-    Θα ζητήσω το σχόλιό σας για τις δηλώσεις του επικεφαλής της Eurostat για το θέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος. Θέλω να σας ρωτήσω πώς τις ακούσατε και αν εντάσσονται αυτές οι δηλώσεις, κατά τη γνώμη σας, στο παζάρι που έχει ξεκινήσει στο παρασκήνιο για το θέμα του ελληνικού χρέους.

Νομίζω ότι οι δηλώσεις αυτές κατά κάποιον τρόπο αποτελούν μια ψυχρολουσία για την κυβέρνηση. Διότι εκεί που φαινόταν ότι το ισχυρό μας όπλο  κατά την κυβέρνηση είναι το πρωτογενές πλεόνασμα,  βγαίνουν αυτές οι δηλώσεις που λένε, “σταθείτε λίγο, πώς το μετράτε.. για να δούμε , είναι έτσι τα πράγματα;»

Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό το οποίο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι, ακόμα κι αν αποδειχθεί αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα μικρό ή μεγάλο, πρέπει να δούμε ποιας πολιτικής είναι αποτέλεσμα. Είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής η οποία είναι βαθύτατα υφεσιακή, μιας πολιτικής που διογκώνει την ανεργία και δεν έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη.  Άρα θεωρώ ότι περισσότερο έχει να κάνει με μια σημαία χωρίς πραγματικό  περιεχόμενο.

Νομίζω ότι όλα αυτή τη στιγμή είναι στον αέρα και δεν υπάρχουν καλές ειδήσεις, δυστυχώς γύρω από την υπόθεση του χρέους. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση, που συνθλίβεται ανάμεσα στην πραγματικότητα της οικονομίας και της κοινωνίας από τη μια και από την άλλη στις απαιτήσεις των δανειστών, όπου η ίδια όμως έχει καταστήσει τον εαυτό της όμηρο μια και έχει υλοποιήσει και αποδεχθεί την τακτική υπάκουου μαθητή και της πειθήνιας υποταγής στα κελεύσματα των δανειστών.

Εγώ βλέπω ότι η κυβέρνηση κατ’ ουσία παρασκηνιακά προσέρχεται ως ικέτης έναντι της κας Μέρκελ, προσπαθώντας να την πείσει να μην υπάρξουν άλλα μέτρα, τα οποία είναι αναγκασμένη να τα πάρει λόγω ακριβώς των αδιεξόδων αυτής της πολιτικής, να μην τα πάρει πριν τις ευρωεκλογές. Ουσιαστικά, αν αληθεύουν τα όσα διαρρέονται το τελευταίο διάστημα, πάμε για μια συμφωνία η οποία θα είναι μια θηλιά στο λαιμό της ελληνικής κοινωνίας για τα επόμενα πενήντα έτη, ουσιαστικά θα μεταφράζεται, θα ισοδυναμεί σε μια πολιτική λιτότητας διαρκείας

Για το συγκεκριμένο τώρα θέμα των αλλαγών των ευρωεκλογών....

-    Γιατί σας είδα πολύ επιφυλακτικούς για το θέμα του σταυρού, γιατί;

Θα σας πω. Κατ’ αρχήν θεωρώ ότι δεν μπορεί να αλλάξει το αποτέλεσμα της ψήφου της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού. Από εκεί και έπειτα νομίζω ότι πρόκειται για κινήσεις που αποσκοπούν σε μια αξιοπρεπή διαχείριση της ήττας που βλέπουν μπροστά τους. Και εξηγούμαι.

Το μεν ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή θέλει να μαζέψει όλα τα συντρίμμια της κεντροαριστεράς. Θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο, λοιπόν, να συμφωνήσουν σε μια λίστα με έναν κοινό τίτλο και να διαμορφώσουν με κάποια σειρά προτεραιότητας τους υποψήφιούς τους. Άρα, αυτό διευκολύνει, τους βάζουν όλους μέσα, μπας και  μπορέσουν να κινητοποιήσουν έναν μηχανισμό.

Περίπου κάτι ίδιο ισχύει για την περίπτωση της Ν.Δ. Θεωρώ ότι  κανείς δεν μπορεί να δώσει τη μάχη με τη λίστα της Ν.Δ. και να πει τι στον ελληνικό λαό; Άρα, διευκολύνεται αυτή τη στιγμή τουλάχιστον να βάλει 42 υποψήφιους με το προσωπικό τους μηχανισμό κάπως να κινήσουν τα πράγματα.

-    Πιστεύετε τώρα ειλικρινά ότι θα έχει επίπτωση αυτό στο αποτέλεσμα; Εγώ δεν το πιστεύω.

Σας το είπα από την αρχή. Ελάχιστα.

-    Όμως, γενικά δεν είναι καλό να επιλέγουν οι πολίτες παρά οι κομματικές ηγεσίες και μιλώ για όλα τα κόμματα;

Κοιτάξτε. Εδώ σ΄ αυτό που λέτε στην παρατήρηση περί δυνατότητας επιλογής από τις κομματικές ηγεσίες, σας θυμίζω τη δικιά μας λειτουργία, που είναι ακριβώς στον αντίποδα αυτής της λογικής. Διότι οι δικοί μας υποψήφιοι, δηλαδή η σειρά κατάταξής τους στην ευρωλίστα, προέκυπτε  μέσα από ένα εσωκομματικό πανελλαδικό δημοψήφισμα.

-    Πάντως, απ΄ ότι καταλαβαίνω, αφήνετε ανοιχτό το θέμα για να δείτε τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις...

Ακριβώς. Και χθες εμείς επισημάναμε αυτές τις πλευρές που σας είπα πριν. Δεν το θεωρώ πολύ σημαντικό θέμα αυτό. Το πιο σημαντικό είναι τι θα ακούσει ο ελληνικός λαός για το μέλλον της Ευρώπης  και αν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη με βάση τις απόψεις της κυρίας Μέρκελ, του κ. Σαμαρά και της κυρίας Ασημακοπούλου.

-    Μακάρι να μπορούσατε να συνεννοηθείτε κατά τον ίδιο τρόπο και στο θέμα του χρέους και να διεκδικήσετε τη λύση μαζί...

Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο περιθώριο. Άλλωστε είναι τόσο πολλές οι ευθύνες αυτής της κυβέρνησης που ακόμα κι αν άλλαζε από τη μια μέρα στην άλλη απόψεις, καλά θα ήταν να αποσυρόταν από την πολιτική ζωή. Εννοώ  ως πολιτικά πρόσωπα.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ