Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, πραγματοποίησε σήμερα περιοδεία στο Βόλο. Το πρωί επισκέφθηκε  τα γραφεία της περιφερειακής κίνησης «Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» και περιόδευσε στο κέντρο της πόλης.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο Αλ. Τσίπρας τόνισε:

Βρισκόμαστε σήμερα στο Βόλο στο πλαίσιο των περιοδειών σε όλη τη χώρα για να στηρίξουμε και να παρεμβαίνουμε μαζί με τους υποψήφιους περιφερειάρχες και περιφερειακούς συμβούλους όλων των συνδυασμών της ριζοσπαστικής ανανεωτικής αριστεράς. Έτσι κι εδώ στη Θεσσαλία είχα σήμερα τη χαρά να βρεθώ μαζί με τον Κώστα τον Πουλάκη, υποψήφιο περιφερειάρχη Θεσσαλίας, με το συνδυασμό «Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας», γνωστό  σε εσάς, άλλωστε είναι συντοπίτης σας. Είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε στους δρόμους της πόλης και να συνομιλήσουμε με πολίτες, με καταστηματάρχες, να πιάσουμε τον σφυγμό της αγοράς. Και η εικόνα που έχουμε αποκομίσει είναι παρόμοια μ΄ αυτήν που συναντάμε σε κάθε γωνιά της χώρας, είναι μια εικόνα οργής, θυμού και απαισιοδοξίας. Ο κόσμος είναι θυμωμένος. Πρέπει όμως αυτόν τον θυμό, αυτή την οργή να την μετατρέψει σε ψήφο, σε ψήφο τιμωρίας των δύο μεγάλων κομμάτων, των κομμάτων που, με τις κυβερνήσεις τους, μας έχουν οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού. Και ιδίως σε ψήφο τιμωρίας της κυβερνητικής πολιτικής, των επιλογών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου που μας οδήγησε στο μνημόνιο της υποτέλειας και της ομηρίας.

Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτές  οι εκλογές είναι αλλιώτικες από τις άλλες αυτοδιοικητικές εκλογές, όχι μόνο  γιατί είναι οι πρώτες περιφερειακές εκλογές στη χώρα, οι πρώτες εκλογές δηλαδή σʼ αυτό το νέο θεσμό των περιφερειών. Είναι πρωτόγνωρες κυρίως διότι διεξάγονται σε πρωτόγνωρα δεδομένα για την ελληνική κοινωνία. Η νέα φτώχεια διευρύνεται, η πραγματική ανεργία έχει υπερβεί το 20%. Σχεδόν σε κάθε σπίτι, σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας άνεργος - κι αυτό το νιώθετε ιδιαίτερα εδώ, στην πόλη του Βόλου, όπου η ανεργία είναι ίσως και μεγαλύτερη από άλλες περιοχές της  Ελλάδας. Την ίδια στιγμή, η ύφεση τρέχει με ρυθμούς 4% και ο πληθωρισμός έχει σκαρφαλώσει στο 6%. Μιλάμε για ένα εκρηκτικό μίγμα. Το αντιληφθήκαμε μιλώντας με καταστηματάρχες. Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς μας εξέφρασαν μία  κραυγή αγωνίας για το μέλλον τους και μ΄ αυτό το εκρηκτικό μίγμα είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η δημοσιονομική κρίση, η κρίση χρέους και ελλείμματος που, υποτίθεται, ότι ήταν η αιτία για να οδηγηθούμε στο μνημόνιο.

Το μνημόνιο όχι μόνο δεν θα λύσει την κρίση του χρέους και του ελλείμματος, αλλά θα βυθίσει ακόμα πιο βαθιά την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία σε μια κρίση από την οποία θα είναι πολύ δύσκολο να βγούμε.

Είναι πράγματι αστείο και φθηνά προεκλογικό - διότι πια ο κόσμος έχει αρχίσει και καταλαβαίνει -το να λέει ο κ. Παπανδρέου ότι δεν θα έρθουν νέα μέτρα. Ας πει έστω και μια φορά την αλήθεια. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, πάλι σε προεκλογική περίοδο, έταζε στους Έλληνες πολίτες αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Και ψήφισαν οι Έλληνες πολίτες για να φύγει η κυβέρνηση της δεξιάς και να έρθει μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι θα στήριζε την κοινωνία και μόλις έφυγαν από την κάλπη είδαν ότι η ψήφος τους μετατράπηκε σε ψήφο μιας ιδιότυπης συγκυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του κ., Καρατζαφέρη και της κας Μπακογιάννη, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ.

Σήμερα βρισκόμαστε πάλι σε προεκλογική περίοδο κι ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι δεν θα έρθουν νέα μέτρα. Για άλλη μια φορά λέει ψέματα. Οφείλει να πει την αλήθεια ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες σε ποιον θα στείλουν το λογαριασμό το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου. Και σας το λέω αυτό με βεβαιότητα, διότι, πλέον, τις κατευθύνσεις της οικονομικής πολιτικής τις ορίζει το μνημόνιο, το οποίο μνημόνιο προβλέπει τετελεσμένα σε σχέση με την φορολογική πολιτική, σε σχέση με τα αναγκαία έσοδα που πρέπει να προκύψουν. Και προφανώς δεν προκύπτουν από μια πολιτική που δίνει διαρκώς χαράτσια στους μη έχοντες, στους μη προνομιούχους και φοροαπαλλαγές στους έχοντες και κατέχοντες.

Τα λέω αυτά διότι χθες η κυβέρνηση πανηγύριζε, διότι λέει κατάφερε να μειώσει κατά 30% το έλλειμμα. Μα προφανώς κατάφερε να μειώσει κατά 30% το έλλειμμα αφού έχει κηρύξει μια ιδιότυπη εσωτερική στάση πληρωμών, αφού δεν πληρώνει κανέναν. Αυτή η μικρή μείωση προέκυψε από τις τεράστιες περικοπές και την άτυπη εσωτερική στάση πληρωμών. Αντίθετα, παρά τη ραγδαία αύξηση των φορολογικών συντελεστών, των έμμεσων φόρων που πλήττουν τα χαμηλά εισοδήματα, τα έσοδα μόλις που αυξήθηκαν κατά 3,6%, ενώ στόχος  ήταν το 9%. Την ίδια στιγμή χθες ο κ. Παπανδρέου, σε συνάντησή του με επιχειρηματίες, άνοιξε το παράθυρο και σε νέες φοροαπαλλαγές. Δηλαδή, προσέξτε, έμμεσοι φόροι στους μικροεπαγγελματίες, στους εργαζόμενους, ΦΠΑ εξαιρετικά υψηλός -και όλες οι ενδείξεις λένε ότι μετά τις εκλογές θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο- αλλά  την ίδια στιγμή φοροαπαλλαγές στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Σ΄ αυτή τη χώρα για να γλυτώσει κανείς την κρίση, πρέπει ή να έχει μεγάλα εισοδήματα ή να είναι μεγαλοεπιχειρηματίας, ή να διοικεί τράπεζα. Διότι, ως γνωστόν,  οι τράπεζες, όχι απλά γλυτώνουν την κρίση, αλλά έχουν και πολύ σημαντικά κέρδη, μεσούσης της κρίσης.

Η μία πλευρά λοιπόν της πολιτικής της κυβέρνησης αντικατοπτρίζεται στην αγωνία των μικρομεσαίων επαγγελματιών, των εργαζόμενων που απειλούνται από το φάσμα της ανεργίας που διευρύνεται με τη νέα φτώχεια, που πολλαπλασιάζεται. Πριν από λίγο συνάντησα και εργαζόμενους από μία βιομηχανία, τη βιομηχανία ΚΟΝΤΙ εδώ στη Μαγνησία, στους εργοδότες της οποίας βεβαίως έχει ανοίξει η όρεξη, όπως σε όλους τους εργοδότες, τους μεγαλοεργοδότες, διότι, όταν το πρώτο πράγμα που κάνει μια κυβέρνηση είναι να μειώνει τις αποζημιώσεις των απολύσεων και να απελευθερώνει τα όρια των απολύσεων,  όλοι θέλουν να βγουν αλώβητοι από την κρίση,  μειώνοντας το εργατικό κόστος. Και απειλεί με ανεργία 60 εργαζόμενους από τους 130. Και αυτή δεν είναι μια εικόνα που τη βλέπουμε  μονάχα εδώ. Είναι μια εικόνα που τη συναντάμε παντού. Αυτή η ασυδοσία στον ιδιωτικό τομέα, αυτή η λογική ότι για να βγουν αλώβητοι από την κρίση οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες πρέπει να γεμίσουμε με ανέργους και με νέους φτωχούς είναι μια λογική που δεν μπορούμε να την ανεχτούμε. Υποτιμά την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού. Όπως υποτιμά την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού και το γεγονός ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου επιχειρεί να αντιμετωπίσει την κρίση, υποτίθεται, με ξένες επενδύσεις, ιδιωτικές επενδύσεις που θα έρθουν να μας δώσουν, λέει, δισεκατομμύρια.

Χθες, όμως, πήρε ένα καλό μάθημα ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Παμπούκης. Η υπόθεση του Αστακού ήταν ένα πολύ καλό μάθημα για όσους νομίζουν ότι θα επιβάλουν την ανομία και την ασυδοσία ως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Ήταν ένα πολύ καλό μάθημα για όσους νομίζουν ότι η πράσινη ανάπτυξη είναι μπίζνες και επιβάρυνση στο περιβάλλον.  Και μάλιστα μπίζνες όπου συγγενείς και φίλοι και σύμβουλοι να μπορούν να κερδίζουν. Προφανώς και χρειάζονται επενδύσεις στη χώρα, ιδιαίτερα δημόσιες επενδύσεις, παραγωγικές επενδύσεις, και ιδιωτικές θα λέγαμε, όμως δεν μπορεί σ΄ αυτή τη χώρα να καταστρατηγούμε το Σύνταγμα και τους νόμους προκειμένου κάποιοι να επιβιώνουν πάνω σε ανθρώπινα και περιβαλλοντικά ερείπια.

Τώρα ο κ. Παμπούκης τα βάζει με τους επενδυτές από το Κατάρ, την ίδια στιγμή, όμως, που μας διαβεβαιώνει ότι θα μείνουν στην Ελλάδα. Πρόκειται για παιδαριώδεις αντιφάσεις. Έχουν χάσει τη μπάλα. Οφείλουν εξηγήσεις στον ελληνικό λαό και οφείλουν  να φέρουν στη Βουλή το μνημόνιο με το Κατάρ για να μάθει ο ελληνικός λαός τι ακριβώς έχουν συναποφασίσει και τι είδους επενδύσεις θα είναι αυτές. Διότι είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι, ότι μέσα στην περίοδο της κρίσης κάποιοι θέλουν να αντιμετωπίσουν την κρίση ως ευκαιρία. Τη στιγμή που κλείνουν τα μαγαζιά και μένουν χιλιάδες Έλληνες άνεργοι,  κάποιοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την κρίση ως ευκαιρία να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Θα ήθελα να κλείσω την παρέμβασή μου λέγοντας, στο ίδιο μοτίβο που ξεκίνησα, ότι οι εκλογές αυτές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Η κυβέρνηση έχει πάρει παράταση λίγων ημερών για μια νέα εκτέλεση της κοινωνίας και το μήνυμα, που θα  δοθεί στην κάλπη, είναι πολύ σημαντικό. Όχι μόνο για την αυτοδιοίκηση αλλά και για τις πολιτικές εξελίξεις σημαντικά. Αν δοθεί μήνυμα αντίστασης, αν δοθεί μήνυμα αμφισβήτησης από τα αριστερά αυτής της πολιτικής του μνημονίου, τότε είναι πολύ  δύσκολο να συνεχίσουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Υπ΄ αυτή την έννοια, ο πρωθυπουργός μιλάει για δημοψήφισμα κι έχει ένα δίκιο. Ζητάει για άλλη μια φορά την ψήφο των πολιτών για να συνεχίσουν να ισοπεδώνουν τις κοινωνικές κατακτήσεις. Είμαστε βέβαιοι ότι οι πολίτες δεν θα του κάνουν τη χάρη και είμαστε βέβαιοι ότι θα υποστηρίξουν υποψήφιους και συνδυασμούς που από τα αριστερά, με συνέπεια και αγωνιστικότητα, αμφισβητούν αυτή την πολιτική. Διότι ο κ. Σαμαράς και οι υποψήφιοι της Ν.Δ. είναι συγκυριακά κατά του μνημονίου και κατά αυτής της πολιτικής. Όχι μόνο έχουν ευθύνη που μας έφεραν ως εδώ, αλλά και επί της ουσίας δεν προτείνουν εναλλακτικό δρόμο.

Τέλος, θα ήθελα να σας πω ότι και για την αυτοδιοίκηση έχουν μεγάλη σημασία αυτές οι εκλογές. Διότι ο Καλλικράτης, που είναι Προκρούστης για την αυτοδιοίκηση, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του μνημονίου, προβλέπει ότι για την επόμενη τριετία, για κάθε χρόνο ενάμισι δις λιγότερο στην Τ.Α. Κι αν συνυπολογίσουμε και το 1,5 που χρωστάμε από την προηγούμενη χρονιά από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους στην αυτοδιοίκηση, μιλάμε στο τέλος της τετραετίας για 6 δις λιγότερα στους ΟΤΑ. Την ίδια στιγμή που οι περιφέρειες παίρνουν αρμοδιότητες, δεν υπάρχουν πόροι για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σ΄ αυτές τις αρμοδιότητες.

Άρα λοιπόν χρειαζόμαστε δημάρχους μαχητικούς, διεκδικητικούς, αγωνιστές και περιφερειάρχες που θα έχουν τη δύναμη, τη δυνατότητα να λένε και όχι, να αγωνίζονται, να εμπνέουν τις τοπικές κοινωνίες για να διεκδικούν. Ο μόνος δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι ο δρόμος του αγώνα, της διεκδίκησης, είναι ο δρόμος εκείνος που θα δημιουργεί πολιτικό κόστος στην τρόικα και την κυβέρνηση ώστε να πάρουν πίσω αυτά τα μοχθηρά σχέδια που έχουν ήδη στο συρτάρι τους για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Κι ακριβώς επειδή πιστεύουμε ότι σε όλη την Ευρώπη οι εργαζόμενοι είχαν κοινούς στόχους και κοινές διεκδικήσεις, θα ήθελα να εκφράσω την αλληλεγγύη μας στο γαλλικό λαό που βρίσκεται στους δρόμους και μας δείχνει το δρόμο.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Θα προσπαθήσω να το περιγράψω σχεδόν συνθηματικά. Η δική μας πρόταση εξόδου από την κρίση συνοψίζεται σε τέσσερα άλφα. Αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Ασφάλιση κοινωνική. Αναδιανομή του πλούτου και ανάπτυξη.

Και θα προσπαθήσω να περιγράψω τι εννοώ μ΄ αυτά τα τέσσερα άλφα που σας είπα.

Αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Θα έχουμε στο τέλος της τριετίας ένα χρέος 150% του ΑΕΠ. Υποτίθεται ότι έφτιαξαν το μνημόνιο για να λύσουν το πρόβλημα χρέους. Μπήκαμε στο μνημόνιο με 110% χρέος και θα βγούμε με 150% χρέος. Και οι ίδιοι πλέον -δείτε τη δήλωση του κ. Τόμσεν του ΔΝΤ- παραδέχονται ότι το μνημόνιο δεν θα λύσει το πρόβλημα  του χρέους. Άρα μας είπαν ψέματα. Άρα το δίλημμα που έβαλαν «χρεοκοπία ή μνημόνιο» ήταν ψευδεπίγραφο. Διότι το μνημόνιο μας οδηγεί στη χρεοκοπία.

Συνεπώς με 150% χρέος, δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις κανένα πρόβλημα. Τι πρέπει να γίνει; Πρέπει να υπάρξει μια επιθετική αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Η χώρα μας να διεκδικήσει συμμαχίες με τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, ώστε να απαιτήσει από την ΕΚΤ δανεισμό με άλλους όρους και επιμήκυνση βεβαίως της αποπληρωμής και διαγραφής μέρους του χρέους. Και κυρίως να απαιτήσει  να σταματήσει αυτή η αισχροκέρδεια, να μπορούν δηλαδή οι ιδιωτικές τράπεζες να δανείζονται από την ΕΚΤ με 1% επιτόκιο  και να δανείζουν στην Ελλάδα με 6% επιτόκιο. Να μπορέσει και η Ελλάδα, ενδεχομένως φτιάχνοντας μια κρατική τράπεζα ειδικού σκοπού - όπως έχουν οι Γερμανοί - να μπορεί να δανείζεται με 1% από την ΕΚΤ. Αυτό απαιτεί όμως μια κυβέρνηση, η οποία θα έχει πυγμή, θα έχει αυτοπεποίθηση, δεν θα λέει, περάστε, δεν θα λέει τις κόκκινες γραμμές τις βάζουν οι ισχυροί, δεν θα βγαίνει να λέει ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι την ώρα που πρέπει να διαπραγματευθείς σκληρά στην Ευρώπη. Πώς να αντιμετωπίσουν οι Ευρωπαίοι έναν πρωθυπουργό που βγαίνει και λέει ότι ο λαός μας είναι διεφθαρμένος;

Το ένα λοιπόν είναι αυτό. Κρίσιμο, πολύ κρίσιμο.

Το δεύτερο: Ασφάλιση. Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να μένει απροστάτευτος. Περιόδευσα προχτές στη Λαμία και πήγα στο ΙΚΑ της Λαμίας και στο νοσοκομείο της Λαμίας. Ένας γιατρός σ΄ ολόκληρο το ΙΚΑ. Ένας νοσηλευτής ανά 30 ασθενείς. Φαντάζομαι παρόμοια θα είναι η κατάσταση κι εδώ. Κλείνουν Ιατρικά Κέντρα. Απειλούνται με κλείσιμο νοσοκομεία . Τα ασφαλιστικά ταμεία βουλιάζουν επειδή κάποιοι τα έπαιξαν στο Χρηματιστήριο  και στα δομημένα ομόλογα. Κόβουν τις συντάξεις και πάλι κανείς δεν έχει εξασφαλίσει το μέλλον της ασφάλισης. Άρα λοιπόν μια άλλη πολιτική. 

Αναδιανομή, το κρισιμότερο. Δεν είναι δυνατόν την κρίση να την πληρώνουν μόνον  οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Να κόβουν δυο συντάξεις απ΄ αυτούς που παίρνουν 600 και 700 ?, τις χαμηλότερες συντάξεις  στην Ευρώπη, και από τους μισθωτούς, τους χαμηλόμισθους  και να υπάρχει αυτή τη στιγμή το μεγάλο κεφάλαιο που ζητάει νέες φοροαπαλλαγές και οι τράπεζες που διεκδικούν και παίρνουν 28 δις, 25 δις  και δεν δίνουν δάνεια πουθενά. Υπάρχει πιστωτική ασφυξία στην αγορά.

Αναδιανομή του πλούτου με μια δίκαιη φορολογία. Και όχι με έμμεσους φόρους, αλλά με άμεσους φόρους. Να πληρώσουν αυτοί που έχουν και να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις για να τονωθεί η ενεργός ζήτηση, να μπορέσει να κινηθεί η αγορά.

Και βεβαίως ανάπτυξη. Δεν μπορείς να βγεις από την κρίση χωρίς ανάπτυξη και δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη αν δεν υπάρχουν δημόσιες επενδύσεις. Σε μια περίοδο κρίσης οι ιδιωτικές επενδύσεις θα είναι αεριτζίδικες επενδύσεις, τύπου Αστακού, για να κονομήσουν οι σύμβουλοι και οι κολλητοί. Χρειάζονται στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις.  Να τονωθεί η αγροτική οικονομία, η αγροτική παραγωγή που αυτή τη στιγμή είναι διαλυμένη.

Τούτες τις μέρες που ζούμε και είμαστε ακόμα στην αρχή με το μνημόνιο, διαλύεται η παραγωγική ραχοκοκαλιά της χώρας. Είναι ένα έγκλημα το οποίο πρέπει να σταματήσουμε.

-    Σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους

Οι χώρες δεν χρεοκοπούν όπως χρεοκοπεί μια επιχείρηση που κηρύσσει στάση πληρωμών και κλείνει τα ρολά και απολύει τους εργαζόμενους. Επειδή υπάρχει μια διεθνής εμπειρία και από την Αργεντινή και από άλλες χώρες, εμείς πιστεύουμε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας - και αυτό πρέπει  να το κατανοήσουμε - είναι πρόβλημα της Ευρώπης. Όχι ότι εμείς εξάγουμε πρόβλημα στην Ευρώπη. Το ελληνικό πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα.  Πρόβλημα χρέους και ελλείμματος έχουν οι περισσότερες χώρες του Νότου της Ευρώπης και όχι μόνο. Η Ιρλανδία για παράδειγμα έχει 30% έλλειμμα, δυο φορές μεγαλύτερο από το ελληνικό, και χρέος που είναι στο 100% σχεδόν. Δεν πήγε όμως στο ΔΝΤ η Ιρλανδία. Γιατί; Οι δικοί  μας είχαν τη δυνατότητα και το είπε  και ο κ. Παπακωνσταντίνου στις 25 Γενάρη βγαίνοντας στην αγορά ζητήσανε 3 δις, τους δώσανε 25 και πήραν μόνο τα 8. Οι Ιρλανδοί είχαν την προνοητικότητα να βγουν στην αγορά και να δανειστούν όλα τα χρήματα που χρειαζόντουσαν για το 2010 με χαμηλό επιτόκιο. Είχαν προαποφασίσει να πάνε στο ΔΝΤ. Ήμουν ο μόνος που είχα μιλήσει τότε για το δράκο της χρεοκοπίας σε μια συνέντευξή μου στην Ελευθεροτυπία και έπεσαν όλοι να με φάνε. Είχα μιλήσει για το δράκο της χρεοκοπίας και ήταν δράκος όχι γιατί η χρεοκοπία δεν είναι μια απειλή στην οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε και δεν ισχυρίζομαι ότι δεν έχουμε πρόβλημα, ισχυρίζομαι όμως ότι δημιουργήθηκε ένας μπαμπούλας, ένας δράκος για να τρομοκρατηθεί ο ελληνικός λαός και να δεχθεί αυτά τα μέτρα που δεν έχουν σα στόχο να αποτρέψουν την χρεοκοπία αλλά το αντίστροφο. Μας οδηγούν βαθιά μέσα σʼ αυτήν. Τα μέτρα αυτά έχουν στόχο μια βίαιη αναδιανομή του πλούτου. Να κρατήσουν τα λεφτά τους οι δανειστές, να κρατήσουν τα κέρδη τους οι τράπεζες, να γίνουν οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Αυτό πρέπει να το αντιληφθούμε. Τίποτα απʼ όλα όσα έγιναν δεν έγιναν και δεν γίνονται με στόχο τη σωτηρία της πατρίδας και της ελληνικής οικονομίας.

Από εκεί και πέρα, αν με ρωτάτε μια πρόβλεψη σχετικά με το θέμα της πιθανής χρεοκοπίας, θα σας πω πολύ απλά ότι εάν μείνουμε στο μνημόνιο, η χρεοκοπία δεν θα είναι μια απίθανη προοπτική. Πρέπει  να φύγουμε από το μνημόνιο, να  σταθούμε στα πόδια μας, να διεκδικήσουμε με σθένος αυτά που μας ανήκουν. Και είπε ο κ. Γιούνκερ προχθές ότι το έλλειμμα του Νότου ήταν πλεόνασμα για τον Βορρά και κάποιοι κερδίζουν από τις εξαγωγές τους, κάποιοι κερδίζουν από τα εξοπλιστικά προγράμματα, για τα οποία δίνουμε χρήματα κάτω από το τραπέζι. Άρα αν φύγουμε από το μνημόνιο, τότε θα μπορέσουμε να αποφύγουμε και την χρεοκοπία και να σταθούμε στα πόδια μας ως χώρα, ως κοινωνία και ως οικονομία.

-    Σε περίπτωση που τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών δείξουν νίκη των συνδυασμών της αριστεράς, θα θέσετε θέμα για πρόωρες εκλογές;

Εμείς έχουμε πολύ έγκαιρα πει, σχεδόν από τις 5 Μαΐου που υπήρξε αυτό το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και η ψήφιση του μνημονίου, ότι η κυβέρνηση στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης. Και γιατί το έχουμε πει αυτό; Γιατί είναι μια κυβέρνηση που εξελέγη με άλλο πρόγραμμα, με άλλες υποσχέσεις και εφαρμόζει τελείως αντίθετο πρόγραμμα από αυτό που υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό. Είμαστε βέβαιοι ότι πλέον δεν στερείται μόνο δημοκρατικής νομιμοποίησης, στερείται και ηθικής νομιμοποίησης. Όταν παίρνεις τη σύνταξη από αυτόν που παίρνει 800 ευρώ και κόβεις δυο μισθούς από τον δημόσιο υπάλληλο και τους λες κατάμουτρα μαζί τα φάγαμε, την ίδια ώρα που κάνεις περαίωση ώστε αυτός που κερδίζει 4 και 5 εκατομμύρια να την γλυτώσει με 20 ή 30 χιλιάδες, τότε στερείσαι ηθικής νομιμοποίησης. Και όταν κάνεις επενδύσεις τέτοιου χαρακτήρα, προκειμένου να βολευτούν φίλοι και συγγενείς, στερείσαι και δημοκρατικής νομιμοποίησης και ηθικής νομιμοποίησης.

Εμείς λέμε στους πολίτες ένα απλό πράγμα. Ότι στις 7 Νοέμβρη πρέπει να στείλουν μήνυμα καταψήφισης του μνημονίου. Τώρα το ποιες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις, επιτρέψτε να σας πω ότι δεν είναι ανάγκη να το πούμε εμείς. Οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες από μόνες τους αν η κυβέρνηση δεν κατανοήσει ότι πρέπει να κάνει στροφή 180 μοιρών.

-    Βλέπετε πρόωρες εκλογές σε περίπτωση που χάσει η κυβέρνηση την προσεχή αναμέτρηση;

Θεωρώ ότι έχουμε μπει σʼ ένα πεδίο πολιτικών αναταράξεων. Είμαστε σε μια περίοδο μεγάλης πολιτικής ρευστότητας. Οι ακραίες αλλαγές και ανατροπές στο οικονομικό πεδίο θα φέρουν οξύτατες κοινωνικές αντιδράσεις, άρα και μετατοπίσεις και αλλαγές στο πολιτικό πεδίο. Συνεπώς, σʼ ένα πεδίο ρευστότητας τα πάντα είναι πιθανά.

-    Ποιος είναι ο πήχης που βάζει ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ για την περιφέρεια της Θεσσαλίας;

Για εμάς ο πήχης είναι πρώτα απʼ όλα ποιοτικός. Η μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση των δυνάμεών μας σηματοδοτεί ταυτόχρονα και το ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται πως πρέπει να μετατρέψουν τον θυμό τους σε ψήφο. Είναι προφανές. Όπως είναι προφανές και για κάθε πολιτικό σχηματισμό και εσείς οι δημοσιογράφοι το ξέρετε και αυτή τη σύγκριση θα κάνετε το βράδυ των εκλογών, θα συγκρίνετε τους συνδυασμούς με τα αντίστοιχα εκλογικά ποσοστά που είχαν τα κόμματα πριν από ένα χρόνο στις εκλογές τις βουλευτικές του Οκτώβρη του 2009. Αυτό δεν το λέω για να αποφύγω την ερώτηση, αλλά νομίζω ότι είναι ένας λογικός συνειρμός που είτε σας τον πω είτε όχι, εσείς οι δημοσιογράφοι θα τον κάνετε το βράδυ των εκλογών.

-    Πιστεύετε ότι θα ανεβάσετε το ποσοστό σας σʼ αυτές τις εκλογές δεδομένης και της εσωτερικής διαμάχης που υπήρξε;

Οι εσωκομματικές διαμάχες και οι διασπάσεις παίζουν ρόλο όταν η ίδια η ιστορία και η ζωή τις επιβεβαιώνει ως τέτοιες. Άρα λοιπόν εμείς απαντάμε λέγοντας ότι όλοι κρινόμαστε από τους πολίτες. Και για εμάς, η μέρα της κρίσης είναι η εκλογική αναμέτρηση που πλησιάζει. Όλοι θα μετρηθούμε και όλοι θα κριθούμε. Κυρίως όμως αυτό που έχει σημασία για την κοινωνία είναι αυτές οι εκλογές να είναι μια ευκαιρία που δεν θα χαθεί, προκειμένου  να δοθεί μήνυμα που θα σταματήσει τα νέα μέτρα, που θα είναι σκληρά και επώδυνα για την ελληνική κοινωνία και κυρίως για τους εργαζόμενους.