ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

18/03/2014

Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Μεταβίβαση των «Προσφυγικών» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στο ΤΑΙΠΕΔ




Προς τους Υπουργούς Οικονομικών - Πολιτισμού & Αθλητισμού - Υπουργό  Περιβάλλοντος- Ενέργειας & Κλιματικής  Αλλαγής - Εσωτερικών


Στο ΦΕΚ 571/07.03.2014 τεύχος Β΄, η Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, δημοσιεύει την υπ’ αριθμόν 247/04.03.2014  απόφασή  της, με την οποία μεταβιβάζει χωρίς αντάλλαγμα στην Α.Ε. με την επωνυμία «Ταμείο  Αξιοποίησης  Ιδιωτικής  Περιουσίας  του  Δημοσίου  Α.Ε » (ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε) κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή τα διαμερίσματα κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία βρίσκονται στην τοποθεσία του Αστικού Προσφυγικού Συνοικισμού της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για 137 διαμερίσματα επιφανείας 40,0 τ.μ. έως 57,0 τ.μ. (σε σύνολο 228) κατανεμημένα σε οκτώ πολυκατοικίες, που διατάσσονται επάλληλα μεταξύ τους και παράλληλα προς τον άξονα της Λεωφόρου, τα οποία  οικοδομήθηκαν μεταξύ των ετών 1933-1935, βάσει σχεδίων των αρχιτεκτόνων Κίμωνα Λάσκαρη  και Δημήτριου Κυριακού, υπαλλήλων τότε της Τεχνικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Προνοίας (Τ.Υ.Υ.Π.), ως αποτέλεσμα της οργανωμένης δόμησης, δράσης του κρατικού μηχανισμού που συστάθηκε για πρώτη φορά, προκειμένου να στεγασθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων από τη Μικρά Ασία, που είχαν έρθει στο Λεκανοπέδιο της Αττικής από τους 1.250.000 σ΄όλη την Ελλάδα. Η κατασκευή τους αποτέλεσε την πρώτη προσπάθεια καθιέρωσης του θεσµού της κοινωνικής-εργατικής κατοικίας, ενώ θεωρείται  άριστο δείγµα οικισμού του κινήµατος Bauhaus. Στους αντίστοιχους εργατικούς οικισμούς στο Ντεσάου της Γερμανίας,  χάρη στην συστηματική συντήρησή τους, εξακολουθούν να διαμένουν,  τώρα πια όχι εργατικές οικογένειες, αλλά ζευγάρια ή συνταξιούχοι που ζουν μόνοι, ενώ ένας περιορισμένος αριθμός διαμερισμάτων σε κάθε οικισμό μένουν κενά για να τα επισκέπτονται όσοι ενδιαφέρονται για το αρχιτεκτονικό κίνημα Bauhaus.

Εύκολα διαπιστώνει ο καθένας, ότι τα Προσφυγικά εδώ στέκουν εγκαταλειμμένα, «κουρασμένα» στο πέρασμα τόσων χρόνων, με μόνη διακόσμηση τα ίχνη από τις σφαίρες των Δεκεμβριανών του 1944 στους τοίχους.

«Ως ένδειξη τιμής», αυτή η μικρή ιστορική γειτονιά παραμένει σε κατάσταση εξαθλίωσης. Εκεί που στεγάστηκαν τα όνειρα των προσφύγων και η ατμόσφαιρα «μοσχοβολούσε» νοικοκυροσύνη, φωλιάζουν ο φόβος και η εγκατάλειψη.

Γιατί  αυτή η ιστορική γειτονιά της Αθήνας, αν και θεωρητικά θωρακισµένη από αποφάσεις και νόµους, έχει  αφεθεί στην τύχη της και ανά πάσα στιγµή  απειλείται µε κατάρρευση στο πέρασµα του χρόνου, µε αποτέλεσµα να «προσβάλλει το μάτι» αντί ν΄αποτελεί, όπως είναι, ιστορικό και αρχιτεκτονικό μνημείο;

Η τακτική που ακολουθείται, δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Με πρόσχηµα, συνήθως, την έλλειψη κονδυλίων, ελεύθεροι χώροι και διατηρητέα κτήρια αφήνονται στην τύχη τους. Και λέµε «µε πρόσχηµα», γιατί υπάρχουν οικονοµικά «εργαλεία», που θα µπορούσαν να επιστρατευτούν προκειµένου ιστορικές γειτονιές της Αθήνας να «επιστρέψουν» στον χάρτη.

Τα Προσφυγικά, όπως είναι γνωστά, καταλαµβάνουν επιφάνεια 14,5 στρεµµάτων, από τα οποία το 70% είναι κοινόχρηστοι χώροι. Το συγκρότηµα έχει συνολική επιφάνεια 11.000 τετραγωνικών µέτρων και αποτελείται από 228 διαμερίσματα.

 Ήδη από το 1986, η ευρύτερη περιοχή των Κουντουριώτικων, στην οποία εντάσσεται και το συγκρότημα των προσφυγικών πολυκατοικιών, είχε θεσμοθετηθεί ως περιοχή ανάπλασης από το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας. Τότε είχαν γίνει οι πρώτες απόπειρες για ανταλλαγή των προσφυγικών με άλλες κατοικίες, καθώς η Λεωφόρος Αλεξάνδρας είχε ήδη διαμορφωθεί σε κεντρικό άξονα της πόλης. Οι απόπειρες αυτές είχαν συναντήσει την αντίσταση των κατοίκων. Ξεκινώντας από το 2001, με το πρόσχημα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, και υπό την απειλή εκ μέρους της κεντρικής εξουσίας για κατεδάφιση των κτιρίων, η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου χρησιμοποιώντας εκβιασμούς και ατομικούς εκφοβισμούς αγόρασε κάποια διαμερίσματα, δεν κατάφερε όμως να τα αγοράσει όλα, όπως επιθυμούσε. Με τρόπο αυταρχικό, που θυμίζει ολοκληρωτικό καθεστώς, καλούσε τους κατοίκους μέσω επιστολής “να μεταβιβάσουν προς το Ελληνικό Δημόσιο τα τυχόν εμπράγματα δικαιώματά τους  επί του διαμερίσματος του συγκροτήματος που τους ανήκει "οικειοθελώς", αλλιώς το Δημόσιο θα επισπεύσει τις διαδικασίες της "αναγκαστικής απαλλοτρίωσης”.

Τελικά αγοράστηκαν από την Κτηµατική Εταιρεία του ∆ηµοσίου 140 διαμερίσματα, διάσπαρτα στις πολυκατοικίες, ενώ  άλλα 40 απαλλοτριώθηκαν το 2003 από το τότε ΥΠΕΧΩ∆Ε στο πλαίσιο των σχεδίων «ανάπλασης», που περιλάμβαναν τη «βύθιση» της Αλεξάνδρας, αλλά και την παλιότερη πρόταση για εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων του ΠΑΟ, ενώ τα υπόλοιπα παραμένουν στους ιδιοκτήτες τους και  κατοικούνται. Τα σχέδια που είχαν εκπονηθεί την περίοδο εκείνη, προέβλεπαν την κατεδάφιση των 6 κτηρίων, ακυρώθηκαν ωστόσο από το ΣτΕ, χάρη στις προσφυγές των κατοίκων των Αµπελοκήπων και της Αρχιτεκτονικής Σχολής.

Έξι χρόνια µετά και, συγκεκριµένα, τον Φλεβάρη του 2009, τα κτήρια κηρύχθηκαν διατηρητέα µνηµεία, ενώ την απόφαση κήρυξης τους υπέγραψε ως Υπουργός Πολιτισμού ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς!

Μια απόφαση, που µέχρι σήµερα δεν έχει καµιά συνέχεια, µε αποτέλεσµα ιστορικά κτήρια να έχουν αφεθεί στη μοίρα του χρόνου.

Την ίδια χρονιά, µε πρωτοβουλία του ΤΕΕ και σε συνεργασία µε τον ∆ήµο της Αθήνας, την ΚΕ∆ και το ΥΠΕΚΑ µέσω του Οργανισµού Ρυθµιστικού Σχεδίου της Αθήνας, επήλθε καταρχήν συµφωνία  προκειµένου τα ιστορικά κτήρια να µη µείνουν «κουφάρια», αλλά να αποκτήσουν νέα ζωή.

Με βάση την πρόταση, που είχε συµφωνηθεί τότε ανάµεσα στο ΤΕΕ και τον ∆ήµο Αθηναίων, προβλέπονταν τα εξής:


♦ 4 από τα κτήρια, που βρίσκονται κοντά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και ανήκουν εξ ολοκλήρου στην ΚΕ∆, να παραχωρηθούν στο ΤΕΕ για να στεγάσει τη βιβλιοθήκη του, την τράπεζα πληροφοριών και τις εκδόσεις του, µε παράλληλη πρόβλεψη για την κατασκευή υπόγειου αμφιθεάτρου. ♦ 2 κτήρια, που επίσης ανήκουν στο ∆ηµόσιο, να παραχωρηθούν στη Σχολή Καλών Τεχνών και να αξιοποιηθούν ως ξενώνας για τους φοιτητές της.

♦ Τα υπόλοιπα 2 κτήρια, που βρίσκονται προς την πλευρά του Δηµοτικού Νοσοκοµείου και είναι σε καλύτερη κατάσταση, να χρησιµοποιηθούν ως ξενώνας για συγγενείς των ασθενών του «Αγίου Σάββα» και να στεγάσουν Μουσείο του µικρασιατικού ελληνισµού. Παράλληλα, τα διαµερίσµατα που ανήκουν σε ιδιώτες, να συνεχίσουν να κατοικούνται.


Η πρόταση αυτή στο τέλος του 2010 προσέκρουσε στην άρνηση του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης, κι αυτό παρά το γεγονός ότι  το ΤΕΕ προσέφερε ως αντάλλαγμα της δωρεάν παραχώρησης των τεσσάρων (4) από τα  8 κτίρια, που βρίσκονται προς την πλευρά της Λεωφόρου, ακίνητο ιδιοκτησίας του στα Εξάρχεια. Η απόφαση αυτή προφανώς υπαγορεύθηκε από το ότι οι αποφάσεις για την τύχη της χώρας είχαν περάσει πλέον στην Τρόικα.

Επειδή οι πολυκατοικίες της Αλεξάνδρας, που κατοικήθηκαν από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι συνέβαλαν με την ευφυία και την εργασία τους στον κοινωνικό πλούτο της σύγχρονης Ελλάδας,  αποτελούν ένα ενδεικτικό σύνολο των πολεοδομικών και αρχιτεκτονικών αντιλήψεων του Μεσοπολέμου και άριστο δείγμα του κινήµατος Bauhaus  και ως εκ τούτου αποτελούν, ταυτόχρονα, φορέα πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορικής-συλλογικής μνήμης.

Επειδή το πέρασμα των «προσφυγικών της Αλεξάνδρας»  στο ΤΑΙΠΕΔ, θα οδηγήσει στην κατεδάφιση τους  προκειµένου να «αξιοποιηθούν» στα πλαίσια της γνωστής πλέον  µνηµονιακής στρατηγικής «ανάπτυξης», αφού  σύμφωνα με τους ισχύοντες όρους δόμησης, στην έκταση τους (εκ των οποίων τα 2/3 είναι ελεύθεροι χώροι), θα μπορούν να ανεγερθούν  οκταώροφα κτίρια με επιτρεπόμενο ύψος 27(!) μέτρων και κάλυψη 70%.


Επειδή ιστορικές γειτονιές της Αθήνας, αν και θεωρητικά θωρακισµένες από αποφάσεις και νόµους, έχουν αφεθεί στην τύχη τους, µε αποτέλεσµα ανά πάσα στιγµή να απειλούνται είτε µε κατάρρευση στο πέρασµα του χρόνου είτε µε αλλαγή της θεσµοθετηµένης προστασίας τους.


Επειδή η ιστορία της Αθήνας, έτσι όπως καταγράφεται από τα εναποµείναντα ιστορικά της κτήρια,  αποδοµείται με συστηματική καταστροφή τους και ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει χρόνια τώρα μάχη για τη σωτηρία των «προσφυγικών»,  «για να μη μείνουμε ξανά πρόσφυγες στην ίδια μας την πόλη».


Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Προτίθενται να προχωρήσουν  στην διαδικασία πώλησης μέσω ΤΑΙΠΕΔ των «προσφυγικών» της Λ. Αλεξάνδρας,  χωρίς να ληφθούν υπ’ όψη για την αξιοποίηση τους οι εναλλακτικές προτάσεις και σχεδιασμοί του Δήμου  Αθηναίων, του ΤΕΕ και των Τοπικών φορέων;


2. Ή θα ανακαλέσουν άμεσα την 247/04.03.2014 απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων,  που προσβάλλει βάναυσα την συλλογική-ιστορική μνήμη των πολιτών , διασώζοντας τα «προσφυγικά» από το ΤΑΙΠΕΔ και προχωρώντας στην πραγματική αξιοποίηση τους προς όφελος των κατοίκων και της πόλης, όπως ενδεικτικά αναφέρεται στο "Ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας/Αττικής 2021" του ΟΡΣΑ, πριν καταργηθεί από τον περιβόητο νόμο του Υπουργείου Διοιικητικής  Μεταρρύθμισης, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται «Πρόγραµµα ανάπλασης των Προσφυγικών Πολυκατοικιών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας» με στόχο:


α) Την επανάχρηση και αξιοποίηση του συγκροτήµατος, χωρίς αλλοίωση της µορφολογίας του, µε χρήσεις κατοικίας, υπηρεσιών, πολιτισµού, εκπαίδευσης, διαµονής και φιλοξενίας, στην κατεύθυνση λειτουργικής διασύνδεσης των νέων χρήσεων µε τις δραστηριότητες στην γύρω περιοχή.

 

β)Τη διάσωση, αποκατάσταση και ανάδειξη του συγκροτήµατος ως σηµαντικού µνηµείου της νεότερης αρχιτεκτονικής του κινήµατος του μοντερνισμού.


γ) Την αναβάθµιση του ελεύθερου ακάλυπτου χώρου µεταξύ των κτιρίων µε την αποµάκρυνση της άτυπης στάθµευσης, τη συµπλήρωση της φύτευσης και την ένταξη της περιοχής στο δίκτυο οικολογικών διαδρόµων µεταξύ Λυκαβηττού και Τουρκοβουνίων, σε συνδυασµό µε το πρόγραµµα της «διπλής ανάπλασης»;


ΟΙ  ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΒΑΛΑΒΑΝΗ ΝΑΝΤΙΑ

ΔΟΥΡΟΥ ΡΕΝΑ

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΣΟΦΙΑ

ΒΟΥΤΣΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΖΩΗ

ΜΠΟΛΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ