Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» (N. Παπαδημητρίου), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:

• Για την κυβερνητική αποτυχία και το ενδεχόμενο εκλογών

Tα spread  στα ύψη, ο κ. Προβόπουλος διαβλέπει ένταση της ύφεσης και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση σε παραλυσία. Σας ανησυχεί αυτό το σύνθετο μείγμα;

Ήταν αναμενόμενο. Τώρα φαίνεται πια καθαρά ότι αυτή η πολιτική δεν οδηγεί πουθενά. Όχι μόνο δεν «περπατάει» μέσα στην κοινωνία καθώς συσσωρεύει διογκούμενη απογοήτευση και δυσπιστία αλλά φαίνεται καθαρά ότι κι οι αριθμοί δε βγαίνουν, οι προβλέψεις έχουν πέσει έξω. Η ύφεση καλπάζει και η ανεργία έχει «πιάσει ταβάνι» και τα έσοδα δεν «πιάνονται». Την ίδια ώρα η διαφθορά μαζί με την ατιμωρησία «ζουν και βασιλεύουν» γιατί η μια τρέφει την άλλη. Η φοροδιαφυγή είναι μεγαλύτερη απʼ ότι ένα χρόνο πριν, παρά τις περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικό κράτος. Στις πραγματικές κρατικές σπατάλες δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική βελτίωση. Το κράτος σε κρίσιμους τομείς, όπως ο φοροελεγκτικός μηχανισμός είναι στην ίδια τραγική κατάσταση που ήταν στο τέλος της θητείας της ΝΔ. Τo Taxis είναι 15 χρόνια πίσω τεχνολογικά και καταρρέει ακόμα και με την αποδοχή των φορολογικών δηλώσεων.

Το «λάδι στο καντήλι» αυτής της πολιτικής δείχνει να τελειώνει πολύ γρήγορα για την κυβέρνηση. Υπάρχει πρόβλημα συνοχής, αυτοπεποίθησης, αξιοπιστίας στην κυβέρνηση. Από τη μια, βλέπει τον πρώην Πρωθυπουργό να λέει αναδιάρθρωση τώρα. Από την άλλη, βλέπει ένα κορυφαίο Υπουργό, όπως τον κ. Λοβέρδο να εγκαλεί ουσιαστικά τον Πρωθυπουργό  για να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Δηλαδή, σα να παραδέχεται ότι δεν την έλεγαν μέχρι τώρα και να συστήνει επανεκκίνηση. Άρα η κυβέρνηση έχει «κάνει κοιλιά».

 Έχουμε μια λάθος πολιτική που οδηγεί «στην ξέρα» γιατί το μνημόνιο φτιάχτηκε στα μέτρα των δανειστών. Έχουμε μια  κακή εφαρμογή της πολιτικής αυτής από την κυβέρνηση που την  κάνει ακόμα πιο αντι-λαϊκή αφού δεν περιορίζει τη φοροδιαφυγή και τις κρατικές σπατάλες. Το κατεστημένο ξένο και ντόπιο προεξοφλεί δυο πράγματα: 1ον αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά μ΄ αυτήν την πολιτική και 2ον κάποιας μορφής αναδιάρθρωσης του χρέους θα γίνει αρκετά νωρίτερα από τα μέσα του 2013.

Αυτό σημαίνει 1ον επιταχύνση των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα και γιʼ αυτό εμείς πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι για τέτοιες εξελίξεις και 2ον στη Σύνοδο του Ιουνίου δεν θα εξειδικεύσουν τις αποφάσεις του Μαρτίου, αλλά θα κληθούν εκ των πραγμάτων, υπό την πίεση των κερδοσκοπικών επιθέσεων των αγορών εναντίον της ζώνης του ευρώ, να αναζητήσουν μια πιο ουσιαστική ρύθμιση του χρέους. Είναι υπόθεση ζωής του Ευρώ πλέον.

Ο Συν είναι το μοναδικό κόμμα που ζητάει ευθέως εκλογές. Στις δημοσκοπήσεις όμως, μεγαλώνει το κλίμα απαξίωσης και αποστασιοποίησης αλλά δεν καταγράφεται κάτι διαφορετικό. Παρατηρείται πτώση του δικομματισμού αλλά δεν καρπώνεται κανείς την δυσαρέσκεια.

Στις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται ότι επειδή δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα μια πειστική εναλλακτική λύση, η πλειοψηφία των πολιτών δεν είναι καν θετική στο ενδεχόμενο εκλογών. Το αίτημα περι εκλογών δεν αξιολογείται ιδιαίτερα, γιατί στην Ελλάδα με το πρωθυπουργικό σύστημα, εκλογές γίνονται μόνο κι αν το αποφασίσει ο Πρωθυπουργός και όταν αναγκαστεί από τις εξελίξεις. Το πρώτο καθήκον για το Συν αλλά και για το ΣΥΡΙΖΑ είναι να πάρει πρωτοβουλίες και πολιτικές και κινηματικές και κοινοβουλευτικές, έτσι ώστε να διευρυνθεί το μέτωπο της αντίστασης στις επιταχυνόμενες  νεοφιλελεύθερες επιλογές. 2ον  Πρέπει να προβάλλουμε με απλό εύληπτο λόγο τις εναλλακτικές προγραμματικές προτάσεις μας. 3ον Να δουλέψουμε πολύ παραπάνω για να καλύψουμε το κενό εναλλακτικής πρότασης από τα αριστερά.

 Χρειάζεται να διαμορφώσουμε στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ χωρίς καθυστερήσεις έναν πλατύ αντι-νεοφιλελεύθερο πόλο, στον οποίο η δική μας αριστερά να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά να μην περιορίζεται σε εμάς. Μεγαλύτερο από το ΣΥΡΙΖΑ. Γι΄ αυτό και ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναμετρηθούν με τα δικά τους ελλείμματα και παθογένειες όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

• Για τις συνεργασίες στο χώρο της Αριστεράς

Η κ.Παπαρήγα κατηγόρησε χθες το ΣΥΝ ότι νοθεύει τον λαϊκό ριζοσπαστισμό. Η άποψη σας;

Η κ. Παπαρήγα φοβάται μήπως επεκταθεί και στην Ελλάδα το «πορτογαλικό μκρόβιο». Στον Ριζοσπάστη υπάρχουν πολιτικά στελέχη του ΚΚΕ που νουθετούν το Πορτογαλικό ΚΚ, λέγοντας τους ότι έκαναν πολύ κακά που άρχισαν σχέσεις και διάλογο με το μπλόκο της αριστεράς. Η ηγεσία του ΚΚΕ επιμένει στο μονόδρομο της απομόνωσης και  βλέπει πιο αντίπαλη δύναμη στον πολιτικό στίβο, όχι το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά το ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μια γραμμή όχι μόνο αντίθετη στις ανάγκες των καιρών αλλά και κι αντίθετη με τα αισθήματα ενός σημαντικού μέρους της εκλογικής και κοινωνικής  βάσης του ΚΚΕ.

Ο ΣΥΝ πρέπει να συνεχίσει τις ενωτικές πρωτοβουλίες, χωρίς αυταπάτες για το μέγεθος των διαφορών, στο χώρο των ευρύτερων προοδευτικών κι αριστερών δυνάμεων. Προς όλες τις δυνατές κατευθύνσεις και με όπλο τον διάλογο και τις κοινές δράσεις. Όπου εντοπιστούν εκτεταμένες συγκλίσεις θα πρέπει να δοκιμάσουμε και τις εκλογικές συνεργασίες. Ο ΣΥΝ πρέπει να είναι μια δύναμη επιθέσεων φιλίας γύρω από συγκεκριμένες δράσεις και προς τους Οικολόγους και προς τη Δημοκρατική Αριστερά και προς τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ, που πληθαίνουν ολοένα στην Ελλάδα παίρνοντας διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου και δεν είναι μόνο οι διαγραμμένοι βουλευτές, αλλά και στις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς.

 Ειδικά με το ΚΚΕ, οι ενωτικές δράσεις δεν σημαίνουν ιδεολογικό αφοπλισμό. Όταν δεχόμαστε σκληρές συκοφαντίες και πολιτική κριτική πρέπει με επιχειρήματα να απαντούμε, γιατί έτσι μόνο ενισχύουμε τις ενωτικές διεργασίες στην κοινωνία κ την κοινωνική βάση της αριστεράς.