Το ότι η κυβέρνηση είναι πίσω ακόμα και από το ΔΝΤ στο ζήτημα της ανακούφισης των υπερχρεωμένων δανειοληπτών καταδεικνύει το μέγεθος της πολιτικής της εμμονής σε μια λάθος μνημονιακή στρατηγική που καθημερινά ισοπεδώνει την κοινωνία και την οικονομία.

Για μια ακόμη φορά, αντί η κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί παραδοχές από την πλευρά του ΔΝΤ έτσι ώστε να προχωρήσει στην παραμικρή αλλαγή της ασκούμενης πολιτικής, προωθεί σχέδιο για τη ρύθμιση των δανείων κομμένο και ραμμένο σαφέστατα στα μέτρα των τραπεζών. Για μια ακόμη φορά αδιαφορεί για τις ανάγκες των ασθενέστερων και μεσαίων στρωμάτων, αλλά και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που ασφυκτιούν από την πολιτική της λιτότητας και της φορολογικής εξόντωσης.

Οι βασικές αρχές της πρότασης νόμου που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την ολική διαγραφή υποχρεώσεων δανειοληπτών που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και για τη μείωση των μηνιαίων καταβολών, έτσι ώστε να μην ξεπερνούν το 30% του μηνιαίου διαθέσιμου εισοδήματος και το υπόλοιπο ποσό άνω του 30% της ετήσιας υποχρέωσης του δανειολήπτη να διαγράφεται οριστικά, συνιστούν αναγκαίες ρυθμίσεις που δεν στοχεύουν μόνο στην ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των επαγγελματιών, αλλά συνολικά στην παροχή ρευστότητας και στην ανάκαμψη της οικονομίας.