«Συνάδελφοι,

Και οι αριθμοί και η πραγματικότητα δεν μας επιτρέπουν να μιλάμε πλέον για προσφυγική ή μεταναστευτική κρίση. Μιλάμε πλέον για μόνιμο φαινόμενο που πρέπει να αντιμετωπιστεί με λύσεις μακρόπνοες και ρεαλιστικές που να σέβονται την ανθρώπινη ζωή.

Η Ευρώπη, εκτός απ’ την περίοδο της αμηχανίας που οδήγησε μια σειρά από κράτη – μέλη της να υποδεχτούν τους πρόσφυγες, κάθε χρόνο που περνάει παίρνει αποφάσεις και υιοθετεί πολιτικές στα θεσμικά της όργανα που υπηρετούν τις ξενοφοβικές πολιτικές και όχι την αλληλεγγύη και τη νομιμότητα. Ακόμα και αποφάσεις που χαρακτηρίστηκαν ως δειλές και άτολμες για την μετεγκατάσταση και επανεγκατάσταση δεν εφαρμόζονται. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέχρι τον Ιούνιο είχαν μετεγκατασταθεί από την Ελλάδα 14.700 αιτούντες άσυλο, ενώ ο στόχος ήταν για 66.400 μέχρι τις 6 Σεπτεμβρίου 2017.

Ούτε αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, ούτε αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών - μελών. Ο καθένας μόνος του. Είτε η χώρα είναι πλούσια, είτε φτωχή. Είτε η κυβέρνηση είναι ακροδεξιά, είτε φιλελεύθερη. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι πλέον ηγεμονική πολιτική. Πιστεύουμε ότι είναι μεγάλη υποχώρηση στην αρχή της διεθνούς νομιμότητας, να συζητάμε σήμερα στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και να προτείνουμε την εξέταση αιτημάτων ασύλου σε κέντρα εκτός της Ευρώπης, δηλαδή να φτιάξουμε offshore hotspots. Η πρόταση αυτή προϋποθέτει απαγόρευση εισόδου στην Ευρώπη. Η σκοπιμότητα έναντι της νομιμότητας τίθεται και πάλι ως δίλημμα ενώπιον μας. Η Σύμβαση της Γενεύης δεν είναι μια offshore σύμβαση. Δεν έχουμε το δικαίωμα να διακινδυνεύσουμε για ακόμα μια φορά το διεθνές πλαίσιο προστασίας των προσφύγων. Δεν έχουμε νομιμοποίηση για κάτι τέτοιο. Πρέπει να σεβαστούμε επιτέλους τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών»

«Colleagues,

Neither the numbers nor the facts allow us to talk about a “refugee or immigration crisis”. We are now facing a permanent phenomenon that needs to be addressed with lasting and realistic solutions that respect human life.

Europe, apart from the initial embarrassment that has led a number of member states to welcome refugees, is making decisions every year and adopting policies in its institutions that serve xenophobic policies rather than solidarity and legality.

Even decisions characterized as timid and overly modest regarding relocation and resettlement have not been implemented. Characteristically, as of June 2017, 14,700 asylum seekers had been relocated to Greece while the target was to reach 66,400 until the 6^th of September 2017.

Neither solidarity with the refugees nor solidarity between member countries. Everyone on his own. Whether the country is rich or poor. Whether the government is far-right or liberal. Racism and xenophobia are becoming hegemonic policy. We believe that it constitutes a great retreat from the principle of international legality, to discuss today in PACE and propose examining asylum claims in centers outside Europe, in fact to establish offshore hotspots. This proposal implies a ban on entry into Europe. Expediency over legitimacy is the dilemma facing us yet again. The Geneva Convention is not an offshore contract. We do not have the right to once again put to risk the international refugee protection framework. We have no legitimacy to do that. We must, finally, respect the rights of refugees and migrants.»