Στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, που συνήλθε στις Βρυξέλλες, ο Μανώλης Γλέζος πήρε το λόγο και είπε:

«Σε σχέση με τα νέα τρόφιμα, που συζητάμε, θέλω να σας αναφέρω δύο παραδείγματα. Αρχικά το καρπούζι, που γίνεται εμβολιάζοντας την κολοκυθιά. Το υβρίδιο που παράγεται, οι ίδιοι οι παραγωγοί δεν το τρώνε. Είναι μια διαστροφή που κάνουμε και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Το δεύτερο παράδειγμα είναι τα σαλιγκάρια, τα οποία οι λαοί του Βορρά δεν τα τρώνε. Πέρα όμως από την προσοχή που δείχνει η Ε.Ε. σε αυτά τα ζητήματα, και σωστά κάνει, πρέπει να μην ξεχνάμε το βάθρο πάνω στο οποίο βαδίζουμε. Ποιο είναι αυτό το βάθρο; Είναι το ότι δεν μπορούμε να ξεχνάμε τη φύση. Δεν είμαστε ούτε πάνω από τη φύση, ούτε έξω από τη φύση, ούτε κάτω από τη φύση. Και αυτή η σκέψη πρέπει να μας διέπει. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε φυσικούς νόμους, μπορούμε όμως να αξιοποιήσουμε αυτούς που υπάρχουν. Πρέπει να σταματήσουμε να παραβιάζουμε τη φύση, όπως η αλαζονεία του ανθρώπου μάς οδηγεί να κάνουμε».

Αναφερόμενος στη νέα δασική στρατηγική της Ε.Ε., είπε:

«Όλη η προσοχή μας έχει δοθεί στην οικονομική πτυχή των δασών, στην ξυλεία και στα παράγωγά της. Δεν εξετάζουμε όμως το ότι το δάσος λειτουργεί ως απορρυπαντής της ατμόσφαιρας, μέσω της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης που πραγματοποιεί. Δεν εξετάζουμε ότι το δάσος λειτουργεί ως φραγμός κατά τη διάρκεια των καταρρακτωδών βροχών και εμποδίζει τις πλημμύρες. Δεν εξετάζουμε ότι το δάσος σταματά την απογύμνωση του εδάφους, εμπλουτίζει τους υδροφορείς και παρέχει έτσι άφθονο νερό στις φυσικές πηγές. Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να δούμε και αυτή την πλευρά του θέματος, όχι μόνο την οικονομική. Επιπλέον, οφείλουμε να μην εγκρίνουμε οδηγίες, όπως αυτές που ψηφίστηκαν το 1991, οι οποίες ενθάρρυναν τη μετατροπή καλλιεργήσιμων εκτάσεων σε δάση».

Στην απογευματινή συνεδρίαση της Επιτροπής, σε σχέση με την πράσινη ανάπτυξη, ο Μανώλης Γλέζος, σχολιάζοντας την εισήγηση, είπε:

«Ακούγοντας την εισήγηση και τα όσα ωραία ακούστηκαν, παρασύρθηκα. Αφαίρεσα τα “θα” και βρέθηκα σ’ έναν πράσινο παράδεισο. Ξύπνησα όμως στη σκληρή πραγματικότητα, που υποβαθμίζει την Αγροτική Οικονομία, αυτόν τον τόσο σημαντικό παράγοντα του πρωτογενούς τομέα της Οικονομίας. Θα περιοριστώ να σας αναφέρω τι συμβαίνει στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, τη Νάξο. Εκεί, χάρη στις ευνοϊκές κλιματικές και εδαφικές συνθήκες, ευδοκιμούν δύο προϊόντα: η πατάτα και το κίτρο. Στο παρελθόν, η Νάξος τροφοδοτούσε ολόκληρη την Ελλάδα τόσο με πατάτες και σπόρο πατάτας, όσο και με κίτρα. Πρόσφατα, όμως, ένα νέο είδος άρχισε να φυτεύεται στα πατατοχώραφα και στους οπωρώνες: τα φωτοβολταϊκά. Διότι η Ευρώπη της κυρίας Μέρκελ χρειάζεται επειγόντως ενέργεια, και η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια. Από σας, λοιπόν, ζητώ μια συγκεκριμένη απάντηση: Πώς θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό;»

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ