Μιλώντας σήμερα στον ρ/σ "Στο Κόκκινο" (Ν. Σβέρκο - Δ. Κουκλουμπέρη), ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δημήτρης Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:


Η γρήγορη κι επιτυχής ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης μέσα στο συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα είναι προτεραιότητα για την κυβέρνηση

Αναφορικά με τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για καθυστερήσεις που διαπιστώνουν οι δανειστές στην υλοποίηση των προαπαιτούμενων, υπάρχει από χθες μια ανακοίνωση από το υπουργείο Οικονομικών, που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Δεν ήταν στην ατζέντα του προσεχούς Eurogroup της 9ης Σεπτεμβρίου η εκταμίευση των 2,8 δισ. Υπάρχει ένα συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα, ούτως ώστε αυτά τα περίφημα 15 προαπαιτούμενα να ολοκληρωθούν για να πάρουμε τα 2,8 δισ. μέσα στον Σεπτέμβρη.

Η δική μου εκτίμηση είναι ότι η υλοποίηση των 15 προαπαιτούμενων είναι βατή, δεν βλέπω να υπάρχουν ανυπέρβλητα αγκάθια. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι "να τρέξουν" και η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι των δανειστών, έτσι ώστε να μην υπάρξει καθυστέρηση και μέχρι αρχές Οκτωβρίου να έχουν δοθεί αυτά τα 2,8 δισ. Προσθέτω σε αυτό, ότι για την κυβέρνηση είναι προτεραιότητα η γρήγορη κι επιτυχής ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης μέσα στο συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα, που είναι εντός του 2016. Αυτό είναι το "κλειδί", που θα μας βοηθήσει να έρθει στην ατζέντα η συζήτηση για τη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων ελάφρυνσης τους χρέους και πιο χαμηλών και ρεαλιστικών πρωτογενών πλεονασμάτων, με την ολοκλήρωση του προγράμματος μετά το 2018.

Επισημαίνω, μετά λόγου γνώσεως, ότι η πλευρά που ισχυρίζεται ότι τα πάντα πρέπει να αναβληθούν για μετά τις γερμανικές εκλογές δεν είναι πλέον πλειοψηφική. Έχει ενισχυθεί- και μέσα στους δανειστές- αυτό που διεκδικεί η Ελλάδα, περί συγκεκριμενοποίησης του οδικού χάρτη για το χρέος μέσα στο 2016 και το συντομότερο δυνατόν. Και αυτός είναι κι ένας όρος που βάζει το ΔΝΤ, σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις Λαγκάρντ, και πρέπει το Βερολίνο να συμβιβαστεί με αυτή την ιδέα.


Δεν μπορώ να δεχθώ τα κροκοδείλια δάκρυα της ΝΔ, που έκανε τα "στραβά μάτια" όταν χιλιάδες δημοσιογράφοι απολύονταν όχι μόνο από την ΕΡΤ αλλά κι απ' τα ιδιωτικά κανάλια

Αναφορικά με τις τηλεοπτικές άδειες, πρόκειται για μια καθυστερημένη προσπάθεια της χώρας να τερματιστεί ένα καθεστώς ασυδοσίας, πρωτοφανές για κράτος-μέλος της ΕΕ. Έχει αποφέρει σημαντικά έσοδα για το Δημόσιο, που θα ανακουφίσουν το δημόσιο ταμείο και  βάζει επιτέλους κανόνες.

Σε σχέση με το νέο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, περιμένουμε να κατακάτσει ο κουρνιαχτός και να έχουμε τα αποτελέσματα από την εφαρμογή αυτών των ρυθμίσεων. Νομίζω ότι η κυβέρνηση νοιάζεται για την αγορά εργασίας στον χώρο των media. Πρόκειται για ένα κοινωνικό πρόβλημα υπαρκτό και η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί και πρέπει, στο μέτρο των δυνατοτήτων της. Και το ίδιο οφείλει να κάνει και η εργοδοσία.

Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν και να διεκδικούν. Αυτό που δεν μπορώ να δεχθώ είναι τα κροκοδείλια δάκρυα της ΝΔ, που έκανε τα "στραβά μάτια" όταν χιλιάδες δημοσιογράφοι απολύονταν όχι μόνο από την ΕΡΤ αλλά κι απ' τα ιδιωτικά κανάλια. Όπως δεν μπορώ, επίσης, να δεχθώ μια πρακτική της εργοδοσίας, που χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους ως ασπίδα, ενώ την ίδια ώρα τους έχει "λιανίσει".



Η Κομισιόν δήλωσε ότι πρόκειται για θετικό βήμα στην άντληση εσόδων, που αυτή τη φορά προκύπτουν από Έλληνες ολιγάρχες

Σε ό,τι αφορά στις Βρυξέλλες, παρότι η εγχώρια διαπλοκή προεξοφλούσε την αντίδραση της Κομισιόν, συνέβη το εντελώς αντίθετο, καθώς μέσω του εκπροσώπου της, κ. Γιούνκερ, δήλωσε ότι αυτά τα θέματα αποτελούν αρμοδιότητα των κρατών-μελών, σημειώνοντας ως θετικό βήμα την άντληση τόσων εσόδων, που αυτή τη φορά δεν προκύπτουν από τους συνταξιούχους ή την υπερφορολόγηση των πολιτών, αλλά από Έλληνες ολιγάρχες.

Αναφορικά με αυτούς που κέρδισαν τον διαγωνισμό, θέλω να τονίσω το αυτονόητο: Ότι πήραν το δικαίωμα μιας τηλεοπτικής άδειας, μέσα από έναν πλειστηριασμό. Δεν πήραν πιστοποιητικό ούτε αθωότητας, ούτε αγνότητας, ούτε νομιμότητας σε ό,τι κάνουν και όπου το κάνουν, μια και δραστηριοποιούνται και σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς.



Η κριτική που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι με τους νέους καναλάρχες επιδιώκει να δημιουργήσει τη δική του νέα διαπλοκή, είναι αστείο ως επιχείρημα και δεν αντέχει στη στοιχειώδη κριτική

Η κριτική που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι με τους νέους καναλάρχες επιδιώκει να δημιουργήσει τη δική του νέα διαπλοκή, είναι αστείο ως επιχείρημα και δεν αντέχει στη στοιχειώδη κριτική. Σας θυμίζω τη στάση των καναλιών του ΣΚΑΙ και του ΑΝΤ1 στην περίοδο του δημοψηφίσματος, αλλά και την προεκλογική περίοδο, πριν τις εκλογές του Σεπτέμβρη και του Γενάρη. Ας μη λέμε αστεία πράγματα. Ας περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη. Εγώ απλώς θυμάμαι ότι ο πατέρας του κ. Μαρινάκη ήταν στενά συνδεδεμένος πολιτικά και με ορατό τρόπο με τη ΝΔ. Κι επίσης αν δει κανείς τα μέσα, τα οποία με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο συνδέονται με τον κ. Μαρινάκη, δεν νομίζω ότι είναι και πολύ φιλοκυβερνητικά.

Και για τον κ. Καλογρίτσα, αφού τελειώσουν όλα αυτά που προβλέπει ο νόμος, περί ελέγχου πόθεν έσχες, και αρχίσουν να στήνονται τα κανάλια, ο κόσμος θα κρίνει. Εγώ αυτό που εισπράττω στο Ευρωκοινοβούλιο είναι ότι "επιτέλους, μια ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να τα 'βάλει' με τους Έλληνες ολιγάρχες, να βάλει κανόνες και να εισπράξει λεφτά". Και περιμένουν να δουν τη συνέχεια. Ο διαγωνισμός βάζει κανόνες και αποφέρει έσοδα, δεν εγγυάται την ποιότητα του νέου ραδιοτηλεοπτικού τοπίου.

Προσθέτω, επίσης, ότι έρχεται μια καθυστερημένη αυτοκριτική από ορισμένα στελέχη της ΝΔ που λέει ότι "έπρεπε να είχαμε κάνει εμείς τον διαγωνισμό". Αργά το θυμήθηκαν, κυβερνούν 27 χρόνια, είτε εναλλάξ είτε μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Και όχι μόνο δεν προχώρησαν σε διαγωνισμό, αλλά ήταν ίσως το μόνο σημείο του μνημονίου -ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες- που υπάρχει από το 2010 και δεν εφαρμόστηκε ποτέ γιατί δεν ήθελαν. Και εδώ, τα "έκαναν πλακάκια" όχι μόνο οι κυβερνήσεις με τους Έλληνες καναλάρχες, αλλά και η Τρόικα που έκανε τα "στραβά μάτια".