ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

22/05/2015

Ερώτηση της Κ. Κούνεβα προς την Κομισιόν, για την καταστρατήγηση των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας



Την καταστρατήγηση των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (EPO), που πηγάζουν από τη Συνθήκη και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., επισημαίνει με ερώτησή της προς την Κομισιόν, η Κωνσταντίνα Κούνεβα και δεκατέσσερις ακόμη Ευρωβουλευτές της GUE/NGL.

Συγκεκριμένα, η Κ. Κούνεβα στην ερώτησή της μνημονεύει πρόσφατη απόφαση του Δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου της Ολλανδίας , το οποίο έκανε δεκτή την προσφυγή του συνδικάτου των εργαζομένων και δεν αποδέχθηκε την ασυλία του EPO ως διεθνούς οργανισμού, με το αιτιολογικό ότι δεν μπορεί η ασυλία να επιτρέπει παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στη συνέχεια, αφού αναφέρεται στη δήλωση της διοίκησης του Οργανισμού ότι θα αγνοήσει και δεν θα εφαρμόσει τη δικαστική απόφαση, επικαλούμενος ασυλία εκτέλεσης, ρωτά την Κομισιόν «εάν συμφωνεί με την απόφαση του δικαστηρίου, ότι στην ιεραρχία των νόμων αυτοί που κατοχυρώνουν θεμελιώδη δικαιώματα- Συνθήκη και Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων- υπερισχύουν των διμερών ή πολυμερών συμφωνιών, που προβλέπουν ασυλίες σε οργανισμούς όπως ο EPO», καθώς και τι μέτρα θα πάρει «για να αποτρέψει κατάχρηση των ασυλιών και για να υπερασπίσει τα δικαιώματα εργαζομένων πολιτών της Ε.Ε. και το ευρωπαϊκό κεκτημένο στον ΕΡΟ».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης.

Δευτεροβάθμιο δικαστήριο της Ολλανδίας απεφάνθη πρόσφατα (case number 200.141.812/01/17-2-2015) ότι στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (EPO) καταστρατηγούνται θεμελιώδη δικαιώματα- εργασιακά και συνδικαλιστικά- των εργαζομένων, τα οποία πηγάζουν από τη Συνθήκη και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. Για τον λόγο αυτό το ολλανδικό δικαστήριο, κατ’ εξαίρεση, δεν αποδέχθηκε την ασυλία του EPO ως διεθνούς οργανισμού, η οποία δεν μπορεί να επιτρέπει παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, ο EPO δήλωσε ότι θα αγνοήσει τη δικαστική απόφαση, επικαλούμενος ασυλία εκτέλεσης.

Ερωτάται η Επιτροπή:

  • Συμφωνεί με την κρίση του ολλανδικού δικαστηρίου ότι στην ιεραρχία των νόμων αυτοί που κατοχυρώνουν θεμελιώδη δικαιώματα- Συνθήκη και Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων- είναι πάνω από διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προβλέπουν ασυλίες σε οργανισμούς όπως ο EPO;
  • Εάν συμφωνεί, τι σκοπεύει να κάνει για να αποτρέψει κατάχρηση των ασυλιών και για να υπερασπίσει τα δικαιώματα εργαζομένων πολιτών της Ε.Ε. και το ευρωπαϊκό κεκτημένο σε οργανισμούς όπως ο EPO, που ενώ ασκεί δικαστικά καθήκοντα, ταυτόχρονα ο ίδιος είναι εκτός ευρωπαϊκής έννομης τάξης;
  • Πώς ελέγχει η Κομισιόν αν είναι συμβατές οι θέσεις που υποστηρίζουν στη διοίκηση του EPO οι αντιπρόσωποι των χωρών- μελών της Ε.Ε., -που αποτελούν και την πλειοψηφία στον οργανισμό, -με τις υποχρεώσεις τους, που απορρέουν από τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και τη Συνθήκη της Ε.Ε.;

Την ερώτηση που κατέθεσε η Κωνσταντίνα Κούνεβα, συνυπογράφουν και οι ευρωβουλευτές της GUE/NGL: Lynn BOYLAN, Martina ANDERSON, Pablo IGLESIAS, Maria Dolores Lola SANCHEZ CALDENTEY, Stelios KOULOGLOU, Paloma LOPEZ BERMEJO, Barbara SPINELLI, Fabio DE MASI, Tania GONZALEZ PENA, Helmut SCHOLZ, Neoklis SYLIKIOTIS, Kostas CHRYSOGONOS, Matt CARTHY, Miroslav RANSDORF.

ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Για την ιστορία σημειώνουμε ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (European Patent Organization- EPO), χορηγεί πατέντες από όλες τις χώρες, βάσει της Σύμβασης του Μονάχου για το «Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας». Συμμετέχουν σ’ αυτόν 38 χώρες μέλη, ανάμεσά τους το σύνολο των 28 της Ε.Ε., που αποτελούν και την πλειοψηφία στο διοικητικό του συμβούλιο. Απασχολεί περίπου 7.000 άτομα και έχει πέντε έδρες σε τέσσερις χώρες της Ε.Ε. (Χάγη, Μόναχο, Βερολίνο, Βιέννη και ένα «μικρό υποκατάστημα» στις Βρυξέλλες). Οι πατέντες που χορηγεί, αφορούν, φυσικά, σε συντριπτικό ποσοστό μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, ενώ ως προς την «ιθαγένεια» των πατεντών οι χώρες που κυριαρχούν σε επίπεδο Ε.Ε. είναι η Γερμανία, η Ολλανδία,η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία.

Τα τελευταία χρόνια, επί διοίκησης του EPO από τον Benoit Battistelli, και βάσει μελετών που εκπονήθηκαν, έχουν γίνει στον οργανισμό πρωτοφανείς παρεμβάσεις απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης. Επικαλούμενος την δικαιοδοτική και νομοθετική ασυλία του ως διεθνούς οργανισμού, ο EPO αρνείται να αναγνωρίσει το συνδικάτο των εργαζομένων (SUEPO, έχει ως μέλη πάνω από τους μισούς εργαζόμενους), επιβάλει απαγορεύσεις και σημαντικότατους περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας, απαγορεύει ακόμη και το δικαίωμα του συνδικάτου να επικοινωνεί με τα μέλη του και να διακινεί τις θέσεις του, ενώ νομοθετεί κανονισμούς που παραβιάζουν ακόμη και τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας (τι θεωρείται εργατικό ατύχημα κλπ). Για τυχόν εργατικές διαφορές ο EPO αποδέχεται μόνο τη δικαιοδοσία του διοικητικού δικαστηρίου του ILO, στον οποίο προσφεύγουν και άλλοι διεθνείς οργανισμοί υπό καθεστώς «ασυλίας». Η εκδίκαση όμως των υποθέσεων από αυτό, είναι εξαιρετικά χρονοβόρα (10-15 χρόνια) και φτάνει στα όρια της αρνησιδικίας.

Οι εργαζόμενοι έχουν προσφύγει σε γερμανικά δικαστήρια, τα οποία απέρριψαν την προσφυγή τους ως αναρμόδια, επικαλούμενα την ασυλία του EPO. Ολλανδικό δικαστήριο, όμως, δέχθηκε και εκδίκασε την προσφυγή τους και μάλιστα σε δεύτερο βαθμό και αποφάνθηκε ότι η δραστηριότητα του EPO συνιστά παραβίαση της υπερκείμενης ευρωπαϊκής νομοθεσίας (Συνθήκη και Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.), έναντι της οποίας δεν ισχύει η ασυλία. Η ηγεσία του EPO δήλωσε ότι θα αγνοήσει τη δικαστική απόφαση.

Το θέμα έχει απασχολήσει και στο παρελθόν τα μέλη του ευρωκοινοβουλίου, η Κομισιόν όμως τηρεί σιγή ιχθύος.

Οι μεθοδεύσεις αυτές, καταδεικνύουν την προφανή σχέση ανάμεσα σε αυτά που συμβαίνουν εντός του EPO- μια προσπάθεια «αποστείρωσης» του οργανισμού από συνδικαλιστικές και άλλες επιρροές και «αυτονόμησής» του από την ευρωπαϊκή και τις εθνικές νομοθεσίες - και τη στρατηγική του πλήρους ελέγχου της καινοτομίας από τις πολυεθνικές. Στα πλαίσια αυτά, θα πρέπει δε να αναζητηθεί και η ιδιαίτερη σχέση των εξελίξεων αυτών ακόμη και με το TTIP, στο οποίο υπάρχει ιδιαίτερο κεφάλαιο διαπραγμάτευσης.

 

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ