24/03/2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟΝ REAL FM (Γ. Παπαδόπουλο)

-    Καλημέρα και καλή εβδομάδα κ. Σκουρλέτη. Θα ήθελα ένα σχόλιό σας γι’ αυτή τη δήλωση του Πρωθυπουργού, η οποία έγινε στους Έλληνες απόστρατους εφέδρους της Αυστραλίας και σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα είναι πιο ισχυρή από ποτέ στην επέτειο των διακοσίων ετών της ανεξαρτησίας μας, κάτι που σημαίνει ότι τοποθετείται αυτή η στιγμή του 2021, σε επτά χρόνια από τώρα.

Φαντάζομαι ότι το συσχετίζει με όλη αυτή την αφήγηση που έχει παρουσιάσει κατά καιρούς στον ελληνικό λαό ότι από το ΄21 και έπειτα θα απαλλαγούμε από τις επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών.

-    Μέχρι τότε τι γίνεται είναι το θέμα;

Μέχρι τότε, αυτό που μπορεί κανείς μπορεί να διαπιστώσει είναι ότι η χώρα θα βρίσκεται σε μια παρατεταμένη λιτότητα και παρά τα όσα λέγονται ότι τον επόμενο μήνα  τελειώνει το μνημόνιο – σας θυμίζω απλά ότι το μνημόνιο τελειώνει το ’16, τουλάχιστον ως προς τις δόσεις που οφείλει στο ΔΝΤ και κυρίως υπάρχει ένα ψηφισμένο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που, πράγματι, προβλέπει ότι η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί συγκεκριμένες πολιτικές και να εφαρμόζει συγκεκριμένα μέτρα τουλάχιστον μέχρι το 2020 με αμφίβολα, εγώ θα έλεγα, αποτελέσματα.

Κυρίως, όμως, θα δούμε όλη την πραγματικότητα ξεκάθαρα μπροστά μας την επόμενη Παρασκευή που έρχεται προς ψήφιση η περιβόητη συμφωνία με την τρόικα.

-    Γι’ αυτό ακριβώς θέλω να σας ρωτήσω. Επειδή είδα ότι στελέχη του κόμματός σας, αλλά και ο ίδιος ο Πρόεδρος, ο κ. Τσίπρας, παροτρύνουν βουλευτές της συμπολίτευσης να το σκεφτούν διπλά και να μην υπερψηφίσουν τη συμφωνία αυτή. Ξέρετε, θα το έχετε ακούσει και δεν το ακούτε πρώτα από μένα, αυτό εκλαμβάνεται ως ένα δώρο προς την κυβέρνηση από τη μεριά σας, ότι δηλαδή συσπειρώνετε τις κοινοβουλευτικές ομάδες των δυο κομμάτων, ώστε ακόμα και αν κάποιος το σκεφτόταν από τους βουλευτές, να μην το κάνει γιατί θα φανεί ότι ακολουθεί δική σας παρότρυνση.

Νομίζω ότι τώρα η συζήτηση ξεφεύγει από μία κλασικού τύπου αντιπαράθεση. Σήμερα, ουσιαστικά, πάει να ψηφιστεί, πέραν όλων των υπολοίπων διαρθρωτικών μέτρων που έχουν βγει από την περίφημη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ., ένα νέο μνημόνιο για τα εργασιακά. Καταργούνται τριετίες για τους μακροχρόνια ανέργους, επεκτείνεται ο θεσμός των ενοικιαζόμενων με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό γι αυτούς τους εργαζόμενους, αλλάζει το ασφαλιστικό σύστημα το οποίο τάχιστα μετά τη μείωση των εισφορών θα έρθει σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, ενθαρρύνονται οι ομαδικές απολύσεις. Δηλαδή, μιλάμε πράγματι για ένα νέο εργασιακό Μεσαίωνα, την ίδια στιγμή που μας λένε ότι βγαίνουμε από το μνημόνιο.

Για να μην πω, βέβαια, για το πολύ κρίσιμο θέμα, για το γάλα, το οποίο αν ουσιαστικά περάσει θα δημιουργήσει βλάβες, οι οποίες δεν θα είναι αναστρέψιμες στη μικρή ελληνική παραγωγή.

Άρα, λοιπόν, ο καθένας θα κληθεί να δει αν με την ψήφο του υπηρετεί τον ελληνικό λαό, ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ανήκει, ή αν υπηρετεί άλλου είδους συμφέροντα έξω από τη χώρα.

-    Αυτό είναι αλήθεια, ότι ο καθένα θα κληθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ τι λόγο έχει να παροτρύνει τους βουλευτές να μην ψηφίσουν. Το λέω γιατί, όπως θα διαπιστώσετε στην πράξη, και οι πρωτοβουλίες σας για την υποβολή της πρότασης της μομφής, το μόνο που έκανε ήταν για ένα εξάμηνο από την υποβολής της που απερρίφθη, να δώσει την άνεση στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συμπολίτευσης, να πορεύεται χωρίς τον κίνδυνο να χάσει τη δεδηλωμένη.

Μα εάν η αντιπολίτευση, και ιδιαίτερα στη δεδομένη συγκυρία, ο ΣΥΡΙΖΑ που αυτή τη στιγμή συμπυκνώνει, έτσι όπως τα έφεραν τα πράγματα, όλες τις ελπίδες της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για να σταματήσει ο  κατήφορος και να βγούμε από αυτή την μνημονιακή ατραπό, δεν υψώσει τη φωνή του, ποιος άλλος θα το κάνει;

-    Είστε βέβαιος γι’ αυτό που λέτε κ. Σκουρλέτη; Ότι εκφράζει, δηλαδή, στην πλειοψηφία τις ελπίδες; Γιατί στις δημοσκοπήσεις βλέπουμε μια μεγάλη στασιμότητα, επίμονη στασιμότητα, των ποσοστών της εκλογικής απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ, κα θα ήθελα ένα σχόλιό σας γι’ αυτό.

Κατ’ αρχή, για να ολοκληρώσω όσα έλεγα πριν, κάθε βουλευτής ατομικά πλέον θα κληθεί να αναμετρηθεί με αυτά τα τεράστια προβλήματα και θεωρώ ότι, όσοι συμβάλουν στην πτώση αυτής της κυβέρνησης θα είναι κάτι το οποίο θα τους το αναγνωρίσει πρώτα απ’ όλα ο ελληνικός λαός, ανεξάρτητα του τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Από εκεί και έπειτα,  όλες οι δημοσκοπήσεις βγάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ μπροστά. Θα σας έλεγα, η πραγματική αίσθηση, μέσα από την επαφή μας με την κοινωνία, με τους εργαζόμενους, είναι ότι τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα. Και είμαι βέβαιος ότι αυτό θα εκφραστεί και στην κάλπη.

-    …… Είναι γεγονός αυτό το οποίο επισημαίνετε, ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προβάδισμα. Εγώ μίλησα για μια στασιμότητα, η οποία προκαλεί εντύπωση. Όταν, για παράδειγμα, συζητούνται τέτοια μέτρα που μόλις πριν από λίγο περιγράψατε, εσείς είστε ικανοποιημένοι με την εκλογική σας απήχηση να παραμένει καθηλωμένη με τα ποσοστά που ήταν πριν από λίγους μήνες;

Περισσότερο, βρισκόμαστε μπροστά σε μια αδυναμία για πάρα πολλούς λόγους, που θα ήθελε μια ολόκληρη ραδιοφωνική εκπομπή και από κοντά να κουβεντιάσουμε γιατί ο κόσμος επιλέγει να μην εκφράζεται μέσα από τις δημοσκοπήσεις και γιατί οι δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή, ως εργαλεία, δείχνουν μια αδυναμία, αυτό περισσότερο αποτυπώνεται, και όχι μια στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Επαναλαμβάνω ότι, η καθημερινή μας εμπειρία με τον κόσμο, μας πείθει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτος και με μεγάλη διαφορά στις επόμενες ευρωεκλογές.

-    Σας έχουν κατηγορήσει οι πολιτικοί σας αντίπαλοι για μεμψιμοιρία, με αφορμή τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, ότι δηλαδή εμφανίζεστε μικρόψυχοι. Και ξέρετε υπάρχει και ένα ερώτημα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε να διαχειριστεί αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα, αν θα το διένεμε με διαφορετικό τρόπο.

Θα σας πω ευθέως. Θα ήταν καλύτερα το πρωτογενές πλεόνασμα αυτό να ήταν μικρότερο, γιατί θα είχαμε μια καλύτερη κατάσταση στην οικονομία.  Αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα προέκυψε μέσα από την κρεατομηχανή του μνημονίου. Μέσα εκεί μπήκαν μισθοί, συντάξεις, δημόσιοι υπάλληλοι..

-    Ανεστάλησαν οφειλές του δημοσίου ..

Άρα μιλάμε για μια πολιτική η οποία υπονόμευσε το παρόν και το μέλλον και της οικονομίας και της κοινωνίας.

-    Παρόλα αυτά, εσείς θα το διανείματε με άλλο τρόπο;..

Μα είναι ένα λάθος ερώτημα, με την έννοια ότι δεν θα ακολουθούσαμε μια τέτοια πολιτική.

-    Δηλαδή εσείς θα είχατε μια πολιτική που θα απέφερε έλλειμμα;

Θα ακολουθούσαμε μια πολιτική η οποία θα ήταν στον αντίποδα των ακραίων μνημονιακών πολιτικών..

-    Ναι, τι θα είχε έλλειμμα ή  πλεόνασμα; Κι αν είχε πλεόνασμα, πώς θα το διανείματε;…

Θέλω να σας πω λοιπόν ότι το πλεόνασμα ή το έλλειμμα δεν πρέπει κανείς να το βλέπει με έναν αποσπασματικό τρόπο, αλλά να το θέτει μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο πολιτικής. Η πολιτική που ακολουθήθηκε βλέπετε ότι έγινε στο όνομα της μείωσης του χρέους, αλλά το χρέος καλπάζει. Είναι κοροϊδία να παίρνεις πολλά από τη μία και να επιστρέφεις ψίχουλα από την άλλη.

-    Εάν παρήγατε έλλειμμα, πώς θα το καλύπτατε το έλλειμμα;

Μισό λεπτό. Κατ΄ αρχήν είναι μια συζήτηση πάρα πολύ μεγάλη και θα σας έλεγα ότι σε συνθήκες οικονομικής κρίσης αυτός ο απόλυτος δογματισμός για να υπάρξουν σώνει και καλά πλεονάσματα, ιδιαίτερα μέσα από υφεσιακές πολιτικές, δεν συμβάλουν στην πολιτική της ανάπτυξης…

-    Καταλαβαίνω το σκεπτικό σας. Δεν καταλαβαίνω πώς θα καλύπτατε το έλλειμμα όμως αν παρήγατε έλλειμμα…

Αυτό σας εξηγώ.  Ότι αυτή τη στιγμή, όταν έχουν ληφθεί μέτρα τα οποία σωρευτικά δημιούργησαν ύφεση της τάξης των 28 μονάδων τα τελευταία χρόνια για να βελτιώσο9υμε τον προϋπολογισμό και το έλλειμμα κατά 12 μονάδες, τότε έχουμε αποτύχει.  Διότι βάση υπολογισμού και του ελλείμματος και του χρέους είναι το ΑΕΠ. Όταν το μειώνεις αυτό σωρευτικά,  καταλαβαίνεις ότι έχεις κάνει μια τρύπα στο νερό. Άρα μιλάμε για μια αποτυχημένη πολιτική και από στενά οικονομική προσέγγιση.

-    Τώρα με βάζετε στον πειρασμό να σας ρωτήσω αν και στην περίπτωση κατά την οποία μετά τον Μάιο ή μετά τις ευρωεκλογές ή όποτε ανοίξει η συζήτηση επιτευχθεί ένα κούρεμα του ελληνικού δημόσιου χρέους, αν κι αυτό θα αποτελέσει τρύπα στο νερό, έχοντας υπόψη μας το τι συνέβη με το PSI που διαφημίστηκε ως σωτήρια λύση, έγινε, αλλά το χρέος στην πράξη δεν μειώθηκε.

Ναι.. Το PSI έγινε κατά έναν τρόπο ώστε ουσιαστικά οι μόνοι οι οποίοι υπέστησαν τις συνέπειες να είναι οι μικροομολογιούχοι και κυρίως τα  ελληνικά Ταμεία και τα αποθεματικά διαφόρων δημόσιων Οργανισμών. Και παρόλα αυτά το χρέος δεν μειώθηκε.

Αντίθετα, θυμόσαστε εμείς όταν υποστηρίζαμε την πρόταση για την αναδιάρθρωση του χρέους, είχαμε μιλήσει για ένα επιλεκτικό κούρεμα, βγάζοντας απέξω τα ομόλογα που κατείχαν τα ασφαλιστικά Ταμεία. Κι αυτό για πάρα πολύ συγκεκριμένους κοινωνικούς λόγους τους οποίους τους έχουμε αυτή τη στιγμή μπροστά μας.

Άρα λοιπόν, για να το συνδέσουμε με την προηγούμενη κουβέντα,  σήμερα είναι ανάγκη –κι αυτό ομολογείται απ΄ όλους- να ακολουθήσουμε μια πολιτική που να έχει το στοιχείο του μεγάλου κουρέματος, αλλά αυτό από μόνο του δεν φτάνει.  Προσέξτε.. Όταν βγαίνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και λέει, ότι μια τέτοια πρακτική είναι μια επιθετική πράξη προς τους δανειστές, ουσιαστικά ακυρώνει την οποιαδήποτε διάθεση επαναδιαπραγμάτευσης.

-    Ενώ το PSI δεν ήταν επιθετική κίνηση για τους μικροεπενδυτές, τους μικροομολογιούχους και τα ασφαλιστικά Ταμεία;…

Ακριβώς.. Άρα λοιπόν έχουν αποφασίσει να έχουν μια επιθετική πολιτική για το μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και από κει και πέρα μια στρατηγική υποταγής και αποδοχής των επιχειρημάτων των δανειστών.

Δεν φτάνει λοιπόν, επαναλαμβάνω, το θέμα του (κουρέματος) του χρέους, όπως δεν αρκεί από μόνο του το να έχουμε ως αυτοσκοπό ένα πλεόνασμα. Πλεόνασμα ναι, αλλά ποιας πολιτικής αποτέλεσμα θα είναι.

-    Θα ήθελα κι ένα σχόλιό σας πριν κλείσουμε για ένα θέμα που βλέπω από τα μηνύματα των ακροατών ότι τους απασχολεί ιδιαίτερα, αυτό δηλαδή του τρόπου με τον οποίον θα γίνουν και φέτος η μεγάλη μαθητική και η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, του αποκλεισμού δηλαδή των πολιτών στην ουσία από τον χώρο στην πλατεία Συντάγματος και σήμερα και αύριο, και στη μαθητική και στη στρατιωτική παρέλαση..

Είναι η δεύτερη χρονιά που νομίζω μ΄ έναν τέτοιο τρόπο επιχειρείται να εορτασθεί η επέτειος της 25ης Μαρτίου και αντιλαμβάνεστε ότι είναι ένας εορτασμός σε συνθήκες γύψου, που μετατρέπουν την πόλη σε μια αποστειρωμένη πόλη. Αυτά δεν τιμούν αυτή τη στιγμή κανέναν. Θεωρώ ότι μας προσβάλουν. Έχει γίνει πια συνήθεια να βλέπουμε σε διάφορες καταστάσεις η πόλη να μετατρέπεται σε ένα φρούριο αστυνομοκρατούμενο και οι πολίτες να βγαίνουν εκτός αυτής. Ειλικρινά είναι μια εικόνα προσβλητική.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ