Αντιλαμβανόμαστε απολύτως τον έκδηλο εκνευρισμό του κ. Βαρβιτσιώτη λόγω της ήττας που υπέστη ο ίδιος προσωπικά εξ αιτίας της αποτυχίας του στη σύνταξη μιας τόσο σημαντικής για την Ελλάδα και την Ευρώπη έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αρνούμαστε, ωστόσο, να παρακολουθήσουμε την κάθοδό του στην ρητορική του ακραίου λαϊκισμού, που το μόνο που αποκαλύπτει είναι ένδεια επιχειρημάτων. Όλα τα κείμενα της Συνέλευσης –κατά συνέπεια και όλα τα πραγματικά δεδομένα- είναι εύκολα προσβάσιμα σε οποιονδήποτε θέλει, καλόπιστα, να διαπιστώσει ποιοι πραγματικά εργάζονται σκληρά και συστηματικά για την προώθηση των ελληνικών θέσεων, αλλά και των ευρωπαϊκών αξιών της αλληλεγγύης και της διεθνούς νομιμότητας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, και ποιος αναλώνεται σε κενές ρητορείες και επικοινωνιακές κινήσεις εντυπωσιασμού.

Αρκούμαστε, πολύ σύντομα, να του υπενθυμίσουμε τα εξής: πρώτον, οι τροπολογίες που ο κ. Βαρβιτσιώτης, έμπλεος εθνικοφροσύνης, χαρακτηρίζει «ανθελληνικές» δεν προτάθηκαν από «τους Ολλανδούς», αλλά από την Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατόπιν εισήγησης της Ολλανδής σοσιαλίστριας βουλευτή Τίνεκε Στρικ, η οποία τυχαίνει να διαθέτει τεράστια ακαδημαϊκή κατάρτιση ως πανεπιστημιακός με ειδίκευση στο μεταναστευτικό δίκαιο, αλλά και μεγάλη πρακτική πείρα λόγω της πολύχρονης πολιτικής της ενασχόλησης με το προσφυγικό.

Δεύτερον, οι εν λόγω τροπολογίες υπερψηφίστηκαν με μεγάλη πλειοψηφία και διακομματική συναίνεση στην Ολομέλεια της Συνέλευσης, διαμορφώνοντας μια πραγματικά ευρωπαϊκή προοπτική για το προσφυγικό.

Τρίτον, ως αποτέλεσμα αυτών των τροπολογιών, η εντελώς ανεπαρκής και τελικά βλαπτική για τις ελληνικές θέσεις αρχική έκθεση του κ. Βαρβιτσιώτη είναι σημαντικά βελτιωμένη, αφού τονίζει ότι το πρόβλημα παραμένει υπαρκτό και σοβαρό, παρά τις προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης από το 2015, την πρόοδο που έχει σημειωθεί  και το υπέροχο πνεύμα αλληλεγγύης του ελληνικού λαού. Στις …. «ανθελληνικές», κατά τον κύριο Βαρβιτσιώτη τροπολογίες θέσαμε μετ’ επιτάσεως το αίτημα τήρησης των ευρωπαϊκών αποφάσεων για τη μετεγκατάσταση και την επανεγκατάσταση και υλοποίησης ευρωπαϊκών προγραμμάτων οικογενειακής επανένταξης, κάτι το οποίο ελάχιστα αναφερόταν στο κείμενο του κυρίου Βαρβιτσιώτη και κατά συνέπεια υπερτονίστηκε  η ευθύνη της Ευρώπης να τηρήσει επιτέλους τις δικές της δεσμεύσεις και να μην αφήσει την Ελλάδα μόνη, υποκρινόμενη ότι δήθεν η προσφυγική κρίση έχει ομαλοποιηθεί.

Τέταρτον, η Συνέλευση δεν είναι ένα διακυβερνητικό όργανο, αλλά αμιγώς κοινοβουλευτικό, όπου οι βουλευτές των ευρωπαϊκών εθνικών κοινοβουλίων συνδιαλέγονται και εκφράζονται ελεύθερα και κατά συνείδηση. Αν ο κ. Βαρβιτσιώτης αδυνατεί να κατανοήσει τη διαφορά, σίγουρα στο κόμμα του υπάρχουν πολλοί έγκριτοι νομικοί που μπορούν να του την εξηγήσουν.

Πέμπτο, αν θέλει να αναζητήσει ποιος διακατέχεται από αντισυναδελφικό και αντικοινοβουλευτικό πνεύμα, αρκεί να κοιταχτεί στον καθρέφτη του για να εντοπίσει την πηγή των ψευδών διαρροών περί «ανθελλήνων που ψηφίζουν κατά της χώρας τους», πριν ακόμα τοποθετηθεί η Ολομέλεια της Συνέλευσης επί των επίμαχων τροπολογιών.

Αφήνουμε τον υπουργό της τραγωδίας του Φαρμακονησίου στον λαϊκιστικό του οίστρο ακροδεξιάς κοπής. Του ευχόμαστε καλή τύχη την επόμενη φορά που θα αναλάβει μια σημαντική ευθύνη σε ευρωπαϊκό επίπεδο και του απευθύνουμε τη φιλική προτροπή να είναι ίσως καλύτερα προετοιμασμένος πολιτικά και καταρτισμένος νομικά.