Συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ στον ραδιοφωνικό σταθμό Flash 96

Στο ραδιόφωνο Flash96 και τους Κωστή Παρρά και Γιώργο Αλοίμονο μίλησε στις 17 Ιουνίου 2017 ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης.
«Δεν μπορούμε να μιλάμε με τέτοιους όρους» απάντησε στο αν κερδίσαμε, χάσαμε ή έχουμε ισοπαλία. Προχωρήσαμε σε μία επώδυνη διαπραγμάτευση η οποία ξεκίνησε το 2010 και θα δούμε πότε θα τελειώσει. Από το μνημόνιο θα βγούμε, αυτό το ομολόγησαν και οι εταίροι.  Κατά τα άλλα είμαστε και εμείς υποχρεωμένοι να τηρούμε, όπως όλα τα κράτη το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας και την πειθαρχία που επιβάλλει η ζώνη του ευρώ. Πρόκειται για συμβατικές υποχρεώσεις μέσα σε ένα πολιτικό και οικονομικό ολοκλήρωμα.

Τι θα απαντούσε σε έναν άνθρωπο που έχει στηρίξει την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ; Κερδίσαμε, χάσαμε, τιμήσαμε τις υποσχέσεις που είχαμε δώσει; Τη βασική υπόσχεση ότι παλέψαμε να σταθούμε, την τηρήσαμε απάντησε ο Ν. Ξυδάκης. Παραλάβαμε μία χώρα ερειπιώνα.  Από το 2010 και μετά η χώρα έχασε το 25% του ΑΕΠ, διαλύθηκαν τα εισοδήματα και ανακαλύψαμε με αφελή έκπληξη ότι  το κράτος δεν λειτουργεί και παραγωγικός ιστός δεν υπάρχει.  Δεν υπάρχει καμία θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Γι’ αυτό έχουμε και τη μεγάλη μεταναστευτική εκροή. Η δημογραφία είναι εξαιρετικά προβληματική, η ανεργία ραγδαία, το ασφαλιστικό βουλιάζει και για τους δύο αυτούς λόγους..  Τι παρέλαβε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και τι μπορεί να υποσχεθεί; Την επισκευή μιας παράγκας, την ανάταξη του ερειπιώνα.

Στο σχόλιο του δημοσιογράφου ότι δεν του αρέσει να είναι η χώρα μας «παράγκα» απάντησε ότι εννοεί την παράγκα που έχει δημιουργήσει η μεγάλη λαϊκή φιλολογία της παράδοσης. Είναι εκείνη που παραδίδει ο καραγκιόζης απέναντι από το σεράι. Δεν έχει κακό περιεχόμενο. Θυμίζει την παράγκα των προσφυγικών στη Δραπετσώνα, ενός πληθυσμού πού ήρθε  στην Ελλάδα το ‘22 μισοσφαγμένος αφήνοντας πίσω του νεκρούς και μετάγγισε ένα πνεύμα προκοπής, νοικοκυροσύνης, ανάπτυξης και προοδευτικών ιδεών.  Έτσι μεταμορφώθηκε ο ελληνισμός και μέσα από τον πόνο γεννήθηκε ένας άλλος, μετά την καταστροφή του ‘22. Μετά τους αλλεπάλληλους πολέμους στο πρώτο τέταρτο του προηγούμενου αιώνα η Ελλάδα μπόρεσε να ενσωματώσει πληθυσμούς, να αξιοποιήσει εδάφη και να σχηματίσει μια νέα  αυτοεικόνα. Εκείνη που μας παρέδωσαν και οι μεγάλοι μοντερνιστές της γενιάς του ‘30.  Έτσι και το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα που διανύουμε, οφείλουμε μέσα από αυτή την ιστορική περιπέτεια να σχηματίσουμε μία άλλη αυτοεικόνα, πιο συγκροτημένη, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, με γνώση των ορίων και των δυνατοτήτων μας..

Είναι περίοδος αλλεπάλληλων στρατηγικών ηττών; Είναι μία προσέγγιση την οποία πολλοί αριστεροί άνθρωποι μπορεί να συμμερίζονται, απάντησε ο Ν. Ξυδάκης.  Ταυτόχρονα όμως αν είσαι αριστερός και γνωρίζεις τη σκέψη του Γκράμσι, του Μακιαβέλι και  του Θουκυδίδη γνωρίζεις ότι μέσα από επιμέρους ήττες μπορείς να προχωρήσεις σε έναν πόλεμο. Η συμφωνία είναι το βέλτιστο που μπορούσαμε να πάρουμε στο συγκεκριμένο συσχετισμό και με δεδομένο το κλίμα που υπάρχει στην Ευρώπη. Νομίζω ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αξιοποίησε τη δυναμική της Γαλλίας του προέδρου Μακρόν που επαναδιεκδικεί τη θέση της χώρας του στον γαλλογερμανικό άξονα. Η Ελλάδα για πρώτη φορά δεν ήταν ο τεμπέλης του νότου και ο κακομαθημένος που έφαγε τα λεφτά.  Είναι μία χώρα που χρειάζεται την προσοχή των εταίρων της για να μπει στον ενάρετο κύκλο της οικονομίας. Όλος ο διεθνής Τύπος και όλοι οι κορυφαίοι  Ευρωπαίοι πολιτικοί παράγοντες πλην του δόκτορος Σόιμπλε  το λένε αυτό εδώ και μήνες.
Αν τη διαπραγμάτευση την έκαναν οι άλλοι τι χειρότερο θα έκαναν; Τώρα έχουμε μνημόνια μέχρι το 2060, ισχυρίστηκαν οι δημοσιογράφοι. Δεν έχουμε μνημόνιο μέχρι το 2060, απάντησε ο Νίκος Ξυδάκης.  Το πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο προβλέπεται είναι λίγο πολύ το πλεόνασμα το οποίο προβλέπει το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας το οποίο ισχύει και για τις δεκαεννιά χώρες της ευρωζώνης. Δεν μπορώ να απαντήσω σε υποθετικά ερωτήματα.  Γνωρίζω κάποιες κορυφαίες στιγμές τις οποίες η Ελλάδα δεν μπόρεσε να προασπίσει τα δικαιώματά της.  Τον Μάιο του 2010 μπήκαμε σε ένα μνημόνιο,  σώθηκαν οι έξι-επτά τράπεζες που διακρατούσαν το 70% του ελληνικό χρέος και βούλιαξε ο ελληνικός λαός.
Πολλοί λένε ότι δεν υπήρχε εναλλακτική, είπαν οι δημοσιογράφοι. Θα σας πω τι λένε οι νομικοί και οικονομολόγοι του χρέους. Ο Lee Buchheit  είναι από τους κορυφαίους νομικούς στον κόσμο για τη διευθέτηση δημοσίων χρεών.  Είναι ο άνθρωπος που έκανε το ελληνικό PSI. Μαζί με τον Ινδό οικονομολόγο Mitu Gulati έγραψαν ένα paper για το ελληνικό χρέος. Είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφεί  για το ελληνικό χρέος. Θα μπορούσε να είχε γίνει ένα κούρεμα εύλογο και συνετό ώστε να μην υποστεί η χώρα καταβαράθρωση, να μην μπει σε κλονισμό η ευρωζώνη και να υποστούν μία απώλεια οι τράπεζες που αφρόνως αγόραζαν τα ελληνικά ομόλογα σαν να ήταν γερμανικά. Οι τράπεζες δεν ανέλαβαν ποτέ το ρίσκο. Καλύφθηκαν από τους προέδρους  της γερμανικής και της γαλλικής Δημοκρατίας. Ένα τεράστιο swap έγινε και την πλήρωσε ο ελληνικός λαός, ο οποίος δεν είχε καμία δυνατότητα να προασπίσει την οικονομία του στη μέση της θύελλας. Η θύελλα του 2008 μας βρήκε εντελώς ανυπεράσπιστους και αυτό θα πρέπει να μας βάλει μυαλό.
Αυτά συνέβησαν. Τώρα με αυτές τις συνθήκες, με αυτή την μεγάλη απώλεια του ΑΕΠ και με πολύ φανερές πια και στον τελευταίο Έλληνα πολίτη τις αδυναμίες της ελληνικής διοίκησης και της ελληνικής οικονομίας, πρέπει να δούμε πώς θα ανατάξουμε τον ερειπιώνα. Πώς θα στηρίξουμε τη χώρα στα πόδια της, ώστε  να είμαστε και υπερήφανοι και να παράγουμε πλούτο χωρίς να είμαστε φαντασμένοι, επηρμένοι και αλαζόνες όπως ήμασταν τη δεκαετία του ‘90 και του 2000 όταν λέγαμε ότι ήμασταν οικονομική υπερδύναμη. Αν ήμασταν οικονομική υπερδύναμη θα αντέχαμε την κρίση.

Συμμερίζεστε τους πανηγυρισμούς κάποιων κυβερνητικών στελεχών για την απόφαση του Eurogroup; ρωτήθηκε. Κανένα πολιτικό στέλεχος της Κυβέρνησης δεν πανηγυρίζει.  Είναι μία μεγάλη ιστορική δοκιμασία την οποία έχει περάσει όλος ο ελληνικός λαός και οι αιρετοί. Είναι πολύ δύσκολες οι στιγμές για να πανηγυρίζει κανείς ή για να πέφτει στην απόλυτη κατάθλιψη. Πρέπει να μείνουμε όρθιοι. Όχι για να πολεμήσουμε αορίστως εναντίον εξωτερικών εχθρών αλλά για να φτιάξουμε τη χώρα μας να αναστηλώσουμε τη δημοκρατία, να τη θωρακίσουμε, να στήσουμε την οικονομία στα πόδια της, το φρόνημα του ελληνικού λαού, την αυτοπεποίθησή μας και την αυτοεικόνα μας. Όλοι είμαστε πιο σοβαροί, πιο συνετοί, με μία βαριά και πικρή εμπειρία την οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε.