Επειδή οι ενισχύσεις για αποζημιώσεις αγροτών για ζημιές στην παραγωγή λόγω φυσικών καταστροφών χρηματοδοτούνται μόνο από εθνικούς πόρους, και ύστερα από έγκριση της  Κομισιόν, η Ελλάδα αποφεύγει να καταθέτει αίτημα για αποζημιώσεις των πληγέντων αγροτών, ούτε κάνει χρήση του ορίου ενίσχυσης που της επιτρέπουν οι κανονισμοί.

Αυτό προκύπτει από απάντηση της Κομισιόν μετά από ερώτημα του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή που αφορούσε τη μεγάλη καταστροφή από χαλαζόπτωση στις περιοχές της Λαμίας, της Πιερίας και του Έβρου.

Πιο συγκεκριμένα στην ερώτηση του ο Νίκος Χουντής αφού αναφερόταν στις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε η χαλαζόπτωση σε καλλιέργειες των περιοχών της Λαμίας, της Πιερίας και του Έβρου ζητούσε από την Κομισιόν να μάθει αν έχει λάβει πληροφόρηση ή αίτημα από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές για την οικονομική ενίσχυση των αγροτών  και τι μέτρα μπορούν να ληφθούν για την άμεση ανακούφιση  των πληγέντων αγροτών που βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση.

Στην απάντησή του ο αρμόδιος επίτροπος για ζητήματα αγροτικής ανάπτυξης κ. Ciolos  μεταξύ άλλων αναφέρει ότι  η Ε.Ε. συγχρηματοδοτεί μόνο περιπτώσεις αποκατάστασης του πάγιου κεφαλαίου και του παραγωγικού δυναμικού.  Σύμφωνα με τους κανονισμούς ΕΚ 1698/2005 και ΕΚ 1974/2006 χορηγείται οικονομική στήριξη για την αποκατάσταση του γεωργικού παραγωγικού δυναμικού που έχει πληγεί από φυσικές καταστροφές, και είναι επιλέξιμες οι ζημιές που αφορούν αποκλειστικά το κόστος των επενδύσεων και όχι την πιθανή απώλεια εισοδήματος ή την απώλεια της παραγωγής.

 Στη συνέχεια της απάντησης του ο αρμόδιος Επίτροπός  επισημαίνει ότι :

«Εάν η Ελλάδα επιθυμεί να αποζημιώσει τους γεωργούς για απώλειες εισοδήματος που προκλήθηκαν από ζημιές στην παραγωγή, υπάρχει η δυνατότητα χορήγησης εθνικής στήριξης. Προηγουμένως η Ελλάδα οφείλει να προβεί σε κοινοποίηση η οποία πρέπει να εγκριθεί από την Επιτροπή. Η Ελλάδα έχει επίσης τη δυνατότητα να χορηγήσει ενίσχυση που υπάγεται σε απαλλαγή κατά κατηγορία, εάν οι ενισχύσεις προορίζονται για Αγροτικές Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού ΕΚ 1857/2006 της Επιτροπής, ή ενίσχυση ήσσονος σημασίας (που δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση), σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού ΕΚ 1535/2007 της Επιτροπής (7.500 ευρώ) ανά δικαιούχο σε περίοδο τριών οικονομικών ετών, εντός των ορίων ενός εθνικού ανώτατου ποσού, το οποίο προσδιορίζεται στο παράρτημα του κανονισμού για την Ελλάδα, το ανώτατο αυτό όριο ανέρχεται σε 75.382.500 ευρώ. Μέχρι στιγμής, οι ελληνικές αρχές δεν έχουν υποβάλλει στην Επιτροπή σχετικές πληροφορίες ή σχετικό αίτημα».