Προς τον κ. Υπουργό: Πολιτισμού, Παιδείας & Θρησκευμάτων

Το μάθημα της θεατρολογίας φέρνοντας σε επαφή τους μαθητές με τη Θεατρική θεωρία και πράξη, τους βοηθά να κατανοήσουν της κοινωνικές διεργασίες καθώς και τις ψυχολογικές εναλλαγές, και την θέση του ατόμου στην κοινωνία. Βοηθά τον μαθητή να γνωρίσει τον ίδιο του τον εαυτό και να κατακτήσει το θέατρο όχι μόνο ως καλλιτεχνικό γεγονός αλλά και σαν εργαλείο κοινωνικής ενσωμάτωσης. Βοηθά δηλαδή την ανάπτυξη της νέα γενιάς κάνοντας την συμμέτοχο στην υπόθεση της Πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Κατά την πρόσφατη μνημονιακή περίοδο που έπληξε βαθύτατα τον πολιτισμό όπως ο νόμος 4009/2011 (Νόμος Διαμαντοπούλου) που δεν αναγνωρίζει παιδαγωγική επάρκεια στους απόφοιτούς τμημάτων Θεατρικών Σπουδών εκτός του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, σε πολλά σχολεία ανά την επικράτεια δεν υπάρχει καν σαν μάθημα η Θεατρολογία.

Γνωρίζουμε επίσης πως μετά τα πρόσφατα κρούσματα bullying, στα σχολεία που   οι Τέχνες είναι ενισχυμένες στο ωρολόγιο πρόγραμμα τα περιστατικά που σημειώνονται είναι ελάχιστα. Θεωρούμε λοιπόν, πως είναι σημαντική η διεύρυνση του μαθήματος της Θεατρικής αγωγής σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κ. Υπουργός:

• Ποιες είναι οι προθέσεις του Υπουργείου σχετικά με την αναβάθμιση του μαθήματος «Θεατρικής Αγωγή» στην εκπαίδευση ;
• Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που σκοπεύει να πάρει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σχετικά με την ικανοποίηση των αιτημάτων που έχει θέσει ο Π.Ε.ΣΥ.Θ όπως με αναγνώριση της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών καθηγητών, την απορρόφηση καθηγητών που υπολείπονται από τους πίνακες, και την οριστική απόσυρση της εγκυκλίου Φ.12/275/66898/Γ1/304-2014/ΥΠΑΙΘ, η οποία όριζε ότι το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής μπορούν να διδάξουν καθηγητές χωρίς επιστημονικό και παιδαγωγικό υπόβαθρο;

Ο ερωτών βουλευτής

Σκουρολιάκος Παναγιώτης (Πάνος)