Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

H υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ αναδεικνύει ανάγλυφα τη διγλωσσία, την υποκρισία εκείνων που είχαν στα χέρια τους το τιμόνι της χώρας στην πιο κρίσιμη μεταπολιτευτική περίοδο. Την ίδια ώρα που επέδραμαν σε μισθούς και συντάξεις, ισχυριζόμενοι ότι δεν έχουν άλλη επιλογή, την ίδια ώρα που ζητούσαν επιτακτικά και έπαιρναν ευχαρίστως την ψήφο των Βουλευτών για αδυσώπητες φορολογικές ρυθμίσεις, τις οποίες εμφάνιζαν ως μονόδρομο, την ίδια ώρα κρατούσαν καλά κρυμμένο στην προνομιακή και ιδιωτική τους πρόσβαση και κατοχή, στην ιδιωτική τους γνώση αυτό το αρχείο. Το διακινούσαν χέρι με χέρι, άτυπα και μυστικά, «στο μιλητό», χωρίς να το καταγράφουν, χωρίς να το πρωτοκολλούν, χωρίς να ομολογούν την ύπαρξή του, χωρίς να πραγματοποιούν την παραμικρή επίσημη ενημέρωση στις αρμόδιες αρχές, αποκρύπτοντάς το επιμελώς από το Κράτος, από το Κοινοβούλιο και τους Βουλευτές που ρωτούσαν.

Εννοώ τους Βουλευτές όλων των Κομμάτων, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Διότι υπάρχουν ανάμεσά σας Βουλευτές που έκαναν ερωτήσεις και εισέπραξαν ψευδείς απαντήσεις.

Και σήμερα κρίνεται αν γιʼ αυτές τις ψευδείς απαντήσεις πρέπει να ελεγχθούν ή δεν πρέπει να ελεγχθούν τα πρόσωπα που προτείνονται, οι δύο πρώην Υπουργοί Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Βενιζέλος.

Απέκρυψαν όχι μόνο από το Κράτος, όχι μόνο από το Κοινοβούλιο, όχι μόνο από τις αρμόδιες αρχές, αλλά και από τον ελληνικό λαό ότι υπήρχε στην κατοχή τους αυτό το αρχείο-εργαλείο για την εισροή χρημάτων, κονδυλίων, πολύ σημαντικών ποσών στο δημόσιο ταμείο.

Το κράτος ζημιώθηκε.

Το δημόσιο συμφέρον υπονομεύθηκε.

Η λαϊκή εντολή προδόθηκε για άλλη μία φορά.

Το έγκλημα είναι καταγεγραμμένο και στοιχειοθετημένο.

Έχει θύματα το Ελληνικό Δημόσιο και τους Έλληνες πολίτες, τους φορολογούμενους πολίτες. Έχει έννομες συνέπειες και ζημία ίση με τους διαφυγόντες φόρους και με τα προϊόντα εγκλήματος που δεν δημεύθηκαν και δεν κατασχέθηκαν.

Δεν έχει θύτες;

Δεν έχει υπεύθυνους;

Είναι ένα ακόμα ορφανό σκάνδαλο, για το οποίο κανείς δεν αναλαμβάνει ούτε καν την πολιτική ευθύνη, αλλά ούτε και τις συνέπειες του νόμου; Είναι ένα ακόμα σκάνδαλο, για το οποίο το Ελληνικό Κοινοβούλιο δεν θα ζητήσει λογοδοσία στο όνομα του ελληνικού λαού;

Εκείνο που πρωτίστως κρίνεται σήμερα, κύριοι συνάδελφοι, είναι η ακεραιότητα, η αξιοπιστία, η υπευθυνότητα, η ειλικρίνεια, αλλά και ο πατριωτισμός του καθενός από εμάς. Και μιλώντας για πατριωτισμό, σας υπενθυμίζω αυτά που έλεγαν τα υπό έρευνα πρόσωπα, ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Βενιζέλος, ότι δηλαδή η εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων είναι το «νέο πατριωτικό καθήκον». Αυτό έλεγαν απʼ αυτό εδώ το βήμα. Και την ίδια στιγμή, φρόντιζαν να μην εκπληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις καταθέτες που βρίσκονται στη λίστα αυτή, καταθέτες που δεν είναι τυχαίοι, αλλά μοιραίοι, καταθέτες που δεν είναι άγνωστοι, αλλά «γνωστοί άγνωστοι», καταθέτες συνδεδεμένοι πολλαπλώς με πρόσωπα, κόμματα, οικονομικά και άλλα συμφέροντα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Βουλή έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να ερευνήσει τις ποινικές ευθύνες μελών της Κυβέρνησης. Αν δεν το κάνει η Βουλή, τα χέρια της Δικαιοσύνης είναι δεμένα. Το πώς θα ψηφίσετε, λοιπόν, δεν είναι μόνο δικαίωμα, αλλά και καθήκον. Στη χώρα μας ισχύει η αρχή της νομιμότητας, όχι η αρχή της σκοπιμότητας που κάποιοι υπηρετούν και προσπαθούν να επιβάλουν ως πάγια πρακτική στο δημόσιο βίο.

Εκεί όπου υπάρχουν ενδείξεις, υποχρεωτικά γίνεται έρευνα. Η παρεμπόδιση της έρευνας είναι αυτοτελής πράξη υπόθαλψης και ως τέτοια θα μείνει στην Ιστορία μετά τη σημερινή ψηφοφορία. Κανείς δεν δικαιούται να εμφανίζεται ως ανίδεος, ανήξερος και αφελής, γιατί είναι πλούσια και διδακτική η εμπειρία εφαρμογής των νόμων περί ευθύνης Υπουργών, νόμων των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας που εξασφαλίζουν σκανδαλωδώς διακριτική μεταχείριση των μελών των κυβερνήσεων που διαπράττουν αξιόποινες πράξεις. Και αυτό το προνομιακό πλαίσιο εξηγεί την ασυδοσία και το αίσθημα ατιμωρησίας με το οποίο αποδεδειγμένα έδρασαν διαχρονικά κυβερνητικά πρόσωπα προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία.

Σήμερα αποτάσσεσθε τους πρώην Υπουργούς και τα πρώην μέλη των κομμάτων σας που έχουν εκτεθεί ως ενεχόμενα σε αξιόποινη και επιζήμια για το δημόσιο συμφέρον συμπεριφορά. Η υπόθεση της Siemens είναι μια πάρα πολύ χαρακτηριστική και ζώσα ποινική υπόθεση. Όταν, όμως, τα ίδια πρόσωπα ασκούσαν εξουσία, εσείς χειροκροτούσατε όρθιοι. Τους υπερασπιζόσασταν. Και πριν από λίγο, σας διάβασε ο Δημήτρης Παπαδημούλης τι έλεγε ο κ. Βενιζέλος για τον κ. Τσοχατζόπουλο και τον κ. Παπαντωνίου. Τους ζητούσε «συγγνώμη» που ταλαιπωρήθηκαν από την κοινοβουλευτική διαδικασία ελέγχου. Με τον ίδιο τρόπο, ζήτησε «συγγνώμη» ο Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας από τον κ. Παπακωνσταντίνου, για τον οποίο έλεγε τον Οκτώβριο ότι δικαιούται να αισθάνεται και να εμφανίζεται «θιγμένος». Όταν τα ίδια πρόσωπα έπρεπε να κριθούν από τις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, αλλά και από τη Δικαιοσύνη, εσείς τα προστατεύσατε με καταγέλαστα σήμερα επιχειρήματα και πορίσματα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

η αρμοδιότητα και η υποχρέωση της Βουλής είναι δεσμία. Από 31 Οκτωβρίου του 2012, πριν ακόμη προκύψει το οποιοδήποτε ζήτημα παραποίησης, πλαστογραφίας ή αλλοίωσης, οι οικονομικοί εισαγγελείς που ερευνούσαν την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, μετά από επίμονα ερωτήματα και διαβήματα του ΣΥΡΙΖΑ και των Βουλευτών του, έχουν διαβιβάσει τη δικογραφία στη Βουλή. Και την έχουν διαβιβάσει για έλεγχο ποινικών ευθυνών μελών της Κυβέρνησης, σε σχέση με τη διαχείριση των εγγράφων και των αρχείων της λίστας Λαγκάρντ.

Η δικογραφία αυτή περιλαμβάνει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία και θα αναφερθώ διʼ ολίγον σʼ αυτά. Περιλαμβάνει μια αναφορά του κ. Αθανασίου, υπαλλήλου του Υπουργείου Οικονομικών, Προϊσταμένου του Α΄ Τμήματος Διεύθυνσης Ελέγχου, το οποίο ήταν το αρμόδιο Τμήμα για τη φορολόγηση μεγάλου πλούτου. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, λέει τα εξής: «Ρωτούσαμε για τη λίστα Λαγκάρντ -την ξέραμε ως «λίστα Φαλτσιάνι»- ρωτούσαμε και τη ζητούσαμε από τον Οκτώβριο του 2010 και εισπράτταμε προσχηματικές απαντήσεις όχι μόνο από τον κ. Καπελέρη, όχι μόνο από την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά ακόμα και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο οποίο αποταθήκαμε».

Και θα σας πω τι λέει ο ίδιος υπάλληλος, ο οποίος απευθύνθηκε τον Απρίλιο του 2012 στον τότε Υπουργό Οικονομικών κ. Σαχινίδη, μιλώντας για τη λίστα «Φαλτσιάνι». Και θυμίζω ότι ο κ. Σαχινίδης, που υπογράφει σήμερα την κοινή πρόταση των κομμάτων της Συγκυβέρνησης, είπε ότι ιδέα δεν είχε ούτε αυτός για τη λίστα  Λαγκάρντ.

Αυτός ο υπάλληλος, λοιπόν, λέει ότι ζημιώθηκε το δημόσιο συμφέρον, δεν εισπράχθηκαν φόροι και ότι δεν περιελήφθησαν τα πρόσωπα που περιέχονται στη λίστα Λαγκάρντ στο επιχειρησιακό σχέδιο ελέγχου και φορολόγησης μεγάλου πλούτου. Αυτά τα λένε οι αρμόδιοι υπάλληλοι, οι οποίοι επίσης καταθέτουν καταγγελίες ότι υπήρχε ιδιωτική γνώση της Πανελλήνιας Ένωσης Φοροτεχνών Επιστημόνων που προειδοποιούσε ελεγχόμενους ότι θα ελεγχθούν. Αυτά επί Κυβερνήσεως Παπανδρέου, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. Τα ίδια, όμως, επανελήφθησαν επί της Κυβερνήσεως Παπαδήμου και επί υπουργίας του κ. Βενιζέλου.

Εμείς αυτό που λέμε και αυτό που προκύπτει είναι ότι τα υπό έλεγχο πρόσωπα αποδείχθηκαν ικανά για όλα.

Οι υπό έλεγχο σήμερα εμφανίζονται ως ανίκανοι και θέλουν να πιστέψουμε ότι κατά τύχη, κατά λάθος και από παρεξήγηση δεν αξιοποιήθηκε αυτό το αρχείο. Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για πρόσωπα επικίνδυνα για το δημόσιο συμφέρον. Και στις δύο περιπτώσεις πρέπει να ελεγχθούν.

Και εν τη ρύμη του λόγου του ο κ. Βορίδης συνομολόγησε αυτό που εξ αρχής λέμε, ότι προσπαθούν να πολιτικοποιήσουν μία ποινική διάσταση της υπόθεσης αυτής. Εμείς ζητούμε να ελεγχθούν και ο κ. Παπακωνσταντίνου και ο κ. Βενιζέλος για υπεξαγωγή εγγράφου, για απιστία περί την υπηρεσία και παράβαση καθήκοντος. Και ζητούμε, κυρίως, εκ μέρους του ελληνικού λαού να απαντηθούν κάποια βασικά ερωτήματα που έχει ο κάθε πολίτης και που ο καθένας σας ως Βουλευτής υποχρεούται να υποβάλει και να ζητεί να απαντηθούν και υποχρεούται να ζητεί να διερευνηθούν:

Γιατί η χώρα μας είναι η μόνη που δεν έχει εισπράξει σήμερα ούτε ένα ευρώ από τη λίστα αυτή, από την οποία άλλες χώρες της Ευρώπης εισέπραξαν εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια ευρώ σε φόρους;

Γιατί ενώ κινητοποιήθηκαν η ΕΥΠ, το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών σε επίπεδο Υπουργού και Γενικού Γραμματέως δυο φορές, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, η ελληνική Πρεσβεία, για την απόκτηση του αρχείου αυτού αλλά και το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, το αρχείο αυτό χάνεται στις χαραμάδες του συστήματος και καταχωνιάζεται στα συρτάρια και στις τσέπες των δυο Υπουργών Οικονομικών και των επικεφαλής του ΣΔΟΕ;

Γιατί ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν κατέγραψε πουθενά αυτό το αρχείο;

Γιατί αποκρύπτει μέχρι σήμερα τον πρωτότυπο υλικό φορέα και το διαβιβαστικό έγγραφο;

Γιατί δεν αποκάλυψε σε ποιο πρόσωπο παρέδωσε, υποτίθεται, το πρωτότυπο και γιατί;

Γιατί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας κάποιοι δεν ήθελαν να απαντήσει πού βρίσκεται σήμερα το πρωτότυπο cd, σε ποιον το έδωσε;

 Γιατί έδωσε στον κ. Καπελέρη εντολές ιδιωτικής έρευνας επί προσώπων και γιατί δεν αξιοποίησε τα αποτελέσματα που αποδείκνυαν φοροδιαφυγή;

Γιατί τα κόμματα της συγκυβέρνησης καταθέτουν σήμερα πρόταση μόνο για την παραποίηση του αρχείου εν σχέσει με τρία μόνο ονόματα και όχι σε σχέση με τη μη αξιοποίηση του αρχείου και με τη ζημιά που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο για 2.062 ονόματα;

Γιατί ο κ. Βενιζέλος παρέλαβε χέρι με χέρι αυτό το αρχείο και γιατί δέχθηκε να το κρατήσει εάν το θεωρούσε παράνομο;

Γιατί δεν ήλεγξε τον κ. Διώτη;

Γιατί δεν μίλησε μαζί του αλλά έκαναν μεταξύ τους συνεννοήσεις «στο περίπου» σύμφωνα με τις εκδοχές τους;

Γιατί δεν μιλά κανείς με κανέναν; Κανείς δεν έχει μιλήσει! Ο κ. Βενιζέλος με τον κ. Παπακωνσταντίνου δεν έχει μιλήσει ποτέ, υποτίθεται, γιʼ αυτό το αρχείο.

Γιατί δεν επανέρχονται;

Γιατί δεν ελέγχουν;

Γιατί δεν διευκρινίζουν;

Γιατί ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Παπακωνσταντίνου απαντούν ψευδώς στη Βουλή ότι δεν υπάρχει αυτό το αρχείο;

Γιατί ο κ. Βενιζέλος και κ. Παπακωνσταντίνου απαντούν ψευδώς και στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας πριν από τρεις μήνες;

Γιατί σήμερα διεκδικεί την πολιτική κάλυψη ο κ. Βενιζέλος για μια συμπεριφορά αξιόποινη για την οποία και ο τελευταίος υπάλληλος θα είχε αποπεμφθεί προ πολλού;

Γιατί πήρε μαζί του το αρχείο φεύγοντας από το Υπουργείο Οικονομικών; Γιατί δεν το παρέδωσε στο διάδοχό του;

Γιατί δεν ενημέρωσε κανέναν;

Γιατί έκανε δυο φορές εκλογές ηγούμενος του ΠΑΣΟΚ χωρίς να πει λέξη για την κατοχή αυτού του αρχείου και γιατί αποστέρησε και ο ίδιος και ο κ. Παπακωνσταντίνου από το κράτος τα έσοδα από το αρχείο αυτό;

Γιατί διεκδικεί και ο ίδιος και ο κ. Παπακωνσταντίνου να μην απαντούν ούτε σε ερωτήσεις γιʼ αυτό το θέμα;

Γιατί δεν πρέπει να μάθει ο ελληνικός λαός ποια είναι ένα προς ένα τα 2.062 πρόσωπα που βρίσκονται στη λίστα Λαγκάρντ, με ποιους συνδέονται;

Γιατί το ελληνικό δημόσιο σήμερα αντί να ζητά εξηγήσεις από την HSBC, την πληρώνει στο πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων ως ειδικό σύμβουλο αποκρατικοποίησης του ΤΑΙΠΕΔ;

Γιατί δεν έχουμε μάθει τι έγινε στο Νταβός της Ελβετίας, ενώ το ελληνικό δημόσιο έχει στην κατοχή του αυτή τη λίστα;

Γιατί θα πρέπει και αυτή η υπόθεση να προστεθεί στη μακρά λίστα των υποθέσεων στις οποίες οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας εξασφάλισαν συγκάλυψη, συμμετείχαν σε αυτό που λέει ο λαός μας «κουκούλωμα»;

Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι ερωτήματα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ερωτήματα που θέτει ο ελληνικός λαός.

Το ότι προκύπτουν αναπόδραστα επιβάλλει να αποφασίσει η Βουλή τη συγκρότηση Προκαταρκτικής Επιτροπής για να ελέγξει όλες τις περιστάσεις συμπεριφοράς και του κυρίου Παπακωνσταντίνου και του κυρίου Βενιζέλου. Αν δεν το πράξετε, αν ψηφίσετε διαφορετικά, τότε τα ερωτήματα είναι δύο και θα σας τα θέσει και πάλι ο ελληνικός λαός:

1) Γιατί δεν θέλετε να απαντηθούν όλα αυτά τα ερωτήματα και να ερευνηθούν όλα αυτά τα ζητήματα;

2) Γιατί είστε διατεθειμένοι να προσθέσετε επάξια εαυτούς σε μία ακόμα λίστα, στη λίστα εκείνων που με οδηγό τη σκοπιμότητα και όχι τη νομιμότητα συγκάλυψαν διαχρονικά εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού και του δημοσίου συμφέροντος;

Ελπίζω να είστε έτοιμοι να απαντήσετε.