Συνέντευξη της εκπροσώπου τύπου στην "ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" και στο δημοσιογράφο Σπύρο Ραπανάκη

- Τις επόμενες μέρες συνέρχεται η Κ.Ε. Του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο είναι το διακύβευμα της επόμενης μέρας για το κόμμα;

Μετά το κλείσιμο της συμφωνίας, θα πρέπει να εργαστούμε για τη δίκαιη ανάπτυξη, για μια ανάπτυξη που να δημιουργεί θέσεις εργασίας, και να αντιμετωπίζει το μέγιστο πρόβλημα της ανεργίας και της φτώχειας αλλά, ταυτόχρονα, που δεν θα στηρίζεται στα σαθρά θεμέλια των προηγούμενων χρόνων, με την κατασκευή φαραωνικών έργων, με ισοπεδωμένες τις εργασιακές σχέσεις και με ελάχιστους να  καρπώνονται τα οφέλη της.   Η μείωση των ανισοτήτων, η ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, η συμμετοχή της κοινωνίας στο σχεδιασμό της επόμενης μέρας, θα πρέπει να είναι οι αξίες που θα μας οδηγήσουν στην μεταμνημονιακή εποχή. 

- Εκτιμάτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακτήσει την σχέση του με τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα; Πως μπορεί να γίνει αυτό;

Πρέπει με ειλικρίνεια να παρουσιάζουμε τις δυσκολίες στους πολίτες, να μην ωραιοποιούμε καμία κατάσταση, αλλά ταυτόχρονα με αυτοπεποίθηση να σχεδιάζουμε την υπέρβασή τους.

Πρώτιστη έγνοια μας θα πρέπει να είναι η βελτίωση της ζωής και της καθημερινότητας των πιο αδύναμων συμπολιτών μας, με συγκροτημένες παρεμβάσεις στο πεδίο της εργασίας, με μια βαθιά μεταρρύθμιση στην υγεία, την παιδεία, το κοινωνικό κράτος, τους θεσμούς. Εδώ και δυο χρόνια δίνουμε καθημερινά δείγματα γραφής, αλλά χρειάζονται ακόμα πιο συγκροτημένες και ολοκληρωμένες τομές, με αριστερό, ταξικό πρόσημο.    Δεν αρκεί να δείξουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά καλύτερα από το παλιό, συστημικό πολιτικό προσωπικό, αλλά πρέπει να αποδείξουμε έμπρακτα ότι υπηρετούμε τα συμφέροντα των πολλών, των «αόρατων», των αποκλεισμένων. Επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι, επίσης, να εμπλέξει ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, να ενεργοποιήσει την κοινωνική δυναμική και τους φορείς πχ στο σχέδιο για την αυτοδιοίκηση, στη διαδικασία για τη συνταγματική αναθεώρηση, στο νέο μοντέλο για την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση. 

- Σχέσεις κυβέρνησης- κόμματος. Μπορούν οι ρόλοι να διατηρηθούν διακριτοί;

Το κρίσιμο δεν είναι μόνο οι διακριτοί ρόλοι, αλλά και το περιεχόμενο, και η λειτουργία των δύο. Τον Γενάρη του 2015 ζήσαμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση,  η οποία, επόμενο ήταν να δημιουργήσει κενά και δυσλειτουργίες. Αυτό που προέχει τώρα, είναι ο η υλοποίηση ενός πλαισίου ουσιαστικής λειτουργίας του κόμματος, διότι ο αυτόνομος ρόλος του είναι κρίσιμος, τόσο για την κοινωνία, όσο και για την κυβέρνηση. Το κόμμα οφείλει να είναι τόσο ο «συλλογικός διανοούμενος», δηλαδή να αναλύει και να επεξεργάζεται ένα σχέδιο για το απώτερο μέλλον, κάτι το οποίο, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να το κάνει η κυβέρνηση. Ταυτόχρονα, οφείλει να αφουγκράζεται τις αγωνίες και τα αιτήματα της κοινωνίας, και να τα μεταβιβάζει στην κυβέρνηση, αποτρέποντας, έτσι, καταστάσεις «κυβερνητισμού» και απομόνωσης από την κοινωνία, που έχουμε δει στο παρελθόν, από τα πάλαι ποτέ κόμματα του δικομματισμού.  Και, φυσικά, από τη στιγμή που όλα τα συστημικά μέσα είναι απέναντί μας, θα πρέπει να επικοινωνεί και να κάνει γνωστό το έργο και τα επιτεύγματα της κυβέρνησης, στους επιμέρους τομείς, σπάζοντας έτσι τη «συνωμοσία σιωπής» των κυρίαρχων ΜΜΕ.   

Στο Συνέδριο του Οκτωβρίου βγήκαν ουσιώδη συμπεράσματα για τα προβλήματα συντονισμού στη σχέση κυβέρνησης-κόμματος. Πιστεύω ότι το επόμενο διάστημα πρέπει να κάνουμε έναν ειλικρινή απολογισμό αυτών που έχουν γίνει, σε ποιο βαθμό και για ποιο λόγο παραμένουν δυσκολίες και αρρυθμίες.

- Πως σχολιάζετε την αντιπολιτευτική στρατηγική της Ν.Δ.;

Μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας, η Ν.Δ. δεν μπορεί πια να καταστροφολογεί για την οικονομία. Ψάχνει, λοιπόν, ένα διαφορετικό αφήγημα, προσπαθώντας να μας πλήξει. Τη μια μέρα είναι η  έξαρση της  εγκληματικότητας, την άλλη τα σενάρια ανατροπής της δημοκρατίας,  μέσω δήθεν παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη.

Το μόνο που έχει καταφέρει, μέχρι τώρα, είναι να δείξει το πραγματικό της πρόσωπο, και το πραγματικό της πρόγραμμα. Ένα μείγμα ακροδεξιάς ιδεολογίας, βγαλμένο από εγχειρίδιο της εποχής του Ψυχρού πολέμου, στα βήματα του κ. Σαμαρά, σε συνδυασμό με μια σκληρά νεοφιλελεύθερη, ακραία ταξική, αντίληψη για το κράτος, το δημόσιο και τα κοινά, όπου η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια θα πρέπει να περάσουν στα χέρια ιδιωτών, και να γίνουν βορά στο κέρδος.  

- Με αφορμή την υπόθεση της Ηριάννας, οι αποφάσεις της δικαιοσύνης φαίνεται πως προκαλούν έντονο προβληματισμό στον δημοκρατικό κόσμο...

Καταρχάς, οι αποφάσεις καμιάς εκ των τριών εξουσιών δεν είναι υπεράνω κριτικής. Αντίθετα, μάλιστα, κάθε πολίτης, όπως και κάθε πολιτικό κόμμα, όχι μόνο δικαιούται, αλλά και οφείλει  να ασκεί κριτική σε αποφάσεις που αφορούν τόσο τη ζωή του, όσο και, ευρύτερα, τη δημοκρατία, τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.   Παρότι σήμερα, με περισσό θράσος, μας κατηγορούν για δήθεν παρεμβάσεις αυτοί που όχι μόνο παρέμβαιναν, αλλά και απειλούσαν ή λοιδορούσαν δικαστικούς λειτουργούς, εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που πάντα κάναμε. Να αγωνιζόμαστε για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, για την προάσπιση και την επέκταση των δικαιωμάτων των πιο αδύναμων.

Η δικαιοσύνη οφείλει να δρα απερίσπαστη, αλλά και να αυτοπροστατεύει το κύρος της, το οποίο έχει πληγεί συχνά εδώ και χρόνια,  όχι μόνο εξαιτίας πολιτικών λόγων ή σκοπιμοτήτων, αλλά, για παράδειγμα, ακόμα κι από στοιχειώδη άγνοια  της σύγχρονης πραγματικότητας (βλέπε Βαρκελώνη) η οποία είναι απαράδεκτη για ανθρώπους από τους οποίους κρίνονται ανθρώπινες ζωές. 

Εμείς πάλι ως πολιτικός φορέας της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς οφείλουμε να υλοποιήσουμε μεταρρυθμιστικές τομές στην κατεύθυνση της εμβάθυνσης και της διεύρυνσης της δημοκρατίας. Είναι σίγουρο ότι σε αυτό το σημείο θα συγκρουστούμε με συντηρητικές αντιλήψεις που θα προσπαθήσουν να αντιπαραβάλουν την ασφάλεια με τα δικαιώματα.    Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νόμος Παρασκευόπουλου για τον εξανθρωπισμό του σωφρονιστικού συστήματος που  συστηματικά συκοφαντείται από την αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ πρόκειται για μια ουσιαστική συμμόρφωση της εθνικής έννομης τάξης στο ευρωπαϊκό πλαίσιο προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. 

- Η Ν.Δ. προκαταβάλλει την αποτυχία της εξόδου στις αγορές. Τι απαντάτε;

Η Ν.Δ. και ο κ. Μητσοτάκης έχουν ασκήσει τόσο πολύ την τέχνη της κινδυνολογίας, που δεν ξέρω πια ποιος τους πιστεύει.  Στη συγκεκριμένη περίπτωση, καλό θα ήταν να μας πουν τί απέγινε, τελικά, εκείνο το success story του κ. Σαμαρά, με την έξοδο-πυροτέχνημα στις αγορές, το  2014, επί υπουργίας του κ. Στουρνάρα. Δεν πρόκειται να τους μιμηθούμε, φυσικά. Μια τέτοια απόφαση θα παρθεί αφού πρώτα εξεταστούν όλοι οι οικονομικοί παράγοντες, την πιο κατάλληλη στιγμή για την οικονομία, κι όχι για λόγους εντυπωσιασμού ή αποκόμισης πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους, σαν να μην υπάρχει αύριο. Και η Ν.Δ. θα πέσει ξανά έξω στις προβλέψεις της.