Το 2018 θα είναι μια χρονιά-ορόσημο για την Ελλάδα, εξόδου από το μνημόνιο και επεξεργασίας ενός ελληνικού σχεδίου «made in Greece» για την περίοδο 2019-2023, με το οποίο η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξουν μία νέα 4ετία με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.

Σε σημερινή του συνέντευξη στον ρ/σ «Στο Κόκκινο» (Γ. Τραπεζιώτη) ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Γ. Τ.: Το 2018 εκτιμάτε ότι θα είναι μια καλή χρονιά για την Ελλάδα και την ελληνική οικονομία; Θα είναι καλύτερη από το 2017;

Δ.Π.: Το 2018 θα είναι μια χρονιά καλύτερη από το 2017. Και μπορεί να είναι και κάτι παραπάνω: Μια χρονιά-ορόσημο για την Ελλάδα συνολικά, καθώς δεν θα είναι η χρονιά των εκλογών -όπως ονειρεύεται εδώ και δύο χρόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης-, αλλά εξόδου από το μνημόνιο και της επεξεργασίας -για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης- ενός ελληνικού σχεδίου «made in Greece» για την περίοδο 2019 - 2023, με το οποίο η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξουν μία νέα 4ετία με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.

Επίσης, επειδή ζούμε σε μια περίοδο όπου γύρω μας στον πλανήτη υπάρχουν πολλοί παράγοντες αβεβαιότητας και αστάθειας - Ερντογάν, Τραμπ, ιρανικό, κρίση στη Μέση Ανατολή- οτιδήποτε ενισχύει τη σταθερότητα και την εμπιστοσύνη για τη χώρα μάς βοηθά και στους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους, που έχουμε θέσει, αλλά και στην ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας, ο οποίος έχει ήδη αυξηθεί.

Γι’ αυτό πιστεύω ότι το 2018 -και θα έλεγα οι πρώτοι μήνες της νέας χρονιάς- μπορούν να μας φέρουν μια λύση σε αυτό το κληροδοτημένο πρόβλημα της ονομασίας της FYROM, το λεγόμενο Σκοπιανό-Μακεδονικό- πάλι με πρωτοβουλία της κυβέρνησης.

Υπάρχει αυτή τη στιγμή εθνική γραμμή, ο Τσίπρας συνεχίζει τη γραμμή που είχε, όχι μόνο ο Συνασπισμός της Αριστεράς τη δεκαετία του ’90, αλλά και ο Κων/νος Μητσοτάκης, τη γραμμή που εγκρίθηκε με ευρύτατη συναίνεση ως γραμμή της χώρας το 2007-2008, με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, έναντι όλων.

Αυτή τη φορά υπάρχουν ενδείξεις μιας θετικής κινητικότητας, και από την πλευρά της κυβέρνησης της γειτονικής χώρας. Νομίζω ότι θα έχει μεγάλα οφέλη η χώρα μας, αν υπάρξει λύση σε αυτό το χρονίζον πρόβλημα. Αυτό θα επιταχύνει τη σταθεροποίηση στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, θα συμβάλει στην ταχύτερη προοπτική ένταξης στην ΕΕ χωρών των δυτικών Βαλκανίων, όπως η Σερβία και το Μαυροβούνιο, και κυρίως θα αναδείξει τον οικονομικό και γεωπολιτικό ρόλο της χώρας στην ευρύτερη περιοχή.

Η Ελλάδα, παρά την κρίση και τις πληγές της χρεοκοπίας και των μνημονίων, για τα δεδομένα των Βαλκανίων, παραμένει μακράν η ισχυρότερη οικονομία με τις μεγαλύτερες δυνατότητες να ωφεληθεί σε μια προοπτική συν-ανάπτυξης της περιοχής.

Γ. Τ.: Αναφορικά με το θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, της ΠΓΔΜ, και της ευκαιρίας που ανοίγεται -που ομολογουμένως νομίζω ότι αν διαβάζει κανείς στοιχειωδώς τις διεθνείς εξελίξεις, θα δει ότι έχουν ανάγκη και οι γείτονές μας να τελειώσει αυτό το θέμα-, η αντιπολίτευση στην Ελλάδα έχει διαφορετική άποψη. Κάποιοι δε δημοσιογράφοι βλέπουν και σενάρια διαφωνίας μεταξύ Τσίπρα-Καμμένου για το θέμα, με προοπτική μάλιστα ακόμα και να «πέσει» η κυβέρνηση. 

Δ.Π.: Όσοι περιμένουν ότι θα «πέσει» η κυβέρνηση από αυτό το θέμα, θα περιμένουν για πολύ. Η κυβέρνηση θα πάει τη χώρα μέχρι το τέλος της θητείας της και θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά μεγάλες οι πιθανότητες -και αυτό επιδιώκουμε- για μια νέα 4ετία με πρωθυπουργό Τσίπρα.

Κατά τα άλλα, δεν έχει όλη η αντιπολίτευση την ίδια θέση. Η ΝΔ έχει μια εθνικά ανεύθυνη στάση. Ο Κυρ. Μητσοτάκης βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία και με τον πατέρα του και με τον Κώστα Καραμανλή και ποντάρει στην πτώση της κυβέρνησης. Γίνεται ουσιαστικά «ουρά» των αντιδράσεων του Καμμένου, λέγοντας ότι αν δεν συμφωνεί ο Καμμένος δεν συμφωνεί και αυτός, ακόμα κι αν επί της ουσίας συμφωνεί με την πρόταση. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα και νομίζω ότι και η Κεντροδεξιά, φιλελεύθερη πλευρά της ΝΔ, που τώρα σιωπά, δύσκολα θα δεχθεί αυτή την πρόσδεση της ΝΔ στην «ουρά» της γραμμής Σαμαρά-Βορίδη- Γεωργιάδη.

Αντίθετα, βλέπω ότι έχουν πάρει θετική θέση στο θέμα το Ποτάμι, η ΔΗΜΑΡ και το ΚΚΕ, μακριά από την ανευθυνότητα της ΝΔ. Σημειώνω, επίσης, ότι μέχρι στιγμής η Φώφη Γεννηματά, αν και δεν έχει πάρει σαφή θέση επί του ζητήματος, έχει αποφύγει να ταυτιστεί με την ανεύθυνη στάση της ΝΔ.

Εφόσον, λοιπόν, από αυτή την κινητικότητα υπάρξει λύση -και υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό είναι εφικτό- στην κατεύθυνση που είχε επιδιώξει ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης, αλλά και ο Συνασπισμός της Αριστεράς εκείνη την περίοδο ή στη συνέχεια ο Κώστας Καραμανλής το 2007-2008, νομίζω ότι θα διαμορφωθεί μία άνετη πλειοψηφία στη Βουλή για να στηρίξει αυτή την πρόταση.

Τα θέματα αυτά της εξωτερικής πολιτικής, τα λεγόμενα και εθνικά, δεν προσφέρονται για μικροπολιτική. Όσο μεγαλύτερη είναι η συναίνεση στο εσωτερικό της χώρας, τόσο το καλύτερο για την ίδια τη χώρα, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων.

Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης νομίζει ότι φορώντας μάσκα Σαμαρά θα κερδίσει ψήφους, γρήγορα θα διαπιστώσει ότι από αυτό θα πάθει ζημιά και θα το δει την πρώτη φορά που θα βγει εκτός συνόρων, αν επιχειρήσει να εξηγήσει στους διεθνείς συνομιλητές του τη γραμμή της ΝΔ για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.

Γ.Π.: Πάντως στην Ευρώπη η κυβέρνηση έχει πια συμμάχους. Ακούμε θετικές δηλώσεις από πολλούς παράγοντες από την πλευρά της Ευρώπης για την εξέλιξη των πραγμάτων εδώ και μάλιστα πολλοί λένε ότι δεν θέλουν να γίνουν εκλογές στην Ελλάδα. 

Δ.Π.: Η Ελλάδα και η κυβέρνηση δεν είναι πια μόνες, οικοδομούμε ερείσματα. Ο βασικός λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι για τρεις συνεχόμενες χρονιές η Ελλάδα πιάνει τους συμφωνημένους στόχους και υπεραποδίδει δημοσιονομικά, με αποτέλεσμα να μπορεί από το περίσσευμα να δίνει και κοινωνικό μέρισμα σε αυτούς που το έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Δεν μας αγάπησαν ξαφνικά, ο λόγος που ακούμε αυτές τις καλές δηλώσεις είναι γιατί εμείς έχουμε μπει πια σε μια τροχιά ανάκαμψης. Κερδίζει σιγά-σιγά έδαφος και μέσα στην ελληνική κοινωνία η αισιόδοξη προοπτική. Δεν είναι εύκολο αυτό να γίνει «ρεύμα», μετά από οκτώ χρόνια αιματηρής λιτότητας και διάψευσης προσδοκιών.
Η σταθερότητα που εγγυάται η κυβέρνηση Τσίπρα είναι ένα θετικό στοιχείο που το συνυπολογίζουν και οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Ωστόσο, να μην γελιόμαστε. Από την κρίση θα βγούμε με τις δικές μας δυνάμεις, μην περιμένουμε ότι θα μας βγάλουν οι ξένοι.

Το ζητούμενο για μας -και το υπογραμμίζω- είναι μέσα στο 1ο εξάμηνο του 2018 -την ίδια ώρα που θα τρέχει η έξοδος στις αγορές, η 4η και τελική αξιολόγηση, ο προσδιορισμός των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, η αποσαφήνιση του πλαισίου για την Ελλάδα μετά το μνημόνιο εντός Ευρωζώνης- να επεξεργαστούμε και να προβάλουμε ένα πρόγραμμα ανάπτυξης, μεταρρυθμίσεων, ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους, βιώσιμης και εξωστρεφούς ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, φτιαγμένο από ελληνικά χέρια και ελληνικά μυαλά.

Η Ελλάδα μετά το μνημόνιο θα έχει μεγαλύτερο βαθμό δημοσιονομικής και οικονομικής ελευθερίας. Αλλά εμείς δεν τη θέλουμε για να ξεσαλώσουμε, για να παράγουμε ελλείμματα και χρέη, σαν αυτά των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Εμείς θέλουμε, και θα διατηρήσουμε, υγιή και νοικοκυρεμένα δημόσια οικονομικά. Στόχος μας είναι να παράγουμε περισσότερο πλούτο, ώστε να τον μοιράζουμε δικαιότερα. Και αυτά αποτελούν την «καρδιά» του νέου μας προγράμματος.