιατί δεν διεκδικείτε, γιατί δεν τολμάτε να ψελλίσετε ότι ζητάτε ως ελληνικό κράτος και δημόσιο, αντίστοιχο τουλάχιστον επιτόκιο με αυτό το οποίο προσφέρει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς τις εμπορικές τράπεζες, όπως για παράδειγμα στην Τράπεζα Πειραιώς ή στη EUROBANK; Πιο αναξιόπιστο είναι το ελληνικό δημόσιο απʼ αυτές τις τράπεζες; Και εάν είναι τόσο αναξιόπιστο, πώς δέχονται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι διάφοροι κεντρικοί τραπεζίτες, υπάλληλοι του ευρωπαϊκού τραπεζικού κεφαλαίου, τα ελληνικά ομόλογα ως αξιόπιστα, για να δανείζουν με ενέχυρο αυτά τις εμπορικές τράπεζες; Δυστυχώς, είσαστε μια Κυβέρνηση η οποία υπηρετεί να συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου, του χρηματιστικού κεφαλαίου, που ηγεμονεύει σήμερα συνολικά στο πλαίσιο του κεφαλαίου τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου.

Μας μιλήσατε για το φορολογικό νομοσχέδιο. Αυτό που κάνει το συγκεκριμένο φορολογικό νομοσχέδιο είναι μια άγρια φοροεισπρακτική πολιτική σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Όποιος διαβάσει την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου θα αντιληφθεί ότι είναι ένα εισπρακτικό νομοσχέδιο -έσοδα παίρνετε- που κάνει άγρια εισπρακτική πολιτική σε βάρος των μικρομεσαίων εισοδημάτων και ευνοεί αποκλειστικά και μόνο τις δυνάμεις του κεφαλαίου, των μεγάλων περιουσιών και εισοδημάτων.

Κύριε Υπουργέ, εγώ θα σας πω κάτι και θα ήθελα να κάνετε ένα σχόλιο, αν είναι δυνατόν. Βάζετε τεκμήρια. Θα τα σχολιάσω, εάν έχω χρόνο. Διότι είναι άδικα. Όμως, γιατί δεν βάζετε τεκμήριο την αγορά μετοχών; Δηλαδή, κύριε Υπουργέ, εάν πάω εγώ και αγοράσω 1 δισ. ευρώ μετοχές –φανταστικό ποσό, αλλά το λέω ακραία για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε- αυτές οι μετοχές δεν είναι τεκμήριο για τα εισοδήματά μου. Το γνωρίζετε; Δεν είναι κανένα απολύτως τεκμήριο. Δεν το εξετάζουν οι φορολογικές αρχές. Ξεπλένω το χρήμα μου με το 1 δισ. και μετά, με την πώληση των μετοχών αυτών, μπορώ να κάνω οποιεσδήποτε αγορές και να τις δικαιολογώ με την πώληση των μετοχών.

Γιατί δεν βάζετε τεκμήριο την αγορά ομολόγων; Όποιος θέλει μπορεί να αγοράζει όσα ομόλογα θέλει και αυτό να μην είναι τεκμήριο; Γιατί; Θα μου πείτε μήπως ότι είναι αναπτυξιακό εργαλείο το να αγοράζεις ομόλογα και μετοχές;

Αναπτυξιακό εργαλείο είναι να μας λέτε ότι μπορεί να έρχεται το μαύρο χρήμα, προϊόν ίσως και εγκληματικών δραστηριοτήτων, στην Ελλάδα και αυτό να νομιμοποιείται και να «ξεπλένεται», αρκεί να προσφέρει 5% φόρο και αν επενδυθεί, 2,5%, δηλαδή να είναι στην ουσία αφορολόγητο, κύριοι του ΛΑ.Ο.Σ., που το υποστηρίζετε;

Διότι, εάν έρθει εδώ προϊόν διακίνησης ναρκωτικών, για τα οποία φωνάζετε, εάν έχει κερδίσει κάποιος από αυτήν την εγκληματική δραστηριότητα και έχει τα λεφτά στο εξωτερικό, εάν φέρει αυτά τα λεφτά, αυτά καθαγιάζονται; Και αν αγοράσει με αυτά ακίνητα, θα φορολογηθεί με 2,5%. Αυτό είναι το σύγχρονο κράτος το οποίο θέλουμε;

Πρέπει να ξέρετε ότι τέτοιου είδους ρυθμίσεις δεν γίνονται μια φορά ανά τον αιώνα. Κάθε τόσο τέτοιου είδους ρυθμίσεις γίνονται από το ελληνικό κράτος. Έκανε προηγουμένως η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανάλογες ρυθμίσεις για το «ξέπλυμα» χρήματος, ανάλογες ρυθμίσεις κάνετε και εσείς. Στέλνετε το μήνυμα ότι μπορείτε να αναπτύσσετε «μαύρη» δραστηριότητα, να βγάζετε «μαύρα» λεφτά και έρχεται η ώρα πολύ σύντομα, στο όνομα των δημοσιονομικών αναγκών του κράτους, όπου αυτά θα ξεπλένονται.

Τι κάνετε εδώ με τις ανώνυμες εταιρείες, κύριε Υπουργέ; Ποια είναι η πολιτική σας; Γιατί μειώνετε το συντελεστή για τα αδιανέμητα κέρδη από το 25% στο 20%;

Λέτε ότι τα διανεμόμενα κέρδη θα τα φορολογείτε με 40%. Όμως, αμφιβάλλω αν θα τα φορολογείτε με 40% όσον άφορα τις πολυεθνικές εταιρείες, γιατί έχετε υπογράψει διμερείς ισχυρότατες συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολογίας με τις οποίες στην ουσία αυτές οι εταιρείες και οι ξένοι επενδυτές απαλλάσσονται από το σχετικό φόρο. Έχετε υπογράψει αυτές τις συμφωνίες, οι οποίες ξέρετε ότι έχουν πολύ ισχυρή δικαιακή βάση. Πώς, λοιπόν, θα πείσετε σε μια προσφυγή στα δικαστήρια αυτών των επενδυτών –ας τους πούμε έτσι- οι οποίοι θα πουν «κέρδη διανεμόμενα είναι, τα φορολογείτε 40%, τα συμψηφίζετε με τα φυσικά πρόσωπα στη χώρα σας και δεν τα συμψηφίζετε με εμάς που έχουμε κάνει συμφωνία αποφυγής διπλής φορολογίας»; Κάνετε τρικ με αυτήν τη νομοθεσία που προωθείτε. Και το τρικ αυτό είναι να μας παρουσιάσετε εδώ στη Βουλή ότι δήθεν κάτι κάνετε με τα μερίσματα, ενώ στην ουσία είναι δώρον άδωρον, μια τρύπα στο νερό, η οποία θα καταπέσει αύριο και θα καταπέσει εν γνώσει σας. Θα έρχονται οι πολυεθνικές και οι άλλες εταιρείες μέσω Κύπρου και με τις συμφωνίες αυτές σχεδόν δεν θα φορολογούνται καθόλου.

Να σας πω και κάτι άλλο. Τις πολυεθνικές έτσι και αλλιώς δεν μπορείτε να τις φορολογήσετε. Διότι οι πολυεθνικές δεν έχουν ανάγκη να εμφανίζουν αδιανέμητα, και μπορούν να μην εμφανίζουν σχεδόν καθόλου διανεμόμενα κέρδη.  Κι αυτό διότι τα διανεμόμενα κέρδη μπορούν να τα εμφανίζουν ως πληρωμές και αμοιβές ευρεσιτεχνιών, ως πληρωμές δικαιωμάτων, πληρωμές πατεντών και ξέρετε ότι αυτά δεν φορολογούνται.  Ότι είναι αφορολόγητα.

Αυτά είναι τα έργα σας, για να μη μιλήσω για τις λογιστικές απεικονίσεις, όπου οι ανώνυμες εταιρείες αξιοποιούν τις λογιστικές εταιρείες, με το σκεπτικό ότι «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», για να εμφανίζουν τα κέρδη, τα οποία θέλουν να εμφανίσουν τελικώς.                   

Αυτές οι πολιτικές είναι αδιέξοδες, είναι πολιτικές φορολογικής λεηλασίας για τα μικρομεσαία στρώματα και ασυλίας για τους μεγάλους. Το μόνο που απομένει είναι το 21% ΦΠΑ που πλήττει άγρια τα λαϊκά στρώματα. Δυστυχώς ΦΠΑ 21% επιβάλλετε τώρα και για τις δικηγορικές υπηρεσίες. Και ερωτώ: Ποιος θα πληρώσει αυτό το Φ.Π.Α.; Δεν θα τον πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα, όπως πληρώνουν τον Φ.Π.Α. 21% σε μία σειρά είδη;

Γιατί, επίσης, μειώνετε τα εισοδήματα εκατοντάδων χιλιάδων, κυρίως, δημοσίων υπαλλήλων, για τους οποίους καταργείτε την αυτοτελή φορολόγηση σε σειρά επιδομάτων τους, μόνο και μόνο για να μειώσετε περαιτέρω το εισόδημά τους, πέρα από τη μείωση μισθών που τους έχετε επιβάλλει;

Το ερώτημα, ακόμα, είναι, γιατί το κάνετε αυτό στους γιατρούς με τις εφημερίες τους, όταν ξέρετε ότι έτσι λεηλατείται έτσι το εισόδημά τους. Το λεηλατείτε κυριολεκτικά. Επιδιώκετε από τότε που ήσασταν αντιπολίτευση να καταργήσετε τη συλλογική σύμβαση των νοσοκομειακών γιατρών γιατί ανοίγει δρόμους, πολύ θετικούς δρόμους συνολικά για όλους τους εργαζόμενους. Θέλετε να την καταργήσετε, να την κατακρεουργήσετε. Γιʼ αυτό παίρνετε αυτά τα μέτρα τα οποία ξέρετε ότι είναι εξουθενωτικά για έναν ολόκληρο κλάδο και για πολλούς άλλους κλάδους των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι βλέπουν να λεηλατούνται. Το δημόσιο εκδικείσθε; Γιατί αυτά τα μέτρα εκδικούνται το δημόσιο. Έχει, πράγματι, πρόβλημα το δημόσιο. Πρόβλημα παραγωγικό και αναπτυξιακό. Το πρόβλημα όμως δεν είναι οι μισθοί στο δημόσιο, είναι ο προσανατολισμός που έχει αυτός ο δημόσιος τομέας. Ότι δεν είναι αναπτυξιακός και παραγωγικός. Αυτό πρέπει να αλλάξετε και όχι να του δίνετε τη χαριστική βολή με αυτές τις απίστευτες μειώσεις μισθών, οι οποίες οδηγούν το δημόσιο υπάλληλο σε τελευταία ανάλυση, σε παρία της εθνικής ζωής. Διότι εκεί πηγαίνει το πράγμα. Θα ακολουθήσουν και άλλα μέτρα, με το δρόμο που έχετε χαράξει.

Νομίζω πως είναι σαφές ότι αυτό το νομοσχέδιο εντάσσεται σε μία λογική αδιεξόδου, σε έναν φαύλο κύκλο περαιτέρω ύφεσης, περαιτέρω μέτρων που οδηγεί τη χώρα  στην καταστροφή και σε υποθήκευση του μέλλοντός της για δεκαετίες.

Αντιτασσόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις σ αυτό το δρόμο. Η χώρα χρειάζεται μία μεγάλη ανατροπή. Αυτή την ανατροπή μπορεί να τη φέρει ένας και μόνο παράγοντας, ο ελληνικός λαός. Ο ελληνικός λαός πρέπει να ξαναπεράσει στο προσκήνιο. Να κατέβει στους δρόμους. Να εξεγερθεί απέναντι σε μία κατάσταση που υποθηκεύει το μέλλον του.