ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

Η τραγική αποτυχία του Μνημονίου, είναι πια αδιαμφισβήτητη, παρά το γεγονός ότι δεν ομολογείται. Η χώρα οδηγείται βήμα βήμα σε μια τραγωδία, ελεγχόμενη ή μη λίγη σημασία έχει για τον κόσμο που θα βρεθεί στην ανεργία, και η κυβέρνηση αντι να αλλάξει ρότα πανηγυρίζει για τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής. Και την ίδια στιγμή δρομολογούνται, νέα μέτρα, ύψους 25 δις μέχρι το 2015. Δηλαδή ακόμα τρία μνημόνια  σαν αυτό που έχουμε δει μέχρι σήμερα.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν θα πειράξει μισθούς και συντάξεις. Αυτό, όμως, το έχει ισχυριστεί αρκετές φορές μέσα σε λίγους μόνο μήνες και κάθε φορά αποδεικνύεται ότι λέει ωμά ψέματα. 

Αλλά το ερώτημα είναι σε ποιους νομίζει ότι απευθύνεται. Θεωρούν ότι θα βρεθεί έστω και ένας άνθρωπος που θα πιστέψει ότι θα περικοπούν 25 δις και η κοινωνία δεν θα επηρεαστεί; Δεν βλέπει ο κόσμος τι γίνεται γύρω; Το κράτος να κλείνει σχολεία, να εξαγγέλλονται δραστικές περικοπές σε κοινωνικά επιδόματα, μαγαζιά και μικρές επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτα;

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

Σήμερα έγινε γνωστό ότι την στιγμή που η ανεργία καλπάζει, πενήντα  χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Και τα προγράμματα βραχυχρόνιας κοινωνικής απασχόλησης, που θα ήταν γι αυτούς μια ανακούφιση, και θα τους επέτρεπαν να συγκεντρώσουν κάποια παραπάνω ένσημα, παγώνουν. Επειδή δεν υπάρχει φορέας πρόσληψης. Γιατί η κυβέρνηση και η τρόικα έχουν συνυπογράψει, ότι για να απασχοληθεί ένας άνθρωπος σε μια τέτοιου είδους δουλειά, πρέπει να απολυθούν από κάπου αλλού, άλλοι πέντε.  Και έτσι, 280 εκ. ευρώ από κοινοτικούς πόρους πετιούνται, προκειμένου να εδραιωθεί στην Ελλάδα η κοινωνική δυστυχία.

ΓΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Δεν είναι ότι δεν υπολογίζουν τις τεράστιες συνέπειες από την κοινωνική κατεδάφιση. Απλά δεν τους ενδιαφέρει. Δεν δίνουν δεκάρα για την φτώχεια και τη δυστυχία που σκορπάνε τα μέτρα τους στην κοινωνία.  Λογοδοτούν μόνο στο κεφάλαιο, τις τράπεζες και τις αγορές. Και το κεφάλαιο έχει αποφασίσει να διασώσει τον εαυτό του στην Ευρώπη, βάζοντας στην μηχανή του κιμά τον κόσμο της εργασίας και το κοινωνικό κράτος. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι να συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι οι κυβερνώντες τι κάνουν. Είναι να το συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι, οι κοινωνικά αδύναμοι, ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι που βλέπουν την προοπτικής τους στη ζωή να υποθηκεύεται με τον πιο κυνικό τρόπο. Και να το αποτρέψουν.

Εμείς λοιπόν λέμε. Αυτή η πολιτική δεν έχει καμιά λαϊκή νομιμοποίηση. Μπορεί και πρέπει να ανατραπεί. Και απαιτούμε η κυβέρνηση να θέσει το σύμφωνο για το Ευρώ και τα μέτρα που απορρέουν από αυτό στην έγκριση του ελληνικού λαού. Ζητάμε δημοψήφισμα. ΟΙ λαοί της Ευρώπης είναι αντιμέτωποι με την πιο σκληρή και αποφασισμένη επίθεση που έχει εξαπολυθεί εναντίον τους εδώ και δεκαετίες. Και πρέπει να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο το δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι τις τύχες και τη ζωή τους.  Ο βίαιος καταναγκασμός της Ευρώπης και της Ελλάδας σε μια ατελείωτη ύφεση ανοίγει ήδη το ζήτημα της δημοκρατίας. Πρέπει να εκφραστεί η λαϊκή βούληση. Και πρέπει να εκφραστεί ανοιχτά και ελεύθερα, μέσα από δημοψήφισμα, όπως ζητάνε ήδη πολλοί κοινωνικοί φορείς.  Υπάρχουν εναλλακτικοί δρόμοι.