ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

03/01/2018

Ν. Ξυδάκης στο Κόκκινο: Προς συμφέρον όλων να ξεπεραστούν τα τείχη που είχαν υψωθεί τα τελευταία χρόνια

Ν. Ξυδάκης στο Κόκκινο: Προς συμφέρον όλων να ξεπεραστούν τα τείχη που είχαν υψωθεί τα τελευταία χρόνια



Συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΣΥΡΙΖΑ στο ραδιοφωνικό σταθμό "Στο Κόκκινο 105,5" (3/1/2018)

Στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» και στον Νίκο Σβέρκο μίλησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης την Τετάρτη, 3 Ιανουαρίου 2018.

Ο πρωθυπουργός σχεδιάζει εκλογές όπως αγωνιούν ορισμένοι στη ΝΔ, ή βλέπετε ότι θα πάμε σε εκλογές στο τέλος της τετραετίας; ήταν η πρώτη ερώτηση του δημοσιογράφου.

Για τις εκλογές συζητάμε από την επαύριο της εκλογής του κ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Δεν νομίζω ότι έχει επαληθευτεί κάποια από τις προβλέψεις της ΝΔ. Η μόνη πρόβλεψη που μπορεί να επαληθευτεί είναι ότι… κάποτε θα γίνουν εκλογές. Δεν νομίζω άλλωστε ότι ενδιαφέρει τον κόσμο αυτό το ενδεχόμενο. Αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι, εκείνος που βρίσκεται στην εξουσία να μπορεί να κυβερνά το πλοίο και να μας βγάλει σε ένα ξέφωτο μετά από 8 χρόνια ύφεσης και απαισιοδοξίας. Και νομίζω ότι το 2018 είναι η πιο σημαδιακή, η πιο ελπιδοφόρα χρονιά από την έναρξη της κρίσης.

Είδαμε στη δημοσκόπηση της Κάπα Research χθες στην εφημερίδα «Το Έθνος» ότι για πρώτη φορά ξεπερνά η αισιοδοξία το δείκτη της απαισιοδοξίας, ωστόσο θα έλεγα ότι η κυρίαρχη αίσθηση είναι ότι δεν ξέρουμε πού θα μας οδηγήσει αυτό.

Έχουμε κάποιους δείκτες οικονομικής βελτίωσης οι οποίοι μπορεί για την ώρα να μην λένε πάρα πολλά στην καθημερινότητα, ωστόσο δείχνουν ότι μπαίνουμε σε μία άλλη εποχή. Για παράδειγμα ο δείκτης βιομηχανικών παραγγελιών στο τέλος του 2017 είναι ο καλύτερος εδώ και 9 με 10 χρόνια. Αυτό δείχνει ότι κάτι παίρνει μπροστά, ότι ίσως μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Επαναλαμβάνω βέβαια ότι πολλοί απ’ αυτούς τους δείκτες δεν αλλάζουν ακόμα, δραματικά και με τρόπο χειροπιαστό την καθημερινή ζωή των πολιτών. Βλέπουμε και την πτώση του δείκτη ανεργίας, ο οποίος προσεγγίζει πια το 20% , ακόμη και αν οι θέσεις εργασίας δεν είναι οι ποιοτικές, πλήρους απασχόλησης που θα θέλαμε και θα πρέπει να αποτελούν διαρκώς την αναζήτηση μας.

Το ότι παίρνουν μπροστά οι παραγγελίες, το ότι κάποιες θέσεις εργασίας ανοίγουν έστω εποχικά, ότι υπήρξε μία κίνηση και τζίρος στην αγορά τις μέρες των εορτών, δείχνει ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει τη ζωή του με μια στάλα αισιοδοξίας παραπάνω. Διορθώνεται, έστω, η συνολική εικόνα και δημιουργείται κάποια μικρή ανακούφιση σε τμήματα του πληθυσμού. Κοινωνικές αναστατώσεις βέβαια υπάρχουν πολλές και θα κάνουν καιρό να αναταχθούν. Για παράδειγμα στη δυσκολία μεγάλων κυρίως ηλικιών που είναι μακροχρόνια άνεργοι ή στους νέους, που αντιμετωπίζουν ακόμα τραγικά μεγάλο ποσοστό ανεργίας. Νομίζω ότι τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που έφερε η πρωτοφανής ύφεση, η κοινωνία θα χρειαστεί καιρό να τις θεραπεύσει.

Ωστόσο πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν θα κρατήσει αιώνια η κρίση. Μας έχει αλλάξει μας έχει κάνει πιο προσεκτικούς, ενδεχομένως πιο απαισιόδοξους, αλλά δεν θα κρατήσει αιώνια. Φαίνεται ότι έχουμε μπει στην αρχή του τέλους, στην αρχή μιας νέας φάσης. Ας είμαστε μεν προσεκτικοί, αλλά ας μην είμαστε τελείως σκοτεινιασμένοι, διότι και η οικονομία ακόμα είναι «κλίμα» και όταν εργάζεσαι με όλες σου τις δυνάμεις προς μία κατεύθυνση έρχονται αποτελέσματα.

Μακεδονικό
Έχουμε διάφορα εθνικά θέματα που έχουν ανακύψει τώρα τελευταία, για παράδειγμα την υπόθεση του ονόματος της ΠΓΔΜ. Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργιάδης δήλωσε ότι το κόμμα του δεν πρέπει να παίξει το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου και να εμπλακεί στο σκοπιανό. Ότι αυτό είναι θέμα του κυρίου Τσίπρα και ότι όταν καταλήξει η κυβέρνηση και το φέρει στη Βουλή ως πλειοψηφία τότε η ΝΔ θα τοποθετηθεί. Πως βλέπετε μια τέτοια τοποθέτηση εσείς;

Το να υποστηρίζει κανείς ότι «θα έρθει και θα δει και δεν τοποθετείται ακόμα» συνιστά τακτικισμό. Στη δεκαετία του ‘90, όταν είχε τεθεί με σφοδρότητα το θέμα του ονόματος και όλης της ανακατάταξης των Βαλκανίων, η τότε αριστερά ήταν πολύ σαφώς τοποθετημένη και στις αναλύσεις της υπέρ μιας καθαρής λύσης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε φτάσει πολύ κοντά σε μία λύση με Υπουργό Εξωτερικών τον Μιχάλη Παπακωνσταντίνου και τότε χάθηκε μία ευκαιρία. Ακολούθησε το εμπάργκο, κάποιοι έγιναν πολύ πλούσιοι από τους αποκλεισμούς και κάποιοι έκαναν πολιτικές καριέρες επάνω σε μία αδιέξοδη ρητορική που είχε κουτή εχθροπάθεια χωρίς κανένα διπλωματικό και πολιτικό κέρδος και καμία πολιτική ενόραση.

Διάφοροι μεγάλοι μακεδονάρχες έλεγαν ότι το κράτος αυτό θα καταστραφεί και θα εξαφανιστεί. Πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια, το κράτος είναι εκεί. Είναι ασθενές, χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, χρειάζεται περιβάλλον καλής γειτονίας. Η Ελλάδα παραμένει όλα αυτά τα χρόνια το ισχυρότερο κράτος στην περιοχή από όλες τις απόψεις: πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά. Ακόμα και τώρα που είναι σε κρίση, το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι πολλαπλάσιο. Όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα ήταν το προκεχωρημένο φυλάκιο, η πιο προχωρημένη χώρα σε στρατιωτικές και πολιτικές συμμαχίες και με αυξημένη διπλωματική επιρροή. Με τους γείτονες ωστόσο δεν την ασκήσαμε αυτή την επιρροή. Επιπλέον μάλλον εξασθένησε και το μεγάλο σχέδιο για την εξάπλωση της ελληνικής οικονομίας στις όμορες χώρες.

Όλη αυτή η διπλωματική κινητικότητα των τελευταίων μηνών, οι πολύ καλές σχέσεις με την Βουλγαρία, η οποία προσβλέπει προς την Ελλάδα και έχει και την εξάμηνη προεδρία της ΕΕ, με τη Ρουμανία, δημιουργούν καλό κλίμα. Φαίνεται δε, ότι μπαίνει σε ιδιαίτερα θερμή περίοδο η πάντα καλή σχέση με τη Σερβία. Ακόμη και με την Αλβανία, που υπάρχει συνήθως ένα αγκαθάκι, η αίσθηση είναι ότι η σχέση θα εξομαλυνθεί. Ιδιαιτέρως όταν καταλάβει η αλβανική ηγεσία ότι δεν είναι προς το συμφέρον της να επιδεικνύει συμπεριφορές ψευδολεονταρισμού.

Ωστόσο το σημαντικότερο είναι αυτό που συμβαίνει με την ΠΓΔΜ. Είναι εντυπωσιακό, διότι μετά από πολλά χρόνια άγονου αλυτρωτισμού και επιθετικής ρητορείας -χωρίς κατά τη γνώμη μου να υπάρχει βαθύτερο μίσος η εχθροπάθεια- έχουμε μία πολύ μεγάλη μεταλλαγή από το περασμένο καλοκαίρι. Ανοίγει, πιστεύω, ένας διάδρομος ευκαιριών με σοβαρότητα, σεβασμό και κατανόηση ο ένας για τον άλλον. Είναι πολύ μεγαλύτερες οι ιστορικές ευκαιρίες για τα Σκόπια. Αλλά και για την Ελλάδα, το να έχει ένα φιλικό γείτονα, ήρεμο, με κατοίκους που αγαπούν την Ελλάδα, είναι καλό.

Συνεπώς είναι προς το συμφέρον όλων να ξεπεραστούν τα τείχη που είχαν υψωθεί τα τελευταία χρόνια. Κανείς δεν ωφελήθηκε. Μπορεί να ωφελήθηκαν κάποιοι πολιτικοί που έκαναν καριέρα πάνω σε έναν μυωπικό εθνικισμό, μπορεί να ωφελήθηκαν κάποιοι έμποροι καυσίμων που εκμεταλλεύτηκαν το εμπάργκο για να κάνουν λαθρεμπόριο. Πέραν αυτού όμως δεν ωφελήθηκαν οι λαοί από τις δύο πλευρές των συνόρων.

* Το ρεπορτάζ του ίδιου του σταθμού και το ηχητικό απόσπασμα από την εκπομπή, εδώ.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ