«Η Ευρώπη των αξιών έχει γίνει κάτι σαν "ωραία κοιμωμένη"» τόνισε η Βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ Φωτεινή Βάκη, κατά την τοποθέτησή της στην κοινή συνάντηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας-Γερμανίας και της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, με θέμα τις διμερείς σχέσεις και τις τρέχουσες ευρωπαϊκές εξελίξεις (26-5-2016).

Η κ. Βάκη υπογράμμισε πως «θα πρέπει να μας προβληματίσει το που βαδίζει αυτή η Ευρώπη. Διότι φαίνεται να παραπαίει ανάμεσα σε έναν ακραιφνή νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος τείνει να υποκαταστήσει τη δημοκρατία από ένα καφκικό σύμπαν τεχνοκρατών που αποφασίζουν για τις μοίρες των λαών και εμφανίζονται ως αυτόκλητοι σωτήρες και μία ακροδεξιά που τείνει δυστυχώς να δυναμώνει».  

Αναφερόμενη στο ζήτημα του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων, η Φ. Βάκη σημείωσε πως «υπάρχει και το ηθικό χρέος ενός λαού προς την ιστορική του μνήμη και λαός χωρίς μνήμη, είναι ένας λαός χωρίς μέλλον».

Ας σημειωθεί πως παρόντες από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Γερμανίας, ήταν η πρόεδρος της ΚΟΦ Γερμανίας-Ελλάδας κ. Annete Groth (Die Linke) και οι βουλευτές κ.κ. Kai Gehring (Alliance 90/The Greens), Elke Ferner (SPD), Annete Sawade (SPD), Christian Haase (CDU/CSU) και Jürgen Klimke (CDU/CSU).  

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης της Φ. Βάκη:

«Θα ήθελα με μεγάλη χαρά να καλωσορίσω τους συναδέλφους του Γερμανικού Κοινοβουλίου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τη χώρα σας τη γνωρίζω κυρίως μέσα από τους φιλοσόφους της. Η γερμανική φιλοσοφία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη θεωρητική και πνευματική μου διαμόρφωση. Γνώρισα τη χώρα σας, λοιπόν, μέσα από τις σελίδες του Immanuel Kant, της ενσάρκωσης του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και του κοσμοπολιτισμού, του  Hegel, της σχολής της Φρανκφούρτης και, βεβαίως, του Jürgen Habermas.  

Το καλοκαίρι του 2015, σε εκείνη την πάρα πολύ δύσκολη βραδιά της διαπραγμάτευσης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ο Γιούργκεν Χάμπερμας μετά από τα εκατομμύρια tweets με το «this is a cοup» είχε δηλώσει ότι η Γερμανία κινδύνεψε μέσα σε ένα βράδυ να χάσει όλη την καλή της φήμη που έχτισε σιγά–σιγά και σταθερά μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το λέω αυτό, διότι όπως ξέρετε η ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια είναι μια οικονομία πολέμου σε καιρό ειρήνης. Έχουμε χάσει το 25% του ΑΕΠ, χάσαμε 40% των εισοδημάτων οι μισθωτοί και συνταξιούχοι και, ένα από τα πολλά τραγικά είναι ότι η νέα γενιά εκλεκτών νέων επιστημόνων έχει να επιλέξει μεταξύ της ανεργίας και της μετανάστευσης.

Αναφέρθηκα στον Jürgen Habermas, και με αφορμή αυτή την αναφορά μου, θέλω να σας πω και να σας μιλήσω λίγο για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις προοπτικές της, στο λίγο χρόνο που έχω. Ο ίδιος φιλόσοφος είχε επενδύσει όλες τους τις ελπίδες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χρησιμοποίησε, μάλιστα, τον όρο «πατριωτισμός του συντάγματος» για να δείξει πώς μπορεί να διασφαλιστεί ο ρόλος του πάλαι ποτέ εθνικού κράτους ως κέλυφους που επωάζει τα δικαιώματα της ελευθερίας και της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, σε ένα υπερεθνικό επίπεδο, εν προκειμένω στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναδύθηκε μέσα από τις στάχτες ενός πολέμου, και για τους οραματιστές της, τον Monnet και τον Schuman, θα ήταν ιδεατό να αποτελέσει έναν εγγυητή κοσμοπολιτισμού. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε μια άλλη Ευρώπη. Όλοι θα πρέπει να προβληματιστούμε πολύ σοβαρά. Η Ευρώπη των αξιών έχει γίνει κάτι σαν «ωραία κοιμωμένη». Η Ευρώπη που γέννησε διαφωτισμό κλείνει στους πρόσφυγες ερμητικά τα σύνορά της. Κατάσχει τα τιμαλφή τους. Καίει καταυλισμούς. Αντιμετωπίζει τον ξένο, τον πρόσφυγα ως μιαρό και ανεπιθύμητο. Θα πρέπει επομένως να μας προβληματίσει το που βαδίζει αυτή η Ευρώπη. Διότι φαίνεται να παραπαίει ανάμεσα σε έναν ακραιφνή νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος τείνει να υποκαταστήσει τη δημοκρατία από ένα καφκικό σύμπαν τεχνοκρατών που αποφασίζουν για τις μοίρες των λαών και εμφανίζονται ως αυτόκλητοι σωτήρες και μία ακροδεξιά που τείνει δυστυχώς να δυναμώνει. Φαντάζομαι όλοι περιμένατε με αγωνία τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αυστρία, όπου κινδύνευε η Ευρώπη να έχει για πρώτη φορά μεταπολεμικά ακροδεξιό πρόεδρο. Τελικά αισθανθήκαμε μεγάλη ανακούφιση. Φαντάζομαι ότι όλοι έχουμε υποστεί σοκ με αυτά που γίνονται στην Πολωνία, με το κόμμα «Νόμος και Δικαιοσύνη» που έφτασε σε σημείο να απαγορεύει τις αμβλώσεις ή να απαγορεύει κάθε ρητή αναφορά στον κουμμουνισμό, αναβιώνοντας τη λογοκρισία και την ποινικοποίηση της ελευθερίας της σκέψης που θυμίζει εποχές του «Ψυχρού Πολέμου». Αφού σας μίλησα για ακροδεξιά, ας μη δούμε πάλι την ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα.

Σε αυτό το σημείο, επιτρέψτε μου και εμένα, την υπόμνηση την έκαναν και άλλοι συνάδελφοι, να τοποθετηθώ για το περίφημο κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις για τις ναζιστικές θηριωδίες που διαπράχθηκαν στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και δεν έχει να κάνει με το χρέος. Υπάρχει και κάποιο άλλο χρέος. Υπάρχει και το ηθικό χρέος ενός λαού προς την ιστορική του μνήμη και λαός χωρίς μνήμη, είναι ένας λαός χωρίς μέλλον. Να ξανασκεφτούμε, λοιπόν, το μέλλον της Ευρώπης, την προοπτική της Ε.Ε., διότι το θέμα δεν είναι να αναστήσουμε ή να πάμε πίσω στο εθνικό κράτος, όπως το ξέραμε παλιά, το θέμα είναι να διασωθεί η δημοκρατία. Να ξανασκεφτούμε, λοιπόν, μια Ευρώπη που να αξίζει το όνομά της».