Κατά τη συνάντηση της Τετάρτης 27 Απρίλη, φορέων στο δημαρχείο του Δήμου Βόλβης νομού Θεσσαλονίκης για το ζήτημα της προστασίας των λιμνών Κορώνειας και Βόλβης, η βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ Ευαγγελίας Αμμανατίδου, στην τοποθέτησή της, αναφέρθηκε στις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, που, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες και συστάσεις επιτροπών, απέτυχαν να αποτρέψουν την οικολογική και οικονομική υποβάθμιση της περιοχής.

Οι μέχρι τώρα ανεπαρκείς κινήσεις της πολιτείας από τη μία μεριά δεν αντιμετώπισαν τα γεννεσιουργά αίτια της οικολογικής καταστροφής (μόλυνση της Κορώνειας από απόβλητα και αστικά λήματα), ενώ από την άλλη, μέσω της πρόχειρης και κακοσχεδιασμένης χάραξης τριών γεωγραφικών ζωνών (ΚΥΑ 6919/2004 και 39542/2008) που ουσιαστικά απαγορεύουν κάθε είδους ήπια ανάπτυξη στην περιοχή, οδήγουν τους κατοίκους της περιοχής σε οικονομικό μαρασμό.

Ταυτόχρονα η ψήφιση του νόμου για τη βιοποικιλότητα δημιουργεί νέα προβλήματα στην οικολογική και οικονομική ανάπτυξη της πριοχής αφού έμμεσα απαγορεύει στους μικροϊδιοκτήτες κάθε είδους δραστηριότητα, ενώ παράλληλα αφήνει «παράθυρα ευκαιρίας» για μεγαλοεπενδύσεις με ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον. Επιπρόσθετα, η πρόσφατη απόπειρα της κυβέρνησης να μετατρέψει την τελευταία ΚΥΑ σε προεδρικό διάταγμα (ΠΔ) και όχι ως νομοθετική διάταξη που συζητείται στη βουλή, χωρίς μέχρι στιγμής τουλάχιστον να λάβει υπόψην της τις απόψεις των κατοίκων και φορέων, θα ακυρώσει κάθε θεσμική δυνατότητα αλλαγής των τελικών της αποφάσεων. Η βουλευτής τόνισε επίσης ότι η προχειρότητα με την οποία η πολιτεία αντιμετωπίζει το θέμα Κορώνειας-Βόλβης αποδείχτηκε με την πρόταση για δημιουργία τάφρου που θα ενώνει τις δύο λίμνες με αποτέλεσμα να υπάρχει ορατός κίνδυνος μεταφοράς τοξικών βακτηρίων από τη Κορώνεια στη Βόλβη.

Τέλος, αφού έκανε αναφορά στις ερωτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα στην ελληνική βουλή και το ευρωπαικό κοινοβούλιο, διευκρίνησε ότι η διάσωση του περιβάλλοντος πρέπει να είναι πρωταρχικός σκοπός όλων και επεσήμανε ότι «το θετικό γεγονός από την είσοδο της περιοχής στο πρόγραμμα Natura 2000 κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα από τον κακοσχεδιασμό και την αδιαφορία των ιθυνόντων. Χρειάζεται να υπάρξει μια ορθολογική τροποποίηση των ζωνών προστασίας με δυνατότητα π.χ. οι κάτοικοι να μπορούν να μεταφέρουν δραστηριότητες από τη ζώνη Α στη ζώνη Β και Γ δίνοντας κίνητρα στους αγρότοκτηνοτρόφους όπως εκτάσεις που είναι αδιάθετες του ΥΠΑΑΤ, ώστε να συνεχιστεί η παραγωγική διαδικασία και να μην ερημώσει η ευρύτερη περιοχή. Πάνω απʼ όλα όμως χρειάζεται ένας σοβαρός σχεδιασμός για την ήπια ανάπτυξη της περιοχής με νέες επιστημονικές και εναλλακτικές μεθόδους καλλιέργειας, φιλικές προς το περιβάλλον».