-    Για τις διεργασίες στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς

Αν μιλάμε για αυτές τις συγκεκριμένες δυνάμεις που μαζεύτηκαν χθες στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας - που είναι σχήμα οξύμωρο το ειρήνης και φιλίας με δυνάμεις που ανά βδομάδα τρώγονται μεταξύ τους, η ανάγκη τους κάνει να ξαναβρίσκονται – τότε νομίζω ότι όλος αυτός ο χώρος έχει χάσει προ πολλού την πολιτική του διακριτότητα.  Ουσιαστικά, αυτός ο χώρος που αυτοπροσδιορίζεται ως κεντροαριστερά έχει δορυφοροποιηθεί απέναντι στη ΝΔ.

Αυτό είναι λογική εξέλιξη γιατί θεωρώ ότι προ πολλού το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είχαν σχέσεις προγραμματικής συμπληρωματικότητας. Κατ’ ουσίαν, το ΠΑΣΟΚ είχε μετεξελιχθεί σε μια σοσιαλφιλελεύθερη δύναμη. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Συμβαίνει με το μεγαλύτερο κομμάτι της σοσιαλδημοκρατίας σε όλη την Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτά πληρώνει συνολικά η σοσιαλδημοκρατία. Αυτή τη μετεξέλιξη, τη μετατόπισή της. Και βλέπετε ότι προσπαθούν να πειστούν ότι διαθέτουν διακριτό στίγμα, που δεν το έχουν όμως.

Βεβαίως, αυτό που φάνηκε και από τα ερωτήματά σας είναι το εξής. Ότι έστω και μικρό δεκανίκι η κεντροαριστερά ή το σημερινό ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι σαπίζει και αυτό έχει τις επιπτώσεις του στη βιωσιμότητα της κυβέρνησης. Αυτό είναι που τρομάζει και τον κ. Σαμαρά, διότι καλώς ή κακώς στηρίζεται και εκεί.

Η δική μας πολιτική περί συμμαχιών όπως γνωρίζεται αναφέρεται σε ένα πολιτικό τόξο δυνάμεων από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά μέχρι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας που με έναν φερέγγυο, δημόσιο τρόπο αποστασιοποιούνται  από τις νεοφιλελεύθερες και τις μνημονιακές πολιτικές.

Και σας το λέω ξεκάθαρα και δια παντός ότι εμείς δεν είμαστε κεντροαριστερά. Είμαστε η αριστερά της εποχής μας με καινούργια χαρακτηριστικά, νέα δυναμική, που είναι δημιούργημα και αυτής της κοσμογονικής αλλαγής που συντελείται. Και έχει κατορθώσει να διευρύνει την απεύθυνση της ιστορικής αριστεράς, κοινωνικές δυνάμεις που εκφράζονταν από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και άλλους μεσαίους χώρους συναντώνται σήμερα στο έδαφος της δικής μας προγραμματικής πρότασης. Αλλά η πολιτική συμμαχιών στο πολιτικό επίπεδο είναι κάτι άλλο και οι συμμαχίες πρέπει να είναι φερέγγυες.

-    Για τη συμμαχία με τη ΔΗΜΑΡ

Είχα εκπροσωπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ. Εκείνο το οποίο είχα πει ήταν το εξής. Αντικειμενικά έχει δημιουργηθεί ένας πολιτικός διπολισμός με κεντρικό θέμα αν θα ακολουθήσουμε το δρόμο των κυριάρχων στρατηγικών επιλογών που έχουν φανεί τα όριά τους και είναι ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός, οι ακραίες αντικοινωνικές πολιτικές λιτότητας ή θα αναζητήσουμε ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Σ’ αυτό καλείται πια ο καθένας να απαντήσει. Εμείς έχουμε πάρει θέση. Άρα, το ερώτημα που βλέπω ότι δεν μπορεί να απαντήσει η ΔΗΜΑΡ κάποια στιγμή θα πρέπει να το κάνει.      

-    Ό,τι και να γίνει στις ευρωεκλογές εκεί θα είναι η κα Μέρκελ, εκεί θα είναι και οι άλλοι ηγέτες, ο ίδιος θα είναι ο συσχετισμός των δυνάμεων. Ό,τι και να γίνει.. Κι εσείς να πάτε καλά, η αριστερά καλύτερα, οι σοσιαλδημοκράτες να πάνε καλά και πάει λέγοντας.. αυτός θα είναι ο συσχετισμός. Οι κυβερνήσεις δεν θα αλλάξουν. Επομένως χρειάζεται από τη δική σας πλευρά ο ρεαλισμός που λένε πολλοί, ότι εντάξει, δεν μας αρέσει…

Κατ΄ αρχήν μιλάμε για ευρωεκλογές. Άρα μιλάμε για ταυτόχρονες εκλογές σε όλη την Ευρώπη. Άρα λοιπόν οι συσχετισμοί μας αφορούν, μας ενδιαφέρουν ως μέρος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Μπορεί την επομένη να είναι ίδιες οι κυβερνήσεις, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία το να δείτε την αριστερά, όπως όλα δείχνουν, να διπλασιάζει τις δυνάμεις της. Είναι δηλαδή μια πολιτική διεργασία η οποία έχει ξεκινήσει και η οποία θα ενταθεί, κατά τη γνώμη μου, όταν βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Το πολιτικό ντόμινο των  κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών που θα υπάρξει στον ευρωπαϊκό χώρο –κρατήστε το αυτό- αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να το προβλέψουμε.

-    Επειδή θα κερδίσει σε μια χώρα μια άλλη δύναμη;,.

Δεν θα είναι μόνο σε μια χώρα. Διότι μίλησα και για τα αποτελέσματα και στις άλλες χώρες. Όταν ξαφνικά λοιπόν δείτε, ξαναλέω, να αποτυπώνονται νέοι πολιτικοί συσχετισμοί θα είναι μια …. παρακαταθήκη..

-    Επειδή υπήρξε και άλλη μια χώρα η οποία είχε άλλη κυβέρνηση και θα έλεγα και πιο … σχηματικά αριστερή από εσάς, η Κύπρος. Είδατε πώς την αντιμετώπισαν…

Με ποιο πρόγραμμα;… Και ο Χριστόφιας διαπραγματεύτηκε την τραγωδία της Κύπρου;  Το να τα βάζουμε όλα στο μίξερ και να βάζουμε όλα στο ίδιο καλάθι είναι σαν κι αυτό που κάνει ο Θεοδωράκης με το Ποτάμι..

-    Αυτό είναι;…

Αυτό είναι.. Τώρα αλλάζουμε θέμα.. Την προηγούμενη βδομάδα  παρομοίωσα αυτή την προσπάθεια ακριβώς σαν τον καταναλωτή που μπαίνει στο σούπερ μάρκετ και βάζει προϊόντα που έχουν διαφημιστεί το τελευταίο διάστημα. Βέβαια μπορεί να βάλεις από μέλι Μάνης, μέχρι σαρδέλες Καλλονής. Αυτά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

-    Ανησυχείτε…

Ήμουνα σίγουρος ότι ο κ. Οικονόμου θα έλεγε αυτό. Εάν δεν έλεγα τίποτα, θα λέγατε αμήχανος ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στην εμφάνιση…

-    Αντιδράτε με έναν τρόπο που είναι φοβικός..

Τώρα που κάνω μια πολιτική τοποθέτηση μου λέτε ότι φοβάστε. Σας λέω λοιπόν ότι ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Αλλά κάποια στιγμή, πολιτική κάνουμε, πρέπει να μην κρυβόμαστε και να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Αλλά, κοιτάξτε. Εδώ υπάρχουν κάποια ερωτήματα, τα οποία δεν μπορεί κανείς να τα αποφύγει. Το πρώτο ερώτημα είναι –το οποίο δεν απαντάει η κυβέρνηση- απέτυχε ή δεν απέτυχε αυτό το μνημόνιο; Θα πάμε στις ευρωεκλογές, θα πάμε σε μια νέα διαπραγμάτευση χωρίς να έχει απαντήσει ο κ. Σαμαράς σ΄ αυτό;

-    Πέτυχε, λέει, αφού έχουμε πλεόνασμα;….

Να το πει λοιπόν. Να βγει και να πει στον ελληνικό λαό ότι επειδή πέτυχε αυτό το πρόγραμμα, εμείς θα το συνεχίσουμε. Να το πει λοιπόν. Δεν το λέει όμως διότι γνωρίζει πως δεν είναι έτσι.  Αξίζει η Ελλάδα μιας διαφορετικής αντιμετώπισης και μαζί και οι ευρωπαϊκοί λαοί; Αυτά είναι τα θέματα;…

Κοιτάξτε τι απάντησε έμμεσα ο κ. Πλεύρης σ’ αυτό. Ποιος είναι ο άλλος δρόμος; Δεν υπάρχει. Γιατί είναι οπαδοί του μονόδρομου. Είναι δογματικά προσανατολισμένοι ότι αυτή είναι η μοναδική πολιτική. Δηλαδή η πολιτική που οδηγεί στα λουκέτα, που αυξάνει την ανεργία, που οδηγεί τον κόσμο στην κατάθλιψη, κάποιους στην αυτοκτονία. Αυτό μας λένε.

Υπάρχει λοιπόν άλλος δρόμος. Ο άλλος δρόμος είναι επί θύραις και ο λαός θα του δώσει την ευκαιρία να εφαρμοστεί.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ