Ως ειδικός εισηγητής, εκ μέρους της πλειοψηφίας, παρουσίασε  ο Νεκτάριος Σαντορινιός, τον Αναπτυξιακό νόμο κατά τη συζήτηση στις Διαρκείς Επιτροπές Οικονομικών, Παραγωγής και Εμπορίου και Κοινωνικών Υποθέσεων. Ο βουλευτής Δωδεκανήσου του ΣΥΡΙΖΑ εισηγήθηκε τα χαρακτηριστικά του νέου νόμου, τις καινοτομίες που εισάγει, τα μέσα που χρησιμοποιεί αλλά και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που παρέχονται έτσι ώστε, όπως είπε, να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα σελίδα στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας.

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Αναπτυξιακού

«Είναι ένας αναπτυξιακός νόμος που είμαστε σίγουροι ότι όχι μόνο θα θέσει τις στέρεες βάσεις της ανάπτυξης της χώρας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί ένα υπόδειγμα αναπτυξιακού σχεδίου που εξυπηρετεί τον βασικό του ρόλο: τη σχεδιασμένη ανάπτυξη και την προσπάθεια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με τη διαφοροποίηση του μοντέλου ανάπτυξης, με βιώσιμο τρόπο»

«Ο νέος νόμος ενσωματώνει μια σειρά από καινοτομίες και δεν αποτελεί απλά μια βελτιωμένη έκδοση των προηγούμενων νόμων, αλλά μια βαθιά μελέτη της υφιστάμενης κατάστασης της οικονομίας, των αναπτυξιακών προοπτικών της χώρας και των βέλτιστων πρακτικών αναπτυξιακών κινήτρων που υπάρχουν σε άλλες χώρες. Κατ’ αυτή τη έννοια, ο υπό ψήφιση αναπτυξιακός νόμος αποτελεί ένα καινοτόμο αναπτυξιακό εργαλείο με το οποίο επιχειρείται η επανεκκίνηση της οικονομικής ανάπτυξης στη χώρα μας».

Ειδικά οφέλη για τα νησιά

«Θεσπίζονται «Ειδικές Κατηγορίες Ενίσχυσης», οι οποίες καθορίζονται τόσο με γεωγραφικά κριτήρια, όσο και με κριτήρια μορφής και επίδοσης. Οι ειδικές κατηγορίες επωφελούνται μεγαλύτερων επιχορηγήσεων στις περιπτώσεις που αυτές παρέχονται για το είδος της ενίσχυσης ή επιχορηγήσεων στις περιπτώσεις που δεν παρέχονται για αντίστοιχα επενδυτικά σχέδια. Ο στόχος της επιλογής αυτής είναι η καταπολέμηση διαφόρων ειδών μειονεξιών. Περιλαμβάνονται δε, οι ορεινές περιοχές, οι νησιωτικές περιοχές, οι παραμεθόριες περιοχές και οι περιοχές μεγάλης πληθυσμιακής μείωσης. Στις περιοχές αυτές επίσης εντάσσονται επενδυτικά σχέδια που υλοποιούνται σε οργανωμένους υποδοχείς».

«Ως Ειδικές Κατηγορίες Ενίσχυσης, στο νόμο, θεωρείται και η ενίσχυση συγκεκριμένων επιχειρηματικών μορφών όπως είναι οι ΚΟΙΝΣΕΠ και οι Συνεταιρισμοί, αλλά και η ενίσχυση επιχειρήσεων με σημαντική επίδοση σε αναπτυξιακά υποσχόμενους τομείς, όπως είναι οι κλάδοι της Τεχνολογίας και της Πληροφορικής και της Αγροδιατροφής».

Η αποτυχία των προηγούμενων νόμων

«Έπρεπε να διαχειριστούμε την αποτυχία των προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων. Σήμερα υπάρχουν σε εκκρεμότητα περίπου 6.300 επενδυτικά σχέδια με συμβασιοποιημένες οφειλές ύψους 6,4 δις. Από αυτά, τα 2.200, με συμβασιοποιημένη οφειλή 2,4 δις, εμφανίζονται ως μη ενεργά. Συνεπώς, οι πραγματικές οφειλές, υπολογίζονται γύρω στα 3,1 δις ευρώ. Είναι προφανές ότι ο σημερινός νόμος, καλείται να επιλύσει αυτό το σημαντικό πρόβλημα και ταυτόχρονα να δώσει μια νέα αναπτυξιακή προοπτική».

Αναφορά στις κυριότερες καινοτόμες ρυθμίσεις του Νόμου

«Σειρά καινοτομιών εισάγονται στον νέο νόμο. Πρώτη από αυτές είναι ότι δίνεται έμφαση σε χρήση φορολογικών απαλλαγών, ως μέσο εναλλακτικής μορφής χρηματοδότησης. Η προσέγγιση αυτή είναι πραγματική τομή στα καθεστώτα ενίσχυσης διότι ευνοεί τη χρηματοδότηση βιώσιμων επιχειρήσεων, οι οποίες επικεντρώνονται στην αναπτυξιακή τους προοπτική και όχι στην πρόσκαιρη αποκόμιση ευκαιριακού κέρδους μέσω της απορρόφησης της επιχορήγησης. Με αυτό τον τρόπο δεν ενισχύεται πλέον η πραγματοποίηση δαπανών ανεξαρτήτως του τελικού αποτελέσματος, αλλά κυρίως η απόδοση της επένδυσης. Επιπλέον, παρέχονται στοχευμένες επιχορηγήσεις (όπως η επιδότηση μισθολογικού κόστους, επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης, σταθεροποίηση συντελεστή φορολογίας εισοδήματος, κ.α) ιδίως προς φορείς με αυξημένη ανάγκη κεφαλαιακής ενίσχυσης, αλλά και ως επιπλέον κίνητρο επενδυτικής επιλογής».

«Μια επιπλέον καινοτομία είναι ο ορισμός του ύψους της επιχορήγησης στο 70% του επιτρεπόμενου, βάσει του χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων, προκειμένου οι ενισχύσεις που παρέχονται με το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής να είναι ισοδύναμες με το κίνητρο της επιχορήγησης. Επίσης, καθιερώνεται πλαφόν στα ύψη των ενισχύσεων (5 εκ. ανά επενδυτικό σχέδιο, 10 εκ. ανά επιχείρηση, 20 εκ. ανά όμιλο επιχειρήσεων) προκειμένου να επιτευχθεί διασπορά των ωφελούμενων από τις κρατικές ενισχύσεις και να αποφευχθεί η ανισοβαρής  συγκέντρωση κρατικών ενισχύσεων σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις/ομίλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους το 4% των επενδυτικών σχεδίων απορρόφησε το 44% των ενισχύσεων».

«Στο πλαίσιο της αρχής για τη χρηματοδότηση της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, για να λάβει επιχορήγηση μια υφιστάμενη επιχείρηση πρέπει να έχει παρουσιάσει κέρδη τουλάχιστον μια φορά τα τελευταία 7 χρόνια. Οι ζημιογόνες επί σειρά ετών επιχειρήσεις μπορούν να λάβουν ενίσχυση, μόνο μέσω των φορολογικών διευκολύνσεων. Η πρόβλεψη αυτή δεν περιλαμβάνει τις επιχειρήσεις που λειτουργούν λιγότερο από 7 χρόνια».

«Σημαντικό είναι επίσης ότι προβλέπονται διαδικασίες για την αξιολόγηση της υλοποίησης του νόμου κατά τη διάρκεια εφαρμογής του. Αυτή η πρόβλεψη, όσο αυτονόητη κι αν ακούγεται, δεν είχε ποτέ εφαρμοστεί. Ακόμη θεσμοθετείται η υποβολή ετήσιας έκθεσης στη Βουλή».

«Τέλος, επιδιώκεται απλοποίηση των διαδικασιών με στόχους τη μείωση της γραφειοκρατίας και την ταχύτερη εξυπηρέτηση των επενδυτών με ταυτόχρονη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος. Επιτυγχάνεται ακόμη η διαφάνεια σε όλα τα στάδια της ενίσχυσης ενός έργου (από την αξιολόγηση έως την ολοκλήρωση)».

Στόχοι- Μέσα και Χρηματοδοτικά Εργαλεία του Νέου Αναπτυξιακού

«Ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της χώρας συμπληρώνεται με τα χρηματοδοτικά εργαλεία: του Ταμείου χρηματοδότησης Έρευνας και Καινοτομίας, του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και των Τομεακών και περιφερειακών προγραμμάτων του ΕΣΠΑ».

«Κεντρικοί στόχοι του νέου Αναπτυξιακού Νόμου είναι: η επενδυτική επανεκκίνηση, ιδιαίτερα μέσω της επανεκβιομηχάνισης της χώρας, σε κατευθύνσεις υποσχόμενες σταθερά και σύντομα αποτελέσματα. Η προώθηση της ισόρροπης ανάπτυξης μέσω της ενίσχυσης λιγότερο αναπτυγμένων περιοχών. Η υποβοήθηση, οριοθέτηση και καθοδήγηση της αναπτυξιακής προσπάθειας της χώρας, σε χωρικό και κλαδικό επίπεδο και η  αύξηση της απασχόλησης με τη στήριξη νέων και υφιστάμενων επιχειρήσεων με έμφαση στην απασχόληση ειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού, ώστε να αναστραφεί η τάση φυγής ιδίως των νέων επιστημόνων».

«Τα μέσα για την επίτευξη των στόχων αυτών είναι: η τεχνολογική αναβάθμιση. Η διαμόρφωση νέας εξωστρεφούς εθνικής ταυτότητας. Η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων, αλλά και μεταξύ Δημοσίου, φορέων παραγωγής γνώσης ΑΕΙ/ΤΕΙ /ερευνητικών κέντρων και επιχειρήσεων. Η βελτίωση της θέσης της χώρας ως προς την ανταγωνιστικότητά της σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας και έντασης γνώσης.  Η αναβάθμιση σε μετακίνηση στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας προς την παραγωγή πιο σύνθετων προϊόντων και προσφορά καλύτερων υπηρεσιών. Ο εκσυγχρονισμός και η αύξηση του μέσου μεγέθους των επιχειρήσεων. Η εξασφάλιση καλύτερης θέσης στο Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας».