http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-21454735

• Δεν είναι ακριβώς μυστική αυτή η στρατηγική. Νομίζω ότι πλέον είναι φανερό ότι η κυβέρνηση που έχουμε είναι η πιο δεξιά και πιο ακραία κυβέρνηση που είχε γνωρίσει ο τόπος από τη μεταπολίτευση και μετά. Κυρίως είναι φανερό ότι ο κ. Σαμαράς επιδιώκει να θέσει μια ατζέντα που οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση, που έχει σαν στόχο να δημιουργήσει την αίσθηση του φόβου στην ελληνική κοινωνία, ώστε μ΄ αυτό τον τρόπο να πετύχει δυο πράγματα. Πρώτον, ο κόσμος να μην σκέφτεται την οικονομία, να φοβάται και να σκέφτεται την ασφάλειά του, τους κινδύνους που μπορεί να έχει από τους μετανάστες ή από τις διαδηλώσεις. Και δεύτερο, να προσπαθήσει με αυτό τον τρόπο να συσπειρώσει το πιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας, διαμορφώνοντας μια σταθερή  βάση για τη δική του εκλογική επιρροή.
  Όμως αυτή η στρατηγική, πιστεύω, ότι είναι μια επικίνδυνη στρατηγική για την ίδια τη δημοκρατία.

• Δεν θα συμφωνήσω μαζί σας. Πριν από λίγες μέρες στην Ελλάδα είχαμε ένα νεκρό. Ήταν Πακιστανός, δεν ήταν Έλληνας, αλλά ήταν άνθρωπος. Σκοτώθηκε από συμμορίες της Χρυσής Αυγής.  Πριν από λίγους μήνες ένας άλλος νεκρός, επίσης, Έλληνας, πέθανε γιατί εξερράγησαν εμπρηστικοί μηχανισμοί που είχε στο σπίτι του κι αυτός ήταν μέλος της Χρυσής Αυγής.
  Στην Ελλάδα το πρόβλημα αυτή τη στιγμή, το μεγάλο πρόβλημα είναι η βία που έρχεται από την ακραία δεξιά.
  Δεν θα ήθελα βέβαια να παραγνωρίσω το γεγονός ότι μπορεί να υπάρχουν μικροί πια πυρήνες στον αναρχικό χώρο, ο οποίος όμως το τελευταίο διάστημα μπορώ να πω ότι πολιτικά είναι ηττημένος. Και αυτή η προσπάθεια της κυβέρνησης να υποδαυλίσει την ένταση είναι μια προσπάθεια που εγκυμονεί κινδύνους γιατί είναι σαν σκαλίζεις μια φωτιά που έχει σβήσει και μ΄ αυτό τον τρόπο είναι σαν να προσπαθείς να την ανάψεις.
  Σε κάθε περίπτωση, εμείς αυτό που λέμε είναι ότι η στρατηγική της έντασης και της αντιπαράθεσης, αυτή η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων είναι επικίνδυνη για την ίδια τη δημοκρατία και πρέπει να σταματήσουμε εδώ κάθε προσπάθεια να ανάψουμε μια φωτιά που δεν υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.

• Πιστεύω ότι η δημοκρατία στην Ελλάδα έχει συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια του μνημονίου. Γιατί αυτή η πολιτική που ασκείται είναι βάρβαρη και δεν θα μπορούσε να βρει συναίνεση από μεγάλες μερίδες του πληθυσμού. Δεν μπορεί να υπάρξει  κανένα κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην εξουσία και στο λαό που να προκαθορίζει ότι ο λαός θα πρέπει υποστεί μια μείωση εισοδήματος 30-40%. Δεν μπορεί να υπάρξει κανένα κοινωνικό συμβόλαιο που να βρει δηλαδή συναίνεση σε μια πολιτική που να φορολογεί τους φτωχούς και να αφήνει ανεξέλεγκτους τους πλούσιους να βγάζουν τον πλούτο τους στις τράπεζες του εξωτερικού.
  Άρα ο μόνος τρόπος για να επιβληθεί αυτή η πολιτική στην Ελλάδα είναι η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Δείτε τι γίνεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Αποφασίζουμε με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Είναι μια διάταξη του Συντάγματος που επιτρέπει σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης να αποφασίζονται νόμοι χωρίς την ψήφο των βουλευτών. Και εδώ γίνεται συνέχεια αυτό. Και δεν είναι μονάχα στη Βουλή. Δείτε τον τρόπο με τον οποίον η κυβέρνηση επιχειρεί να επαναφέρει πρακτικές ξεχασμένες από την περίοδο της δικτατορίας, όπως η απαγόρευση της απεργίας.
  Όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι έξω από το πλαίσιο του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού.

• Θα εφαρμόσουμε το νόμο. Θα είμαστε άτεγκτοι στην εφαρμογή του νόμου και θα έχουμε μηδενική ανοχή απέναντι στη Χρυσή Αυγή που είναι μια συμμορία, η οποία δρα με παραβατικότητα. Όταν κάποιοι σκοτώνουν συμπολίτες μας, ανεξάρτητα από το αν έχουν το ίδιο χρώμα με εμάς ή διαφορετικό χρώμα, αυτό είναι μια παράνομη πράξη και πρέπει να συλλαμβάνονται. Θα είμαστε άτεγκτοι απέναντι σ΄ αυτό. Όπως επίσης και θα εξαρθρώσουμε τους θύλακες της Χρυσής Αυγής μέσα στον κρατικό μηχανισμό. Δεν θα ανεχθούμε παραβατικότητα από κανέναν και από καμία ομάδα. Και απέναντι στις ομάδες εκείνες που χρησιμοποιούν τη βία και μπορεί να ισχυρίζονται ότι ανήκουν στον αναρχικό χώρο, που εγώ δεν το πιστεύω αυτό,  γιατί θεωρώ ότι η άσκηση βίας είναι η πιο εξουσιαστική πράξη που μπορεί να κάνει κανείς, δεν μπορεί να συμβαδίζει με έναν αντεξουσιαστή να ασκεί βία. Κι αυτοί θα υποστούν τις συνέπειες του νόμου.
  Πιστεύω όμως ότι η ελληνική κοινωνία πρέπει να ξεφύγει απ΄ αυτή την κλιμάκωση της έντασης. Εμείς ερχόμαστε για να ενώσουμε τον ελληνικό λαό, όχι να τον διχάσουμε. Να τον ενώσουμε προκειμένου να ξεπεράσει μια τρομακτική κρίση που βιώνει τα τελευταία τρία χρόνια.
  Αυτό που περνάμε στην Ελλάδα είναι σαν να είμαστε μετά από πόλεμο, είναι μια κατεστραμμένη χώρα όπως οι χώρες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ  είμαστε σε περίοδο ειρήνης. Και  για να το ξεπεράσουμε αυτό και να σταθούμε στα πόδια μας χρειάζεται ενότητα, χρειάζεται ευημερία, χρειάζεται κοινωνική ειρήνη και προοπτική σε ένα όραμα με στόχους ανάκαμψης.

• Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή η Ευρώπη τίθεται σε κίνδυνο εξ αιτίας των αποτυχημένων επιλογών και της αποτυχίας του ελληνικού προγράμματος.  Επιδιώκουμε και διεκδικούμε μια πανευρωπαϊκή λύση σε ένα πανευρωπαϊκό, ενδεχομένως και παγκόσμιο πρόβλημα. Γιατί η επέκταση της ύφεσης από την Ελλάδα στον ευρωπαϊκό Νότο δημιουργεί συνθήκες αστάθειας  στην Ευρώπη αλλά  και στην παγκόσμια οικονομία.
  Λέμε λοιπόν κάτι πολύ απλό Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι στην Ευρώπη ότι δεν γίνεται να συνεχίζουμε την εφαρμογή του λάθους. Πρέπει να αναθεωρήσουμε τώρα το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Πρέπει τώρα να αντικαταστήσουμε το μνημόνιο που οδηγεί σε ύφεση και η ύφεση οδηγεί σε έλλειμμα δημοσίων εσόδων και το έλλειμμα δημοσίων εσόδων οδηγεί σε δημοσιονομικά κενά και τα δημοσιονομικά κενά ξανά σε νέα μέτρα λιτότητας που κι αυτά με τη σειρά τους προκαλούν ύφεσης. Δηλαδή πρέπει να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο και να τοποθετήσουμε στη θέση αυτού του προγράμματος, που έχει αποδειχθεί ότι ήταν αναποτελεσματικό, ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας και ανάπτυξης.
  Η μεγάλη ύφεση, η μεγάλη κρίση του 1929 θα έπρεπε να μας είχε διδάξει ότι ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσεις αυτή την κρίση είναι να επενδύσεις στην ανάπτυξη. Ο μόνος τρόπος για να βγεις από την κρίση της ύφεσης και του χρέους είναι να επενδύσεις στην ανάπτυξη.

• Ψάχνουμε λοιπόν μια κοινή ευρωπαϊκή λύση, με διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με μορατόριουμ στην αποπληρωμή, όπως πολύ σωστά είπατε. Ρωτάτε βεβαίως ότι αν αυτή τη λύση  δεν την δώσουν οι εταίροι…. Κοιτάχτε, ο Κέυνς είχε πει κάτι σοφό πολλά χρόνια πριν. Ότι αν κάποιος χρωστάει πέντε χιλιάδες ευρώ σε μια τράπεζα είναι πρόβλημα δικό του, εάν όμως  χρωστά 50 εκατομμύρια το πρόβλημα είναι και της τράπεζας.
  Το πρόβλημα δεν είναι μονάχα στην Ελλάδας. Βεβαίως η Ελλάδα έχει διαρθρωτικά προβλήματα που πρέπει να αλλάξουν. Το πρόβλημα το έχουν και οι πιστωτές μας. Γιατί η Ελλάδα είναι συστημικό πρόβλημα για την ευρωζώνη. Η ευρωζώνη είναι σαν μια αλυσίδα με 17 κρίκους που αν ένας κρίκος καταστραφεί, θα διαλυθεί και η αλυσίδα. Άρα λοιπόν γνωρίζοντας ότι βρισκόμαστε συνολικά σε όλη την Ευρώπη σε μια δύσκολη κατάσταση, μια κυβέρνηση με την ψήφο του λαού και τη στήριξη του λαού μπορεί  να διαπραγματευτεί και να πετύχει μια αμοιβαίως επωφελή λύση τόσο για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό όσο όμως και για όλη την Ευρώπη.

• Όταν έχουμε καταφέρει να πάρουμε από το 4% το 27%  δεν ισχύει ότι δεν μας εμπιστεύονται οι πολίτες. Ίσα-ίσα ζούμε μια τρομακτική κατάκτηση, πρωτοφανή στα ελληνικά δεδομένα, ένα κόμμα του 4% να εκτοξευτεί στο 27%. Άρα δεν χάσαμε εμείς τις εκλογές. Οι αντίπαλοί μας τις έχασαν. Τα τρία κόμματα που τώρα στηρίζουν την κυβέρνηση πριν από τις εκλογές είχαν αθροιστικά 75% και τώρα ίσα-ίσα καταφέρνουν να φτιάξουν έναν κυβερνητικό συνασπισμό που δεν ξεπερνάει το 45% αθροιστικά σε ψήφους. Εμείς καταφέραμε να πάμε από το 4% στο 27%. Χάσαμε για λίγο την πρωτιά και την κυβέρνηση, κυρίως γιατί οι αντίπαλοί μας, πολύ σωστά είπατε, στηρίχτηκαν στο φόβο της μεσαίας τάξης.
  
  Όμως, κοιτάξτε, ο φόβος αυτός διαψεύδεται και αντιστρέφεται. Γιατί δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που παίρνει τις καταθέσεις της μεσαίας τάξης από τις τράπεζες. Είναι η κυβέρνηση του μνημονίου και η πολιτική της που τις εξανεμίζει. Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που απειλεί τη μικρή ιδιοκτησία. Είναι η κυβέρνηση του μνημονίου και ο νόμος, τα χαράτσια στα ακίνητα που μετατρέπουν τους μικροϊδιοκτήτες σε ενοικιαστές στα ίδια τους τα σπίτια. Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που προκαλεί οικονομική αστάθεια. Την οικονομική αστάθεια την προκαλούν τα μέτρα λιτότητας που οδηγούν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση τώρα τον Ιανουάριο που είχαμε 9% αστοχία στα δημοσιονομικά έσοδα, η οποία θα προκαλέσει συνολικό δημοσιονομικό κενό και ανάγκη για νέα μέτρα που θα είναι το τέταρτο συνεχόμενο μνημόνιο μέχρι την άνοιξη του 2013.
  Άρα λοιπόν πιστεύω ότι το βασικό μειονέκτημα της κυβέρνησης είναι ότι επένδυσε στο φόβο, τον οποίον τώρα τον στρέφει εναντίον της. Γιατί ο πολίτης πλέον συνειδητοποιεί ότι το μόνο που έχει πια να φοβηθεί είναι το φόβο.

• Νομίζω ότι αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο μας πλεονέκτημα. Μπορούμε να είμαστε την ίδια στιγμή η αξιωματική αντιπολίτευση και αύριο η κυβέρνηση που θα βρισκόμαστε μέσα στα θεσμικά πλαίσια και στα φόρουμ τα παγκόσμια, διεκδικώντας για την Ελλάδα, για τον ελληνικό λαό και την ίδια στιγμή να είμαστε και στους δρόμους, να διεκδικούμε, να αγωνιζόμαστε, να κινητοποιούμε τις μάζες. Αυτό είναι ίσως που δεν μπορούν να χωνέψουν οι δυνάμεις της εξουσίας στην Ελλάδα.  Κι όταν λέω δυνάμεις εξουσίας στην Ελλάδα δεν εννοώ μόνο την πολιτική εξουσία. Εννοώ την πολιτική, την οικονομική και τη μιντιακή εξουσία. Γιατί στην Ελλάδα υπάρχει μια ολιγαρχία που κυβερνά. Είναι η ολιγαρχία των μίντια και των πλουτοκρατών Αυτοί  που με τη βοήθεια των ελλήνων πολιτικών έχουν μεταφέρει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και δεν πληρώνουν φόρους, όπως αποδείχτηκε με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.
  
  Εμείς λοιπόν έχουμε αυτό το πλεονέκτημα. Μπορούμε την ίδια στιγμή που βρισκόμαστε μέσα σε μια διαδήλωση, κινητοποιούμε τους πολίτες να υπερασπιστούν το δίκιο τους, να βρισκόμαστε και στην Ουάσιγκτον και να συζητάμε και με το IMF και να συζητάμε με το Στεητ Ντιπάρτμεντ, και στον Σόιμπλε στη Γερμανία, προκειμένου να θέτουμε τις διεκδικήσεις, τα δίκαια αιτήματα του ελληνικού λαού.
  Δήλωσα σε μια συνέντευξή μου σε έναν ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό, στη δημόσια τηλεόραση ότι και με το διάβολο θα συζητήσω προκειμένου να κερδίσω έστω κάτι λίγο προς όφελος της χώρας μου.
  
  Και θα βρεθώ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για να διατρανώσω ότι αυτή τη στιγμή ο ελληνικός λαός περνάει ένα πολύ μεγάλο δράμα. Στην Ελλάδα έχουμε ανθρωπιστική κρίση εξ αιτίας αυτών των πολιτικών επιλογών, εξαιτίας αυτών των τεχνοκρατικών λαθών που έχουν στοιχίσει εκατομμύρια ζωές. Στην Ελλάδα έχουμε ανθρώπους που αυτοκτονούν καθημερινά από απόγνωση. Και έχουμε ενάμιση εκατομμύριο ανέργους, ενάμιση εκατομμύριο ανθρώπους που παίρνουν κάτω από 600 ευρώ και πεντακόσιες χιλιάδες οικογένειες που δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο.
  Και το ερώτημα για μένα και για όλους μας που ασχολούμαστε με την πολιτική είναι πώς αυτός ο κόσμος θα επιβιώσει, πώς αυτός ο κόσμος θα ζήσει. Και για να ζήσει αυτός ο κόσμος πρέπει να σπάσει το φόβο και να διεκδικήσει το δίκιο του.
  Γι αυτό είμαι εδώ. Για να μπορέσω να βοηθήσω αυτό τον κόσμο να διεκδικήσει το δίκιο του.

• Δεν βλέπω να αναπτύσσονται τα άκρα. Αναπτύσσεται ένα άκρο. Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ άκρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το 27% του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει μια μεγάλη παράδοση στη χώρα μας, η αριστερά και η δημοκρατική παράταξη να είναι ένα πλειοψηφικό ρεύμα. Το άκρο που αναπτύσσεται είναι το άκρο της ακροδεξιάς και είναι επικίνδυνο. Όπως αναπτύχθηκε και στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και οδήγησε τον Χίτλερ στην εξουσία. Και αναπτύσσεται εξ αιτίας των κοινωνικών συνθηκών. Στη Βαϊμάρη είχαμε τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Εδώ έχουμε ένα μνημόνιο το οποίο έχει οδηγήσει την κοινωνία σε διάλυση. Βεβαίως είναι κίνδυνος η ανάπτυξη της ακροδεξιάς. Αλλά αν θέλετε μπορώ να πω επίσης ότι η ακροδεξιά με το νεοφιλελευθερισμό στην Ελλάδα πηγαίνουν χέρι-χέρι, είναι οι δύο όψεις του ίδιου μνημονιακού νομίσματος. Και πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση υιοθετεί αυτή την ακραία ατζέντα του νόμου και της τάξης.
  Θα έλεγα λοιπόν ότι η κοινωνική ένταση πιθανώς να οξυνθεί το επόμενο διάστημα, αλλά εμείς είμαστε εδώ για να αποτρέψουμε τον εκτροχιασμό της κοινωνικής έντασης σε καταστάσεις σαν κι αυτές που αναφερθήκατε και αφορούν το παρελθόν.
  Ξέρετε κάτι; Αυτό που χωρίζει σήμερα έναν άνθρωπο 20 χρονών από το διπλανό του, αυτό που τον χωρίζει δεν είναι ότι οι παππούδες τους μπορεί να πολέμησαν σε αντίπαλα στρατόπεδα στον εμφύλιο πόλεμο. Αυτό που τον χωρίζει  ή και που τον ενώνει είναι η αδυναμία του να ζήσει με αξιοπρέπεια και να ονειρευτεί  ένα μέλλον αξιοπρεπές σ΄ αυτή τη χώρα. Και γι αυτό μεταναστεύει, φεύγει στο εξωτερικό.
  Άρα λοιπόν δεν είναι η διαχωριστική γραμμή στην ελληνική κοινωνία σήμερα στο όριο δεξιά-αριστερά, όπως το ζήσαμε στον εμφύλιο πόλεμο.  Η διαχωριστική γραμμή σήμερα στην ελληνική κοινωνία είναι ανάμεσα στην επιβίωση στη ζωή με αξιοπρέπεια  και στην επιβίωση σε συνθήκες  αναξιοπρέπειας, όπως μας ορίζει η πολιτική που ακολουθείται σήμερα.
  Άρα λοιπόν εμείς βρισκόμαστε εδώ για να ενώσουμε την κοινωνία. Αν θέλετε έχουμε αναπτύξει διάλογο το τελευταίο διάστημα ακόμα και με την Εκκλησία που μέχρι πρότινος εθεωρείτο ότι είναι ένας χώρος που με την αριστερά δεν είχε παραδοσιακές σχέσεις, με πολιτικές συλλογικότητες ευρέως φάσματος, κοινωνικές συλλογικότητες. Γιατί; Γιατί εμείς θέλουμε  να ενώσουμε τις δυνάμεις εκείνες που έχουν στο επίκεντρο της συλλογιστικής τους τον άνθρωπο.
  Δεν θα αποδεχθώ λοιπόν τη θεωρία των δύο άκρων. Είναι μια ανιστόρητη και ανόητη θεωρία. Και αν πιστεύει η κυβέρνηση της χώρας και ο κ. Σαμαράς ότι θα μπορέσει εσαεί να κυβερνά αυτό τον τόπο με εκβιασμούς, τρομοκρατία και με την πολιτική της έντασης, με την κλιμάκωση της έντασης είναι γελασμένος. Γιατί ο ελληνικός λαός έχει μια μακρά παράδοση δημοκρατίας και αγώνων. Και πιστεύω ότι πολύ σύντομα και από την ίδια του την παράταξη θα βρεθούν πολιτικοί που θα του βάλουν ένα φρένο σ΄ αυτή τη στρατηγική. Γιατί ο προκάτοχός του στη Νέα Δημοκρατία ήταν γόνος μιας οικογένειας, του αείμνηστου Καραμανλή, ο οποίος νομιμοποίησε το Κουμουνιστικό Κόμμα στην Ελλάδα, ήρθε για να συμφιλιώσει τις δύο αντίπαλες παρατάξεις. Δεν μπορούμε τώρα, το 2013, να γυρίσουμε στον εμφύλιο πόλεμο. Έχουμε ξεπεράσει αυτές τις λογικές και πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός δεν θα πέσει σ΄ αυτή την παγίδα.